Δυστυχως τοσο αντεξα...και τι δεν θα εδινα για να ημουν λιγο πιο δυνατη!

Λοιπον κοριτσια τωρα γυρισα σπιτι μου...Το εκανα ..Θεοφανια δεν θα μπορουσα να το αφησω να ληξει μονο του μονο και μονο επειδη του αξιζει μια εξηγηση..!!! Του ειπα την αληθεια..Οτι νιωθω πολυ πιεσμενη τον τελευταιο καιρο και οτι πνιγομαι μεσα μου και πως αν δεν ειμαι εγω καλα δεν θα ειναι ουτε αυτος και το αντιθετο!! Του ειπα πως θελω πολυ να μεινουμε φιλοι και να μην με βγαλει απο την ζωη του (εγωιστικο, αλλα εκεινη τη στιγμη ηδη βρισκομουν σε πολυ δυσκολη θεση, και ενιωθα πως τον μαχαιρωνω και αυτον) Ημασταν αγκαλια για 3 ωρες περιπου ,αποφευγαμε να φιληθουμε αλλα στο τελος δεν αντεξα εγω και φιλιθηκαμε..!! Μου ειπε οτι τον κοροιδευω και οτι δεν ξερω τι θελω και του ειπα πως ισχυει , δηλαδη δεν ξερω τι θελω και πως ειμαι τοσο δεμενη μαζι του που μου ειναι τοσο δυσκολο να παρω μια αποφαση και να την στηριξω. ! Ομως επειδη τα επεξεργαζομουν ολα στο μυαλο μου και επειδη δεν θελω με τιποτε να του δημιουργησω περισσοτερες νιλες και στεναχωριες παρεμεινα στην αρχικη μου αποφαση...!! Βασιζομαι λιγο στο γεγονος οτι τα φαρμακα παιζουν με τα συναισθηματα του και τα κρατανε μειωμενα , οποτε μπορει να μην το πηρε βαρια...Παντως μου ειπε να τον παρω τηλεφωνο αυριο και ισως και να βρεθουμε... !! Νομιζω καλυτερα δεν θα γινοταν....

Quote:

---

Originally Posted by path

a)...Sex, δεν μου ζηταει ποτε, αν εγω παω να αρχισω κατι καλως αλλα και παλι υπαρχουν πολλες δυσκολιες..)<<-----< Γιατι ενω αυτος δεν ενδιαφερεται , εσυ επιμενεις να κανεται σεξ ?
β) ...Οταν πηγα οι γονεις του ητανε αναστατωμενοι και τον ειδα να τρεμει...υστερα καθησαμε αγγαλια και ηρεμισε..Ειμαι το μονο ατομο που τον ηρεμει )<<-----<< μηπως εγινες υποκαταστατο της μανας του; γι αυτο δεν νοιωθει και σεξουαλικη ελξη για σενα ,αλλα μονο να του διχνεις στοργη ???
ΜΗΠΩς ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΑς ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΕΙς ΒΑΡΥΓΔΟΥΠΕς ΔΗΛΩΣΕΙς ΠΕΡΙ ΧΩΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ,, ΝΑ ΤΟΥ ΦΕΡΕΣΑΙ ΑΠΛΑ ΦΙΛΙΚΑ , ΟΥΤΕ ΣΕΞ ΧΩΡΙς ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ , ΟΥΤΕ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΜΗΤΕΡΑς . ,, ΑΠΛΑ ΦΙΛΙΚΑ , ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΒΑΛΕΙς ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΟΥ ΖΩΗ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΡΥΘΜΟ ΞΑΝΑ . Και με τον καιρο θα το αντιληφθει κι αυτος οτι τα πραγματα αλλαξαν ......

---

Υποκαταστατο της μανας του για ποιο λογο??? Αφου την μανα του διπλα του την εχει και με το παραπανω!! Οσο για τον αν νιωθει ελξη για εμενα ...Ναι νιωθει , και με το παραπανω , τα καναμε ολα εκτος απο sex ...Επεμενα που λες να κανουμε sex μπας και νιωσω λιγο γυναικα μπας και βρω κατι εστω και αυτο να με κανει να μεινω κι αλλο διπλα του χωρις να πιεζομαι.Επισης , αμα ηταν να μην κανω sex θα ημουν μονη μου, δεν θα ειχα σχεση, Βλεπω οτι θελει να κανουμε πραγματα , αλλα αυτο δεν το αναφερει ποτε απο μονος του...Aπλα η αληθεια ειναι οτι δεν με γεμιζει πλεον ...και μου λεει συνεχως οτι με αγαπαει και οτι με λατρευει...Ομως δεν εχει αναρωτηθει ποτε του , πως νιωθω εγω? αν περναω καλα? αν πιεζομαι..?Δεν σηζηταει μαζι μου για τους προβληματισμους του, απλα με θελει διπλα του σαν κοπελα του.. Εκτος της ψυχωσης , βρισκω και λιγο εγωιστικη την συμπεριφορα του, πραγμα επιβαρυνε την κατασταση και με εφερε πιο κοντα στο χωρισμο!

Quote:

---

Originally Posted by Karol

Λοιπον κοριτσια τωρα γυρισα σπιτι μου...Το εκανα ..Θεοφανια δεν θα μπορουσα να το αφησω να ληξει μονο του μονο και μονο επειδη του αξιζει μια εξηγηση..!!! Του ειπα την αληθεια..Οτι νιωθω πολυ πιεσμενη τον τελευταιο καιρο και οτι πνιγομαι μεσα μου και πως αν δεν ειμαι εγω καλα δεν θα ειναι ουτε αυτος και το αντιθετο!! Του ειπα πως θελω πολυ να μεινουμε φιλοι και να μην με βγαλει απο την ζωη του (εγωιστικο, αλλα εκεινη τη στιγμη ηδη βρισκομουν σε πολυ δυσκολη θεση, και ενιωθα πως τον μαχαιρωνω και αυτον) Ημασταν αγκαλια για 3 ωρες περιπου ,αποφευγαμε να φιληθουμε αλλα στο τελος δεν αντεξα εγω και φιλιθηκαμε..!! Μου ειπε οτι τον κοροιδευω και οτι δεν ξερω τι θελω και του ειπα πως ισχυει , δηλαδη δεν ξερω τι θελω και πως ειμαι τοσο δεμενη μαζι του που μου ειναι τοσο δυσκολο να παρω μια αποφαση και να την στηριξω. ! Ομως επειδη τα επεξεργαζομουν ολα στο μυαλο μου και επειδη δεν θελω με τιποτε να του δημιουργησω περισσοτερες νιλες και στεναχωριες παρεμεινα στην αρχικη μου αποφαση...!! Βασιζομαι λιγο στο γεγονος οτι τα φαρμακα παιζουν με τα συναισθηματα του και τα κρατανε μειωμενα , οποτε μπορει να μην το πηρε βαρια...Παντως μου ειπε να τον παρω τηλεφωνο αυριο και ισως και να βρεθουμε... !! Νομιζω καλυτερα δεν θα γινοταν....

---

κοίτα, είναι λογικό να επιβαρυνθείτε συναισθηματικά.
Αυτό που σου λέω να το αφήσεις να τελειώσει μόνο του, είναι το καλύτερο και για τους δυο σας.
Δεν χρειάζεται να βάζεις τίτλους στα πράγματα. Αν πχ περάσει ένα διάστημα ενός μήνα και δεν κάνετε σεξ, θα συνηθίσετε στη φιλική προσέγγιση ο ένας προς τον άλλο.
Όταν του λες , "θέλω να χωρίσουμε" βάζεις και αυτόν και τον εαυτό σου στη διαδικασία να ταράζεστε από αυτή την αλλαγή και περισσότερο εκείνος που έτσι και αλλιώς έχει μεγάλα θέματα να διαχειριστεί, δεν του χρειάζεται άλλο ένα.
Φαντάσου τι εφιάλτη περνάει εκείνος με την ασθένεια του, πόσο μεγάλες αλλαγές έχουν συμβεί στη ζωή του, αν σε χάσει και σένα θα νιώσει πως η ασθένεια τον καταστρέφει όλο και περισσότερο.
Δεν πρέπει να νιώθει έτσι, πρέπει να νιώθει με τον οποιονδήποτε τρόπο ασφάλεια.
Προς Θεού, μην απομακρυνθείς, μπορεί να του κάνεις μεγάλη ζημιά.
Έχε επαφές μαζί του, αλλά απέφυγε εντελώς το ερωτικό κομμάτι της σχέσης σας.

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

κοίτα, είναι λογικό να επιβαρυνθείτε συναισθηματικά.
Αυτό που σου λέω να το αφήσεις να τελειώσει μόνο του, είναι το καλύτερο και για τους δυο σας.
Δεν χρειάζεται να βάζεις τίτλους στα πράγματα. Αν πχ περάσει ένα διάστημα ενός μήνα και δεν κάνετε σεξ, θα συνηθίσετε στη φιλική προσέγγιση ο ένας προς τον άλλο.
Όταν του λες , "θέλω να χωρίσουμε" βάζεις και αυτόν και τον εαυτό σου στη διαδικασία να ταράζεστε από αυτή την αλλαγή και περισσότερο εκείνος που έτσι και αλλιώς έχει μεγάλα θέματα να διαχειριστεί, δεν του χρειάζεται άλλο ένα.
Φαντάσου τι εφιάλτη περνάει εκείνος με την ασθένεια του, πόσο μεγάλες αλλαγές έχουν συμβεί στη ζωή του, αν σε χάσει και σένα θα νιώσει πως η ασθένεια τον καταστρέφει όλο και περισσότερο.
Δεν πρέπει να νιώθει έτσι, πρέπει να νιώθει με τον οποιονδήποτε τρόπο ασφάλεια.
Προς Θεού, μην απομακρυνθείς, μπορεί να του κάνεις μεγάλη ζημιά.
Έχε επαφές μαζί του, αλλά απέφυγε εντελώς το ερωτικό κομμάτι της σχέσης σας.

---

Για να καταλαβεις , οταν βρισκομαστε δεν κανουμε τιποτα..παρα μονο , ειμαστε σε ενα κρεβατι δινουμε απειρα φιλακια και το πηγαινει η εγω η αυτος προς το ερωτικο αλλα ποτε δεν καταληγει σε sex ..Δεν τον νοιαζει καν να παρει προφυλακτικα...Τα φαρμακα τον εκαναν να μην νοιαζετε για

το sex καθολου...Δεν γινετε να παει απο μονος του ο χωρισμος ...Γιατι καθε φορα που βρισκομαστε θελει συνεχεια να με φιλαει, αν εγω ξαφνικα μια μερα τραβηχτω θα με ρωτησει τι εχω...Ε..μετα παει αυτο ητανε...!!! Αλλωστε το εκανα...Τον χωρισα ηδη...του ειπα να μεινουμε φιλοι...αν θελει βεβαια αυτος...!! Εγω ειμαι διατεθειμενη να μεινω κοντα του!

Quote:

---

Originally Posted by Karol

Για να καταλαβεις , οταν βρισκομαστε δεν κανουμε τιποτα..παρα μονο , ειμαστε σε ενα κρεβατι δινουμε απειρα φιλακια και το πηγαινει η εγω η αυτος προς το ερωτικο αλλα ποτε δεν καταληγει σε sex ..Δεν τον νοιαζει καν να παρει προφυλακτικα...Τα φαρμακα τον εκαναν να μην νοιαζετε για

---

κοπηκε το μήνυμα, αλλά μπορώ να καταλάβω τι λες.
Είναι λογικό γιατί τα φάρμακα περιορίζουν στο ελάχιστο την όρεξη για σεξ.

Γενικα δν εχει ορεξη πολυ, και εγω θελω τοσο πολυ, να ειμαι εκει και να τον ξεσηκωνω να μην τον αφηνω να μιζεριαζει, εστω για ενα καφε καθε 2 μερες ,να κανει μια βολτα να μην ξεκοψει με τους φιλους του, αν και το εχει κανει..Προσπαθωω γαμωτο κατι καταφερνω , μακαρι ακομα και ετσι πως ηρθαν τα πραγματα να με αφισει να τον βοηθησω !!

Quote:

---

Originally Posted by Karol

Λοιπον κοριτσια...

---

Εεεεεεεε! Είμαστε κι εμείς εδώ!

Πέραν της πλάκας, και χωρίς να θέλω να γίνω ο μαλάκας της υπόθεσης, νομίζω ότι φέρθηκες όπως θα φερόταν η average κοπέλα στην average σχέση. Κοινώς, το παράκανες με το να κοιτάξεις την πάρτη σου.

Δεν τον φίλησες προκειμένου να μην αισθανθεί αυτός ότι χωρίζετε (όπως θεωρεί σωστό η Θεοφανία και ίσως να έχει και δίκιο) αλλά προκειμένου να καλύψεις τη δική σου ανάγκη. Όχι για ένα φιλί, αλλά για να σε βγάλει αυτό το φιλί από τη δύσκολη θέση.

Όπως και να'χει, εγώ βλέπω μία συνηθισμένη διαχείρηση (ας το πώ έτσι) μίας συνηθισμένης κατάστασης. Φοβάμαι να πω τα πράγματα με το όνομά τους για να μη επιβαρύνω το κλίμα.

Το δέχομαι αυτό εφόσον έγινε για το peace of mind του φίλου σου. Στην προκειμένη περίπτωση όμως δε νομίζω πως έγινε γι'αυτό.

Κατ'εμέ στην πορεία είτε ακολουθείς τον Θεοφάνιο τρόπο (δε διαφωνώ με τη Θεοφανία σε ουσιώδη στοιχεία) είτε το παίρνεις ξανά μανά από την αρχή.

Το πώς πρέπει να φερθείς σε ένα άτομο με κάποια ψυχωτική διαταραχή δεν μπορώ να το γνωρίζω επακριβώς, οπότε μιλάω καθαρά και μόνο από τη θεση τη δική σου.

Χωρίς να θέλω να χαλάσω καρδιές λοιπόν, κατ'εμέ δεν έχεις καταφέρει κάτι. Κι άυριο τηλέφωνο θα έχεις και πάλι το ίδιο βιολί θα βαρέσει.

Καλό κουράγιο, και σε σένα και σε αυτόν. Και προς Θεού, λίγη παραπάνω εγκράτεια στη διαχυτικότητα.

Quote:

---

Originally Posted by Alone_In_The_Dark

Εεεεεεεε! Είμαστε κι εμείς εδώ!

Πέραν της πλάκας, και χωρίς να θέλω να γίνω ο μαλάκας της υπόθεσης, νομίζω ότι φέρθηκες όπως θα φερόταν η average κοπέλα στην average σχέση. Κοινώς, το παράκανες με το να κοιτάξεις την πάρτη σου.

Δεν τον φίλησες προκειμένου να μην αισθανθεί αυτός ότι χωρίζετε (όπως θεωρεί σωστό η Θεοφανία και ίσως να έχει και δίκιο) αλλά προκειμένου να καλύψεις τη δική σου ανάγκη. Όχι για ένα φιλί, αλλά για να σε βγάλει αυτό το φιλί από τη δύσκολη θέση.

Όπως και να'χει, εγώ βλέπω μία συνηθισμένη διαχείρηση (ας το πώ έτσι) μίας συνηθισμένης κατάστασης. Φοβάμαι να πω τα πράγματα με το όνομά τους για να μη επιβαρύνω το κλίμα.

Το δέχομαι αυτό εφόσον έγινε για το peace of mind του φίλου σου. Στην προκειμένη περίπτωση όμως δε νομίζω πως έγινε γι'αυτό.

Κατ'εμέ στην πορεία είτε ακολουθείς τον Θεοφάνιο τρόπο (δε διαφωνώ με τη Θεοφανία σε ουσιώδη στοιχεία) είτε το παίρνεις ξανά μανά από την αρχή.

Το πώς πρέπει να φερθείς σε ένα άτομο με κάποια ψυχωτική διαταραχή δεν μπορώ να το γνωρίζω επακριβώς, οπότε μιλάω καθαρά και μόνο από τη θεση τη δική σου.

Χωρίς να θέλω να χαλάσω καρδιές λοιπόν, κατ'εμέ δεν έχεις καταφέρει κάτι. Κι άυριο τηλέφωνο θα έχεις και πάλι το ίδιο βιολί θα βαρέσει.

Καλό κουράγιο, και σε σένα και σε αυτόν. Και προς Θεού, λίγη παραπάνω εγκράτεια στη διαχυτικότητα.

---

Καταρχας σορρυ για το ''κοριτσια'' νομιζα πως ησουν κοπελα και εσυ :P
Εγω δε πιστευω οτι το παρακανα και οτι κοιταξα μονο την παρτυ μου. Έπρεπε να του το πω και οχι να του το δειξω με πλαγιους τροπους , γτ ειναι λες και τον κοροιδευω ετσι...Επίσης του ειπα πως δεν θελω να τον χασω και απο φιλο...χωρις να του επιβαλλω κατι τετοιο...!! 22 χρονων αγορι ειναι πιστευω πως μπορει να αποφασισει τι θελει και τι δεν θελει...Αφου το εκανα το βημα δεν ξαναγυριζω, για φιλια ας προσπαθησει και αυτος αν θελει και εγω...Αν δεν θελει και με βγαλει απο τη ζωη του, να ειναι καλα και να προσεχει..Τον αγαπαω πολυ αλλα δεν θελω να τα δινω ολα πλεον σε μια σχεση και σε αυτη εδωσα παρα πολλα και καλως η κακως πηρα λιγα ετσι οπως ηρθαν τ πραγματα και σαν καθε φυσιολογικος ανθρωπος θελω στην σχεση να υπαρχει ισσοροπια..''να δινω και να παιρνω πραγματα '' ...Ειχα και εγω προβληματα , πως να του τα ελεγα? Και να του ελεγα κατι δικο μου , απαντηση δεν επερνα...μονο ''θα περασει'' και ολα καλα!!! Τεσπα, βγαζω πολλα παραπονα που κραταω μεσα μου και δεν πρεπει να τα εξωτερικευω γτ μιλαμε με παιδι που εχει ψυχωση και αυτο που τον απασχολει αυτη τη στιγμη ειναι να ειναι καλα ...!! Αχχ πως ερχονται τα πραγματα, που να το φανταστεις...

Karol , εφοσον αντιδρα στα φαρμακα και τα παιρνει τακτικα θα πηγαινει απο το καλο στο καλυτερο.

Μη τον βλεπεις ετσι οπως ειναι τωρα , μετα απο 1-2 χρονια θα μειωνονται τα φαρμακα και θα ειναι σαν μην παιρνει τιποτα σχεδον.

Και σεξ κ.λ.π. .

Βεβαια δικη σου ζωη ειναι και κανεις ο,τι θελεις , αλλα καλυτερα που το ξεκαθαρισες καπως ομαλα και δεν ειπες φευγω αντε γεια νομιζω.
Καλυτερα που δεν τον απεκλεισες τελειως απο τη ζωη σου.

Παντως εφοσον μειωθει η δοση θα εχει και διαθεση για σεξ , μη τον κρινεις τωρα ετσι οπως ειναι αλλα δες τον οταν ειναι σε δοση συντηρησης.

Quote:

---

Originally Posted by maus

Karol , εφοσον αντιδρα στα φαρμακα και τα παιρνει τακτικα θα πηγαινει απο το καλο στο καλυτερο.

Μη τον βλεπεις ετσι οπως ειναι τωρα , μετα απο 1-2 χρονια θα μειωνονται τα φαρμακα και θα ειναι σαν μην παιρνει τιποτα σχεδον.

Και σεξ κ.λ.π. .

Βεβαια δικη σου ζωη ειναι και κανεις ο,τι θελεις , αλλα καλυτερα που το ξεκαθαρισες καπως ομαλα και δεν ειπες φευγω αντε γεια νομιζω.
Καλυτερα που δεν τον απεκλεισες τελειως απο τη ζωη σου.

Παντως εφοσον μειωθει η δοση θα εχει και διαθεση για σεξ , μη τον κρινεις τωρα ετσι οπως ειναι αλλα δες τον οταν ειναι σε δοση συντηρησης.

---

Ναι το ξερω και για την δοση συντηρησης η οποια θα ειναι 1 χαπακι την ημερα απ οτι ειπε ο γιατρος, αλλα ενταξει εγω δεν μπορω να περιμενω 2 χρονια για να ειναι ξανα καλα!! Δηλαδη μπορω να περιμενω και 1 αιωνα κοντα του σαν φιλη του, αλλα σαν κοπελα του οχι..Ημασταν 6 μηνες μαζι , δεν ειναι και τεραστιο χρονικο διαστημα...Αν ημουν παντρεμενη μαζι τ και ειχα και παιδια σιγουρα δεν θα τον αφηνα ..Θα ηθελα οταν γινει καλυτερα να ημασταν ξανα μαζι, αλλα ποσο εγωιστικο ακουγεται αυτο? Τρελενομαι στην ιδεα οτι θα βρει μια κοπελα καποια στιγμη που θα μπορει να τον στηριξει και θα ειναι διπλα του και ζηλευω...Τελικα εμεις οι ανθρωποι δεν ξερουμε τι θελουμε...

Quote:

---

Originally Posted by Karol

.Τελικα εμεις οι ανθρωποι δεν ξερουμε τι θελουμε...

---

Στην προκειμένη περίπτωση μια χαρά φαίνεται να ξέρεις τι θέλεις και δε νομίζω πως μπορεί να σε κατηγορήσει κανείς γι'αυτό.

Είστε μαζί έξι μήνες. Ούτε παντρεμένοι είστε ούτε παιδιά έχετε όπως είπες. Το να κάνεις υπομονή ένα χρόνο ή δύο χρόνια για να φτιάξει η κατάσταση εγώ το βρίσκω υπερβολικό. Γιατί αν κάτι πάει στραβά μετά θα έχεις επενδύσει τόσο πολύ στην όλη ιστορία που φοβάμαι ακόμα και να φανταστώ την πιθανή εξέλιξη του πράγματος.

Ίσως είμαι εγώ ο απαισιόδοξος και ο ρηχός της ιστορίας αλλά νομίζω πως μια σχέση που κράτησε έξι μήνες (με όσα κι αν έζησες σε αυτή τη σχέση) σε ένα-δυο χρόνια δε θα σε απασχολεί. Ούτε θα ζηλεύεις την κοπέλα του, ούτε τίποτα τέτοιο. Εκτός πια κι αν είναι ο έρωτας της ζωής σου και η αδερφή σου ψυχή (αν υφίστανται αμφότερες οι έννοιες) οπότε εκεί ναι, μπορεί να συνεχίσει να σε πονάει η θύμηση ότι τον άφησες. Αλλά και πάλι δε νομίζω ότι θα μπορούσες σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα σχέσης να γνωρίζεις τόσα πολλά για το παληκάρι και να καταλήξεις στο πόσο ταιριάζετε και πόσο τον αγαπάς.

Το παληκάρι απ'ότι είπες είναι 22 χρονών. Υποθέτω ότι κάπου εκεί κοντά βρίσκεσαι κι εσύ. Είναι μια ηλικία όχι τόσο κατάλληλη για δεσμεύσεις του τύπου που συζητάμε εδώ (βλ. υπομονή για δύο χρόνια κλπ.). Αυτά τα δύο χρόνια είναι ουσιώδη για έναν άνθρωπο και για την ωρίμανσή του αν θες. Δε μιλάω μόνο για την ωρίμανση που μπορούν να προσφέρουν τα πάρτυ, οι πίπες στις τουαλέτες των κλαμπ της Μυκόνου και δε συμμαζεύεται :P Όμως πολλά μπορούν να συμβούν σε αυτό το χρονικό διάστημα για έναν νέο άνθρωπο που να καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξή του στην πορεία. Από σπουδές και τις πρώτες προσπάθειες ένταξης στο εργασιακό χώρο μέχρι αποτυχημένες σχέσεις και λάθη στον τομέα των προσωπικών σχέσεων, κι όλα αυτά θεωρώ ότι πρέπει να τα ζήσει κανείς έχοντας την κατά το δυνατόν περισσότερη ηρεμία, κάτι το οποίο μάλλον αποκλείεται στην περίπτωση που προσπαθήσεις να κρατηθείς σε αυτή τη σχέση.

Είτε αυτό σημαίνει να χάσεις δυο χρόνια ηρεμίας λόγω τους άγχους που θα περνάς δίπλα σε αυτόν τον άνθρωπο είτε αυτό σημαίνει να χάσεις δύο χρόνια σεξ, θεωρώ ότι μπορεί να σου κοστίσει. Κι όπως είπα στην αρχή κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι όλα θα είναι μέλι γάλα μετά από αυτήν την περίοδο. Για παράδειγμα δεν μπορώ να αποκλείσω το γεγονός να "ξεσπάσεις" εσύ πάνω του άθελά σου όταν αυτός θα είναι πλέον σε μια καλή κι ανεκτή κατάσταση, εκδικούμενη τα όσα πέρασες αυτά τα χρόνια, χωρίς βέβαια η ίδια να το καταλαβαίνεις ούτε φυσικά να το κάνεις επίτηδες. Τότε θα κάνεις κακό κυρίως στον ίδιο.

Είσαι σε μία φάση αρκετά δύσκολη. Έχεις όμως ένα πλεονέκτημα. Με το άτομο αυτό σε συνδέι μία σχέση έξι μηνών. Δεν είναι μητέρα σου, πατέρας σου, αδερφός σου, άντρας σου και πατέρας των παιδιών σου. Και δεν το πάω στην επιχειρηματολογία του στυλ "άλλοι περνάνε χειρότερα και τα παιδάκια στην Αφρική πεινάνε οπότε να λες κι ευχαριστώ". Απλά λέω ότι εσύ εν αντιθέσει με κάποιον άλλον έχεις πολύ πιο "εύκολα" την επιλογή του να αποτραβηχτείς, χωρίς αυτή σου η κίνηση να επιφέρει ολέθριες συνέπειες σε εσένα ή σε αυτόν.

Είσαι σε σύγχυση (μπέρδεμα) και σε σύγχιση (ψυχική αναστάτωση, ταραχή) και δυστυχώς αυτές οι ομόηχες λέξεις πάνε παρέα σε τέτοιου είδους καταστάσεις :) Προσπάθησε να απαλείψεις αυτήν με το "ι" με το να ηρεμήσεις κι αυτομάτως θα εξαφανιστεί κι αυτή με το "υ".

Πρωτη φορα βλεπω τη συγχυση και συγχιση ως δυο χωριστες λεξεις με διαφορετικο νοημα. Ασχετο.

Quote:

---

Originally Posted by elafi

Πρωτη φορα βλεπω τη συγχυση και συγχιση ως δυο χωριστες λεξεις με διαφορετικο νοημα. Ασχετο.

---

Άσχετο όντως, αλλά αν θες να δεις την ανάλυση των λέξεων δες εδώ το ποστ στη μέση της σελίδας με τα μπλε γράμματα http://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=52093.0

Αν έχεις το λεξικό του Μπαμπινιώτη μπορείς να ανατρέξεις στη σελίδα 1677 αλλά μάλλον είναι πιο γρήγορο το λινκ (τα γρήγορα μας έχουν φάει σε αυτή τη ζωή :Ρ)

συμφωνώ με τον αλον και συνεχίζω...
αυτό που είπες πως θα ζηλέψεις αν βρει κάποια άλλη, πήγε αλλού το μυαλό μου...
Μήπως το θέμα σου δεν είναι να φύγεις πραγματικά αλλά να ξαναγυρίσει ο φίλος σου στη σχέση?
Ξέρεις όταν είσαι έξω από το χορό σε μια ψυχική ασθενεια, αναρωτιέσαι γιατί ο άλλος δεν κάνει μια έξτρα προσπάθεια να βγει από αυτή, καθώς υπολογίζεις πως μπορεί αφού εσύ του εξηγείς και του παρουσιάζεις τη λογική με τον καλύτερο τρόπο.
Δυστυχώς δεν είναι ούτε στο χέρι σου ούτε στο δικό σου.
Μήπως αυτό που "ζηλεύεις" είναι η αρώστια του; Που τον έχει κάνει δικό της και δεν μπορείς να έχεις την παραμικρή επιροή πάνω του;
Μήπως πιστεύεις πως με το να του πεις πως χωρίζετε αυτό θα τον ταράξει τόσο πολύ που θα βγει από το λήθαργο του?
Μερικές σκέψεις κάνω.....