Printable View
φυσικα κ πηγα σε γιατρους,,μαλλον ειναι φοβιες,αυτο που δεν καταλαβαινω ειναι γιατι μενουν για τοσο καιρο?κ χασις δεν εχω ξανακανει απο τοτε που ημουν 17..για αυτο απ τη μια λεω οτι εχει καποια σχεση απ την αλλη ειναι λιγο ανωμαλο ολο αυτο να συμβαινει..δεν ξερω τι να πω
καπνιζεις μηπως ; -----Οσο για τα χαπια, δεν ειναι αναγκη να παρεις αντικαταθληπτικα , με απλα αγχολητικα και παυσιπονα μπορεις να χαλαρωσεις αρκετα αυτα τα συμπτωματα. Επισης αν επιμενουν εχε υποψη σου και τα ΚΕΝΤΡΑ ΠΟΝΟΥ που λειτουργουν σε καποια νοσοκομεια , μπορουν να σε βοηθησουνε με τον πονο
καπνιζω ναι..ηρεμιστικα πηρα για κανα 2 μηνο κ δεν ειδα καμια αλλαγη στους πονους
εγω θα σου πω την εμπιρεια μου και συ βγαλε τα συμπερασματα μου.εγω πριν 2 χρονια:πνιξιμο στο λαιμο τρεμουλο εμβοες εφιδρωσεις κρισεις πανικου κατα ριπας,αγχος οσο δεν παει δεν ζουσα δεν περπατουσα δεν απομακρυνομουνα απο το σπιτι..και αλλα πολλα.θεραπεια με φαρμακα και ειμαι οπως πριν...και θα κανω και ψυχοθεραπεια για να μην ξανακυλησω.μη φοβασαι πηγαινε στο γιατρο ολοι μας εχουμε καλες και κακες εμπιριες διαλεξε ενα που θα πας συστημενη.απλα ΜΗΝ ΤΟ ΑΦΗΝΕΙΣ ΑΛΛΟ.......αυτα απο μενα(τα ηρεμιστικα δεν ειναι λυση)φοβασαι τα αντικαταθλιπτικα και τις παρενεργειες σε πληροφορω με καποια συγκεκριμενα δεν ειχα παρα μονο πολυ μικρες ενοχλησει τιποτα το ιδιαιτερο και αυτα μεχρι να τα συνιθισω ενω τωρα που παιρνω αντιβιωση μου μαμησε το στομαχι...........τωρα πλεον μαπινω οχι για να ρωταω αλλα για να απανταω και λεω οτι υπαρχει ελπιδα για ολους αν δεις τα απεγνωσμενα πρωτα μου μηνυματα θα καταλαβεις............
καπνιζω ναι..<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<κοψε το τσιγαρο και τα ξαναλεμε....
που κολλαει το να κοψω το τσιγαρο ρε παιδια?ισα ισα πως το κανω να χαζοξελαφρωνω σιγα μην το κοψω κ αυτο..αν θεωρητικα ειναι φιβιες κ ψυχοσωματικα ολα αυτα που εχω το τσιγαρο δεν εχει καμια σχεση
δεν φοβαμαι να βγω εξω απ το σπιτι φοβαμαι αυτα που νιωθω ειναι πολυ παραξενο να τα εξηγησω..δεν νομιζω να τα χει νοιωσει αλλος αυτα..φοβαμαι τους πονους,,φοβαμαι που δεν μου λενε τι εχω,,φοβαμαι πως οτι κ αν εχω δεν θα θεραπευτει ποτε κ με κανενα τροπο κ λεω πως αν ειναι να συνεχιστει ετσι η ζωη μου μη σωσω να ζησω αλλο.με αγχωνουν τα παντα πλεον γυρω μου κατι εχει παθει το μυαλο μου ισως κ δεν λειτουργω φυσιολογικα δεν ξερω ομως τι κ τι να κανω,ευχαριστω πολυ
να παρω τα χαπια ρε παιδια?μονο ετσι θα γινω καλα?
γιατί να μν εμπιστευτείς τους γιατρούς?Quote:
Originally Posted by marinaxx
αν είχες πρόβλημα με την καρδιά σου δν θα έκανες ότι σου έλεγαν?
επειδή τα ψυχολογικά προβλήματα κ οι διαταραχές δν αποδεικνύοντια με εξετάσεις ( αίματος - ακτινογραφίες μαγνητικές κλπ ) δν σημαίνει πως δν υπάρχουν.
εκεί την πατάνε πολλοί.
Ξανακάνε μια βόλτα στο φόρουμ και σκέψου το πάλι...Quote:
Originally Posted by marinaxx
Όσα και να σου λένε οι άλλοι, ότι δεν έχεις τίποτα δεν πρόκειτε να το αποδεχτείς.
Το κακό είναι ότι όλοι μας αναζητούμε μιά καλή γνώμη, μια θετική άποψη που θα μας φτιάξει την ψυχολογία, θα μας ανεβάσει διάθεση και θα μας δώσει δύναμη να αντιμετωπίσουμε την κατάστσαή μας.
Αλλά... δεν είμαστε ικανοί να την αποδεχτούμε.
Είναι σαν κατα βάθος να μη θέλουμε να την αποδεχτούμε.
Οι άλλοι μιλάνε στο βρόντο.
Ψάχνουμε συνεχώς να βρούμε τι φταίει, γιατί είμαστε έτσι κι όταν παίρνουμε απαντήσεις δεν τις πιστεύουμε.
Όταν κάποιος πάει σε 30 γιατρούς και του λένε όλοι ότι δεν έχει τίποτα και αυτός εξακολουθεί να πιστεύει ότι κάτι παθολογικό είχει τότε αρνείται να δει την αλήθεια.
Και αυτός ο άνθρωπος δεν παίρνει από βοήθεια.
Το έχουμε περάσει πολλοί αυτό το στάδιο.
Πρέπει να πείσεις τον εαυτό σου ότι δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα.
Μονο αυτό κάνε. Τίποτα άλλο. Μόνο αυτό.
Kαλησπέρα, πρώτη φορά γράφω στο φόρουμ, έπεσα τυχαία πάνω το θέμα σου, ( μέσω σχετικής αναζήτησης στο google). Λοιπόν, επειδή και γω ήμουν στην θέση σου πριν κάποια χρόνια, κι ενώ με ενοχλούσαν διάφορα ψυχοσωματικά, όχι ακριβώς όπως αυτά που περιγράφεις αλλά παρόμοια, π.χ. κρίσεις πανικού, αίσθημα φόβου, πόνους στο στήθος, αίσθημα κόπωσης, αρνιόμουν πεισματικά να πάω σε ψυχίατρο - ψυχολόγο και να ακολουθήσω σχετική φαρμακευτική αγωγή. Δοκίμασα εναλλακτικές μορφές θεραπείας, (ομοιοπαθητική, βελονισμό) αλλά αποτέλεσμα δεν είδα. Όταν όμως τα συμπτώματα έγιναν πιο συχνά και με μεγαλύτερη ένταση, τότε πια δεν είχα άλλη επιλογή. Με τα αγχολυτικά ηρέμησα αμέσως. Ταυτόχρονα μου χορηγήθηκε και φαρμακευτική αγωγή με αντικαταθλιπτικά για ένα χρόνο περίπου. Όλα τα συμπτώματα σταμάτησαν, εκτός από το αίσθημα κοπώσεως και απώλεια αντοχής που υπάρχει ακόμα και σήμερα, (από το 2005). Να ξέρεις ότι τα φάρμακα δεν είναι πανάκεια. Αλλιώς "κάθεται" ένα φάρμακο σε ένα άτομο και αλλιώς το ίδιο ακριβώς φάρμακο σε άλλον. Σίγουρος για το αποτέλεσμα δεν είναι κανένας, ειδικός ή μη.Quote:
Originally Posted by marinaxx
Πάντως καταλαβαίνω την θέση σου, είναι όντως κουραστικό και ψυχοφθόρο αυτό που ζεις. Καλό είναι να πας σε ειδικό για να σταματήσει η ταλαιπωρία σου. Το ίδιο κάνω και γω, (πάλι δλδ, μετά από 15 μήνες περίπου μετά την τελευταία θεραπεία με αντικαταθλιπτικά, συνολικά έκανα 2) κι επειδή τελευταία είχα πάλι κάποιες ενοχλήσεις, μόλις πριν λίγες μέρες άρχισα συνεδρίες με ψυχίατρο - ψυχολόγο, ενώ οι δύο πρώτες ήταν με ψυχίατρο.
Pws les oti theleis na pethaneis alla na fovasai tis parenergeies twn antikatathliptikwn farmakwn????
faskeis kai antifaskeis!
eimai sigouri pws agapas tin zwi sou kai fovasai min patheis kati!
arxises apo diafores katastaseis na ta vlepeis ola mavra afto de simainei pws dinoume telos sti zwi mas!
h zwi polles fores paizei diafora paixnidia kai mas pernaei apo polles dokimasies!
tha einai i efkoli lisi gia sena na pethaneis wste na min ponas??????
skepsou pws guro mas uparxoun anthropoi pou ponane pragmatika, ksereis ti einai na ponaei kapoios pasxontas karkinou sta kokala?
exeis pote milisei me enan tetoio anthropo?
kai ti de tha edine na zouse xwris pono.....
oi anthropoi aftoi prospathoun me voitheia eidikwn giatrwn na parateinoun ti zwi tous estw gia ligo akoma ki an oi ponoi einai anipoforoi!!!!
An loipon niwtheis pws exeis ftasei sto apokorifoma me entones fovies,apomonosi i katathlipsi mporeis na miliseis se eidiko dimosio kentro psixikis stiriksis pou tha se voithisei sigoura!
Mporeis na doseis vasi se diafora xompi opos gimnastiki,cinema,diavasma,peripatous me filous kai otodipote se gemizei!
An niwtheis adinamia sto na ksekiniseis mia drastiriotita tote mila se kapoion filo i sigkeni pou tha se voithisei!
na ksereis pws an akolouthiseis mia sinistomeni therapeia apo eidiko tote sigoura tha niwseis kalitera kai oi pithanes parenergeies einai spanies ews kai apiroelaxistes!!!!
me ektimisi evi!!!!!
Quote:
Originally Posted by marinaxx
exeis se afth th katastash apo tn oktwvrh kai thes na pethaneis???????suneltheee!!!anthrwpoi pathenun kriseis panikou gia xronia kai exun upomonh ki to palevoun...
egw pathenw 3 xronia,arrwstofovies,fovies thanatu,agxh...ooollaaaa!ponaei to kefali mou diarkws,piezetai,moudiazei,den hmun etsi...kai egw thelw na ginw opws hmun...alla isai isa ayto me kanei na thelw na zhsw oxi na pethanw...an einai dynaton!
loipn skepsu thetika....mathe na zeis me to provlhma kai na to antimetwpizeis...otan paei na se parei apo katw...rixe 2 xastukia stn eayto sou kai mila tou!!!!!!1
ola einai sto diko mas myalo...ara ola mporume na ta nikhsoume monoi mas!!!
h krish panikou einai mia efkairia na matheis vathia ton eayto sou kai ta thelw sou...arkei na mhn ta parathseis...elpizw na me akouseis...kai vgale apo to myalo sou alles idees...
marinaxx
Έχω διαβάσει αρκετά από τα μηνύματα στο θέμα που άνοιξες. Διαπιστώνω να κατέχεσαι από απαισιοδοξία, έχεις δημιουργήσει στον εαυτό σου την εντύπωση ότι είσαι σε αδιέξοδο, κάπου όμως είδα να λες ότι θέλεις να κερδίσεις τη ζωή σου. Μήπως όλα αυτά φόβοι, πόνοι είναι μόνο σκέψεις; υπάρχουν δηλαδή μόνο στο κεφάλι και πουθενά στην πραγματικότητα; καθώς βυθίζεσαι σε τέτοιες σκέψεις απομωνώνεσαι από την πραγματικότητα, από τους γύρω σου, από άτομα που μπορούν να σε βοηθήσουν. Ταυτίζεις αυτές τις φανταστικές σκέψεις με την πραγματικότητα και χάνεις τις όμορφες στιγμές της ζωής.
Δεν μπορείς να συνεχίζεις άλλο σ αυτή την κατάσταση, καταστρέφεις ότι καλό΄έχεις και χάνεις τις όμορφες στιγμές της ζωής. Βάλε στο νου σου τη σκέψη ότι πέρα από τις φοβίες και τα χάλια που νοιώθεις υπάρχει και η θετική όψη της ζωής την οποία πρέπει να αναζητήσεις μέσα από βελτίωση. Τη βελτίωση θα τη βρεις ξεκινώντας από κάπου, δηλαδή με τη βοήθεια ειδικού και τη συμπαρασταση των δικών σου ανθρώπων, μέσα από τη συνηδητοποίηση του προβλήματος και με μέθοδο να ξαναβρείς τις δυνάμεις σου και να ενταχθείς εκέι που πραγματικά σου αξίζει, εκεί που βαθιά μέσα σου επιθυμείς να βρίσκεσαι.
Φίλη marinaxx, εγώ όταν έτυχε να πάω σε ψυχίατρο, μου είπε ότι ακόμα και έστω μια φορά να κάνεις χασίς στην περίοδο της ενηλικίωσης, υπάρχει περίπτωση να σου δημιουργήσει πρόβλημα, μέχρι και σχιζοφρένεια. Μην αγχώνεσαι τώρα που σου τα λέω αυτά, είναι πολύ μικρές οι πιθανότητες. Εγώ δεν μπόρεσα να κοιμηθώ δύο βράδια μέχρι να το δεχτώ και να πώ ότι "αν είναι έτσι τα πράγματα, δεν θα αλλάξω κάτι με το να αγχώνομαι" γιατί έτυχε να κάνω κι εγώ μια φορά όντας μικρός και χαζός.Quote:
κ χασις δεν εχω ξανακανει απο τοτε που ημουν 17..για αυτο απ τη μια λεω οτι εχει καποια σχεση απ την αλλη ειναι λιγο ανωμαλο ολο αυτο να συμβαινει..