Printable View
sabb,
διαβαζοντας τα οσα γραφεις σκεφτηκα ποσο σημαντικο ειναι να στεκεσαι διπλα, να στηριζεις τον γιο σου, δινοντας του τροπους να ανακαλυψει κομματια του εαυτου του, υπενθυμιζοντας του οτι η διαδρομη ειναι ομορφη, ανεξαρτητα απο το αποτελεσμα.
Χαιρομαι καθε φορα να διαβαζω κ να βλεπω κ την πιο φωτεινη πλευρα της ζωης. Να σαι παντα καλα εσυ κ η οικογενεια σου κ να περνατε ομορφα κ μαζι κ χωρια:)
Σοφία μου, αν κατανοούσαμε όλοι μας το πόσο όμορφα είναι όλα όσα όσοι συμμετείχαν σ' ένα απλοϊκό προσωπικό θέμα έχουν γράψει μέσα από το φως της ψυχής τους, αυτό το φως θα γινόταν πιο δυνατό για όλους όσους δεν αντέχουν το σκοτάδι...
Είμαι διπλά χαρούμενος που μια προσωπική μου στιγμή στη σχέση μου με το γιο μου, φώτισε αμυδρά έστω αλλά με αγάπη, την καθημερινότητα της μικρής μας κοινότητας...
Η μικρη μας κοινοτητα, οπως ωραια το λες εχει αναγκη κ το μοιρασμα των φωτεινων μας μικρων ή μεγαλων στιγμων. Καμια φορα ομως χρειαζεται κ μια σχετικη ψυχικη ισορροπια ωστε να μπορουμε να αντικρυσουμε το φως που "λουζει" καποια κομματια της ζωης μας.
Χαιρομαι που μπορεις κ φωτιζεις την κοινοτητα με οτι σου δινει δυναμη κ σε κανει να ελπιζεις κατα καιρους (τουλαχιστον οπως εγω το νιωθω...) sabb
Πολυ ωραια βιντεο! Και ειδικα το μηνυμα που περνανε!!
Θυμαμαι μια φορα προσφατα ετυχε να ειμαι σε ενα τραπεζι με διαφορους γονεις απο κατι παιδακια σε ενα παιδικο παρτυ που ετυχε να ειμαι και κατι επεσε θεμα κουβεντας για βιντεοπαιχνιδια, ηλεκτρονικα και τετοια και λιγο πολυ οι γονεις λεγανε τι πραγματα ειναι αυτα, διαφθειρουν τα παιδια τους κτλ κτλ. Σε καποια φαση ενας απο αυτους, ο πιο λιγομιλητος και χαλαρος ταυτοχρωνα ειπε οτι στο παιδι του (10χρονων περιπου) δεν εχει παρει playstation ή κατι τετοιο. Ασφαλως αυτο μου εκανε τρομερη εντυπωση το ετος 2010 τα παιδια να μην ασχολουνται με video games(!) και τον ρωτησα πως περναει την μερα του ο γιος του μιας και ολα τα αλλα παιδακια ειναι ολη μερα με τετοια. Και μου ειπε κατι τοσο απλο αλλα και τοσο δυνατο: "Παμε στο παρκο και παιζουμε μπασκετ" . Και σκεφτηκα παλι καλα που υπαρχουν ακομα τετοιοι γονεις και κανουν καμια συνδεση με τα παιδια τους, ασχετα που η χωρα μας ειναι σχετικα δυνατη σε σχεση με τον θεσμο της οικογενειας!
Ευχαριστώ Bolt...Θα έλεγα ψέμματα αν έλεγα πως απαγορεύω στα παιδιά μου να ασχολούνται με τους υπολογιστές, από τη στιγμή που καλώς ή κακώς είναι το σήμερα και το αύριο της επικοινωνίας. Προσπαθούμε ωστόσο να μην υπερβάλλουμε στη χρήση, ιδίως όταν έρευνες δείχνουν πως η πρώτη επαφή του παιδιού με τους υπολογιστές πρέπει να γίνεται όχι πριν τα 9 χρόνια για να μπορεί να αναπτύσσει κριτική αντίληψη . Ο Περικλής μου, έχει λοιπόν 1 ώρα το Σάββατο και 1 ώρα την Κυριακή ελεύθερες να παίζει παιχνίδια ποδοσφαίρου και μπάσκετ στο p/c και η Ζωή, η 15χρονη κόρη μου, σαν έφηβη έχει την σελίδα της στο fb, αλλά παράλληλα χωρίς να ισχύει κάποια απαγόρευση, προσπαθούμε σε καθημερινή βάση να βάζουμε μαζί τα όρια της χρήσης. Δεν θέλω να έχω πρόσβαση στη σελίδα της στο fb, γιατί της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη πως να διαχειρίζεται την κοινωνική της δικτύωση. Προς τον παρόν , η ίδια προτιμά να παίζει κοινωνικού περιεχομένου παιχνίδια στο laptop της (τύπου SIMS) και φυσικά έχει απεριόριστη πρόσβαση στο Ίντερνετ όταν απαιτείται η χρήση του σαν πηγή πληροφοριών για τα μαθήματα της.
Η λογική χρήση και σε μέτρο του p/c , νομίζω πως δεν μπορεί να αποφευχθεί, από την στιγμή που ο κόσμος της πληροφορίας έχει αρχίσει να ταυτίζεται με τον πραγματικό....
Όσον αφορά το μπάσκετ, εκτός από τις προπονήσεις με την ομάδα του, πηγαίνουμε πολλές φορές μαζί σε ανοιχτά στο κοινά γήπεδα, όπου προσπαθώ να του μάθω κάποια επί πλέον πράγματα απ' όσα ο κόουτς αυτή την στιγμή του διδάσκει...Φυσικά δεν κρύβω, πως όλη αυτή η διαδικασία , μάλλον ευχαριστεί εμένα περισσότερο ...