χαιρομαι που το βλεπεις και θελει θαρρος που το παραδεχεσαι και μπραβο σου......
Printable View
χαιρομαι που το βλεπεις και θελει θαρρος που το παραδεχεσαι και μπραβο σου......
Amelie,
ο λογος ειναι το οικονομικο ζητημα να υποθεσω?
μπορεις να εχεις μια σχετικη πρωτη αυτονομια με την μετακομιση σου στο κατω σπιτι?να περιορισεις τις επισκεψεις σου πανω στους δικους σου, μαζευοντας χρηματα για παρεις πχ. τον δικο σου υπολογιστη και οτι αλλο σε κανει να πας στο πατρικο σου?
Σοφια μου,
το κατω σπιτι δεν ειναι ξεχωριστο απο το πανω.
ειναι ενα ημιυπογειο επιπλωμενο.
αλλα το θεμα ειναι,οτι κατεβαινει πολυ συχνα εκει η μητερα μου,γιατι το χρησιμοποιει για να απλωνει τα ρουχα και να ηχογραφει τις συνθεσεις της (επειδη γραφει τραγουδια).
βασικα απομονωνομαι εκει καποιες ωρες,που δεν ειναι εκει η μητερα μου.
εκει καπνιζω και εκει εχω το cd-player μου.
εκει ντουμανιαζω ακουγοντας μουσικη και το καταφχαριστιεμαι:D
θα ηθελες να φυγεις απο το σπιτι σου, μολις εξασφαλισεις μια δουλεια που μπορει να σου παρεχει αυτη τη δυνατοτητα? το σκεφτεσαι?κανεις κατι γι αυτο?ας πουμε ψαξιμο για δουλεια? ξερω οτι η εποχη ειναι πολυ πολυ δυσκολη για κατι τετοιο, μα ολο κ κατι μπορει να βρισκεται...
κατα τα αλλα αυτο που πιστευω οτι μπορεις να κανεις, αν κ ειναι πολυ δυσκολο, αλλα οχι ακατορθωτο ειναι να μην σε αγγιζουν τα οσα ακους, να μην αφηνεις να σε διαπερνουν ή να στεκονται στο κεφαλι σου κ να τα ανακυκλωνεις για ωρα δινοντας τους δυναμη κ αποδυναμωνοντας την προσπαθεια σου για ανεξαρτησια. Τί θελω να πω: ακομα κι αν φυγεις χιλιομετρα μακρυα κι αυτοι ολοι υπάρχουν ακομα μεσα σου, με τα λογια τους, τις απαιτησεις τους κ την επιβολη τους ...ουσιαστικα δεν αποκτας την πολυποθητη (?) αυτονομια σου. Αυτη χρειαζεται αλλαγες και μεσα μας κ εξω μας.
Σοφια μου,
σε πρωτη φαση,πρεπει προκειμενου να ηρεμησω,να κατασταλαξω ειτε σε ενα νεο κεντρο ημερας, ειτε
σε ενα γκρουπ θεραπι,ειτε σε μια νεα ψυχοθεραπευτρια.
αυτο με βασανιζει σε αυτη τη φαση.
πιστευω πως αν καταληξω καπου και μεινω ευχαριστημενη,θα μου φυγει αυτη η κολοκαταθλιψη στην οποια βρισκομαι (με πολυ μικρες αναλαμπες) απο οταν εφυγα απο το κεντρο ημερας και ολα θα παρουν σιγα-σιγα το δρομο τους...
απο Δευτερα αρχιζω παλι τα τηλεφωνα...
τελικα το τροποποιησα παλι το προηγουμενο μηνυμα:P
σας εχω ευχαριστα!
πηρα σβαρνα ολα τα κεντρα ημερας και τελικα (μαλλον?) με δεχονται σε ενα απο αυτα.
εχω ραντεβου την αλλη βδομαδα με την ψυχολογο του κεντρου.
ελπιζω και ευχομαι,να συναντησω εκει ανθρωπους, με την ποιοτητα χαρακτηρα/το ενδιαφερον/την ευφυια που ειχε το προσωπικο του κεντρου το οποιο νοσταλγω ακομα...
καλα αμελιιιιιιιιι!!!!
τιο ευχαριστοοοοοοοοοοοοοοοο!! !!! μπραβο κοπελια μου!!!!
τσακωσε και το τραγουδακι σου!!!!! φιλακια!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=cyzFJ4JT6D8
αχ...researcher μου,δυστυχως μου εχουν χαλασει τα ηχεια μου :(
παντως σε ευχαριστω μεσα απο την ψυχη μου,που συμεριζεσαι την χαρα μου.:)
δεν μου παραθετεις καλυτερα στιχακια απο ενα χαρουμενο και ελπιδοφορο τραγουδακι?
η αληθεια ομως ειναι οτι ειμαι και λιγο αγχωμενη.
καθε αρχη και δυσκολη που λενε...
αντε θα σου αφιερωσω μια φωτογραφια!!!
αυριο ερχεται η ανοιξη amelie!!!!!
http://image.shutterstock.com/displa...f-24612736.jpg
και εγωωωω!!!!
παρακαλω αμελι!!!!
:) :) :) :)
Εύχομαι να βρεις αυτό που θες στο συγκεκριμένο κέντρο αμελί μου!
Κ μην ξεχνάς... ακόμα κι αν δεν το βρεις εκεί, σίγουρα ψάχνοντας θα το βρεις.
Πιστεύω ακράδαντα πως κάθε κατάσταση συμβαίνει για να μας πάει παρακάτω και να μας εξελίξει, κάπου καλύτερα.
Έτσι, και η απογοήτευση που πέρασες τον προηγούμενο μήνα ίσως είναι ο προθάλαμος για κάτι ακόμα πιο όμορφο και στα μέτρα σου.
Άλλωστε σίγουρα κέρδισες με την εμπειρία σου αφού πλέον είσαι πολύ πιο κοντά στη θεραπευτική διαδικασία που σου ταιριάζει.
Ξέρεις τι ζητάς και ελπίζω να το βρεις πολύ σύντομα :):)