GypsyCello, προσπάθησα να σου στείλω μήνυμα αλλά είσαι γεμάτη! :)
Printable View
GypsyCello, προσπάθησα να σου στείλω μήνυμα αλλά είσαι γεμάτη! :)
Η ψυχωση δεν συνηθιζει να ειναι ιασιμη , εννοωντας να ζεις χωρις φαρμακα. Εαν νομιζει καποιος οτι με τα φαρμακα ειναι ολα μελι-γαλα δεν θα εχει προσεξει μαλλον το γεγονος οτι πολλοι προτιμουν να πεθανουν παρα να τα παρουν. Εξου και το 15% απο αυτοκτονιες στην ψυχωση.
Τεσπα , προφανως εχει σημασια η κλιμακα γιατι εαν εχεις κλινικη καταθλιψη , ισως να ειναι και χειροτερα.
Α και κατι αλλο , εγω προσωπικα ειμαι σουπερ-σουπερ-ντουπερ λειτουργικοτατος και εχω αριστη "συνειδητοτητα":P
Υποφερω μεν μερικες φορες και ειμαι μονος συνηθως αλλα τι να κανουμε:)
Χοντρικα μπορεις να πεις και οτι η καταθλιψη ειναι ελλειψη σεροτονινης ενω η ψυχωση υπερεκκριση ντοπαμινης? Δεν ξερω , λεω εγω...
Να κανω και εγω μια ερωτηση...γιατι σε ενδιαφερει τοσο εαν ειναι χειροτερα ή καλυτερα? Ελεγχεις ποσο ατυχη ή δυνατη προσωπικοτητα εισαι με αυτο που σε βρηκε σε σχεση με τους ψυχωτικους?
Εγω παντως θα διαλεγα καταθλιψη:D.......
Οκ, ίσως είναι νωρίς ακόμα, αλλά αυτό είναι κάτι που θα το ορίσετε εσύ με τη γιατρό σου.
Έχεις σκεφτεί συνδυασμό ψυχοθεραπείας και φαρμακευτικής αγωγής;
Ίσως να μην είναι και τόσο τυχαίο που σε περιπτώσεις κατάθλιψης όταν σταματάει η αγωγή ακολουθεί υποτροπή.
Αυτό δείχνει ότι κάποιος κόμπος δεν έχει ουσιαστικά λυθεί.
Είναι πολλοί και συγκεκριμένοι οι λόγοι (για τον καθένα από μας) που έρχεται η κατάθλιψη
πρώτα να σκουπίσει τα πόδια της στο χαλάκι της εξώπορτας
και μετά πριν καλά καλά το καταλάβουμε να στρογγυλοκαθίσει στο σαλόνι μας.
Τα φάρμακα βοηθάνε πολύ στο να υποχωρήσουν τα συμπτώματα, ναι, όμως αν ο σπόρος είναι φυτεμένος βαθιά
το πρόβλημα θα ξαναφυτρώσει.
Gypsy για μένα η κατάθλιψη είναι κατά κάποιο τρόπο μια άγνωστη αλφαβήτα που πρέπει να μάθω να τη διαβάζω, να καταλάβω τι μου λέει, γιατί κάτι μου λέει για μένα σημαντικό και αν δε μάθω να την ακούω, και απλά τη νανουρίζω και την καθησυχάζω με φάρμακα, ίσως η βίζιτα να είναι αρμένικη στο σαλονάκι μου.
Crazy έχουν δίκιο τ' άλλα παιδιά, γράφεις πολύ ωραία! :) Ναι, και γω δεν θέλω τέτοιους επισκέπτες...Ίσως να έχεις δίκιο για τον κόμπο. Αυτό που μπορεί να μας μπερδέψει δυστυχώς είναι ο έρωτας, γιατί δεν την θεραπεύει αλλά την καλύπτει και μετά όταν φύγει τα πράγματα είναι δύσκολα..
Keep Walking, δεν θα ήθελα να κάνω σύγκριση, θα ήταν τραγελαφικό. Όσο για την προσωπικότητα και το πόσο επηρεάζει είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα. Απλά θορυβήθηκα με κάτι που διάβασα και ήθελα να ρωτήσω.
Δεν σβήνεις τα μηνύματα σου ,έτσι σου απαντάω εδώ:
Λιγο μεγαλύτερος!
Να σου πω κάτι πάντως. Είχα σχέση για αρκετά χρόνια και την έκανα (την σχέση) μετά από αυτό που έπαθα! (λολ)
Πριν από αυτό ήμουν πολύ πιο "ελεύθερος" δεν με ένοιαζε και τόσο να έχω κάτι σταθερό, ούτε είχα προβληματισμούς τόσους πολλούς για μοναξιές και συντροφιές...
Αστεία που είναι η ζωή...
Υπάρχει ένα καλό βιβλίο σχετικά με την αγάπη του Έριχ Φρομ, δεν το 'χω διαβάσει ακόμα, θα το διαβάσω και θα πω εντυπώσεις! Άσχετο, ξέρετε το νικ κάποιου από τους διαχειριστές γιατί θα ήθελα να ρωτήσω κάτι.
Μπορεί και το άγχος ν' αποτελεί μια ελαφριά διαταραχή της συνείδησης γιατί οι καταθλιπτικοί πολλές φορές αισθάνονται άγχος χωρίς σοβαρό λόγο και δεν μπορούν να το ελένξουν μέσω της λογικής αλλά σε καμία περίπτωση δεν διαταράσσει την επαφή μας με την πραγματικότητα έτσι;
αν επενδύσεις στην ψυχοθεραπεία με κάποιον ψυχολόγο που θα σου εμπνέει εμπιστοσύνη και θα "δέσετε" έχεις καλές πιθανότητες να την ξεφορτωθείς την κατάθλιψη για τα καλά, ή στο μέλλον να έχεις πιο ήπια επεισόδια που να μπορείς να τα διαχειρίζεσαι!
ναι είναι σημαντική η σχέση με τον γιατρό αλλά σκέφτομαι και τα λεφτά γιατί αυτή που πήγα παίρνει μόνο 40 ευρώ αλλά δεν μ' άρεσε και πολύ.
Θα προσπαθήσω!! Σ' ευχαριστώ για την ανταπόκριση! :)
H χρόνια ψύχωση δυστυχώς στην παρούσα φάση δεν είναι "ιάσιμη" (δεν μιλάμε για μεμονωμένο ψυχωσικό επεισόδιο). Ανάλογα με την περίπτωση βέβαια, μπορεί με την φαρμακευτική αγωγή, την στήριξη αλλά και την ψυχοθεραπεία να έχει κάποιος πολύ καλά αποτελέσματα και να την έχει "in-check". Τώρα αυτό που είπες στο πρώτο ποστ σου δεν το κατάλαβα καλά, με τα συναισθηματικά και τα διανοητικά και την επίγνωση και την συνείδηση χάθηκα λίγο! H ψύχωση δεν είναι διανοητική διαταραχή- το άτομο δεν έχει μείωση του IQ (τουλάχιστον σοβαρή στις πιο πολλές περιπτώσεις)- απλά εχει υπερβολικές πεποιθήσεις και περίεργες εμπειρίες όπως παραισθήσεις και βασικά το συναίσθημα παίζει μεγάλο ρόλο και στην ψύχωση. Η ντοπαμίνη που μειώνουν τα αντι-ψυχωσικά βρίσκεται σε αρχέγονες περιοχές του εγκεφάλου που έχουν να κάνουν με την "διέγερση" και το "συναίσθημα".
Επίσης το να έχει κάποιος επίγνωση της κατάστασης του δεν είναι τόσο μαύρο η άσπρο. Αλήθεια ο υποχόνδριος έχει επίγνωση όταν σκέφτεται υπερβολικά πράγματα για την υγεία του? (εγώ ήμουν αυτός!) Η το άτομο σε καταθλιπτικό επεισόδιο που έχει την πεποίθηση ότι είναι παντελώς άχρηστος? Η το άτομο με κρίσεις πανικού που είναι πεπεισμένος εκείνη την στιγμή του πανικού ότι θα πεθάνει? Η ο πιτσιρικάς που γκαζώνει με το μηχανάκι γιατί εκείνη την στιγμή είναι σίγουρος ότι είναι αθάνατος? Η αυτοί που φιλάνε εικόνες στην εκκλησία οh wait ας μην πάμε εκεί λολ :P Η επίγνωση είναι ένα συνεχές φάσμα που ανάλογα με το άτομο, την περίπτωση και την ένταση της κατάστασης αυξάνεται η μειώνεται. Βασικά μην μπλέκεσαι με τέτοιους ορισμούς! :P
Η κατάθλιψη μπορεί-η μπορεί να μην- είναι ιάσιμη ανάλογα με το πόσο έντονη είναι. Γενικά όταν κάτι τείνει να μένει για πολύ καιρό τείνει και να γίνεται χρόνιο-οπότε και να θεραπεύεται πιο δύσκολα. Τα πιο πολλά καταθλιπτικά επεισόδια θα "φύγουν" από μόνα τους αλλά σε κάποιους το επεισόδιο μπορεί να επιμείνει και να κάνει χρόνια κατάθλιψη ("μείζωνα καταθλιπτική διαταραχή" η "μονοπολική καταθλιπτική" κατά DSM διαγνωστική ταμπέλα). Ψυχοθεραπείες όπως η Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπεία μπορούν-ανάλογα με το άτομο, τον θεραπευτή και την θεραπευτική σχέση βέβαια- να μειώσει πάρα πολύ την κατάθλιψη στο σημείο που να θεωρείται "ιάσιμη". Γενικά όσο πιο νωρίς αρχίσει κάποιος τόσο το καλύτερο αφού οι αρνητικές εμπειρίες, σκέψεις και συναισθήματα είναι ακόμα "φρέσκα" στο μυαλό του ατόμου και μπορούν να αλλάξουν πιο εύκολα. Σε πιο χρόνιες περιπτώσεις το άτομο θα τείνει να κάνει την κατάθλιψη μέρος της προσωπικότητας του "εμποτίζοτας" πολλές πτυχές/συνήθειες/στάσεις και την όλη ιδιοσυγκρασία του κάνοντας το θεραπευτικό έργο πιο δύσκολο (αλλά όχι αδύνατο!). Γενικά η κατάθλιψη θεωρείται ιάσιμη πάντως.
Thank you Petran! Δεν είμαι ειδικός γι' αυτό για τους υποχόνδριους και την αρρωστοφοβία δεν εξέφρασα άποψη γιατί είναι κάπως περίπλοκο. Η σχιζοφρένεια όμως δεν θεωρείται νοητική διαταραχή; Και αυτό το δημοσίευμα που διάβασα τι σκατά ήταν; Είναι δυνατόν ο καθένας να λέει τα δικά του πάνω σε τέτοια ζητήματα;