Originally Posted by
KENO
γαμω τα κερατα σου κι εσενα, σταματα να εισαι τοσο εγω. να μην υποκυπτεις γιατι γινεσαι σκατα, να τους δειχνεις απλα πως θα ξεφυγουν απο εκει που βρισκονται χωρις να πεφτεις μαζι τους για να τους "καταλαβεις" και καλα. εγω παντως οταν ειμαι με ανθρωπους που θελω, ειμαι καλα. οταν δεν ειμαι ή τους κανω περα, μενω μονος μου, και οπως ειναι φυσικο απ'τη μοναξια προερχεται και ο αρνητισμος. και ναι το καθε τι εχει ενα κοστος. ή θα εισαι ο καραγκιοζης τους και θα καλωπερνας/νιωθεις σκατα, εξαιτιας τους απ'τις συμπεριφορες ή τις πράξεις τους... ή δε θα εισαι και θα μενεις μονος σου και θα σου λειπουν ακριβως αυτα, οι καλες και οι κακες στιγμες που θα ζουσες με τους αλλους. το θεμα ειναι οτι με το πρωτο εχεις περιθωρια εξελιξης, μεσω γνωστων οπως ειπα μπορεις να βρεις και συντροφο, να σου βρουν δουλεια, να πατε διακοπες ακομα μαζι (οπως παλευω αυτη τη περιοδο) κλπ. μενωντας μονος σου, κι αφου συνηθισεις στην απαθεια και στο τιποτα, τι περιθωρια εξελιξης να εχεις σαν ανθρωπος ? κι απο αυτο προερχονται ολα τα προβληματα μου...
αφου εχει γινει συνηθεια, ειναι σαν να λες σε εναν ναρκομανη να ξεκοψει ετσι απλα. ή σε εναν μανιωδη καπνιστη να το σταματησει ξαφνικα. μπορει να ειναι κι επιλογη γιατι οπως εγραψα δε με εκφραζει το περιβαλλον για να κανω κατι, δε θελω να βρω δουλεια πχ εδω στην Ελλαδα γιατι οι μισθοι ειναι σκατα και νιωθω να με κοροϊδευουν. το αν ειναι περισσοτερο επιλογη ή συνηθεια κυμαινεται κι εξαρταται απο το πως νιωθω. αν και για να πω την αληθεια, βλεπω ωρες ωρες πως εχω ξεφυγει και δυσκολευομαι να επανελθω γιατι εμαθα στη μοναξια κι εγινα υπερβολικα παραξενος για τους αλλους με αποτελεσμα να με χεζουν. γιαυτο σκεφτομουν τα χαπια τελευταια.
εαν πουμε οτι ειμαστε φιλοι, αλλα βαριεμαι πχ να ερθω να σε δω ή να βγω μαζι σου, με αποτελεσμα να μενεις μονη... τοτε δε σου ειμαι αχρηστος ? ειδικα αν δε σου προσφερω απολυτως τπτ αλλο, καμια κατανοηση, καμια επικοινωνια, καμια συνεργασια σε καποιο αλλο θεμα. ποιος ο λογος τοτε να υπαρχω στη ζωη σου ? και το θεμα με τις κοπελες ειναι επειδη πλεον ειμαι σε μια ηλικια που θα επρεπε να προχωρησω σοβαρα. θα επρεπε να ειμαι καλυμμενος δλδ τουλαχιστον σ'αυτο (αφου στα επαγγελματικα ειμαι ενας αποτυγχημενος, αλλα ακομα κι οσοι εχουν δουλεια, παλι ειναι αποτυγχημενοι λογο χωρας). ελα ομως που ποτε δεν εχω κατι σταθερο και καμια δεν ενδιαφερετε πραγματικα για μενα να προχωρησουμε μαζι. κι οσο να ναι, μεσα σε μια σχεση νιωθεις πολυ καλυτερα, εχεις την υποστηριξη και τη σιγουρια, και με αυτα μπορεις να κανεις και περισσοτερα πραγματα...