Εκρηξεις θυμου.

Quote:

---

Originally Posted by γιώτα2

Δεν νομιζω οτι εχουμε εκρηξεις θυμου ανευ λογου και αιτιας.Η ενδοοικογενειακη βια σιγουρα ειναι το προβλημα που σου δημιουργει αυτο το αισθημα θυμου.Η ψυχολογικη πιεση, βια,κακοποιηση ειναι θεματα που φυσικα προκαλουν εκρηξεις οταν υπαρχει μια κατασταση χρονια.Μια τετοια εκρηξη θυμου ηταν η αιτια να καταληξω χθες στα επειγοντα με ενα χτυπημενο ποδι και να περπατω με πατεριτσες.Τι κερδισα; τιποτε φυσικα αντιθετα καθηλωθηκα στο κρεβατι.Σημερα σκεφτομαι οτι ολος αυτος ο θυμος απευθυνεται πρωτα σε μενα.Δυστυχως δεν μπορεσα να κλεισω τα αυτια στα παραλογα που ακουγα και εχασα την ψυχραιμια μου.Εγω παλι εχασα εστω κι αν ειχα δικιο.

---

Ειναι δυσκολο να το διαχειριστεις και αρκετα ψυχοφθορο.Σου ευχομαι περαστικα...

Quote:

---

Originally Posted by Sofia

Πανα, η αυτογνωσια δεν ειναι καθολου ασχετη με την ψυχραιμια και την ωριμοτητα. Αντιθετα πηγαινουν χερακι χερακι:)

Στη θεση σου θα εκανα μια προσπαθεια με εναν ψυχοθεραπευτη.

---

Μακαρι να ειναι ετσι οπως τα λες γιατι εγω δεν νιωθω ετσι...Προσπαθω να το δουλεψω μονος μου και να μην ζητησω βοηθεια,τουλαχιστον ακομα.

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Eπισης, επειδη πολλες φορες η επιθετικοτητα ειναι καταπιεσμενη σεξουαλικοτητα, μπορεις να σκεφτεις πως ειναι η σεξουαλικη σου ζωη, αν εισαι ευχαριστημενος ή νιωθεις μπλοκαρισμενος ή οτιδηποτε αλλο.

---

Δεν εχει προβλημα η σεξουαλικη μου ζωη... καθε αλλο θα ελεγα...

Quote:

---

Originally Posted by alexandros3

Νομίζω ότι επιθετικότητα βγαίνει και υπό συνθήκες έντονου άγχους όταν κάτι σε βγάζει από το comfort zone. Υπό τέτοιες συνθήκες οι αντιδράσεις γίνονται σχεδόν... διπολικές. Ή απόσυρση και κλείσιμο στον εαυτό σου (που μπορεί να παρεξηγηθεί για κάτι άλλο) ή lashing out (που ποτέ δεν παρεξηγείται, εκτός από ελάχιστες πεφωτισμένες περιπτώσεις).
Είναι ιδεατό να είμαστε θυμωμένοι για τον σωστό λόγο, έναντι του σωστού ανθρώπου και στην σωστή ένταση. Γκουρού όμως δεν είμαστε να το καταφέρνουμε πάντα.
Πιστεύω ότι θυμός δημιουργείται όταν όρια έχουν παραβιαστεί. Είτε επειδή άλλοι δεν τα σεβάστηκαν είτε επειδή εμείς δεν τα επιβάλλαμε.
Και βέβαια έχει να κάνει με πως αισθανόμαστε γενικότερα για τον εαυτό μας.
Όταν υπάρχει μια ανοιχτή πληγή και φτερό να πέσει πάνω θα ουρλιάξουμε. Όταν το δέρμα έχει κλείσει, αντέχουμε περισσότερα.

---

Θα συμφωνησω απολυτα μαζι σου.Χρειαζεται πολυ δουλεια για να εντοπισουμε την ριζα του προβληματος και ακομα περισσοτερη για να την καταπολεμησουμε...Αλλα τις περισσοτερες φορες,αν οχι ολες, πηγη των οσων μας συμβαινουν ειμαστε εμεις οι ιδιοι...Και πρωτα απο έκει πρεπει να αρχισουμε να ψαχνουμε.

θελει πολυ προσπαθεια να μαθεις να το ελεγχεις..ακομη και να εντοπισεις την αιτια ειναι παλι δυσκολο να το διαχειριστεις.....μπορει μετα να φτασεις σε αλλες αντιδρασεις αυτοκαταστροφικες..πχ εγω πολλες φορες σε τρελλα νευρα και θυμο για να μην ξεσπαω σε αλλους και μετα νιωθω ασχημα χαρακωνομουν σε ασχημο βαθμο για να πνιγω το θυμο...