εξάρτηση απο cipralex?

Καλησπέρα.Είμαι και εγώ ένα άτομο με χρόνια κατάθλιψη. Ταλαιπωρούμε αρκετά χρόνια με τα ίδια σχεδόν πάντα συμπτώματα.Μην μακρηγορώ όμως .Ήθελα να γράψω για την εμπειρία μου με το Cipralex. Όταν μου το πρότεινε ο γιατρός μου να πω την αλήθεια φοβήθηκα λίγο και το έψαξα καταλήγοντας στο συγκεκριμένο φόρουμ. Αφού διάβασα όλα τα πόστ είπα να μην το πάρω αλλά δεν μπορούσα να αντεπεξέλθω στην δουλειά μου. Το είχα 2 εβδομάδες και δεν το άρχιζα. Τελικά το ξεκίνησα με μισό για 2 εβδομάδες και μετά ολόκληρο . Ειλικρινά έχω γίνει άλλος άνθρωπος είναι η πιο επιτυχημένη θεραπεία που έχω κανει εδώ και χρόνια. Ενώ ήμουν σπίτι δουλειά - δουλειά σπίτι και να αποφεύγω τους φίλους μου λόγω κατάθλιψης άρχιζα να βγαίνω έξω να πηγαίνω όπου με καλούν να διασκεδάζω . Είναι κάτι που είχα να ζήσω πολλά χρόνια . Βέβαια σημαντικό ρόλο έπαιξαν και κάποιες αλλαγές στην ζωή μου όχι προς το καλύτερο απλά δεν δίνω τόση βάση πια . Δεν ξέρω εαν θα βοηθήσω κάποιον μ αυτά που γράφω αλλά σίγουρα βοήθησαν εμένα όταν είδα το φόρουμ. Για να ξαναγυρίσω στο Cipralex τα μόνα συμπτώματα που είχα είναι μείωση της λίμπιντο και ο ύπνος , πολύ ύπνος . Όχι υπνηλία . Περαστικά μας.

Κωστα γεια σου κ μπραβο για την προοδο σου !! Ειδες που τωρα νιωθεις καλυτερα??
Πολυ ενθαρρυντικο ποστ, μπραβο !!
Οσο για τις παρενεργειες, συνηθως υποχωρουν μεσα σε 2 βδομαδες, ειναι μεχρι να τα συνηθισει ο οργανισμος σου, μετα παιρνουν ολα το δρομο τους κ αρχιζει η επανοδος...

Καλησπερα,επαιρνα κι εγω cipralex για ενα διαστημα.Σιγουρα δεν προκαλει σωματική εξαρτηση.Ψυχολογική ίσως.
Ισως λογω ολων αυτων των αλλαγων στα χημικά του εγκεφάλου.Γι αυτο και κανουν σταδιακη μειωση μεχρι να φτασεις στη διακοπη.
Αλλα ισως ειναι και θεμα φοβιας."μηπως αν δεν το παρω δεν θα τα καταφερνω?Μηπως αυτο κ μονο με εκανε να νιωθω καλα?"
Κατι τετοιο ειχα παθει εγω.
Πιστευω οτι με συζητηση αυτο ξεπερνιέται,αν εχει παψει να υφίσταται το προβλημα.
Οσο για τις παρενεργειες μην μπερδευεστε ρε παιδια.Κι ενα κουτι Depon να ανοιξετε θα δειτε πιθανες παρενεργιες που ουτε καν φανταζοσασταν.
Δυνατες παρενεργειες εχουν πιο δυνατα φαρμακα συνηθως(οπως αντιψυχωσικα,αγχολυτικα κλπ)
Προσωπικά με τα συγκεκριμένα δεν ειχα κανενα προβλημα.Κι οσον αφορα την ορεξη,υπηρξε αλλη περιοδος που τα πηρα κι ειχα παχυνει,κι αλλη που ειχα αδυνατίσει.Αρα μαλλον αυτο οφειλεται περισσοτερο στην ψυχολογια του καθενος παρα στα συγκεκριμενα φαρμακα.Αν δημιουργουν μια εντύπωση συνεχους πεινας μπορειτε να το αναγνωρίσετε και να το περιορίσετε.Eιναι καθαρα ιδεα,δεν πεινατε πραγματικα.(Εγω το ειχα παθει με αλλα φαρμακα)
Οσο για τη λιμπιντο δεν ξερω
Παντως προσωπικη μου γνωμη ειναι οτι δεν ειναι τοσο δυνατα φαρμακα τα cypralex.Μην πανικοβαλεστε τοσο αν τα χρειαζεστε
Αν παρουσιασει καποιος οτιδηποτε που θα του φανει παραξενο,θα επικοινωνήσει κατευθειαν με το γιατρο του για να το αναφερει και να τον ρωτησει

Quote:

---

Originally Posted by equinox

Καλησπέρα,
θα ήθελα να ρωτήσω αν κάποιος έχει παρόμοια εμπειρία , πώς την αντιμετώπισε. Για δύο χρόνια έπαιρνα cipralex , με βοήθησαν αρκετά στο άγχος, είχαν μειωθεί πολύ τα συμπτώματά του.
Αλλά εδώ και 6 μηνες που τα έχω κόψει - όπως έπρεπε ,σιγά σιγά- νιώθω κάποια δυσκολία να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της ζωής! Προσπαθώ μεν και με τη βοήθεια του γιατρού, και απο ένα σχετικό πείσμα που θέλω να είμαι καλά. Όμως νιώθω διαφορετικά χωρίς τα χάπια. Όποιος έπαιρνε και τα έκοψε , είχε την ίδια αίσθηση? Θα με βοηθούσε πολύ η όποια απάντησή σας.

---

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ. Εγώ παίρνω cipralex εδω και εναμησι χρονο. Εχουν μειωθεί αρκετά τα συμπτώματα αλλά δεν μπορώ να πώ οτι έχω θεαματική βελτίωση σε σχέση με το άγχος. Ο γιατρός μόλις σήμερα μου είπε ότι πρέπει να μειώσουμε λιγο τη δόση αλλά εγώ δεν νιώθω έτοιμη γιαυτό. Τα χάπια με κάνουν να νιώθω πιο σίγουρη για τον ευατό μου. Ουσιαστικά αυτά με βοηθούν. Εγω δεν ξέρω αν μπορώ να βοηθήσω τον ευατό μου

Γεια σας! Έπαιρνα cipralex για 9 μήνες λόγω αγχώδους διαταραχής και μόλις πριν 1 εβδομάδα τα σταμάτησα οπότε και προσπαθώ να υπάρχω χωρίς αυτά, με τη βοήθεια μιας ειδικού όμως που μιλάμε κάθε βδομάδα - αυτό είναι μια πολύ καλή εμπειρία.
Μια αναστάτωση τη νιώθω πάντως, με είχε προετοιμάσει ο γιατρός μου γι'αυτήν,ότι θα είμαι περίεργα για κανά 2βδόμαδο.
(εύχομαι να μείνουμε εκεί! :/ )
Δεν είχα κανένα θέμα με τη λίμπιντο, από τη στιγμή που ηρέμησα και επανήλθα.
Ο γιατρός μου είχε πει ότι μετά τα 2 χρόνια ενδεχομένως να επηρεασθεί ο γυναικείος οργασμός.
Πάχυνα 2 κιλάκια, αλλά 2 κιλά παίρνω κάθε χρόνο ούτως ή άλλως από το 2007 και μετά, άσχετα με την αγωγή!
Κι απλά επειδή σταμάτησα να αθλούμαι και άρχισα να τρώω!

Γεια σε όλους. Εγώ άρχισα να παίρνω cipralex το 2005.
Πριν έπαιρνα seropram.
Αιτία ήταν οι κρίσεις πανικού, αγοραφοβία και κατάθλιψη.
Επαιρνα για μερικούς μήνες, ένιωθα καλύτερα και μετά τα σταματούσα.
Ενίοτε χρειαζόμουν και rivotril. Ακόμα παίρνω όταν χρειάζεται αλλά σπάνια πλέον.
Ξανάρχιζαν τα προβλήματα, οπότε τα ξανάρχιζα.
Αυτό όμως, τουλάχιστον στην περίπτωσή μου, αποδείχθηκε λάθος τακτική.
Ο γιατρός μου το είχε επισημάνει, αλλά εγώ νόμιζα ότι θα τα καταφέρω και χωρίς φάρμακα.
Μου τόνισε ότι ανήκω στην κατηγορία που θα έπρεπε να τα παίρνω συνέχεια.
Από την εμπειρία μου όντως είχε δίκιο και έτσι εδώ και ένα χρόνο τα παίρνω συνεχώς.
Με έχουν βοηθήσει πολύ. Παράλληλα εκανα και ψυχοθεραπεία 5 χρόνια σε κέντρο ψυχικής υγιεινής.
Με βοήθησε αφάνταστα. Το προτείνω σε όσους αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα.
Παρενέργειες δεν είχα εκτός από σεξουαλικές, οι οποίες με τον καιρό βελτιώθηκαν αρκετά.
Η εξάρτηση στο cipralex, από οτι έχω διαβάσει, είναι κάτι που δεν γνωρίζουν ακριβώς ακόμα και οι ειδικοί.
Το θέμα είναι αν τα χρειάζεσαι ή όχι. Εάν τα χρειάζεσαι πρέπει να τα πάρεις χωρίς να φοβάσαι.
Εάν σε βοηθούν να ανταπεξέλθεις στην καθημερινότητά σου τότε εσύ θα κρίνεις τι τελικά θα κάνεις.
Εύχομαι καλό κουράγιο σε όλους.

γεια σας και απο εμενα.επιτρεψτε μου να καταθεσω και εγω την προσωπικη μου εμπειρια απο το cipralex.
εγω το πηρα μετα απο ενα πολυ εντονο επισοδειο καταθλιψης.για να μην πω τι μου συνεβει (δεν θα ηθελα να το θυμαμαι)επεσα στο κρεββατι αρνουμενη τροφη και νερο και κοιταζα το ταβανι νομιζοντας οτι βλεπω την επανω πλευρα της γης μεσα απο εναν ταφο.φυσικα ειχα και ενδιαμεσα ξεπασματα με κλαματα και λυγμους.τρομερη κατασταση που μονο οποιος εχει περασει κατι παρομοιο μπορει να το καταλαβει.
ο γιατρος διεγνωσε καταθλιψη και συνταγογραφησε cipralex.περασαν 3 χρονια απο τοτε και το θεωρω παρα πολυ καλο. αυτο το λεω γιατι οταν το αλλαξα με προτροπη του γιατρου για καποιον λογο μετα απο 1 εβδομαδα περασα καταθλιπτικο επισοδειο και ξαναγυρισα στο ιδιο το οποιο δεν το αλλαζω με κανενα.τα μειονεκτηματα φυσικα και η αυξηση βαρους(εχω γινει σαν ντουλαπα +30 κιλα στα 3 χρονια) και οταν μια φορα δεν πηρα καποιες δοσεις ζαλιζομουν.ελπιζω να ερθει η μερα που θα χρειαστει να γινω καλα και να το κοψω.
ευχομαι περαστικα σε ολους και σε ολες σας..... καλη επιτυχια με την θεραπεια σας.

Καλησπέρα σας,

θα ήθελα και εγω με τη σειρά μου να εκφράσω τη δική μου εμπειρία στο zoloft και στο cipralex..
Το πρόβλημα ξεκίνησε πρίν απο μια πενταετία περίπου, όταν μετα απο ένα τρίμηνο διαρκών πονοκοφάλων και επεισοδίων έντονης δυσφορίας αποφάσισα να βρώ τι μου συμβαίνει. Μετά απο διάφορους γιατρούς, επισκέφτηκα και έναν νευρολόγο. Εκείνος διέγνωσε οτι οι πονοκεφάλοι μου ήταν ¨κεφαλαλφίες τάσεως¨ λόγω άγχους και μου συνέστησε τα zoloft. Για την ακρίβεια μου είπε οτι η αποφαση ήταν δική μου, αλλά αν δε τα έπαιρνα κατά πάσα πιθανότητα να υπήρχε επιδείνωση και πιθανότατα άσχημες συνέπειες. Και έτσι τα πήρα για ένα μήνα.
Στην αρχή γέλασα με το γιατρό (δε περίμενα να μου φυγει το αγχος μονο με τα φαρμακα), αλλά μετά φοβήθηκα... Τελίκα, με βοήθησαν πραγματικά! Ενιωσα καλύτερα...
Δυστυχώς όμως οχι για πάντα...
Δύο χρόνια αργότερα, ένα απόγευμα είχα έντονο μούδιασμα στη δεξιά πλευρά του σώματός μου και παράλληλα μια περίεργη δυσλεξία.. κράτησε μόνο μερικά λεπτά και δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία. Την άλλη μέρα όμως που έπαθα κάτι ανάλογο αλλά λιγότερο έντονο, αποφάσισα να πάω στο νοσοκομείο... Για να μην μακρυγορώ, με κράτησαν μέσα μία εβδομάδα για εξετάσεις όπου τελικά διέγνωσαν ¨γενικευμένη αγχώδης διαταραχή με ημικρανιακή αυρά¨ και μου ξεκίνησαν (χωρις καλα καλα να το καταλάβω) θεραπεία με cipralex, τα οποία βγαίνοντας απο το νοσοκομείο μου είπαν οτι θα έπρεπε να παίρνω για μεγάλο διάστημα, ενώ παράλληλα να επισκέπτομαι το εργαστήρι κεφαλαλγίας του νοσοκομίου. Αναγκάστηκα να τα παίρνω αν και ήμουν αρνητική πάντα στο θέμα των φαρμάκων... Αλλά τι να έκανα? Είχα ήδη ξεκινήσει να τα παίρνω και δε μπορούσα να κάνω αλλιώς...
Τα έπαιρνα για περίπου έξι μήνες, όπου και τα έκοψα με δική μου απόφαση. Ο γιατρός που με παρακολουθούσε ήταν εντελώς αντίθετος στο να τα σταματήσω, αλλά δεν ήθελα να εθιστώ σε αυτά. Φοβόμουν! Τα έκοψα σταδιακά και προσπάθησα να σταθώ στα πόδια μου χωρίς αυτά. (το διάστημα που τα έπαιρνα πράγματι η libido μου είχε... πιάσει πάτο!)
Για το επόμενο διάστημα ένιωθα πραγματικά καλά! Όμως...
Τον αμέσως επόμενο χρόνο, μετά απο πολύ πίεση και μία περίοδο συναισθηματικής φόρτισης, είχα πάλι τα ίδια συμπτώματα... αλλά πιο έντονα! Ενα πρωϊ, με έπιασε και πάλι μούδιασμα στη δεξιά πλευρά του σώματός μου και είχα για για πολύ ώρα σύγχιση (δεν αναγνώριζα ονόματα δικών μου ανθρώπων και δε μπορούσα να μιλήσω με σύνοχη). Πήγα και πάλι στο νοσοκομείο, είδαν ότι είχα πάθει κάποια αφιδάτωση και απέφυγα να τους πώ για το ιστορικό μου, απο φόβο μήπως και μου ξαναρχίσουν τη θεραπεία... Τώρα, αν έκανα καλά ή ασχημα.... θα δείξει η ιστορία.
Τα τελευταία δύο - δυόμιση χρόνια είχα μόνο ένα μικρό περιστατικό (σχεδόν ασήμαντο) αλλα δε σας κρύβω οτι φοβάμαι λίγο... Τόσο καιρό φοβόμουν στην ιδέα του να παίρνω φάρμακα και τώρα..... έχω αρχίσει να φοβάμαι που δε κάνω κάποια αγωγη! Νιώθω έντονο άγχος και σημαντικές μεταπτώσεις στη διάθεσή μου. Προσπαθώ όμως να είμαι ήρεμη, να ελέγχω τα επίπεδα του αγχους μου-όσο αυτό μπορεί πρακτικά να γίνεται- και εδω και καιρό νομίζω οτι αυτό με σώζει........

υγ: ελπίζω να μη σας κούρασα πολύ....

exw xthes arxisa na ta pernw...egw dn thelw n ta pernw gia panta apla na perasei h katathlipsh pou xw k na stamatisw n ta pernw...apo kei k pera auta ta xapia noizw mas dinoun ena kinitro twra einai k poso emeis theloume n ksefugoume apo auton tn golgotha(pou zei o kathenas)mexri xthes hmoun ptwma genika...alla k mono pou tha ta parw dn maresei katholou...kserw oti tha teleiosei k thelw ena kinitro apo kei k pera h douleia h megalhterh douleia apo mas tous idious prepei n ginei k oxi apo xapia...dn maresei katholoupou ta ksekinisa gt exw k ena themataki (met ta xapia genika)alla kserw oti tha stamatisw k m dinei idh ena kinitro n ftasw se auto tn stoxo...

καλησπερα
παιρνω και εγω cipralex εδω και 5 μηνες και ειμαι καλυτερα απλα εχω καποιες ενοχλησεις οι οποιες δεν ξερω αν οφειλονται στο φαρμακο.
1)θελω να κοιμαμαι πολυ, δλδ το πρωι λογω δουλειας ξυπναω στις 6:15 οποτε το μεσημερι θελω να κοιμηθω στις 15:30 και το βραδυ μετα της 22:30 νυσταζω. ειναι φυσιολογικο?
2)νιωθω καποιες ζαλαδες θα ελεγα οχι σε σημειο να πεφτω κατω οπως επισης και τα ματια μου νιωθω οτι οταν τα κινω αποτομα μου φερνει ζαλη και θολουρα. Επισης νιωθω βαρια τα βλεφαρα , συγνωμη αλλα προσπαθω να τα περιγραψω....ειναι φυσιολογικο?
3) να πω επισης οτι κατα την διαρκεια της θεραπειας ειχα παρει risperdal το οποιο εχει περιπου 3 εβδομαδες που το σταματησα. μπορει να μου δινει καποιες παρενεργειες ακομα?
ευχαριστω για οποια απαντηση...

ανοιξα νεο θεμα σχετικα!!!!!!

παιδια καλησπερα!
Ολα ξεκινησαν καποια στιγμη που ημουν μικρη, ειχα μεταπτωσεις οχι κατι το ιδιαιτερο αλλα μετα απο ενα σοβαρο περιστατικο περασα καταθλιψη και μιας και ηταν οι εξετασεις τοτε τις εχασα και πηγα σε ιδιωτικη σχολη στην Αθηνα, που ο πρωτος χρονος ηταν βασανιστικος. Μετα γυρισα στην επαρχια που μενω και ολα ηταν καλα γνωρισα και τον πρωην αντρα μου και περασα πολυ ωραια 4 χρονια μετα οταν μειναμε μαζι ηρθε και ο γολγοθας διοτι επινε πολυ και περασα 4 πολυ ασχημα χρονια μεχρι να αποφασισω να χωρισω. Ολα αυτα τα χρονια εβγαζα διαφορα ψυχοσωματικα και ολοι οι γιατροι νομιζαν οτι ειχα καρκινο αφου με ανελαβε ο θειος μου και μου εκανε εξετασεις μεχρι και στην τριχα μαλλιου εκανε την διαγνωση θυροειδης που τον ειχα απο μικρη και δεν τον ηξερα και γενικα οταν περνας μια αγχωτικη περιοδο αυτος παιρνει την κατω βολτα, αλλα η ουσιαστικη διαγνωση ηταν μια ΑΓΧΟΣ αλλα ολοι αναρωτιωντουσαν γιατι διοτι δεν ειχα μιλησει σε κανεναν. Αφου χωρισα δουλευα 12 ωρες ισως και περισσοτερες την ημερα και ετσι ημουν μια χαρα η τουλαχιστον ετσι νομιζα. Μετα απο 6 χρονια χρειαστηκε να κανω εγχειρηση στο γονατο μου και με κρατησε ξαφνικα στο κρεβατι για 6 μηνες και τελικη αποκατασταση σε 1 χρονο και αρχισαν οι κρισεις πανικου , επαθα πλακα διοτι οτι και να αντιμετωπισα στην ζωη μου το παλευα τωρα ειχα φοβηθει και δεν ηθελα να βγαινω απο το σπιτι αφου ολα με ταραζαν.
πηγα σε μια φιλη ψυχολογο και μου εδωσε τα cipralex και μου ειπε να κοιταξω και τον θυροειδη μου. Ξεκινησα τα cipralex και εκανα και τις εξετασεις του θυροειδη και οτως ειχε απορυθμιστει και σε 3 μηνες με cipralex και την σωστη δοση του θυροειδη ενοιωθα η ιδια χαμογελαστη κοπελα με ενεργεια που ημουν παντα ακομα και στο σεξ. Τοτε αποφασισα να τα κοψω και για 3 χρονια δεν ειχα προβλημα αλλα πριν ενα χρονο εφυγα απο την δουλεια μου και πηγα σε μια αλλη με πολυ καλυτερο μισθο αλλα δεν ηταν στο αντικειμενο μου και ετσι πιεστικα παρα πολυ για να τα κανω ολα σωστα, ευτυχως τα καταφερα ( αφου μου εδωσε μια πολυ καλη αυξηση ) αλλα το αγχος μου με πνιγει και επειδη ειναι η πιο κρισιμη περιοδς στην δουλεια μου αποφασισα και πηγα παλι στην φιλη μου και αυριο τα ξαναξεκιναω (βεβαια παλι κανω εξετασεις θυροειδη αυτα πανε πακετο) και αυτη την φορα θελω να τα συνεχισω για να μπορεσω να διωξω αυτο το αγχος που με κραταει πισω απο την ζωη μου.
Κανω τα παντα αλλα οχι πλεον με ανεση μπορει καποια στιγμη εκει που ειμαι στην δουλεια να παθω πανικο αλλα βεβαια τον καταπινω μιας και δεν θελω να το καταλαβει κανεις.
μου ευχομαι καλη επιτυχια και σε ολους εσας και αν μπορειτε λυστε μου μια απορια μιας και ξεχασα να ρωτησω την Γιατρο κρασι κανει να πινουμε??????

Quote:

---

Originally Posted by emmstra

καλησπερα
παιρνω και εγω cipralex εδω και 5 μηνες και ειμαι καλυτερα απλα εχω καποιες ενοχλησεις οι οποιες δεν ξερω αν οφειλονται στο φαρμακο.
1)θελω να κοιμαμαι πολυ, δλδ το πρωι λογω δουλειας ξυπναω στις 6:15 οποτε το μεσημερι θελω να κοιμηθω στις 15:30 και το βραδυ μετα της 22:30 νυσταζω. ειναι φυσιολογικο?
2)νιωθω καποιες ζαλαδες θα ελεγα οχι σε σημειο να πεφτω κατω οπως επισης και τα ματια μου νιωθω οτι οταν τα κινω αποτομα μου φερνει ζαλη και θολουρα. Επισης νιωθω βαρια τα βλεφαρα , συγνωμη αλλα προσπαθω να τα περιγραψω....ειναι φυσιολογικο?
3) να πω επισης οτι κατα την διαρκεια της θεραπειας ειχα παρει risperdal το οποιο εχει περιπου 3 εβδομαδες που το σταματησα. μπορει να μου δινει καποιες παρενεργειες ακομα?
ευχαριστω για οποια απαντηση...

ανοιξα νεο θεμα σχετικα!!!!!!

---

και εγώ τα ίδια με το seropram είχα.. έτσι ακριβώς όπως το περιγράφεις με τα ματια την ίδια ενόχληση είχα και οποτε έπινα καφέ μου πέρναγε...

Quote:

---

Originally Posted by Nightmare111

και εγώ τα ίδια με το seropram είχα.. έτσι ακριβώς όπως το περιγράφεις με τα ματια την ίδια ενόχληση είχα και οποτε έπινα καφέ μου πέρναγε...

---

δλδ οταν το σταματησω θα σταματησουν αυτα που νιωθω??

Δυστυχώς είμαι και εγώ στην ίδια φάση.Παίρνω τα ciprelex εδώ και 3 χρόνια.έχω προσπαθήσει πολλέσ φορές να τα κόψω αλλά δεν μπόρεσα.μετά από 1 μήνα διακοπής ζαλίζομαι έχω νεύρα και γενικά καμία όρεξη για οποιαδήποτε δραστηριότητα.Η ψυχολόγος μου λέει ότι απλά φοβάμαι να το αντιμετωπίσω, πόσο μάλλον τώρα που θέλω να μείνω εγκύος.Προσπαθώ για ακόμη 1 φορά και νιώθω πολύ καλύτερα.Είναι όλα μέσα στο μυαλο μας τελικα.Ελπίζω να μπορέσεισ και εσύ να ανταπεξέλθεις.Πρέπει μάλλον να έχουμε ένα πολύ δυνατό κίνητρο.

clbi όντως το κίνητρο βοηθάει, ένα παιδί είναι τόσο σημαντικό.
πάντως αφού τα έκοψα δεν είχα ζαλάδες αλλά σπάνια παίρνω κανένα ξαναξάκι για να μην πέσω κάτω απο το άγχος. είναι και ληγμένα τα άτιμα. το ψέμα, το παραμύθι, η προσμονή, τα βιβλία, τα διηγήματα βοηθούν . η σύλβια πλάθ και η ιστορία της, ο τρόπος που γράφει. τον γυάλινο κώδωνα. όλα έγιναν τόσο ξαφνικά. φοβάμαι.γράφει τόσο ποιητικά σαν να ήταν ποιήτρια....-χαχα....
εύχομαι κουράγιο, δύναμη, και καλή διατροφή!