Α, ναι, συγγνώμη, καμία σχέση με Freud... λογοτεχνικά το σκεφτόμουν.
Printable View
Ναι, άλλαξε. Πριν γνωρίσει τον πρώην άντρα της ήταν εντελώς άλλος άνθρωπος. Ήταν η πρώτη της σχέση και έπεσε με τα μούτρα, παντρεύτηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα, παρόλο που ήταν άκρως αντίθετοι χαρακτήρες. Τον προσέγγισε με ποίημα, τόση εσσωστρέφεια και ανάγκη για επικοινωνία. Επηρέασε ο ένας τον άλλο, τουλάχιστον όσο μπορώ να κρίνω από την αδερφή μου. Παρόλο που όταν συμβαίνει με ανησυχεί με καθησυχάζει η σκέψη ότι γίνεται για τις "ισορροπίες". Όμως ναι, κάποτε τρομάζω, όπως το Σάββατο που μας πέρασε που έβγαλα αυτό το θέμα, πάει νους μου στο κακό. Ευχαριστώ για το χρόνο σου.
Το ότι δεν έχει κάνει σχέση από τότε δεν με προβληματίζει. Υπάρχουν και οι πιο "συντηρητικοί" άνθρωποι, αυτοί που έχοντας δοκιμάσει ψάχνουν το συγκεκριμένο, καλώς ή κακώς, δεν έχω άποψη. Είχε ευκαιρίες αλλά όπως λέει δεν νιώθει έτοιμη. Εξάλλου ακόμα η υπόθεση της με τα περιουσιακά εκκρεμεί.
Δεν ξέρω αν την έχω ενθαρρύνει... δεν μπορώ να θυμηθώ παραδείγματα και μάλλον δεν θα το έχω κάνει. Ευχαριστώ για το χρόνο σου.
malvina δεν έχω καμιά αντίρρηση ότι υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνουν κάτι συγκεκριμένο, ή μάλλον πιο συγκεκριμένο από άλλους. Όμως έχει σημασία οι αποφάσεις μας να είναι συνειδητές και βασισμένες σε ένα μίγμα σκέψης κι εμπειρίας. Οπότε όταν λες 'έχοντας δοκιμάσει', πόσο πολύ έχει δοκιμάσει ένας άνθρωπος που στα 32 του έχει κάνει μόνο μια σχέση την οποία απ' όσο κατάλαβα παντρεύτηκε και μάλιστα σε σύντομο διάστημα? Δεν λέω ότι θα έπρεπε να δοκιμάζει γενικώς, ούτε να πει ξαφνικά πως 'νιώθω δεν νιώθω έτοιμη, θα αξιοποιήσω τις ευκαιρίες εδώ και τώρα'. Αυτό που λέω είναι ότι ο καθένας μας, χρειάζεται να δει τι πραγματικά θέλει και να επεξεργαστεί τα πραγματικά εμπόδια (που πιθανώς δεν είναι ούτε το γενικό 'δεν νιώθω έτοιμη', ούτε το τυπικό 'εκκρεμμότητες με τα περιουσιακά'). Πολύ συχνά αυτό που μας εμποδίζει είναι φόβοι, ανασφάλειες, ενοχές, θυμός, υπερβολικές προσδοκίες, χαμηλή αυτοεκτίμηση, όσα έχουμε 'μάθει' (έμμεσα & άμεσα) από την οικογένεια και διάφορα άλλα.
Και το γράφω αυτό γιατί η αδερφή σου από τη μια μοιάζει να έχει ανάγκη τη συντροφικότητα και την επικοινωνία, από την άλλη την αποζητά είτε μέσα στο ασφαλές πλαίσιο της οικογένειας, είτε με τρόπους περισσότερο φαντασιακούς ή απλά αδέξιους, παρά με ουσιαστικές κινήσεις προσέγγισης. Σου ανέφερα το θέμα της αυτονομίας, γιατί οι καλές σχέσεις προϋποθέτουν μια καλή σχέση με τον εαυτό μας. Ναι, οι γονείς κάνουν αναμφίβολα λάθη όπως έγραψες σε άλλο μήνυμα, όμως το αν θα φύγουμε ή όχι από τη 'φωλιά' είναι και στο δικό μας χέρι σαν ενήλικες. Το να έχει κάποιος τη δουλειά του και τις παρέες του, ή και το δικό του σπίτι ακόμα, δεν σημαίνει πως έχει ξεφύγει από την επίδραση που ασκεί μια υπερπροστατευτική ή/και ελεγκτική οικογένεια στη σκέψη του και στα συναισθήματά του, κατ' επέκταση και στη συμπεριφορά.
Νομίζω ότι καλό θα ήταν να ενθαρρύνετε η μία την άλλη (μιας και εσύ όπως λες είσαι σπίτι-δουλειά) να ανοιχτείτε λίγο περισσότερο προς τον έξω κόσμο και ως προς το μέσα σας, να μην σας απασχολούν τόσο οι 'ισορροπίες', όσο το να αντέξετε (σε πρώτη φάση) και λίγη ανισορροπία :)
http://en.wikipedia.org/wiki/CAGE_questionnaireQuote:
1. Άρχισε να δείχνει μια τάση προς την κατανάλωση ποτού, πίνει καθημερινά σχεδόν 1 μπουκάλα κρασί , μισή το μεσημέρι, μισή το βράδυ.
http://en.wikipedia.org/wiki/File:Ra...endence%29.svg
Δεν ξέρω πως ακριβώς να αξιολογήσω την συμπεριφορά της αδελφής σου. Πολλά εύστοχα σχόλια γράφτηκαν από τα προηγούμενα μέλη. Θα σταθώ στο γεγονός ότι πινει ένα μπουκάλι την ημέρα. Πιστεύω πως είναι ανησυχητικό, πρέπει να την παροτρύνεις να το κόψει.
Εγώ το "επικαιροποίησα". Για να είμαι ειλικρινής δεν αντελήφθειν κάποιο περιορισμό στο ότι τα θέματα αλλά και οι σχολιασμοί τους πρέπει να έχουν εύρος ζωής λαχανικών βιολογικής λαϊκής (εκτός ψυγείου).