Δεν αντεχω τη βια κι τον βιασμο καθολου

Τσεκάρετε όσοι θέλετε το κείμενο "Ενάντια στην Κουλτούρα του Βιασμού" στο παρακάτω λινκ
www.terminal119.gr
Πολύ ενδιαφέρουσες αναλύσεις με αναφορές σε βιασμό, τράφικινγκ, πορνεία, κυρίαρχη αρρενωπότητα, πώς γίνεται η σύνδεση με εξουσία και πατριαρχία και πώς νομιμοποιείται η σεξουαλικοποιημένη βία.

εχω ηδη αρχισει να το διαβαζω. σευχαριστουμε ρειν

Quote:

---

Originally Posted by Broken_DoLL

εχεις κανει ψυχοθεραπεια μπας και εχεις κανα παιδικο τραυμα που δεν θυμασαι? η υπερβολικη ευαισθησια απεναντι την βια στα ζωα (την οποια εχω κ εγω) και η παρεξηγημενη ανθρωπινη επαφη η αγγιγμα οταν σου προκαλουν κατι τετοιο, κατι φταιει.

ειδικα αν εχεις αντικρουομενα συναισθηματα πχ εγω μικρη ......αυνανιζομουν με ντοκιμαντερ ζωων να τρωνε το ενα το αλλο. δεν αντεχω να βλεπω να τρωνε και να σκοτωνουν τωρα δεν ξερω γιατι το ειχα

φυσικα οσο αναφορα οπως λες καποιον να μ κανει τσαλιμια ειναι σαν να θελει να με χαλιναγωγησει. εχεις ψαξει τπτ?

---

οχι δε το χω ψαξει καθολου
θα το ψαξω ομως, δεν αποκλειω τιποτα, ευχαριστω

Εγώ δεν μπορώ να ακούω παιδιά να κλαίνε όταν τα μαλώνουν οι γονείς τους ή τα χτυπάνε, μάλλον γιατί οι γονείς μου έδερναν την μικρή μου αδερφή. Επίσης νιώθω υπερβολικά εύκολα οτι με πιέζουν, ακόμα και αν δεν ισχύει επειδή έχω περάσει καταπιεστική ερωτική σχεση.

Quote:

---

Originally Posted by gilie

Ξυλο δεν εφαγα ποτε σαν παιδι.

---

Gilie, έχω μια απορία. Μετά από αυτές τις απαντήσεις αισθάνεσαι καλύτερα, χειρότερα ή το ίδιο; Δηλαδή, υπήρξε κάτι που να αισθάνεσαι ότι σε βοήθησε;

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

μεγαλωνοντας εσυ, σε ενα περιβαλλον κατα της βιας, που δεν σε εφερε σε επαφη μαζι της ποτε,σε εναν κοσμο πολυ βιαιο κατα τα αλλα,

---

Δεν γίνεται αυτό! Αν όπως λες ο κόσμος είναι "πολύ βίαιος κατά τα άλλα", δεν είναι δυνατόν κάποιος να μην έχει συναντήσει τη βία!!! Όοοοοσο και προστατευμένος να είναι.

Το ζήτημα όπως το έχεις θέσει με πάει στην κατεύθυνση κάποιας σου ταύτισης με τη μητέρα σου, άρα μία ενηλικίωση δική σου που ακόμη δεν έχει επιτευχθεί? Είναι θολά τα όρια μεταξύ σας και σε άλλους τομείς? Βουλιμία έχεις παρουσιάσει κι εσύ? Γιατί όπως το βλέπω απέξω, φοβάσαι τη βία, παίρνοντας τη θέση της μητέρας σου απέναντι στη βία. Δηλαδή εκείνη το έζησε, εσύ το σέρνεις μέσω κάποιας συναισθηματικής ταύτισης? άρα είσαι η μαμά σου? Και πώς αλήθεια εκφραζόταν η άρνησή της εκείνο τον καιρό απέναντι σε σας, στα παιδιά, με ποιους τρόπους εκδηλωνόταν?