Εμμονή

Ίσως γιατί σε ενοχλεί πολύ ή σε αγχώνει η απόρριψη που διαισθάνεσαι. Ίσως όλο αυτό το εισπράττεις σαν προσωπική σου αποτυχία.
Πάντως, πέρα από τα τυχόν δικά σου προϋπάρχοντα θέματα, η όλη συμπεριφορά του δεν σε βοηθά να νιώσεις ασφάλεια. Σκέψου ότι ναι μεν μπορεί να ευθύνεται εν μέρει η αποκλειστική σου ενασχόληση μαζί του, αλλά ότι
- είτε και ο ίδιος σαν άνθρωπος φαίνεται να έχει αδυναμία να δείξει, να αποφασίσει και να διεκδικήσει ξεκάθαρα τι θέλει και τι όχι
- είτε ότι η μεταξύ σας σχέση επηρεάζει αρνητικά και τους δυο σας, με λίγα λόγια δεν λειτουργεί καλά ο συνδυασμός!

Μόνη σου είσαι σε σχέση. Γι αυτόν δεν είχε την αξία που είχε για σένα. Και σκέψου γιατί μία σχέση που δεν είχε αξία για τον άλλον
και γρήγορα αυτό αναδείχτηκε, εσύ αισθάνεσαι απαραίτητο να την κρατάς μονομερώς (με το ενδιαφέρον σου να μένει επενδεδυμένο σ' αυτή τη σχέση, με τις σκέψεις σου που προσανατολίζονται διαρκώς σε κάτι που δεν υπάρχει, μη συνεχίζοντας τη ζωη σου)
Είχες ανάγκη μία σχέση? Τόσο μεγάλη που να μην είχε σημασία το τι σου δίνει πραγματικά?
Τόσο έντονη που της προσδίδεις στοιχεία που στην ουσία δεν υφίστανται?

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Ίσως γιατί σε ενοχλεί πολύ ή σε αγχώνει η απόρριψη που διαισθάνεσαι. Ίσως όλο αυτό το εισπράττεις σαν προσωπική σου αποτυχία.
Πάντως, πέρα από τα τυχόν δικά σου προϋπάρχοντα θέματα, η όλη συμπεριφορά του δεν σε βοηθά να νιώσεις ασφάλεια. Σκέψου ότι ναι μεν μπορεί να ευθύνεται εν μέρει η αποκλειστική σου ενασχόληση μαζί του, αλλά ότι
- είτε και ο ίδιος σαν άνθρωπος φαίνεται να έχει αδυναμία να δείξει, να αποφασίσει και να διεκδικήσει ξεκάθαρα τι θέλει και τι όχι
- είτε ότι η μεταξύ σας σχέση επηρεάζει αρνητικά και τους δυο σας, με λίγα λόγια δεν λειτουργεί καλά ο συνδυασμός!

---

..όντως...συνίθως όταν νιώθεις απόρριψη, κολλάς περισσότερο! ..πλεον πιστευω ότι είμαι σε καλό δρόμο..έχω αρχίσει και χαλαρώνω πάρα πολύ! τελικά κάνει πολύ καλό να μοιράζεσαι με τρ'ιτους τους προβληματισμούς σου! ευχαριστώ πολύ!

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

Μόνη σου είσαι σε σχέση. Γι αυτόν δεν είχε την αξία που είχε για σένα. Και σκέψου γιατί μία σχέση που δεν είχε αξία για τον άλλον
και γρήγορα αυτό αναδείχτηκε, εσύ αισθάνεσαι απαραίτητο να την κρατάς μονομερώς (με το ενδιαφέρον σου να μένει επενδεδυμένο σ' αυτή τη σχέση, με τις σκέψεις σου που προσανατολίζονται διαρκώς σε κάτι που δεν υπάρχει, μη συνεχίζοντας τη ζωη σου)
Είχες ανάγκη μία σχέση? Τόσο μεγάλη που να μην είχε σημασία το τι σου δίνει πραγματικά?
Τόσο έντονη που της προσδίδεις στοιχεία που στην ουσία δεν υφίστανται?

---

σε ευχαριστώ για την απάντησή σου!
λοιπόν η απάντηση στην ερώτησή σου αν είχα ανάγκη σε μία σχέση είναι δυστυχώς ότι ναι, είχα πάρα πολύ ανάγκη σε μία σχέση! σε υπερβολικό βαθμό! επί 2 χρόνια δεν είχα καμιά ερωτική σχέση..καθαρά από δική μου επιλογή, ήθελα να μείνω μόνη (υπήρχαν βέβαια κάποια φλέρτ, αλλά ώς εκεί και μόνο για να παίρνω επιβεβαίωση!) Μέτα από αυτή την περίοδο μοναξιάς, με έπιασε μια έντονη επιυθμία για σχέση!! έψαχνα απελπισμένη για αρκετό μεγάλο διάστημα για άντρα, για κάποιον που θα μου κάνει το "κλίκ", ξεκίνησα κάτι 2 φορές και τις 2 "έφαγα τα μούτρα μου" και μετά ξεκίνησα την σχέση που έχω τώρα, τον οποίο γνώριζα ήδη 6 μήνες, βρισκόμασταν που και πού στην ίδια παρέα και ο οποίος έδειχνε πάντα έντονο ενδιαφέρον για μένα.

....τώρα αν έχει αυτή η σχέση στοιχεία που στην ουσία δεν υφίστανται..δεν ξέρω...θα δείξει, έχει την δυνατότητα να αποδείξει το αντίθετο!
πάντως εγώ για ένα είμαι σίγουρη, δεν θέλω να ξαναμείνω μόνη, ούτε να νίωσω την ανάγκη να ψάξω για σχέση! οπότε από την μοναξιά προτιμώ προς το παρόν αυτό που έχω!!!

Καλησπέρα... Δεν είμαι και πολύ έμπειρη σε θέματα σχέσεων, η τελευταία μου ήταν όταν ήμουν 14 (αν μπορεί να χαρακτηριστεί σχέση αυτό που είχα) και τώρα είμαι 17...
Το θέμα είναι ότι είχα πάθει κάτι ανάλογο με σένα... είχα γνωρίσει ένα αγόρι 3 χρόνια μεγαλύτερό μου, και διατηρούσαμε σχέση εξ αποστάσεως (μεγάλη μου βλακεία)... κυριολεκτικά ζούσα για τις στιγμές που θα μου έστελνε ένα μήνυμα μέσω διαδυκτίου, που θα με έπαιρνε τηλέφωνο και αν δεν το έκανε τρελαινόμουν... ξέρω πολύ καλά ότι η δική μου η περίπτωση δεν συγκρίνεται με τη δική σου γιατί αυτή η κατάσταση είχε τελειώσει μέσα σε τρεις μήνες και σαφώς δεν περάσαμε και τίποτα σπουδαίο μαζί... την ψυχολογία όμως πίσω απ' αυτό την καταλαβαίνω... πιστεύω ότι είναι καλύτερα να απομακρυνθείς το γρηγορότερο δυνατό... για σένα κυρίως, αλλά και γι' αυτόν... βρες μια καινούργια ασχολία, πάνε ένα ταξίδι, κάτι που θα σε βοηθίσει να ξεχαστείς πιο εύκολα...

καλησπέρα no_name! σε ευχαριστώ για την απάντησή σου!
Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο, να τα αφήσω όλα και να φύγω! Έχω όμως τώρα εξεταστική...και προσπαθώ να συγκεντρωθώ στο διάβασμα και επίσης δουλεύω!
Από την άλλη όμως αν έφευγα έστω για λίγο διάστημα, δεν θα ήταν σαν να αφήνω το πρόβλημα, να το αποφεύγω...θα μπορούσε να λυθεί έτσι?? πιστεύω ότι πρέπει να το αντιμετωπίσω, ξέρω ότι πρέπει να χαλαρώσω.....αλλά ΠΩΣ????
πριν λίγες μέρες είχα όντως χαλαρώσει και νόμιζα ότι είμαι σε καλό δρόμο, αλλά τώρα πάλι με έπιασε εμμονή με αυτό το άτομο!!! :-( Πρέπει να βρώ τον τρόπο!!!

Συναντήθηκα και μίλησα μαζί του, του είπα ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι αυτή η κατάσταση, δεν έχουμε σχέση, νιώθω ότι χρησιμοποιεί τα προβλήματα σαν διακαιολογία για να με αποφύγει!
Μου είπε ότι δεν ισχυεί κάτι τέτοιο, ότι το βλέπω πολύ εγωιστικά το θέμα, από την στιγμή που ήταν άρρωστος! τώρα αναρρώνει..και θα καλυτερέυσουν τα πράγματα!!!
...δεν ξέρω δεν χάρηκα ιδαίτερα και φάνηκε αυτό!! ενα μεγάλο κομμάτι έχει παγώσει μέσα μου!! εκείνη την στιγμή ευχήθηκα να μου είχε πεί ότι όντως δεν ενδιαφέρεται και να χωρίζαμε!! (τελικά δεν ξέρω τί θέλω???)
βγήκε και από πάνω κιολας...ότι εγώ δεν νοιάζομαι για την κατάσταση της υγείας του και μόνο την πάρτι μου κοιτάω!!! Δεν είναι έτσι!!! Τόσο εγωιστρια είμαι??!
τελοσπάντων, το θέμα είναι ότι μου είπε ότι θα αλλάξει αυτή η κατάσταση, από την στιγμή που είναι καλύτερα τώρα και μου πρότεινε να περάσουμε μαζί το σκ (θα έπερνε άδεια)!!!
για μαντέψτε..τελίκα δεν κατάφερε να πάρει άδεια και έκανε και υπερωρίες!!!!
βαρέθηκα να με δουλεύει!!!
..τώρα όμως που ένιωσα πάλι μία απόρριψη...κόλλησα πάλι!!
τελικά την θέλω αυτή την σχέση?? πώς μπορώ να ξεφύγω από αυτή την κατάσταση???

Nefel εγώ αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι με το φτύσιμο κολλάς. Για να ξεκολλήσεις εσύ ή να κολλήσει αυτός, γράψτονε 2-3 μέρες εξαφανίσου τελείως και μετά κάνε σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Άμα θες πες του και να χωρίσετε κιόλας. Δεν πιστεύω σε καμμία περίπτωση ότι φταις εσύ δηλαδή αυτό που είπε η Θεοφανία και η Μαρίνα που συμφώνησε, αυτός είναι μαλάκας εντελώς και δεν σου αξίζει. Απλά για τώρα τουλάχιστον που τον θες μέχρι να σου περάσει. Εσύ απλά έδειξες τα συναισθήματά σου, ήσουν εκδηλωτική και αυθόρμητη, και το πλήρωσες αυτό. Σε κάποιον άλλον που αξίζει δεν θα το πληρώσεις μην ανησυχείς, ίσα ίσα θα το εκτιμήσει αλλά το θέμα είναι που θα βρεις έναν τέτοιον. Στο εύχομαι πάντως.

σε ευχαριστώ whitecandle! όντως αυτός δεν αξίζει...αυτό βασικά πρέπει να συνειδητοποιήσω και να ξεκόψω σιγά σιγά!!
έλα ντε που θα βρώ έναν τέτοιον?...δύσκολες οι εποχές!! μακάρι!!
σε ευχαριστώ για την ευχή σου!! :-)

Παρακαλώ από τα λίγα που μιλήσαμε συμπέρανα ότι το αξίζεις και εγώ δύσκολα το συμπεραίνω αυτό για κάποιον σε τέτοια σάπια κοινωνία που ζούμε! Σε συμπάθησα πως το λένε. Ναι ξέκοψε καλύτερα και μόνη σου από έναν τέτοιον μαλάκα, εγώ εκεί έχω καταλήξει τελικά!