Aπο μικρη με εναν αντρα, θες να δοκιμασεις πορτοκαλια και απο αλλες πορτοκαλιες, δεν ειναι ιδιατερα περιεργο..
Printable View
Aπο μικρη με εναν αντρα, θες να δοκιμασεις πορτοκαλια και απο αλλες πορτοκαλιες, δεν ειναι ιδιατερα περιεργο..
Οι περισσότεροι κάνουν υποχωρήσεις η την κάνουν την "δουλειά" στα κρυφά χωρις να το μάθει ο άλλος. Δεν είναι κάτι το σπάνιο αυτό που λέει η κοπέλα, μπορεί και να της περάσει κάποια στιγμή η "ιδέα". Τουλάχιστον ας φροντίσει να σκεφτεί τα παιδιά της πρώτα.
Αν νομίζεις ότι πρέπει να χωρίσεις κάνε το .. αν απο την άλλη θες να μείνεις με τον άντρα σου αλλά να κάνεις κάτι με άλλον πρέπει να το κάνεις.. η ζωή είναι μικρή ζήσε όπως νομίζεις ,είναι κρίμα να χάνεις πράγματα θα το μετανιώσεις με τον καιρό..πίσω δεν γυρνάει ο χρόνος.. σκέψου τι θες πραγματικά .. μια ζωή την έχεις..
Εχοντας βιωσει μια παρομοια κατασταση μεσα στο γαμο μου ,αποφασισα να χωρισω με τον πρωην αντρα μου διοτι το να ζει κανεις μια ζωη που δεν τον "γεμιζει" ειναι για μενα σα να σου στερουν το οξυγονο για τα επομενα χρονια της ζωης σου.το αν αυτη η επιλογη ηταν λαθος η οχι δεν με απασχολησε ποτε καθως ο εγγαμος βιος μου δεν ηταν τιποτε αλλο παρα μια συμβατικη ζωη.Εφοσον λοιπον κατι δεν σου προσφερει χαρα και ευτυχια γιατι να αναγκαζεις τον εαυτο σου να ζει δυστυχισμενα ; εγω αγαπω πολυ τον εαυτο μου για να τον καταδικαζω ετσι....
Μπορεις να κανεις δυο τρεις η δεκατρεις γαμους και να εξακολουθεις να εχεις το σεβασμο του πρωην αντρα σου και των παιδιων σου. Αλλα ποτε δεν θα καταφερεις να κλεισεις πληγες απο απογοητευση και την χαμενη εμπιστοσυνη που θα χαθει προς το ατομο σου απο αυτους που τωρα αγαπας , απο αυτους που ειναι Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ , απο αυτους που θα σε κοιταξουν με περιφρονηση αν τους προδωσεις και αυτο θα σε διαλυσει . Ειμαστε ελευθεροι ανθρωποι ,τελειωνουμε κατι ,και αρχιζουμε κατι καινουργιο .Δεν ειναι αναγκη να αρνηθεις τη ζωη , απλα να τη χειριστεις σωστα . Μην ακους τις ανωριμοτητες καποιων απ τους παραπανω,,,,, δεν υπαρχει αυτο ,πορτοκαλιες και πορτοκαλια και κολοκυθια .......
Παρακολουθώ το θέμα σου … Ίσως γιατί παρόμοιας φύσης ζητήματα με απασχολούν έντονα τους τελευταίους μήνες. Δεν έχω παιδιά και η αλήθεια είναι ότι στη δική σου περίπτωση, η ύπαρξη τους περιπλέκει (έως κάποιο βαθμό) την κατάσταση. Όπως και να έχει, το γεγονός και μόνο, ότι όλα αυτά αφορούν τη σχέση με ένα πρόσωπο που εξακολουθείς να αγαπάς και με το οποίο έχεις μοιραστεί κάποια χρόνια από τη ζωή σου, αρκεί για να δημιουργήσει πόνο.
Η ζωή είναι περίεργη…
Όταν αποφάσισες να είσαι μαζί με έναν άνθρωπο, εκείνη τη στιγμή, εκείνη την περίοδο, αυτό ήθελες, αυτό έκανες. Εκείνη την περίοδο είναι πολύ πιθανόν να ήσουν τρελά ερωτευμένη, τυφλή από όλο αυτό, ξέρω εγώ… Όμως τα πράγματα αλλάζουν… και αυτό πολλές φορές έχει και την ομορφάδα του…
Θεωρώ ότι νιώθοντας είτε μια πρόσκαιρη, είτε μια διαρκής αίσθηση για περισσότερη «ελευθερία» (με ότι μπορεί να περιλαμβάνει ο όρος αυτός μέσα σε μια σχέση), έχω την υποχρέωση να «φρενάρω». Να σταματήσω και να προσπαθήσω να αφουγκραστώ τα μέσα μου. Υποχρέωση απέναντι σε εμένα… Να με κοιτάξω στα μάτια και θέτοντας ως απαράβατο (και ίσως μοναδικό) όρο την ειλικρίνεια, όσο το δυνατόν ανεπηρέαστος από άλλους εξωτερικούς παράγοντες (περιβάλλον, συγγενείς, ακόμη και τα παιδιά) να ξεκινήσω το παιχνίδι του εσωτερικού διαλόγου. Είμαι καλά με αυτόν τον άνθρωπο; Επικοινωνώ; Θέλω πραγματικά να είμαι μαζί του; Συμβιβάζομαι και αν ναι σε ποιο βαθμό και σε ποια θέματα; Νιώθω ολοκληρωμένος; …
Μετά από το τέλος του παιχνιδιού (το οποίο είναι πιθανόν να έχει διάρκεια), βάζω κάτω τα αποτελέσματα και προχωρώ στην ανάλυση και μετέπειτα στα ανάλογα συμπεράσματα… Βάζω και τον άνθρωπο μου μέσα σε αυτό…
Έχουμε κάθε δικαίωμα να διεκδικήσουμε κάτι καλύτερο, να αναζητήσουμε το «άλλο», να φωνάξουμε τι θέλουμε χωρίς ενοχές …
Ας θέσουμε την ειλικρίνεια ως βασικό κανόνα του παιχνιδιού και η άκρη θα βρεθεί… ;)
Ότι καλύτερο… :)
Αυτο που διαπιστώνω πάντως με τον καιρό είναι πως σιγά σιγά συνειδητοποιω το ποια είμαι.Δεν είμαι πλέον η κοπελα που όποιος της αρέσει πρέπει κ να τον κατακτησει,να τον φλερτάρει κ να κάνει παιχνιδι μαζί του..είμαι πλέον μια μαμά κ συζυγος κ έχω ευθυνες.Πρεπει να είμαι σοβαρη και υπευθυνη απέναντι στην οικογένεια που έχω φτιάξει κ να δειξω κ την ωριμοτητα που αρμοζει στο πρόσωπο μου..δεν πρέπει να ξεφτιλιζομαι με τέτοιο τρόπο..
Απωθημένα σε ενα γάμο ειναι ότι χειρότερο, δε ξέρω είναι πιστεύω και θέμα χαρακτήρα, αναζητείς και το σεξουαλικό κομμάτι ενός ξένου άντρα ή μόνο το φλέρτ με ενα φιλί που λές, δηλαδή σου αρκεί ώς εκεί?
ειναι η αναγκη αποδοχης, τρυφεροτητας ακομη και μια αγκαλια ειναι πολυ πολυ πιο σημαντικη απο την ερωτικη πραξη.
δεν νομιζω οτι μια γυναικα που εχει ολα αυτα θα ξενοκοιταξει η θα αισθανθει την αναγκη να φλερταρει αν υπαρχουν μεσα στον γαμο.
Μηπως να σκεφτει κ τα παιδια της λιγο, πριν αποφασισει να ζησει τη ζωη της???????????Quote:
Originally Posted by Rigi
Οταν αποφασιζεις να κανεις παιδια, δεν μπορεις να σκεφτεσαι μονο τον εαυτο σου......... ετσι νομιζω εγω!