@favvel
ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ κάνεις, θα γίνει μετά από επικοινωνία & υπό την επίβλεψη του γιατρού. μόνη σου δεν κάνεις ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ!
@favvel
ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ κάνεις, θα γίνει μετά από επικοινωνία & υπό την επίβλεψη του γιατρού. μόνη σου δεν κάνεις ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ!
Με λίγα λόγια σκέφτεσαι να κάνεις τον γιατρό και να πάρεις την πρωτοβουλία για πειράματα? Δε νομίζεις ότι υπάρχει ένα ρίσκο που αναλαμβάνεις σκεπτόμενη κατ' αυτόν τον τρόπο? Σε μιάμιση μέρα είδες τόσες αλλαγές ακόμη και στο δέρμα σου? Πότε πρόλαβαν όλ' αυτά να συμβούν?
Μην παίζεις με τη φαρμακοθεραπεία σου, και κακώς ρωτάς σε ένα φόρουμ απόψεις μη ειδικών για τόσο σημαντικά ζητήματα. Κανένας δε μπορεί να αναλάβει την ευθύνη για σένα, αλλά κι εσύ πρέπει να το δεις πιο σοβαρά. Όσα ανέφερες για βλέμματα και παρακολουθήσεις και συναντήσεις με αστυνομικούς και τέτοια είναι ανησυχητικά. Πήγαινε σε έναν άλλον γιατρό αν δε γίνεται για κάποιον λόγο να συνεχίσεις με τον ίδιο, αλλά όχι σε ομοιοπαθητικό. Δεν είναι ψυχίατρος, ο καθείς στο είδος του κι ο λουμίδης στους καφέδες.
ειναι καλος ρε παιδια αυτος ο γιατρος που πηγαινω τωρα.Αυτος με εκανε καλα περυσι.
Αλλα με ολες αυτες τις παρακολουθησεις σταματησα να τον εμπιστευομαι απο τη μερα που ειδα οτι χωρις τα φαρμακα ειμαι καλυτερα,γιατι νομιζα οτι συνεργαζεται με τους αστυνομικους προκειμενου να με εχουν σε αυτην την κατασταση πεσμενη.
αλλα ναι εγιναν πραγματι αυτες οι αλλαγες.Μπορει να ηταν ενα σοκ στον οργανισμο το οτι δεν πηρα τα φαρμακα.Και αυτο που σκεφτομαι ειναι πως αν συνεχιζα να μην παιρνω τα φαρμακα ισως μετα να συνηθιζε ο οργανισμος και να μην ημουνα πια σε αυτην την καλη κατασταση.Μπορει να επεφτα παλι.Οπως ειπατε κι εσεις μπορει να υποτροπιαζα.
ναι ενταξει σκεφτομουνα να τα σταματησω μονη μου γιατι βιαζομουνα,ειχα μεγαλη λαχταρα να δω τα αποτελεσματα,να γινω τελειως καλα.Εχω κουραστει με αυτην την κατασταση.Αλλα τι να κανω θα παω σε αλλο γιατρο να μου πει τι να κανω.
Να πας στο γιατρό σου, που όπως είπες είναι καλός και έχει ήδη αποδείξει την αξία του, αφού πέρισυ σε έκανε καλά. Να του πεις τι σκέφτεσαι. Πως μπορεί να σε έχει προδώσει και πως δεν τον εμπιστεύεσαι και τόσο. Δεν έχει κι αυτός το δικαίωμα να ξέρει τι σκέφτεσαι? Να δεις και τι θα σου πει, δεν το θέλεις να μάθεις?
Καταλαβαίνω και την κούρασή σου και τη βιασύνη. Αλλά είναι η βιασύνη ο κατάλληλος οδηγός όταν έχεις να κάνεις με την υγεία σου? Τι λες εσύ?
Σκέψου το κάπως έτσι. Σπάω το πόδι μου και μου βάζουν έναν γύψο. Θα τον βγάλω εγώ όταν θέλω και πιστεύω πως το πόδι μου έχει γίνει καλά και δεν τον χρειάζομαι πια, ή θα πάω στο γιατρό να δει την ακτινογραφία και να μου πει αν έχει δέσει?
Εσύ θα με συμβούλευες να τον βγάλω από μόνη μου το γύψο?
Ναι ρε συ ρειν ,ξεκολα με τα ποδια κ τους γυψους για ψυχες μιλαμε .Η ψυχη του καθενα δεν ειναι προεκταση του εγκεφαλου κ δεν θεραπευεται τοσο ευκολα οπως ενα σπασμενο ποδι,εξαλλου δεν υπαρχει και απεικονιστικη ακτινογραφια για να ειμαστε σιγουροι για το ειδος του ραγισματος!
Αυτα με τα σπασμενα ποδια κ τον διαβητη ειναι πολυ απαρχαιωμενες ψυχιατρικες αντιληψεις που δεν πειθουν πια τους ψυχωτικους!
ΛΟΛ! Γιατί νευριάζεις Κατερίνα? Παίζει λες να μην είναι αυτό που λέω για το γύψο "απαρχαιωμένη ψυχιατρική αντίληψη" αλλά μία μεταφορά, παρμένη μάλιστα από προσωπική πείρα?
Αμί. Εγώ κάποτε που είχα σπάσει το πόδι μου είχα βγάλει το γύψο μόνη μου. Guess what. Αντί να φοράω γύψο ένα μήνα, τον φόρεσα τρεις-τέσσερις. Γιατί δεν κόλλαγεεε. Και έχασα κι ένα ολόκληρο καλοκαίρι που έμεινα δίχως μπάνια. Αν τον είχα αφήσει, αν ήμουν δλδ απλά πιο υπομονετική, θα τον είχα φορέσει ένα μήνα μόνο και θα είχα μαυρίσει κιόλας.:P
H δική σου άποψη ποια είναι επί τούτου? Πώς επειδή δεν υπάρχει απεικονιστική εγκεφάλου, δεν υπάρχει τρόπος ένας ψυχίατρος να ξέρει πότε και αν είναι για κόψιμο τα φάρμακα?
Ειναι σπανιο εως απιθανο Ελληνας ψυχιατρος να προτεινει δοκιμη διακοπης αντιψυχωτικων ,ποσο μαλλον απαλλαγη ,ακομα κ την ψυχοθεραπεια αυτων των ασθενων την αντιμετωπιζουν με χαμογελο, κατανοωντας την αναγκη τους να ελπιζουν στην ιαση!(ισως βοηθησει η ψυχοθεραπεια -αν κ δεν το πιστευω- λενε στον ασθενη)
Πιστευουν μονο στα φαρμακα και στο ανιατο της ψυχωσης!Επιδιωκουν να εισαι χρονιος ψυχωτικος για πολλους λογους ( που δεν θαθελα να επεκταθουμε σαυτο ) και ασφαλιζουν την καριερα τους με την πληρη καταστολη του πιθανον μελλοντικου αυτοχειρα.
Πιστευω οτι γνωριζουν πολυ καλα την δραση των φαρμακων ,ποτε κ πως δρουν ,χρονος ημιζωης κλπ αλλα ως εκει ,δεν βλεουν καμμια ιδιαιτεροτητα η διαφορετικοτητα στις προσωπικοτητες των ψυχωτικων.
Δινουν σε ολους τα ιδια φαρμακα και σπανια δινουν διαγνωση -διαταραχη προσωπικοτητας με ψυχωτικα στοιχεια-κατι δηλ που ειναι θεμα χαρακτηρα κ οχι ανιατη αρρωστια.
Ο δικος μου ψυχιατρος-καθηγητης, μουλεγε ακριβως την ιδια ιστορια για το σπασμενο ποδι κ το γυψο ,οπως εσυ.
Πως θα δεις αν εγινες καλα αν δεν βγαλεις το γυψο? και μουλεγε ο γιατρος -καλυτερα γυψαρισμενη παρα τρελη-
Ισως μετα την πενταετια να δεχτουν μια δοκιμη αλλα χωρις καμμια ενημερωση ,ενδυναμωση, συμπαρασταση,γιατι δεν ειναι σιγουροι για την πορεια σου πραγματικα (επισκεψη μια φορα το μηνα και παντα γυψαρισμενος με τα φαρμακα που αλλαζουν την προσωπικοτητα και συρρικνωνουν τον εγκεφαλο!)
αλλαζουν την προσωπικοτητα και συρρικνωνουν τον εγκεφαλο?εε??
ρε συ Κατερινούλα παντως ηθελα να σου πω πως το διαστημα που δεν πηρα φαρμακα αν και ηταν πολυ μικρο αρχισε το μυαλο μου και εκανε διαφορους συνειρμους.θυμαμαι δλδ ενα βιντεο κλιπ που ειχα δει και εκανα συνειρμους μετα.
και γεινικα ειχα μια διαφορετικη αισθηση.αισθανομουνα καλυτερα.
το εχω ξανανιωσει αυτο.αλλα πολυ λιγες φορες.
για ποιο λογο να θελουν τους ασθενεις χρονια ψυχωτικους??
αλήθεια κι εγω ετσι νομιζω οτι ειναι οπως τα λες κι εσυ.
κι εγω νομιζω οτι χωριζουν τους ανθρωπους σε κατηγοριες,και αναλογα με το πού κατατασσουν τον καθενα του δινουν και αναλογα φαρμακα.
αλλα αυτο με τις κατηγοριες των ανθρωπων το υπερασπιζομαι κι εγω.ετσι νομιζω οτι ειναι τα πραγματα.
τωρα ομως γιατι δεν τα σταματανε οι γιατροι τα φαρμακα ενω ισως θα επρεπε,
μηπως γιατι αν τα σταματουσανε και καποιος γινοτανε τρελος ας πουμε θα χανανε τον ελεγχο της καταστασης.(που για μενα δεν ειναι σιγουρο οτι θα γινοτανε τρελος.υπαρχουνε διαφορες διαβαθμισεις νομιζω)
το θεμα ομως ειναι πότε αυτος ο ανθρωπος ειναι πιο ευτυχισμενος.Και αυτο πρεπει να κοιταξουν και οι γιατροι.Και αν ενας ανθρωπος ειναι ευτυχισμενος με το να ειναι τρελος τοτε γιατι να μην τον αφησουμε να γινει??
Μήπως παλι ο λόγος ειναι ότι ενς τετοιος ανθρωπος θα ειναι βαρος για την κοινωνια και οτι δεν θα ειναι παραγωγικος?
favvel ποσο χρονων εισαι? ποσο καιρο παιρνεις φαρμακα?
22μισο και παραπανω απο μισο ειμαι και παιρνω φαρκμακα 2μιση χρονια.
Δυσκολα!!!!!! Να σκεφτεις στην Αγγλια εχει κ κλινικες για διακοπη ψυχοφαρμακων, κ εδω οχι μονο δεν υπαρχει υποστηριξη αλλα και τρομοκρατια επι πλεον με την εννοια μη τα κοψεις -θα υποτροπιασεις σιγουρα-.
Λοιπον φαβελ εγω πιστευω οτι πρεπει να κανεις υπομονη με τα φαρμακα αρκετο καιρο κ ολο αυτο το διαστημα να δεις τις συνθηκες που επιβαρυνουν την φαση σου κ μετα ,μονο αν αλλαξουν οι συνθηκες να σκεφτεις να κοψεις τα φαρμακα.ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ ΕΠΕΜΕΝΕ ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΟΧΙ ΔΙΑΚΟΠΗ.
Ειναι πολυ καλο να ειναι ο γιατρος συμμαχος στις αποφασεις μας η τουλαχιστον να ξερει τις διαφωνιες μας η την δυσαρεσκεια μας γιατι ειναι κ πολυ δυσκολο να αντιμετωπισεις ενα rebound απο τα φαρμακα'
Οι παρενεργειες της διακοπης του αλοπεριντιν ,εμφανιστηκαν σε εμενα μετα απο 6 μηνες.
ναι βασικα οπως σου ειπα θεωρω οτι εχω γινει καλα ηδη απο περυσι το Μαρτιο.Οποτε δεν μπορω να καταλαβω γιατι τα παιρνω ακομα.
δλδ θεωρω οτι εχω σταθεροποιηθει σε μια κατασταση.Δεν περιμενω να αλλαξει κατι σχετικα με την ψυχολογια μου.Να γινω καλυτερα ας πουμε.
Και αφου λες οτι στο εξωτερικο υπαρχουν αυτες οι κλινικες για διακοπη φαρμακων σημαινει πως εδω στην Ελλαδα δεν υπαρχει καποιος λογος να
συνεχιζουν να μας δινουνε φαρμακα,μονο το οτι πιστευουν πως αυτο ειναι το καλυτερο για μας.
Η οπως ειπες οτι φοβουνται οτι θα υποτροπιασουμε.
Δεν ειναι οτι το κανει ας πουμε ο γιατρος μου επειδη θελει να με εχει σε αυτην την κατασταση πεσμενη και δυστυχισμενη οπως νομιζα.
ή ότι εχει συννενοηθει με αλλους να με εχει σε αυτην την κατασταση γιατι αν ηταν ετσι θα γινοταν με ολους το ιδιο.
Οπότε καταλαβαινω τωρα οτι δεν υπαρχει λογος να μην τον εμπιστευτω.οκ!!
Θα συζητησω τοτε λοιπόν και με το γιατρο μου την ιδεα για μειωση των φαρμακων μιας και δεν του εχω πει τπτ ακομα και θα δω.
μπραβο ρε φαβελ , καλη αποφαση ! ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!
Να πω κατι; Η σχιζοφρένεια παρουσιάζεται στους άντρες στα 20-25 τους και στις γυναίκες πιο μετά, στα 30 με 40 τους χρόνια. Μου κάνει εντύπωση δηλαδή που μπαίνουν νέες κοπέλες εδώ μέσα (δεν είναι η πρώτη η favvel) και έχουν τέτοιες εμπειρίες από τόσο μικρή ηλικία, ενώ αντίθετα δεν έχει μπεί καμία 30/40αρα νομίζω να μοιραστεί ψυχωτικές εμπειρίες. Μήπως βιάζονται να σας δώσουν φάρμακα;
Πιθανώς να μην το καταλαβαίνουν οι περισσότεροι αλλά αυτό δεν είναι έτσι κάτι απλό που ξεπερνιέται εύκολα. Είναι μια καταδίκη ουσιαστικά, με κάποιες περιόδους βελτίωσης η κάποια σταθεροποίηση, στην ουσία όμως μια μορφή αναπηρίας. Πολύ σπάνια όπως στην περίπτωση του Τζων Νας έρχεται κάποια αναγνώριση, κάποιο προσωπικό κατόρθωμα, η ταινία όμως είναι παρηγοριά στον άρρωστο γιατί η πραγματικότητα δεν είναι το ίδιο ρομαντική.
Αυτό που πρέπει να καταλάβεις είναι ότι ο ψυχίατρος δεν είναι ούτε γονιός σου, ούτε φιλος σου. Κάνει τη δουλειά του τηρώντας τις οδηγίες του και βάζοντας και την προσωπική του κρίση. Δεν τους ενδιαφέρει δηλαδή να σε γνωρίσουν αλλά να σε έχουν ήσυχο/ ήσυχη, να σε έχουν υπο έλεγχο ουασιαστικά αν παρουσιάζεις κάποιο πρόβλημα.Quote:
Originally Posted by katerinaki
Μερικοί συμμερίζονταη την άποψη περί ανύπαρκτης ασθένειας, προς πληροφόριση σου.. μην θεωρείς τίποτα δεδομένο.
Εγώ το παραδέχομαι είχα μεγάλο πρόβλημα αλλά δεν έφταιγα μόνο εγώ σε αυτό που μου συνέβη. Επειδή όμως είχα καλή διαγωγή, και την λίγη κρίση να μην πάω κόντρα σε ότι δεν μπορούσα να αποφύγω, ούτε να αλλάξω άκουσα τις οδηγίες. Ειδάλως θα μπορούσα να ήμουν σε καμιά ψυχιατρική κλινική και να μην είχα επαφή με κανέναν.
Το κακό βέβαια είναι ότι κινδύνεψα πολλές φορές.
Είχε βγει η μάνα ενός παιδιού σε μια εκπομπή, το παιδί της έπερνε αντιψυχωσικά και είχε διάγνωση σχιζοφρένειας. Το παιδί της πέθανε και η ίδια έλεγε πως αυτό έγινε από τα φάρμακα. Έχει τύχει να διαβάσω ότι μπορεί να πεθάνει κάποιος, είτε από μεγάλη ποσότητα, είτε από απότομη διακοπή. Άντε ψάξτο...
Μια άλλη φορά άκουγα στην τηλεόραση ότι οι αστυνομικοί δείρανε τόσο πολύ έναν ψυχωσικό ώστε τον αφήσαν ανάπηρο. Απλά επειδή τους ενοχλούσε η συμπεριφορά του.
Δεν είναι δύσκολο να σε βγάλουν από την μέση, ειδικά αν δουν ότι δεν είσαι παραγωγικός, η ότι δεν συμμερίζεσαι την μάζα, σε βλέπουν σαν βάρος στην κοινωνία.
Έχουμε γίνει τόσοι πολλοί σε αυτόν τον κωλοπλανήτη (όχι εμείς, όλοι οι άνθρωποι εννοώ) και δεν έχει σημασία, ούτε τόση αξία ο ένας και οι δύο τρείς.
Αν σκέφτεσαι και συ όπως εγώ ότι είμαστε ένας κόκος άμου στην αμμοθύελα τότε μάλλον ζεις στην πραγματικότητα και όχι στην φαντασία.