Μ' αυτό γι' αυτό λυπάμαι στην ουσία καλό μου έντομο. Για τον κόσμο μέσα στον οποίο έχω τοποθετηθεί.. Σκεφτόμουν και 'γω την πιθανότητα να κάνω παρέα με άντρες. Θα μου άρεζε πολύ να πήγαινα στρατό.
Printable View
Μ' αυτό γι' αυτό λυπάμαι στην ουσία καλό μου έντομο. Για τον κόσμο μέσα στον οποίο έχω τοποθετηθεί.. Σκεφτόμουν και 'γω την πιθανότητα να κάνω παρέα με άντρες. Θα μου άρεζε πολύ να πήγαινα στρατό.
και τα δυο μπορει να παιζουν σε καποια αναλογια....Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
βεβαια και μονο που διαβαζω "το βαρος των ευθυνων" με πιανει ενα σφιξιμο :Ρ γιατι για τις προσωπικες σχεσεις και φιλικες και ερωτικες, ειχα παντα την αποψη οτι πρεπει να προσφερουν χαρα και να ρεουν σαν γαργαρο νερακι με ευκολια και αμοιβαιοτητα... ισως βεβαια κι εγω να αρνουμαι απλα να αναλαβω καποιο "βαρος ευθυνων" και να μην μπορω να δωθω πραγματικα οπως λες, αλλα ετσι το εχω στο μυαλο μου, κι αυτη την αναγκη εχω απο τις σχεσεις :)
Να παραθέσω ακόμα κάτι προς άπαντα τα μέλη. ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ. ΣΟΠΕΝΑΟΥΕΡ Έτσι απλά προς περισυλλογή... Ευχαριστώ
Παιδιά απαντήστε, θέλω κι άλλες γνώμες!
Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
αφου θέλεις να την ξαναδεις, θα της τηλ.
να εισαι προετοιμασμενη ομως για όλα τα ενδεχόμενα.
νομιζω όμως πως αφου δν κρατήσατε καποια επαφή, δν ειναι κ πολυ αισιοδοξα τα πραγματα.
αλήθεια εσύ γιατί καθοσουν " να χτιζουν οι άλλοι την αυτοπεποίθηση τους πανω στο πτωμα της δικής σου " ?
μέγα λάθος.
αυτο έπρεπε να το κοψεις απο τοτε.
καλα τα χαχανίσματα αλλα ειναι επωδυνο αυτο.
στο μεταξυ κάνε πράγματα για σενα.
στη ζωή σου θα γνωρισεις ανθρωπους που θα σε εκτιμησουν πραγματικα.
δν έρχονται με ντιλιβερι όμως......
χρειάζεται να βγεις εξω.
βρες ενδιαφέροντα κ όρμα!
Ήμουν ευάλωτη τότε, φοβόμουν μην μείνω μόνη στο σχολείο...αλλά τώρα θα δεις...
Γεια σου Gypsy Cello! Και λοιποι συμφορουμίτες φυσικά!
Έχω ζήσει μια παρόμοια κατάσταση και εγώ. Καταρχήν να πω οτι φταίτε και οι δύο το ίδιο. Εσύ γιατί προσκολήθηκες σε εκείνη και στηρίχθηκες εξ ολοκλήρου σε εκείνη προσπαθώντας -λανθασμένα- να γεμίσεις το συναισθηματικό κενό σου με την φιλία σας. (Μην παρεξηγηθώ δεν σε κατηγορώ γι αυτό! Και εγω τα ίδια έκανα) Και εκείνη γιατί δεν σε στήριξε όσο θα έπρεπε γιατί κοίταγε τον εαυτό της περισσότερο, ίσως και να είχε και τα δικά της τραύματα που την ωθούσαν σε λάθος συμπεριφορά απέναντι σου κλπ κλπ..Δεν την ξέρω κιόλας για να σου πω ακριβώς, ούτε εσένα ξέρω για να σου πω ακριβώς. Δεν έχουν σημασία οι λόγοι.Το θέμα είναι ότι δεν πρέπει να στηρίζεσαι εξ ολοκλήρου σε κανέναν άλλο παρα μόνο στον εαυτό σου. Οι άνθρωποι θα σε απογοητεύσουν και πολλοί θα σε πληγώσουν και θα σου φερθούν σκάρτα. Και άλλες φορές ίσως να σου φερθούν σωστά. Το θέμα είναι να μην επενδύεις συναισθηματικά σε κανεναν τόσο πολύ παρα μόνο σε εσένα. Μόνοι μας γεννιόμαστε, μόνοι μας πεθαίνουμε και μόνοι μας πορευόμαστε σε αυτοί την ζωή. Οι αλλοι άνθρωποι είναι απλά παρέα για να περνάμε καλά και ευχάριστα όσο είμαστε εδώ. Αγάπα τον εαυτό σου πρώτα, αποδέξου τον και πέρνα καλά μαζί του οταν είσαι μονη σου. Όταν το κάνεις αυτό τότε βρες τους λόγους για τους οποιους δεν ευδοκίμησε μια σχέση με άλλο άνθρωπο. Εγώ θα σε συμβούλευα να μην γυρίσεις πίσω. Καταρχήν γιατί θα το κάνεις όπως είπες και εσύ απο ανάγκη και κατα δεύτερον γιατί παντα υπάρχει καποιος πολυ σημαντικός λόγος για τον οποιο αφήνουμε κάποιους ανθρώπους στο παρελθόν μας. Για να μείνουν εκεί. Τα πισωγυρίσματα ποτέ δεν βγαίνουν σε καλό. Δεν θα έχει αλλάξει ούτε εκείνη και πιθανον ούτε εσύ. Οποτε θα ζήσεις τα ίδια και χειρότερα. Προχώρα μπροστά και μην κοιτάς πισω. Υπάρχουν και άλλα ψάρια στην θάλασσα ;). Είναι δύσκολο το ξέρω. Ειδικά αφού είχατε τόσο καλή επικοινωνία και κάνατε τόσο κολλητή παρέα. Μπορεί τώρα να μην το βλέπεις αλλα είναι για καλό. Σίγουρα θα βρεθεί κατι εξίσου καλό και ίσως να κρατήσει παραπάνω..
.
Ελπίζω αυτό να βοηθάει, είναι προσωπική άποψη πάντα, δεν σημαίνει ότι έχω και δίκιο!
Έχω πάθει τα ίδια... Την ίδια περίπου ιστορία την έχω ζήσει κ μου άφησε κουσούρια...
Θα την έβλεπα αλλά όχι για να ξαναγίνουμε κολλητες... Απλά για ένα καφέ και μέχρι εκει
Καθόλου δε συμφωνώ. Όσοι εκφράζουν τέτοιες απόψεις ας κοιτάξουν τον εαυτό τους. Συνήθως εκεί βρίσκεται ο ανταγωνισμός και όχι στους άλλους.Quote:
Originally Posted by νηπενθές
Αντίθετα, πολύ λίγους άντρες έχω γνωρίσει που να έχουν πραγματικά βαθειά φιλία με άλλον άντρα. Γι' αυτό συνήθως προσκολλώνται στη γυναίκα τους, φιλενάδα τους.
Συμφωνώ απόλυτα. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να νιώθουν ελεύθεροι μέσα σε μια οποιαδήποτε σχέση, φιλική ή ερωτική, γιατί αλλιώς πνίγονται. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα είναι εκεί μόνο για τα καλά. Αλλά οι λέξεις βάρος, ευθύνη, υποχρέωση δεν χωράνε.Quote:
Originally Posted by Remedy
Και άλλοι που αντιλαμβάνονται τις σχέσεις σαν μια άνευ όρων δέσμευση, όπου θα αποτελούν πάντα την πρώτη προτεραιότητα στη ζωή του άλλου.
Αν δημιουργήσουν οποιαδήποτε σχέση μεταξύ τους, σίγουρα θα υπάρχουν προβλήματα.
Παιδιά ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις! dark corner συνεχίζει να με προβληματίζει το θέμα αν και πιστεύω ότι τώρα δεν θα έκανε τα ίδια γιατί έχει ωριμάσει. Πάντως αυτό το "όλοι οι άνθρωποι είναι μόνοι" μ' έχει βασανίσει πολύ στην ζωή μου, η υπαρξιακή μονάξια μου είναι μεγάλη και η ειρωνεία είναι ότι όλοι έτσι αισθάνονται..Donald girl αν είναι μόνο για καφέ, άστο καλύτερα, υπάρχουν πολλά άτομα για κάφε...Μαρία όταν λέω "βάρος της ευθύνης" δεν εννοώ τον σταυρό του Χριστού...Αυτόν τον κουβαλάω εγώ εξ' αρχής της ζωής μου..Εννοώ να με στηρίζει στα δύσκολα, να χαίρεται με τις χαρές μου, να προσπαθεί να με κατανοήσει, να με νιώσει...
Τελικά συναντηθήκατε;
Όχι, ακόμα το σκέφτομαι. Είμαι και αργή στις αποφάσεις...
Πιστεύεις έχει νοήμα για σενα τώρα πια να την συναντησεις; Τι θα ήθελες απο αυτη τη σχέση;
Την θεωρώ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου γιατί κάναμε πολύ καιρό παρέα, σε μια σημαντική εποχή, την εποχή της εφηβείας. Και έλεγα, ίσως τώρα που μεγαλώσαμε να μπορούμε ώριμα να επαναπροσδιορίσουμε την φιλία μας.