Ποτε, ποτε, ποτε μην το βαζετε κατω

Quote:

---

Originally Posted by Madlylove

Ξερεις ποσα πραγματα εχω παρει; Ειμαι ενας τελειως διαφορετικος ανθρωπος απο τοτε που ειμαστε μαχι. Εχω εισπραξει τοση αγαπη, εχω δει τον κοσμο απο ενα τελειως διαφορετικο πρισμα, πιο γλυκο κ πιο ανθρωπινο.

Μιλουσα για τσαντες κ τωρα μιλαω για συναισθηματα. Υπαρχει συγκριση;;

Οι ανθρωποι που αντιμετωπιζουν καποια τετοια προβληματα εχουν τοσα πολλα να δωσουν που αν το συνειδητοποιουσαν θα ξερανε οτι ολοι οι υπολοιποι θα ηταν τυχεροι αν τους ειχαν στη ζωη τους.

---

Hθελα μονο να προσθεσω οτι οσο κι αν αλλαξες, δεν πιστευω οτι εγινες καποια αλλη. Η ολη κατασταση μπορει να σταθηκε μια πολυ καλη ευκαιρια ή αφορμη για να βγουν ολα τα διαφορετικα, πρωτογνωρα (για σενα την δεδομενη στιγμη) στοιχεια του χαρακτηρα σου. Μπορει πολλες φορες καποιοι απο μας να μην ειμαστε τοσο δυνατοι, τοσο δοτικοι ή τοσο ετοιμοι στο να δεχτουμε αγαπη αλλα κ να την προσφερουμε απλοχερα. Δεν εχουμε ολοι τις ιδιες ποιοτητες ή κι αν τις εχουμε δεν μπορουμε να τις "επιστρατευουμε" παντα...

Ειναι λοιπον τυχερος αναμφισβητητα και εσυ το ιδιο που "συναντηθηκατε" κ γινατε καλυτεροι ανθρωποι. Ποσο σπουδαιο στ αληθεια!

Δεν μπορει κανεις να καταλαβει ποσο με εχει αγγιξει αυτος ο ανθρωπος..
Η ευαισθησια του, η αγαπη του, η ανθρωπια του, η δυναμη του..

Ισως εχεις δικιο σοφακι, μπορει να τα ειχα μεσα μου κ να ειχαν χαθει μεσα στη βοη της καθημερινοτητας. Παντως αυτος μου τα εβγαλε στη επιφανεια, με εκανε παλι να νιωθω κ γιαυτο θα τον ευχαριστω για παντα.

Υπουλη αρρωστια η ψυχωση, αλλα οι ανθρωποι με αγαπη στηριξη κ προσπαθεια μπορουν να καταφερουν τα παντα!!
Ισως οχι να τη νικησουν, αλλα να τη χωσουν βαθια μεσα κ να τις αφηνουν ελαχιστες ανασες..

Νομιζω πώς αξιζει να ζουμε μονο γι αυτο: για να μπορουμε να νιωσουμε, να συναισθανθουμε, να αγαπησουμε κ να αγαπηθουμε. Κ να ανακαλυψουμε κ τον εαυτο μας ετσι κ τον τοσο σημαντικο αλλο.

Quote:

---

Originally Posted by Madlylove

Δεν μπορει κανεις να καταλαβει ποσο με εχει αγγιξει αυτος ο ανθρωπος..
Η ευαισθησια του, η αγαπη του, η ανθρωπια του, η δυναμη του..

Ισως εχεις δικιο σοφακι, μπορει να τα ειχα μεσα μου κ να ειχαν χαθει μεσα στη βοη της καθημερινοτητας. Παντως αυτος μου τα εβγαλε στη επιφανεια, με εκανε παλι να νιωθω κ γιαυτο θα τον ευχαριστω για παντα.

Υπουλη αρρωστια η ψυχωση, αλλα οι ανθρωποι με αγαπη στηριξη κ προσπαθεια μπορουν να καταφερουν τα παντα!!
Ισως οχι να τη νικησουν, αλλα να τη χωσουν βαθια μεσα κ να τις αφηνουν ελαχιστες ανασες..

---

Ρε πραγματκα παρα πολυ συγγινητικο ολο αυτο που ζεις...και βασικα ακουγεται υπεροχο και πανεμορφο..με καρδουλες , λουλουδακια και πεταλουδιτσες <3...Κι εμενα το αγορι μου εχει ψυχωσικη συνδρομη καπως ετσι, αλλα εμεις ειμαστε μαζι μονο 3 μηνες ...και αυτον τον 1 μηνα ειναι σε κλινικη...Εγω ειμαι πολυ μπερδεμενη και δεν ξερω αν θα μπορεσω να σταθω διπλα του, γιατι ετυχε στην πρωτη μεγαλη κριση του να ειμαι μπροστα και να τρομορατηθω παρα πολυ...Ειμαι και μικρη σχετικα, δεν ξερω ποσο μπορω να το αντξω...Ομως νιωθω πως δενομαι μαζι του ακομα πιο πολυ...πως λογο του επεισοδιου βγαινει ο εαυτος του τον οποιο πριν εκρυβε καλα...Τωρα δειχνει τοσο ευεσθητος, ενω πριν ητανε ετοιμος να παιξει ξυλο ας πουμε..τσαμπουκας..., Ποτε δεν πιστεψα πως ητανε οντως ετσι..., ηξερα πως στην πραγματικοτητα ειχε φοβιες και αυτος οπως ολοι μας και οπως αποδειχθηκε τελικα, ειχε και με το παραπανω...!! Στεναχωριεμαι τοσο, νιωθω πως θελω να ειμαι διπλα του, παρολο που δεν μπορω να πω πως τον αγαπαω σε τοσο μικρο χρονικο διαστημα...Θελω να βγει απο την κλινικη και να παει σπιτι του να ειμαι κοντα του καθε μερα...(αν και λιγο φοβισμενη θα ειμαι, και θα το σηζητησω και μαζι του, ). Θελω να τον ρωτησω αν του βγαινει επιθετικοτητα (οταν παθαινει τισ κρισεις αυτες) , πραγμα το οποιο δεν εχει δειξει μεχρι τωρα...Madlylove , ειναι δυσκολη η σχεση με ενα ατομο π πασχει απο ψυχωση?! πιστευεις πως πρεπει να το παρω το ρισκο??? Και αν ναι...Σε περιπτωση χωρισμου αυτος δεν το αντεξει και εχουμε αλλα...?? τι κανω τοτε???

Ωραιο μυνημα Madlylove και προσωπικα δεν μου προξενει καταπληξη . Η ψυχωση περαν καποιων μικρολεπτομερειων δεν με εμποδιζει πλεον απο το να ζησω την ζωη μου κανονικα. Σιγουρα εχει διαμορφωσει εμενα σε αυτο που ειμαι
τωρα , ολα αυτα που περασα και ολος αυτος ο αγωνας για να φτασω να πω οτι ειμαι καλα , ο τροπος σκεψης που εχει διαμορφωθει...ολα με κανανε αυτο που ειμαι και ξερεις κατι? Σε γενικες γραμμες μου αρεσω και ειμαι ικανοποιημενος ,
δεν θα αλλαζα τιποτα (ενταξει ενα χαπι την ημερα αυτο θα το αλλαζα:P). Η ψυχωση πλεον δεν ειναι το υπαριθμον 1 , ουτε καν 2 προβλημα μου , εχει πεσει πολυ στην καταταξη . Αυτα που με απασχολουν ειναι θεματα κοινοτυπα που απασχολουν ολο
τον κοσμο + μερικα αλλα που με απασχολουν γιατι μου αρεσει να με απασχολουν:)
Φυσικα προσωπικα χρειαστηκαν πολλα χρονια για να βρω ισορροπιες , αλλοι μπορει να το περασουν σαν γριπη και αλλοι μπορει να χρειαστει να αγωνιστουν παραπανω , αλλα υπαρχει φως στο βαθος του τουνελ.
VIVA LA VIE.

Κάρολ καταρχήν θα ήθελα να σου πω πως λυπάμαι πολύ που ο φίλος σου είχε υποτροπή κ νοσήλεύεται. το διάστημα πριν, κατα τη διάρκεια αλλά κ για κάποιο διάστημα μετά είναι πάντα πολύ δύσκολο.

πόσο χρονών είσαι, κ πόσο είναι ο φίλος σου?
Ποιός ήτανε ο κύριως λόγος που μπήκε μέσα (παράνοια, φωνές, επιθετικότητα?)
η νευρικότητα είναι ένα σύμπτωμα υποτροπής, αλλά να ξέρεις ότι οι άνθρωποι που πάσχουν από ψύχωση δεν είναι επιθετικοί ούτε επικίνδυνοι.
Σίγουρα όχι αυτοί που παίρνουν τα φάρμακά τους.
Πιό πολλές πιθανότητες είναι να κάνουν κακό στον εαυτό τους αν δεν είναι καλά παρά σε καποιον άλλον.

θα πρέπει να ξέρεις ότι ΚΑΘΕ περίπτωση είναι διαφορετική.
Κάποιοι καταφέρνουν κ ζούνε μιά φυσιολογική ζωή κ απλά πρέπει να παίρνουν τα φάρμακά τους κ να προσέχουν το άγχος για να αποφύγουν τις υποτροπές, κ άλλοι δυστυχώς την έχουν σε πίο βαριά μορφή κ δεν μπορούν να είναι λειτουργικοι.

Σε ποιά βαθμίδα είναι ο φίλος σου δεν το ξέρω.
Δουλεύει? έχει φίλους? υποστήριξη απο την οικογένεια του? πόσο συχνά νοσηλευεται?

Θα είμαι ειλικρινης μαζί σου, οι σχέσεις είναι αρκετά δύσκολες απο μονες τους κ σίγουρα η ύπαρξη ψύχωσης προκαλέι περισσότερα προβλήματα.
Χρειάζεται αρκετή ωριμότητα κ ηρεμία για να συνυπαρξετε με όσο το δυνατόν λιγότερα προβληματα.
πχ.
Δεν μπορείς να είσαι εγωίστρια, γιατί πάνω απ'όλα είναι η υγεία του
δεν μπορείς να μαλώνεις συνέχεια για μικροπράγματα, γιατί του προκαλείς νευρικότητα.
Πρέπει να προσέχεις τι λες γιατί πολλές φορές παίρνουνε αρνητικά κουβέντες που δεν θα έχουν τίποτα το αρνητικο για σένα.

Πρέπει να ενημερωθείς όσο το δυνατόν περισσότερο, για να αναγνωρίζεις συμπτώματα, να μην παίρνεις προσωπικά πολλά πράγματα, να του ηρεμείς την καχυποψία κτλ.

Αλλά αν υπάρχει πραγματική αγάπη κ ο σύντροφός σου είναι λειτουργικός, ειλικρινής, παίρνει τα χάπια του ΣΥΝΕΧΩΣ Κ ΠΑΝΤΑ, δεν πίνει αλκοολ, χρησιμοποιεί ναρκωτικες ουσίες κ πηγαίνει ΑΝΕΛΙΠΩΣ στον γιατρό του τότε ναι, η σχέση που θα δημιουργηθεί μπορεί να λειτουργήσει κ να είναι πολύ όμορφη κ να έχει διάρκεια.

Αν όμως δεν κάνει ΕΣΤΩ Κ ΕΝΑ απο τα παραπάνω, τότε γλυκιά μου να ξέρεις ότι θα περάσεις δύσκολα..
Αν αρχίσει να κόβει τα φάρμακα θα υποτροπιάσει, αν πίνει η χρησιμοποιεί ναρκωτικες ουσίες θα υποτροπιάσει ή θα μπερδεύεται για την σχέση σας, αν δεν πηγαίνει στον γιατρό κ δεν είναι καλά θα προχωράει η υποτροπή του κτλ.

Εσυ ξέρεις σε τι βαθμίδα είναι ο φίλος σου κ αν μπορεί να φροντίσει τον εαυτό του (κάνωντας όλα τα παραπάνω) έτσι ώστε να μπορεί να φροντίσει κ την σχέση σας, όπως κ τι μπορείς να αντέξεις εσύ.

Εμένα ο φίλος μου έχει κατάλάβει ότι αν κάνει τα παραπάνω δεν θα είναι καλά, κ τα ακολουθεί κατά γράμμα. Γι'αυτο κ έχουμε μία πολύ φυσιολογική σχέση, που ναι μερικες φορές τα πράγματα είναι δύσκολα, αλλά είναι πολύ λιγότερα απο τις καλές στιγμές κ έτσι έχω αποφασίσει ότι θα μείνω σε αυτή τη σχέση.

Αν ποτέ θελήσεις κάποια προσωπική συμβουλή, στείλε μου μήνυμα, θα χαρώ να σε βοηθήσω γιατί κ εγώ έχω βοηθηθεί πολύ από φόρουμ που είναι για συντρόφους.

ο τιτλος απο το ποστ που εγραψες θαπρεπε να λεει -ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΜΗ ΚΟΨΕΤΕ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ- ΕΙΣΤΕ ΑΡΡΩΣΤΟΙ!!!!!!!!!!

καπως τρομακτικο κ εκφοβιστικο μου ακουγεται, για να μη πω ρατσιστικο.

ΟΜΩΣ ειμαι σιγουρη οτι πολλοι βοηθηκαν απο αυτα που γραφεις!
Ενιγουει νασαι καλα!

Το ξέρω κιπ ότι το έχεις παλέψει πολύ κ έχεις βγει νικητής από αυτή την μάχη, καθώς έχω διαβάσει τα περισσότερα μηνύματά σου.

Να μην παρατήσεις ποτέ τον αγώνα γιατί πάντα θα συνεχίσεις να βελτιώνεσαι κ αν συνεχίσεις έτσι η ζωή σου σε 10 χρόνια δεν θα διαφέρει κ πολύ από ένός που δεν πάσχει απο αυτή την αρρώστια. ίσως να χρειάζεται λίγο πάλεμα περισσότερο αλλά δεν σε φοβάμαι εσένα τουλάχιστον.
΄
Το ξέρω ότι στεναχωριέσαι για το χαπάκι.
Ετσι είναι κ ο φίλος μου κ ας μην έχει καμία παρενέργεια με το καινούγιο που παίρνει.

Βρε του λέω σιγα τα αυγά... σε λίγα χρόνια θα παίρνουμε από 10 διαφορετικά ο καθένας λόγω ηλικίας!! :)
Αντε, μην στεναχωριέστε, μακάρι ολονων να ήταν αυτό το προβλημα..

Madlylove, χαίρομαι για σας. Μπράβο στους δυο σας. Σε κείνον για την ειλικρίνεια και το θάρρος του και την επιμονή του και σε σένα που τον αγκαλιάζεις ολόκληρο.
Ευχαριστώ για το δυναμωτικό, αισιόδοξο, ελπιδοφόρο σου μήνυμα. Καλή συνέχεια στο δρόμο σας, που μπορεί να έχει τις δυσκολίες του, αλλά δεν παύει να έχει και τις χαρές του και τις δικές σας, ξεχωριστές γιορτές. Φιλιά!:)

Quote:

---

Originally Posted by Madlylove

Κάρολ καταρχήν θα ήθελα να σου πω πως λυπάμαι πολύ που ο φίλος σου είχε υποτροπή κ νοσήλεύεται. το διάστημα πριν, κατα τη διάρκεια αλλά κ για κάποιο διάστημα μετά είναι πάντα πολύ δύσκολο.

πόσο χρονών είσαι, κ πόσο είναι ο φίλος σου?
Ποιός ήτανε ο κύριως λόγος που μπήκε μέσα (παράνοια, φωνές, επιθετικότητα?)
η νευρικότητα είναι ένα σύμπτωμα υποτροπής, αλλά να ξέρεις ότι οι άνθρωποι που πάσχουν από ψύχωση δεν είναι επιθετικοί ούτε επικίνδυνοι.
Σίγουρα όχι αυτοί που παίρνουν τα φάρμακά τους.
Πιό πολλές πιθανότητες είναι να κάνουν κακό στον εαυτό τους αν δεν είναι καλά παρά σε καποιον άλλον.

θα πρέπει να ξέρεις ότι ΚΑΘΕ περίπτωση είναι διαφορετική.
Κάποιοι καταφέρνουν κ ζούνε μιά φυσιολογική ζωή κ απλά πρέπει να παίρνουν τα φάρμακά τους κ να προσέχουν το άγχος για να αποφύγουν τις υποτροπές, κ άλλοι δυστυχώς την έχουν σε πίο βαριά μορφή κ δεν μπορούν να είναι λειτουργικοι.

Σε ποιά βαθμίδα είναι ο φίλος σου δεν το ξέρω.
Δουλεύει? έχει φίλους? υποστήριξη απο την οικογένεια του? πόσο συχνά νοσηλευεται?

Θα είμαι ειλικρινης μαζί σου, οι σχέσεις είναι αρκετά δύσκολες απο μονες τους κ σίγουρα η ύπαρξη ψύχωσης προκαλέι περισσότερα προβλήματα.
Χρειάζεται αρκετή ωριμότητα κ ηρεμία για να συνυπαρξετε με όσο το δυνατόν λιγότερα προβληματα.
πχ.
Δεν μπορείς να είσαι εγωίστρια, γιατί πάνω απ'όλα είναι η υγεία του
δεν μπορείς να μαλώνεις συνέχεια για μικροπράγματα, γιατί του προκαλείς νευρικότητα.
Πρέπει να προσέχεις τι λες γιατί πολλές φορές παίρνουνε αρνητικά κουβέντες που δεν θα έχουν τίποτα το αρνητικο για σένα.

Πρέπει να ενημερωθείς όσο το δυνατόν περισσότερο, για να αναγνωρίζεις συμπτώματα, να μην παίρνεις προσωπικά πολλά πράγματα, να του ηρεμείς την καχυποψία κτλ.

Αλλά αν υπάρχει πραγματική αγάπη κ ο σύντροφός σου είναι λειτουργικός, ειλικρινής, παίρνει τα χάπια του ΣΥΝΕΧΩΣ Κ ΠΑΝΤΑ, δεν πίνει αλκοολ, χρησιμοποιεί ναρκωτικες ουσίες κ πηγαίνει ΑΝΕΛΙΠΩΣ στον γιατρό του τότε ναι, η σχέση που θα δημιουργηθεί μπορεί να λειτουργήσει κ να είναι πολύ όμορφη κ να έχει διάρκεια.

Αν όμως δεν κάνει ΕΣΤΩ Κ ΕΝΑ απο τα παραπάνω, τότε γλυκιά μου να ξέρεις ότι θα περάσεις δύσκολα..
Αν αρχίσει να κόβει τα φάρμακα θα υποτροπιάσει, αν πίνει η χρησιμοποιεί ναρκωτικες ουσίες θα υποτροπιάσει ή θα μπερδεύεται για την σχέση σας, αν δεν πηγαίνει στον γιατρό κ δεν είναι καλά θα προχωράει η υποτροπή του κτλ.

Εσυ ξέρεις σε τι βαθμίδα είναι ο φίλος σου κ αν μπορεί να φροντίσει τον εαυτό του (κάνωντας όλα τα παραπάνω) έτσι ώστε να μπορεί να φροντίσει κ την σχέση σας, όπως κ τι μπορείς να αντέξεις εσύ.

Εμένα ο φίλος μου έχει κατάλάβει ότι αν κάνει τα παραπάνω δεν θα είναι καλά, κ τα ακολουθεί κατά γράμμα. Γι'αυτο κ έχουμε μία πολύ φυσιολογική σχέση, που ναι μερικες φορές τα πράγματα είναι δύσκολα, αλλά είναι πολύ λιγότερα απο τις καλές στιγμές κ έτσι έχω αποφασίσει ότι θα μείνω σε αυτή τη σχέση.

Αν ποτέ θελήσεις κάποια προσωπική συμβουλή, στείλε μου μήνυμα, θα χαρώ να σε βοηθήσω γιατί κ εγώ έχω βοηθηθεί πολύ από φόρουμ που είναι για συντρόφους.

---

Σε ευχαριστω πααααρα πολυ για οσα μου ειπες...πραγματικα!! και νομιζω πως 9α σου στειλω ενα προσοπικο μηνυμα σε λιγο..να σου πω λιγες λεπτομεριες γιατι θελω να τα βγαλω απο μεσα μου και για το καλο του δεν μπορω να πω τπτ σε φιλους ακομα..αν δεν το θελησει ο ιδιος...οποτε καταλαβαινεις τι κραταω.....και τι ψεμματα λεω..

Έχεις δίκιο κατερινάκι.
κ στην σχέση μου ένα πράγμα δεν διαπραγματεύομαι τα φάρμακα..

Ξέρεις το έχω ψάξει πολύ, γιατί στην αρχή δεν ήξερα τίποτα.
Σε ψυχιάτρους, ψυχολόγους, γνωστούς, φόρουμ για συντρόφους..

Όταν ρωτούσα για το μέλλον, κ πως να αποφύγουμε δύσκολες καταστάσεις ή μια υποτροπή που δεν θα έχει γυρισμό όλοι το ίδιο μου είπανε.
Οι περισσότεροι που καταλήγουν σε άσχημη κατάσταση ή υποτροπιάζουν το παθαίνουν γιατί κόβουν τα χάπια τους.
εάν είναι τακτικοί, ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες του να πάθουν κάτι πολύ σοβαρό.

Γι'αυτό κ είναι τόσο σημαντικό για μένα.
Ευτυχώς ο φίλος μου έχει την ίδια άποψη κ δεν έχουμε πρόβλημα σε αυτό.

Όσο για το ρατσιστικό.. πάλι θα διαφωνήσω αλλά δεν περιμένω να συμφωνούν όλοι μαζί μου ούτε φυσικά είναι αναγκαίο.

Δηλαδή, να σε ρωτήσω κάτι..
Αν είχες κάποιον διαβητικό στην οικογένεια σου, κ του έλεγες ότι για να είσαι καλά πρέπει να παίρνεις τα χάπια σου, θα ήσουν ρατσίστρια προς αυτόν?
Δήλαδή θα του έλεγες, ναι μωρέ, σιγα μην τα παίρνεις, δεν είσαι κ άρρωστος..

Δεν προσπαθώ να σε πείσω να αλλάξεις γνώμη για το post μου, ελευθερία γνώμης έχουμε κ είμαι η πρώτη που λέω ότι ΟΛΕΣ οι γνώμες πρέπει να ειπώνονται καθώς κ οτι απο τις άσχημες κριτικές βελτιωνόμαστε (οι καλές μας αφήνουν ίδιους)
Απλά πραγματικα δεν πάει το μυαλό μου που ειναι το ρατσιστικό στοιχείο στο ποστ μου κ ίσως η ανάλυση σου με βοηθήσει να δω μία άλλη προοπτική που δεν έχω δει ώς τώρα.

madlylove σου εστειλα στα εισερχομενα...Οποτε εχεις χρονο και μπορεις δες το :) Σ'Eυχαριστω!!

Αν είχες κάποιον διαβητικό στην οικογένεια σου, κ του έλεγες ότι για να είσαι καλά πρέπει να παίρνεις τα χάπια σου, θα ήσουν ρατσίστρια προς αυτόν?

Ο διαβητης ειναι μια ασθενεια διαγνωσμενη απο εξετασεις κ η θεραπεια ειναι η συντηρηση του χαλασμενου οργανου η της εσωτερικης ανισοροπιας που αποκαθιαταται με προσθηκη ινσουλινης.
Στις ψυχωσεις δεν εχει αποδειχθει η χημικη ανισοροπια που συζητειται κ τα φαρμακα δεν υποκαθιστουν τους νευροδιαβιβαστες αλλα τους μπλοκαρουν!Εξ αλλου δεν υπαρχει καμμια εξεταση ουτε καν με τα ποζιτρονια που να αποδεικνυει διαφορες στον εγκεφαλο των ψυχωτικων!
Η κληρονομικοτητα παιζει μεγαλο ρολο στην εξελιξη της νοσου (εχει αποδειχθει στατιστικα). Ο φιλος σου εχει θεμα κληρονομικοτητας?γιαυτο εισαι τοσο καθετη?

ο φίλος μου είναι ψυχωτικός εδώ κ χρόνια κατερινάκι.

Δεν το έπαθε πέρισυ οπότε δεν ξέρουμε πως θα εξελιχθεί.
Κάποιοι περνάνε ένα επεισόδιο κ μετά είναι οκ.

όταν 10 χρόνια δεν μπορείς χωρίς τα φάρμακα, έχει προσπαθήσει με τον γιατρό του να τα κόψουνε σιγά σιγά, μετά από κάποιο σημείο σε χαμηλή δόση υποτροπιάζει, τότε όλοι, κ ο γιατρός του, κ ο ίδιος λένε το αυτονόητο.
τιποτα δεν αποκλείεται αλλά κατά 80%-90% θα παίρνει για πάντα.

όταν έκοβε τα χάπια νόμιζε ότι του μιλάει ο θεός, η τηλεόραση, ότι διαβάζει τη σκεψη των άλλων κλπ.

Ναι υπάρχει κ κληρονομικότητα ψύχωσής, αλλά κ να μην υπήρχε όταν τόσα χρόνια παραμένει, είναι πλέον σίγουρο.

Να ρωτήσω αν δεν σε πειράζει. Στο σεξ πως τα πάτε; Ρωτάω γιατί με τα φάρμακα δεν υπάρχει και πολύ ερωτική επιθυμία...