χιχιχιχι πονοκεφαλος ε?κλασσικο...εμενα το πορισμα μου ειναι το αυχενικο....δε βαριεσαι... ναι και εγω ετσι πιστευω θα τη βγαλω καθαρη και σημερα...:P
Printable View
χιχιχιχι πονοκεφαλος ε?κλασσικο...εμενα το πορισμα μου ειναι το αυχενικο....δε βαριεσαι... ναι και εγω ετσι πιστευω θα τη βγαλω καθαρη και σημερα...:P
Μια ερωτηση την εχω κανει 6 φορες και δεν φενεται...αν ειναι δυνατον :P Ηθελα να σε ρωτησω αν μπορεις να περιγραψεις το ξεσπασμα σου...στο περιπου...τι ενιωθες...πως τα εβγαλες απο μεσα σου....πως ητανε..πανω κατω...
α ΡΕ ΚΑΡΟΛ !!!!εισαι πολυ επιμονη! Τι να σου πουμε δηλ!Δεν καταλαβαινεις οτι οι ψυχικες παθησεις ειναι ενα μυστηριο μια που κ η υπαρξη ειναι μυστηριο!
Καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη γιατι κ οψυχισμος του καθενα ειναι διαφορετικος! Τι θα γινει αν κανεις συλλογη απο προσωπικες εμπειριες,θα ενημερωθεις ? γιατι δεν διαβαζεις στο φορουμ για τις ψυχωσεις γενικα να εχεις μια ιδεα?
Το καταλαβαινω οτι εισαι σε δυσκολη φαση αλλα μη βιαζεσαι ,ασε να εξελιχτουν λιγο τα πραγματα, κ εσυ προς το παρον μαθε να κολυμπας στα βαθια νερα!
Σορρυ που δεν εχω καποια τετοια παθηση και φοβαμαι...!!! Λογικο ειναι ρε συ να αντιδρω καπως ετσι...! Ναι πιστευω πως πως αμα κανω ''συλλογη'' απο εμπειριες ατομων που εχουν περασει η περνουν κατι τετοιο σιγουρα 9α μαθω περισσοτερα απ οσα μπορει να μ πει ενας ψυχιατρος που δεν ξερει και ο ιδιος τι του γινεται..που για να ειναι καλα ο ιδιος με τοσα που βλεπει και ακουει τα λεει σε αλλους ψυχιατρους και ουτω καθεξης..τεσπα....μια ερωτηση εκανα...δεν χρειαζεται να παρω απαντηση..Η υπομονη ομως στην δικη μου περιπτωση ειναι κατι τοσο δυσκολο!!!!
εγω μια εχω αυχενικο μια εχω προβλημα με τα ματια τι να πω μωρε φιλη...δεν ημουν ετσι ρε γαμωτο θελω την πενυ που ημουν πριν να μην φοβαμαι να μην μασαω με την εμπειρια των 25...μπορω;;;;αν το καλοσκεφτεις ομως ειμαστε πολυ δυνατες και μονο που παλευουμε ολο αυτο και δεν το βαζουμε κατω...
karol αν εννοεις πως εξωτερικευεται η κριση πανικου,γτ δν καταλαβα ακριβως την ερωτηση σου...ειναι πανω κατω τα κλασσικα..πιεση στο κεφαλι,καλα εγω την εχω αυτην την πιεση καιρο τωρα δε φευγει,ζαλαδα,στομαχοπονο(� �μενα το αγχος εκει ξεσπουσε παντα στο στομαχι),ναυτια,λιγο πιο σπανια ριγος και τρεμουλο,αισθηση ασφυφιας και μια γενικοτερη ταραχη και φοβια θανατου...βεβαια τωρα τελευταια ξεσπαω στο κλαμα και τελειωνει πιο γρηγορα ο πανικοσ λογω του οτι ξαλαφρωνω..χιχι βρηκα κολπο μαλλον :P..συμφωνω πως διαβαζοντας παρομοιες ιστοριες εδω μεσα παιρνουμε θαρρος και δυναμη να συνεχισουμε...και φυσικα συζητωντασ μεταξυ μας αποκτουμε υπομονη που χρειαζεται πολυ...
και σορυ κιολας που δεν απαντουσα αλλα δεν μου εμφανιζοταν οι ερωτησεισ σου..
χμμμ αυχενικο πιεση στο κεφαλι και κατι παιζει με τα ματια μου τις τελευταιες μερεσ σα να βλεπω θολα κτ τετοιο...τεσπα δε δινω βαση ,μπορει να μου περνουν πολλα απο το μυαλο αλλα λεω τοσεσ μερεσ που εχω ολες αυτεσ τις ενοχλησεις θα ειχα πεθανει..χαχαχαχα και το ξεχναω...μα και εμενα αυτο με ριχνει ωρες ωρες...το γεγονος οτι εχασα το παλιο εαυτο μου που τα εγραφε ολα κανονικααααα,εβγαινα ξεχνουσα να γυρισω σπιτι δεν φοβομουν να ταξιδεψω να κανω τα παντα...και τωρα που εχω την ευκαιρια και το χρονο να τα κανω,με σταματα ο φοβος,ξενερωνω με την παρτη μου...αλλα γιαυτο ακριβωσ δεν το βαζουμε κατω...γτ ο παλιος μασ εαυτος μασ ξυπναει και μας κανει δυνατες οταν παμε να τα παρατησουμε..το παλεβουμε γτ θελουμε να ειμαστε οπως παλια χαρουμενεσ και ανεμελες και ναι αυτο μας εχει κανει πολυ δυνατες...αυτα ειναι τα καλα τησ κατα τα αλλα ασχημης εμπειριας...;)
καλημερα....να σε ρωτησω σε πιανουν κ εσενα πονοι στο πανω μερος του κεφαλιου σαν ωα σε τρυπαει κατι και μουδισμα απο την μια πλευρα;ελεος πια....:cool:
καλημερα πενακιιιιιιιιι!...ναι ο πονος στο κεφαλι ειναι μονιμος και με εκνευριζει απιστευτα...εχω θεματακι με το αυχενικο και ειμαι χαλια τον περισσοτερο καιρο και εδω που μενω η υγρασια με πεθαινει...πιο πολυ οι πονοι μου ειναι σαν μουδιασμα γενικο αλλα και στο προσωπο οπως λες...και σαν τσιμπηματα στο κεφαλι,επισησ πολλες φορες εχω νιωσει και ενα περιεργο μουδιασμα σε ολο το κεφαλι αλλα και τρεμουλο και τα χω κανει πανω μου..αλλα αφου ζω η αγχωτικο η αυχενικο θα ειναι...επαψα πλεον να τα ψαχνω,ο,τι ειναι να γινει θα γινει;)...καθαρο αγχος δλδ και αυτο που περιγραφεις εσυ...μια απο τα ιδια...συν η θολη οραση και τα στεγνα ματια τσ τελευταιες μερες...πππφφφφ εκνευριζομαιιιιιιιιιιιιιι ιιι...:p
ρε φιλη ποσο χρονων εισαι;;μενεις επαρχια;εγω ειμαι 25 και μενω αθηνα...ξερεις τι δεν αντεχω;;που δεν με καταλαβαινει κανεις....μονο ο αρραβωνιαστικος μου κ η θαρπευτρια...ειναι μερεσ καλες και ειναι αλλες που παλευω με τα κυμματα.....τι να πω πια δεν ξερω..
ειμαι 21 και μενω ροδο...αν σε καλυπτει το να συζητας με τον αραβωνιαστικο σου και τη θεραπευτρια σου και αν σε κανουν να νιωθεις ασφαλης σου φτανουν και σου περισσευουν...δε χρειαζεται και δε γινεται να σε καταλαβαινει ολος ο κοσμος...και εγω με 2 ατομα συζηταω ανετα περι αυτου και με κανουν και αισθανομαι ομορφα και με ανακουφιζουν...αρα καποιοι μας καταλαβαινουν οχι και κανεις...σκεψου υπαρχουν ατομα που περναν ολα αυτα που περναμε εμεις αθορυβα,κρατωντας τα παντα μεσα τους επειδη πραγματικα δεν εχουν κανεναν να τους ακουσει...αρα φιλη ειμαστε απο τις τυχερες μην παραπονιεσαι...;)..ετσι ειναι πενακι μερικες μερες θα ειναι τελειες,δε θα σκεφτεσαι τπτ ολα θα σου πηγαινουν καλυτερα απο ποτε,αλλες μερες απλα θα παλευονται και αλλες δεν θα υποφερονται καν...και ειναι φυσιολογικο συμβαινει σε ολους μας απλα εμεις με τον πανικο και τις εμπειριες που εχουμε απο ολο αυτο που μας συμβαινει το βλεπουμε καπως διαφορετικα και το αναλυουμε...βλεπουμε την καθε μερα διαφορετικη και αναλυουμε τις διαθεσης μας σα να κραταμε ημερολογιο...κατι που παλια δεν καναμε..ετσι δεν ειναι???..ποσο καιρο εχεις που το παλευεις?πως σου ξεκινησε?πως ξεσπασε..αν θες απαντας ;)
παλευω εδω κ 3 μηνες ξαφνικα με επιασε δεν το εβαλα κατω δεν πηρα καθολου χαπια απλα εφυγαν οι κρισεις πανικου και ηρθε η νοσοφοβια τωρα καταπολεμαω και αυτο...ρε συ σε εχει πιασει ποτε κατι σαν εντονο φτερουγισμα στο στομαχι και το στερνο μια αισθηση σαν να εχεις βροχικα;με τρομαζει αυτο...
καλημερα!!!...3 μηνες και φαινεσαι πολυ δυνατη!!!εγω στους 3 μηνες δεν μπορουσα να βγω απο το σπιτι και να επιστρεψω στις σπουδες μου...ηθελα συνεχεια διπλα μου τη μανα μου γτ μονο αυτη μου προσφερε ασφαλεια....μετα απο 1 χρονο ξυπνησα και αρχισα να το παλευω και συνεχιζω...στα χαπια και εγω ειμαι ακρως αντιθετη,ειναι προσκαιρη λυση...αν δεν το παλεψεις μονος σου δεν θα το διωξεις οριστικα και δε θα βρεις τη ριζα του προβληματος.εγω πλεον δεν περναω κρισεις πανικου αλλα μου χει κολλησει αυτη η ηλιθια ιδεα του θανατου(βιωσα αρκετα τον χαμο δικων μου προσωπων)..ε και με ριχνει οσο να ναι...δλδ ουσιαστικα ειμαι μια χαρα αλλα με ταλαιπωρει αυτο το αγκαθακι και κατα συνεπεια οι νοσοφοβιες...ναι αυτο με το φτερουγισμα ειναι κατι κλασσικο..φτερουγισμα ψηλα στο στομαχι και νιωθω οτι η καρδια μου κανει τουμπες..ε και νομιζω οτι θα παθω καρδιακο επεισοδιο,μεχρι που το ξεχναω και φευγει απο μονο του..χαχα..τον τελευταιο καιρο επηρεαζομαι εντονα απο διαφορους θανατουσ που ακουω η αρρωστιες γνωστων μου και φυσικα μετα εχω και εγω την ιδια ασθενεια..στο μυαλο μου παντα...:P σου συμβαινει αυτο?