Printable View
[QUOTE=antonis9001;221837] νιώθω ένοχές για το τσιγάρο που έκανα γιατι νομίζω οτι από αυτό είμαι έτσι...QUOTE]
Όλα στο μυαλό σου είναι. Σιγά μην τα έπαθες όλα αυτά από 5-6 τζούρες. Απλά έχεις άγχος με το ταξίδι και μια φοβία για το χόρτο.
Αυτό νομίζω εγώ.
Και εγώ συμφωνώ με τη marian_m
πιστεύω πως αν προσπαθήσεις να ηρεμήσεις λίγο, να βγεις με τους φίλους σου..
σε 2 εβδομάδες που θα πας και στη κοπέλα σου θα
ξεκαθαρίσει το μυαλό σου :)
ευχαριστώ για το θάρρος που μου δείνετε αλλά αυτήν τη στιγμή αισθάνομαι οτί δεν θέλω να πάω.. Και αυτή η σκέψη με βασανίζει.. Γιατί ξύπνησα έτσι την κυριακή και νιώθω ότι δεν έχω όρεξη να πάω ούτε να την δώ.. Και με φοβίζει παράληλα γιατί δεν έγινε κάτι μεταξύ μας που να μπορώ να με κάνει να νιώσω έτσι.. Απλά έτσι ξύπνησα.. Θέλω να γίνω καλαααααα :/ άλλα δεν είναι ότι δεν θέλω μόνο αυτήν Γενικά τίποτα δενμε ενδιαφέρει.. απλά ποιό πολύ με πονάει για αυτήν γιατί για αυτήν τόσο καιρό έκανα όλα αυτα.. απο αγαπη.. και τώρα νιώθω κενό. Ελπίζω να αλλάξω.
..........ισως κριση πανικου απ την πολυ πιεση. Μην προσπαθεις πιεστικα να γινεις καλα, γιατι δεν προκειται. Αγχωνεσαι ακομα περισσοτερο! Προσπαθησε να ηρεμησεις κ σταματα να σκεφτεσαι τι πρεπει να κανεις.. (πρεπει να μαζεψω λεφτα, πρεπει να παω στη Γερμανια, πρεπει να συνεχισω να αγαπαω την κοπελα μου,πρεπει να γινω καλα....). ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ....... Ολα θα γινουν αν χαλαρωσεις. Για μενα το χορτο ηταν η αφορμη για να εκδηλωθει η κριση πανικου σου, αλλα αφου σε χαλαει μην το ξανακανεις...........
ευχαριστώ.. απλά εκείνη την νύχτα ένιωθα πολύ πιεσμένος και σκέφτηκα ότι αν το έκανα θα με χαλάρωνε.. αλλά μάλλον αποδείχτηκε το αντίθετο. Τέλος πάντων και εγώ αυτό πιστεύω ότι δεν πρέπει να το σκέφτομαι και πολύ γιατί όλα θα γίνουν καλά.. Έτσι θέλω να ελπίζω, αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι δεν θα έχω όρεξη. Χθες βγήκα και ψηλομέθυσα με τους φίλους μου και αισθανόμουν καλά είχα κέφι.. αλλά μετά πάλι σκεφτόμουν την κοπέλα μου και με χαλούσε.. Ελπίζω να μου περάσει και να χαλαρώσω..
κάτι ακόμα..αυτό πάει 7 μέρες τώρα, απλά δεν μπορώ να το βγάλω απο το μυαλό μου.. δεν ξέρω.. στεναχωρώ και τους γονείς μου .. δεν θέλω να είμαι έτσι.. μπορείς να μου προτείνεις να κάνω κάτι ώστε να χαλαρώσω?? δεν μπορώ να κοιμηθώ εύκολα με πνίγουν οι σκέψεις και οι ενοχές.. και ξυπνάω νωρίς το πρωί και πάλι αυτό αρχίζω και σκέφτομαι.. και αυτός ο κόμπος που νιώθω..
αν βιαζεσαι να χαλαρωσεις πηγαινε σε ενα γιατρο να σου δωσει κανα ηρεμιστικο , θα σε βοηθησει . ,, σε ενα κεντρο ψυχικης υγειας , δεν ειναι αναγκη να το πεις στους γονεις σου.
Η κοπελα σου εχει καταλαβει τι γινεται? Το εχεις συζητησει μαζι της? Την εμπιστευεσαι?Quote:
Originally Posted by antonis9001
Μιλάμε κάθε μέρα γιαυτό τις είπα ότι δεν έχω κέφι κτλ αλλά δεν της είπα ότι με χαλάει και αυτή πολύ γία να μην ξενερώσει μαζί μου, γιατί πιστεύω οτι θα μου περάσει.. και προσπαθεί να με χαλαρώσει, λέγοντας μου γλυκόλογα αλλά δεν μου κάνουν αίσθηση.. με αγαπάει ειλικρινά, δεν μου έχει φερθεί άλλη κοπέλα τόσο καλά.. αισθάνομαι ότι θα πάω και δεν θα έχω όρεξη να κάνω τίποτα μαζί της.. Ρε παιδιά γίνεται να αλλάξω τόσο πολύ σε ένα πρωινό ξύπνημα?? μα δεν είναι αυτή το πρόβλημα, γενικά δεν έχω όρεξη για τίποτα, αλλά επειδή σκέφτομαι πόσο πολύ ήθελα να πάω να την συναντήσω και τώρα νιώθω έτσι περίεργα αυτό με κατεβάζει πολύ την ψυχολογία.. Μ'αρέσουν πολλά πράγματα να κάνω και δεν έχω κέφι για τίποτα.. μ'αρέσει το snowboard, μ'αρέσει να βγαίνω έξω μ'αρέσουν πολλά αλλά δεν έχω όρεξη για τίποτα..Quote:
Originally Posted by Kandy
Γεια σας και πάλι :) Είχα πάει σε μια φίλη μου να χαλαρώσω λίγες μέρες, το είχα σχεδόν ξεχάσει αλλά αυτός ο πόθος για την κοπέλα μου δεν επανήλθε. Και σήμερα που ήρθα σπίτι πάλι άρχιζα και σκεφτόμουν ότι θα πάω και δεν θα περάσω καλά. Θα ήθελα μια απάντηση στο όταν πάω και την δω από κοντά και περάσουμε χρόνο μαζί θα την θέλω πάλι όπως παλιά; ίσως η απόσταση με κουράζει ψυχολογικά και όταν την βλέπω στην κάμερα αντί για χαρά μου προκαλεί ένα αίσθημα περίεργο και μπερδεμένο;; Δεν μπορώ να με καταλάβω. ώρες ώρες μου λείπει πολύ και όταν την παίρνω τηλέφωνο βαριέμαι και με στεναχωρεί που το παίζω. αλλά μετά πάλι με πιάνει αυτό το αίσθημα του ότι θέλω να την δω.. τι φταίει ρε παιδιά; :) Όταν βγαίνω έξω και δεν την σκέφτομαι καθόλου μου περνάει αλλά όταν την φέρνω ξανά στο μυαλό μου και σκέφτομαι ότι θα πάω να την συναντήσω αισθάνομαι περίεργα.
γεια σου antoni :)
έκανες πολύ καλά που πήγες να δεις τη φίλη σου και χαλάρωσες αυτές τις λίγες μέρες. Αυτό το ''όπως παλιά'' που σε προβληματίζει με το μεγάλο ερωτηματικό γιατί δεν το αφήνεις εκεί που ήδη βρίσκεται; Δηλαδή πίσω, στο παρελθόν, είτε κοντινό είτε μακρινό. Το θέμα είναι τώρα. Τώρα πως νιώθεις;
Μπορείς να απαντήσεις ειλικρινά σ' αυτό;
Είσαι μπερδεμένος και μοιάζει να μπουρδουκλώνεσαι με όλο και περισσότερα ''αν''..
Εγώ θα σου πρότεινα να το κάνεις αυτό το ταξιδάκι χαλαρά, χωρίς να αγχώνεσαι και να προβληματίζεσαι για το τι πρόκειται να συμβεί. Πήγαινε, βρεθείτε, νομίζω ότι μπορεί να σε βοηθήσει να δεις πώς νιώθεις στην παρούσα φάση. Αν θα ήθελες / άντεχες να συνεχίσει αυτή η σχέση. Όπως.
Και η δική μου άποψη είναι να μην το ''παίζεις''. Να το συζητήσεις και με την κοπέλα σου, να εκφράσεις τους προβληματισμούς σου.
Δεν υπάρχει λόγος να βασανίζεσαι. Γιατί δεν υπάρχει σωστό και λάθος ή όπως παλιά.
Όπως νιώθεις τώρα. Και παίρνεις τις αποφάσεις σου..
Γεια σου και εσένα τρελό διαμαντάκι :)
Απλά δεν καταλαβαίνω αυτήν την τεράστια καμπύλη που δημιουργήθηκε σε μια μέρα. Νιώθω μπερδεμένος και δεν θέλω να κάνω πράγματα που ίσως μετανιώσω αργότερα, το ταξίδι θα το κάνω είναι το μόνο σίγουρο. Δεν μπορώ να με καταλάβω γιατί αυτή την γυναίκα την κυνηγούσα πολύ καιρό και όταν έγινε το θέμα ένιωσα πολύ όμορφα, και όπως προείπα όλο αυτό τον καιρό είχα στο μυαλό μου πότε θα πάω να την συναντήσω, και ένιωθα μεγάλη πίεση για τα οικονομικά κτλ.. αυτό δεν μπορώ να καταλάβω. Και είναι τόσο άδοξο γιατί μου συμπεριφέρεται έτσι όπως θα ήθελα να μου συμπεριφέρεται κάθε σχέση μου. Αυτό με προβληματίζει.
ε χεστην μωρε μην χαλιεσαι συνεχισε τη ζωη σου και εξηγησε της οτι δε γουσταρεις πλεον... ερωτας και ανχος δε πανε μαζι, με το ζορι τι προσπαθεις να κανεις ;)
φίλε μου δεν έχεις δίκιο. Νομίζω ότι όλα ξεκίνησαν εκείνο το βράδυ που κάπνισα το αναθεματισμένο. Γιατί λοιπόν ενώ ήμουν τόσο ερωτευμένος ξαφνικά ξύπνησα τόσο απαθής; αυτό με φόβισε και την επόμενη μέρα ξύπνησα και σκέφτηκα αν όλα είναι όπως πριν δηλαδή ερωτευμένος με την κοπέλα μου, και δεν το ένιωσα και ταράχτηκα τόσο πολύ.. και εδώ και 2 βδομάδες με βασανίζει αυτό στο μυαλό μου.. Ήταν τόσο λάθος που το έκανα;; και γιατί δεν μου περνάει;; και γιατί βλέπω την κοπέλα μου στην κάμερα και με πιάνει μια στεναχώρια ;; αυτό δεν μπορώ να καταλάβω.. Εχθές ξύπνησα με πολύ κέφι και όρεξη για το ταξίδι και έμοιαζε σαν να τα είχα ξεχάσει όλα, και μιλούσα με την κοπέλα μου και χαιρόμουν. Όταν γύρισα σπίτι και άνοιξα την κάμερα και είδα το πρόσωπό της με έπιασε πάλι αυτή η θλίψη.. Δεν μπορώ να καταλάβω ρε παιδιά.. είναι αγάπη αυτό που νιώθω;; όταν την δω από κοντά θα ηρεμήσω;; έλεος..
νομίζω θα γίνω καλά αν την δω και νιώσω όπως ένιωθα για αυτήν.. τότε θα μου φύγουν οι κακές σκέψεις για το χόρτο που ίσως με επηρέασε τόσο αρνητικά στις σκέψεις μου.. πείτε μου ρε παιδιά..