Να σαι καλα με εκανες και γελασα!Δεν μου βγαινει ρε γμτ..ειμαι ροκ τυπος..
δεν μπορει ρε αγαπη ,θα υπαρχει καποια λυση!
Printable View
Σημαντικο ειναι πως αντιδραει ο συζηγος οταν του τα χωνει μετα ,η Φωτεινη! Λεει ε! και τι νακανα! ,ισως λεει, μην εισαι υπερβολικη κ αλλες αδιαφορες, χλιαρες κουβεντες! Δεν εκνευριζεται που η Φωτεινη τον ζαλιζει μετα για την συμπεριφορα του ,διατηρει μια κατασταση ,μια συμπεριφορα passive attack - η χειροτερη ολων , καλος για ολους ,κ ομως η συζηγος εχει παραπονα κ αυτος δεν μπορει να καταλαβει ,- μα τι εκανε? δεν σκεφτεται τι δεν εκανε_
Ετσι μας λενε υστερικες ,οταν απαιτουμε τα αυτονοητα του γαμου γιατι μας θελουνε μονο μανουλες , κ σκεψου να εχεις να μεγαλωσεις παιδια κ ενηλικες που δεν εγιναν ποτε αντρες γιατι δεν τους βολευει η μαλλον μια παιδια ,μια ενηλικες ,οπως τους παιρνει!!!!!!!
Ετσι θα μεινει ,γιατι νομιζει οτι ειναι καλος!κ εχει εσενα να βγαινεις πρωτη γραμμη ,κ νομιζω οτι ολοι τον συμπαθουν γιατι ειναι κ καλος φιλος κ καλος ανθρωπος, ενω για σενα οι αποψεις διαφερουν ,εχεις συμπαθειες κ αντιπαθειες.
Και σεχει και σιγουρη γιατι ξερει οτι δεν θαφηνες τα παιδια σου ,οποτε τη μια ναι , κανει κατι κ νομιζεις οτι καταλαβε κ ποσο αναγκη εχεις την συμπαρασταση του η ενα καλο λογο ,βρε αδελφε,(ειναι ευκολο γι αυτον ,γιατι σαγαπαει κ ειναι κ καλος) κ μετα ξεχνιεται παλι στην εμβρυοσακουλα του μεσα στην οικογενεια του!
Νομιζω σε καταλαβαινω! ομως μπορει να γραφω κ μΑΛΑΚΙΕς.
χειρισου την κατασταση ,οπως κανανε παντα οι γυναικες μαγισες, καλοπιασε τον κ αλλαξε τον ,αν δεν βαριεσαι ,κ αν αξιζει τον κοπο!
Άντε να ακούσεις και την άλλη πλευρά! Που λες Φωτεινή μου, εγώ θα προτιμούσα να το λύσω μόνη μου, δλδ θα σπαζόμουν αν πεταγόταν ο φίλος μου για χάρη μου.
Λες πως θες να τους το βουλώσει? Γιατί δε σου φτάνει να τους το βουλώσεις εσύ?
Ή πχ στη σκηνή με το 'Φωτεινη Φωτεινή' γιατί να πεταχτεί ο άντρας σου δλδ? Πετάξου εσύ και απάντησε ανάλογα.
Δλδ είμαι πολύ υπέρ τη διαφορά να τη λύνουν αυτοί που έχουν το πρόβλημα μεταξύ τους και σα συμπαράσταση θα θεωρούσα να αναγνωρίσει την πλευρά μου και να σεβαστεί τις επιλογές μου, όπως πχ με αυτόν δε θέλω πάρε δώσε προσωπικά.
Αν του το ζητούσα όμως θα ήθελα να σταθεί δίπλα μου κ να με υποστηρίξει, κι αυτό είναι συμπαράσταση. Κ εσύ το'κανες αλλά μπαααααα.
Συμπαράσταση όμως γιατί? Για τα μάτια του κόσμου αν τους έχεις γραμμένους? Τι ακριβώς σε ενοχλεί? Που δεν τους γράφει και ο άντρας σου? Που δεν πέφτουν και στα δικά του μάτια? ... και τι σημαίνει για σένα να τους γράφει? Μπορεί γραμμένους να τους έχει αλλά να αντιδράει κουλ.
Εκτός κι αν όντως δυσφορείς μαζί τους κ θες κάπως να λυθεί το θέμα.
( Δλδ αν δε σε ενοχλούν.. τι ζητάς... αποδείξεις απλά ότι ο άντρας σου είναι με το μέρος σου? )
Βρες τι ακριβώς σε ενοχλεί στην υπόθεση καταρχήν με τους άλλους και μετά ζήτα τη συμπαράσταση του άντρα σου και δείξτου και τον τρόπο άποψή μου. Πχ θέλω κάθε φορά που... αυτό κι αυτό.. (για παράδειγμα σε ένα κλίμα σπαστικό για μένα να σηκωνόμαστε να φεύγουμε)
Δλδ έχεις γίνει αρκετά συγκεκριμένη απέναντι του ως προς το είδος της συμπαράστασης που ζητάς?
Α κ δίπλα του όχι απέναντί του. Δλδ αν πας απ'την άλλη κατεύθυνση να του τη λες ,να ξεσπάς είτε με μούτρα είτε με νεύρα άραγε πως θα σε καταννοήσει?
Βέβαια, μπορεί να το'χεις κάνει κι αυτό ...
Άντε και σήμερα είσαι φουντωμένη απ'το σκηνικό, θα το δεις πιο ψύχραιμα αν ηρεμήσεις για το τι μπορείς να κάνεις.
Εγω κατεβηκα και ρωτησα τον νταη γιατι γκαριζει,παρολο που ηταν εξαλλος του εξηγησα οτι δεν μπορω να βουλωσω το στομα δυο μικρων παιδιων..
Παντα ξεκαθαριζα ΜΟΝΗ τις υποθεσεις μου ,μπικοζ ι καν,αλλα πες μου κατι Αρσουλα για την ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ..
Το σκηνικο επαναλαμβανεται ,οι ανθρωποι ερμηνευουν την αποστασιοποιηση του με θετικο προσημο..ενω αν ειχε μια αντιδραση ισως λεω ισως και οι αλλοι να το σκεφτονταν πριν μας ενοχλησουν!
φωτενή, κρίνοντας από το παράδειγμα που περιγράφεις με σόι κλπ είναι συνηθισμένες μαλακιες.
καταλαβαίνω αυτό που λες για την συμπαράσταση.
μπορέι να το θεωρεί ασήμαντο γεγονός.
δείξε σε όλους όμως πως το να σου φωνάζει κάποιος δν το ανέχεσαι.
δν ξέρω τί φασαρία κάνατε κ σου επιτέθηκε ο ξάδερφος.
αλλά δν είναι κ λογος να σου φωνάζει.
υπάρχει κ όμορφος τρόπος να παραπονεθείς.
την επόμενη που θα συμβεί λέμε το ίδιο, πες ένα σόρυ κ γύνα την πλάτη σου.
κ επειδή διαβάζω πως ο άντρας σου δν τους κάνει παρέα κ αυτοί τα βάζουν με σένα.
από τον τρόπο τους ή στο λένε κιόλας.
αλλος λεει κρατω αυτη την σταση για τα ησυχοτερα. μιλαω απο προσωπικη εμπειρια και ετσι τους δινουν δικαιωματα...καθε φορα και ενα νεο σκηνικο καθε φορα ενα νεο γιατι και τελικα θα συμφωνησω με την Αρσι.
το σωστο ειναι αυτο που λες..αλλα φαινεται αβουλος και ολο αυτο το ονομαζει διπλωματια για να καλυψει την αδυναμια που εχει να διαχειριζεται καταστασεις.
Υποθέτω ότι το ζήτησες, αλλά...
Επιμένω πως πρέπει να κάνετε μια επικοινωνιακή κουβέντα, σαν 'ομάδα' κι όχι κόντρες κλπ.
Προσπάθησε να καταλάβεις κι εσύ τη θέση του, να καταλάβει κι αυτός τη δική σου και να βρείτε μια λύση.
Σκέψου πως αυτός δεν είσαι εσύ και αντιδράει εντελώς διαφορετικά (εδώ έγραψες πως 2 μέρες του την έλεγες με την κάθε κουβέντα και δεν αντιδρούσε , που όσο και να'ναι είσαι ο άνθρωπος που έχει την πιο πολύ οικειότητα). Νομίζω πως κατά ένα τρόπο σε έχει υποστηρίξει με το δικό του τρόπο όμως, όπως για παράδειγμα ότι ξεκόψατε με τον φίλο του.
Αυτά για το μεταξύ σας.
Επίσης συμφωνώ πολύ με την άρκτο. Δε χρειάζονται ούτε εξηγήσεις, ούτε τπτ, δείξτους πως δε δέχεσαι τέτοια συμπεριφορά. Κ αν μια στις τόσες συναντιέστε κ το κλίμα είναι άσχημο, σηκωθείτε κ φύγετε...
πωπω, fear of the dark γίνατε πάλι Φωτεινή,λολ
Η άποψή μου. Όχι σκαμπώ και άλλα συμπαθή κατά τ'άλλα κομφόρ οικιακά.(σόρυ Θεόφ):P
Έχω την εντύπωση πως και τους συντρόφους μας κάποιες από εμάς τους μαθαίνουμε τα όρια που θα μας επιτρέπουν να καταπιεζόμαστε.
Γιατί αυτή την καταπίεση την είχαμε και στα μικρά μας και έτσι έχουμε μάθει να σφιγγόμαστε, χαχα
Αν λοιπόν τώρα άρχισες να αλλάζεις και δε σε χωράει πια ο γιακάς, τότε και πάλι θα χρειαστεί σε ό,τι είχες διδάξει τους άλλους, να τους το ξεδιδάξεις.
Και αυτό δε θα γίνει και αυθημερόν, για τούτο το λόγο προτείνω να μη τη βγαίνεις άξαφνα αλαλάζοντας "μπαίνω με καρατιά!" αλλά να ενημερώσεις
την αγάπη σου για τις εσωτερικές σου αλλαγές, να του εξηγήσεις πως θέλεις να μείνεις σταθερή σ' αυτές γι αυτό θα χρειαστεί κι εκείνος
να παρατηρεί με ποιους τρόπους φέρεται που συγκρούονται τα συμφέροντα, και φυσικά, να του δώσεις και το χρόνο να
1)κατανοήσει τι θες
2)κατανοήσει τη συμβολή του στο "πρόβλημα"
3)αυξήσει το λεγόμενο self awareness, μετάφραση δεν είμαι σίγουρη, αυτοπαρατηρητικότητα ίσως,χμ
4)μπορέσει μετά την αυτοπαρατηρητικότητα να αυξήσει και τη δυναμικότερη παρουσία στα κοινά σας
Αλλά. Κι εσύ πάψε να θεωρείς την σάχλα κάθε δοσμένου ως "επίθεση" για να μη νιώθεις μια ζωή ότι δίνεις μάχες.
Δηλαδή κάπου κάπου, ένα στυλάκι "Ξέχασα τον κωδικό μου" δε βλάπτει. Μην τραγικοποιείς τα πάντα, ούτε στα πάντα να θαρρείς ότι πρέπει να έχεις κάποια αντίδραση.
Πόσω μάλλον αντίσταση με φωνές και τέτοια. Θέλει και λίγο κλείσιμο των συνδέσεων του δικτύου σε μερικούς-ειδικά συγγενείς.
αχααα, σου άρεσαν τα πισιμεταφορικά? λολ
οπως ξερετε καλα μου φιλαρακια,
Εγω εχω γινει γαιδουρι..εχω δικαιολογησει τα αδικαιολογητα...και δεν μου παει αλλο το κοστουμι του σακατη..
οταν λοιπον εγω λεω για σπασιμο επιθεση κτλ ειναι φασεις που αν τις βλεπατε ,θα μου λεγατε ΕΛΕΟΣ ΚΟΠΕΛΙΑ!!!
Εχετε δικιο για το πως θα πρεπει να διαχειριζεται καποιος τετοιες καταστασεις.και θα εισασταν περηφανοι για μενα απο την απιστευτη προοδο μου..
Πρεπει ομως εκτος απο αυτα που αφορουν τις δικες μου εσωτερικες αναμπουμπουλες,να δω και το περιβαλλον μου χωρις να κλεινω τα ματια και χωρις να δικαιολογω αυτα που δεν μου κανουν..γιατι πολυ απλα ΔΕΝ μου κανουν!
Δεν με ενδιαφερει τιποτα περισσοτερο απο την αληθεια μου γκαις.
Χωρις εγω να καταπιεζομαι και να μπορω να ειμαι ο εαυτος μου.
Καταλαβαινω αυτα που μου λετε,δεν θελω να ανησυχειτε για μενα, ειμαι στ αληθεια καλα,νιωθω να βρισκω τον δρομο μου :)
Ειναι που επειδη δεν συζητουσα ποτε τα θεματα που με απασχολουσαν,θα ηθελα τις γνωμες σας.
Φωτεινη μια χαρα τα πας, ετσι μην κλεινεις τα ματια και μην δικαιολογεις συμπεριφορες, γιατι οσο αφηνουμε και διαιωνιζονται καταστασεις μετα δεν μαζευονται.
Ποσο ευκολα μπορω να γινω μπιτς?
πολυ..
Σημερα βγηκαμε για καφε με την κολλητη μου και τσουπ στο διπλανο τραπεζι εσκασε το παρεακι!
Μολις μας ειδανε σκασανε τα χαμογελακια, οχι ομως κι εγω..
Μια ξινιλα,μια "α ειστε κι εσεις εδω?",μια αδιαφορια που μου βγηκε,τι να λεμε!
Εγω δεν ημουν ποτε ετσι.
Τους εκανα ξωπαρεου σε χρονο ντε τε.Προσπαθησαν να μου πιασουν κουβεντουλα κανα δυο φορες,αλλα απαντησα ορθα κοφτα..
Αργοτερα ηρθε κι ο αντρας μου και φυσικα τον πλησιασαν θερμα και του ειπαν να καθησει μαζι τους!!!!!!
"Κατσε" του λεω "εχουμε κουβεντα με την Φιλη μου" και μου λεει "Δεν υπαρχει αυτο που λες,σιγα μη κατσω.."
Κρατησαν μουτρα αλλα ο αντρας μου δεν επηρεαζεται καθολου απο τετοια!πως τα καταφερνει ρε παιδια??
Εντωμεταξυ δεν ειχαμε συζητησει,ξερω ομως πως καταλαβε οτι με πειραξε η σταση του.
Ενιωσα πολυ καλυτερα..
υ.γ
η επισκεψη του δηθεν φιλου μας ειχε συμφεροντολογικο χαρακτηρα απο οτι μου ειπε αργοτερα ο αντρας μουεγω καθολου δεν ξαφνιαστηκα..παντα κατι ηθελαν αυτοι οι "φιλοι"!