αρραβωνιαζομαι και αισθανομαι πολυ περιεργα

καλησπερα παιδια ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας.,.,ισως ειναι μια μεταβαση που λες και εσυ PENAKI1986 και μακαρι το ευχομαι να ειναι αυτο.,.,απλα νιωθω το αγχος, αυτο να αλλαζει η ζωη μου και ισως να τα βαζω με τον συντροφο μου.,.μακαρι να ναι ετσι.,.,αυτο που ξερω ειναι πως σκεφτομαι καμια φορα να τον χωριζα και αμεσως δεν μου αρεσει καθολου η σκεψη αυτη.,.,ειναι ο μονος ανθρωπος που εχω ζησει μεχρι τωρα καποια πραγματα αλλα θεωρω οτι ειμαι μικρη και ολα αυτα που ανεφερα παραπανω.,,.ελπιζω να αλλαξει το σκηνικο και να μπορεσω να το χωνεψω οτι μου δινεται η ευκαιρια να φτιαξω τη ζωη μου με ενα παιδι πολυ πολυ καλο και ας μην ειναι ο αντρας των ονειρων μου (αυτο τουλαχιστον σκεφτομαι τωρα),..,.

ο άντρας των ονείρων σου πώς είναι?
κ τί λείπει από τον φίλο σου, ώστε να σε προβληματίζει τόσο?

Quote:

---

Originally Posted by mary25

ελπιζω να αλλαξει το σκηνικο και να μπορεσω να το χωνεψω οτι μου δινεται η ευκαιρια να φτιαξω τη ζωη μου με ενα παιδι πολυ πολυ καλο και ας μην ειναι ο αντρας των ονειρων μου (αυτο τουλαχιστον σκεφτομαι τωρα),..,.

---

γεια σου mary.

Διαβάζω ξανά και ξανά αυτή την πρόταση και δεν μπορώ να καταλάβω. Είσαι 26, είσαι ενάμιση χρόνο μαζί με το σύντροφό σου και σκέφτεστε να παντρευτείτε.
Μοιάζει να παραιτείσαι ωστόσο, να υποχωρείς και να συμβιβάζεσαι λες και αυτή είναι η πρώτη και τελευταία ''ευκαιρία να φτιάξεις τη ζωή σου''.
Κι αυτό το ''με πήρε στα σοβαρα'' που έγραψες σα να κάνει ηχώ ακόμα..

Οκ, εγώ δεν έχω πλάσει καποιον ονειρικό άντρα για να τον ψάξω με μια τέτοια πυξίδα, και ίσως και γι' αυτό ακριβώς το λόγο θα σου πρότεινα να μην είναι μέλημά σου ένας άντρας πλασμένος στα όνειρά σου, αλλά ένας σύντροφος με τον οποίο να μπορείς να μοιραστείς τα όνειρά σου,
με τον οποίο όχι μόνο θα περνάς όμορφα ''όταν δε τσακώνεστε'', αλλά κάποιος με τον οποίο οι επιθυμίες σας θα μπορούν να συναντιούνται, αυτά που επιθυμείτε ο ένας από τον άλλο καθώς και από την ίδια τη σχέση σας, από τη ζωή σας.

Στάσου για λίγο ακίνητη και στήσε αυτί. Άκουσε τι φωνάζουν τα μέσα σου, τι θέλεις πραγματικά. Πώς αισθάνεσαι; Νιώθεις ευτυχισμένη, ολοκληρωμένη; Μπορείς να ακούσεις πιο καθαρά από οποιονδήποτε άλλο.

Καταλαβαίνω ότι η σκέψη και μόνο του χωρισμού μπορεί να είναι αβάσταχτη, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να δεσμευτείς και για πάντα με το σύντροφό σου εδώ και τώρα. Νομίζω και εγώ ότι είναι καλό να συνεχίσετε όμορφα και χαλαρά τη σχέση σας. Να καταλάβεις, να νιώσεις πού βρίσκεσαι,
πού πατάς και τι θέλεις πραγματικά και μετά νομίζω ότι θα ήταν καλό να τα συζητήσεις όλα αυτά και με το σύντροφό σου, τις σκέψεις, τους φόβους, τους προβληματισμούς σου..
για να είσαι σίγουρη, χωρίς αμφιβολία καμιά, για είσαι καλά αλλά και να είστε καλά μαζί :)

Quote:

---

Originally Posted by mary25

ελπιζω να αλλαξει το σκηνικο και να μπορεσω να το χωνεψω οτι μου δινεται η ευκαιρια να φτιαξω τη ζωη μου με ενα παιδι πολυ πολυ καλο και ας μην ειναι ο αντρας των ονειρων μου (αυτο τουλαχιστον σκεφτομαι τωρα),..,.

---

ασε για λιγο το πώς σκεφτεσαι κ προσπαθησε να δεις πώς νιωθεις. τις ευκαιριες δεν μας τις δινει μονο η τυχη, τις δημιουργουμε κ μονοι μας. το παιδι μπορει οντως να ναι πολυ καλο, αλλα 1. να μην ταιριαζετε μαζι κ 2. να μην εισαι ετοιμη για δεσμευση. δεν ειναι μονο πώς ειναι ο ανθρωπος που εχουμε μπροστα μας, αλλα κ πώς ειμαστε εμεις μαζι του στην τρεχουσα φαση της ζωης μας. και ο καλυτερος ανθρωπος του κοσμου να ναι, αν δεν νιωθεις οτι ταιριαζετε ή οτι δεν κυλαει ομορφα η κοινη σας ζωη...δεν εχει καμια σημασια.

μαιρη...εγώ δεν καταλαβαίνω τι βιασύνη σε έπιασε στα 25 να παντρευτείς και μάλιστα με έναν άνθρωπο που όπως η ίδια λες δεν είναι ο άντρας των ονείρων σου. Μου βγάζει πολύ ανασφάλεια και τάση για βόλεμα αυτή η βιασυνη, τη στιγμή που είστε και μόλις 1,5 χρονο μαζί.
Εύχομαι να έχεις πάρει τη σωστή απόφαση.

μαιρη καλησπερα,εγω ειμαι 3,5 χρονια με τον αρραβωνιαστικο μου και 8 μηνες αρραβωνιασμενη.μου περασαν κ εμενα τετοιες σκεψεις πριν γινει καν προταση για αρραβωνα αλλα και μετα τον αρραβωνα.ειναι λογικο να περναει σκαμπανεβασματα μια σχεση παντα θα γινεται αυτο...ειναι το αλατοπιπερο της.εγω οταν τα πρωτοφτιαξαμε δεν ημουν ξετρελαμενη αλλα στην πορεια τον αρωτευτηκα και τον αγαπησα παρα πολυ ειναι τι στηριγμα μου μετα τον ιδιο μου τον εαυτο φυσικα και εγω το δικο του.φυσικα δεν μας πηραν και τα χρονια αλλα πρεπει να σκεφτεις αν αυτος οντως ειναι το αλλο σου μισο και αν δεν εισαι ετοιμη για αρραβωνα να του το πεις.δεν εγινε και κατι να το αναβαλετε για λιγο....

μαιρη συννονοματη κιολας κ σχεδον συνομηλικη!!!γεια σου

κ μενα μ κανε πριν 2 μηνες αλλα ειπα οχι.........μηπως νιωθεις μικρη ακομα γι αυτο? μηπως δν εχεις χορτασει κατι στην ζωη σου?