έτσι είναι..στο όνομα της δημοκρατίας τελικά δημιουργούνται οι πιο αυταρχικές και δημαγωγικές καταστάσεις..απλώς πάντα εντυπωσιάζομαι από το πόσο εύκολα γινόμαστε αρπακτικά εμείς οι άνθρωποι (ακόμα και οι πιο ψαγμένοι)
Printable View
Παιδιά, όσο παράδοξο κι αν φαίνεται αυτό, τα μέλη ενός φόρουμ λειτουργούν σαν τον καθρέφτη μας. Ο γραπτός λόγος έχει ένα αυθύπαρκτο δεδομένο. Την έκφραση. Το δεδομένο της έκφρασης δεν είναι σίγουρο αγαθό στην έξω-φόρουμ ζωή.
Έτσι, ανάμεσα σε πλάσματα που εκφραζόμαστε με τον γραπτό λόγο, υπάρχει χρόνος και τρόπος να διαβάσεις ένα ποστ ξανά και ξανά , βάζοντας χροιά και τόνο φωνής, κατά τον δικό σου υποκειμενικό τρόπο. Ανάλογα με το βίωμα και την ψυχή. Ανάλογα με την συναισθηματική κατάσταση σε μια δεδομένη στιγμή.
Η φράση «μια εικόνα χίλιες λέξεις», δεν έχει ειπωθεί τυχαία. Όταν λείπουν τα μάτια, η στάση του σώματος, η αμηχανία των χεριών η το δάγκωμα του κάτω χείλους, όταν κάποιος απαντά ή καταθέτει την γνώμη του, εξ ορισμού η κριτική μας χάνει το 60% από αυτό που λέμε αντικειμενικά κριτήρια.
Τα μέλη που δεν έχουν ευχέρεια στον γραπτό λόγο, από χέρι αδικούνται. Ωστόσο, αυτή η ίδια η απόσταση που εκ των συνθηκών υπάρχει, αποτελεί και την ιδανική σκακιέρα για να κάνει ο καθένας τις προβολές του και να προβάλει πάνω σε διάφορους χαρακτήρες της ηλεκτρονικής κοινότητας τους προσωπικούς του δαίμονες. Ακόμα και να δημιουργήσει μια διαστρεβλωμένη αντίληψη κάποιας κατάστασης.
Η συναισθηματική μας σκακιέρα λειτουργεί σαν μήτρα που παράγει τα ίδια μοντέλα και αργά ή γρήγορα θα ψάξουμε τον «τρελό» μας, το «αλογάκι», τον «πύργο» , την «βασίλισσα» και όποιο άλλο πιόνι-δαίμονα στοιχειώνει την έξω-φόρουμ ζωή μας.
Αυτα εγραψα σε ενα αλλο θρεντ για αυτο το θεμα.Αν θελει η Λακρυμοζα και o gus ας τα μεταφερουν και αυτοι εδω!
<<τελικα αυτη η ιστορια με τις τροφοδοτησεις ειναι μεγαλη πληγη....για μερικους η τροφοδοτηση σημαινει πολυ περισσοτερα χωρις να ονομαζω κανεναν.Ισως ειναι αποδειξη για μερικους οτι πραγματι μετρανε οτι ειναι αγαπητοι γενικα οτιδηποτε γεμιζει η καλυπτει μια γενικοτερη ανεπαρκεια......
μια αλλη παρατηρηση δε που μου εχει κανει εντυπωση ειναι οτι πολλα μελη γραφουν σε παρα πολλες κατηγοριες επειδη εχουν διαβασει καποιο βιβλιο η καποια αρθρα στο δικτυο και δινουν πληροφοριες και τεχνογνωσια σε τριτους με το προσχημα της στηριξης!!Ειναι διαφορετικο να στηριζουμε καποιον που εχει πενθος απο τα να δινουμε οδηγιες σε εναν ψυχωσικο αν θα πρεπει να μειωσει η να διατηρησει την φαρμακοληψια του παραδειγματος χαριν....
Επειδη βαριεμαι να αλλαξω τωρα θρεντ να πω και αλλα δυο πραγματακια που ειδα αυτες τις δυο μερες που ειμαι ξανα εδω(νταρθ βεηνταρ κατα προτιμηση.Το γνωστο θεμα με τον χωρο του φορουμ και της οικειοποιησης αυτου απο καποια παλια μελη.Λυπαμαι πραγματικα για το θεαμα που ξανα αντικρυσα οταν ο Σεντακσιον εγινε στοχος απο αρκετα παλια μελη σε ενα θρεντ στο οποιο μαλιστα ζητησε πολυ ευγενικα να μην γραφτουν οφφτοπικ.Οταν δεν μας αρεσει κατι η καποιος δεν του δινουμε σημασια η τελος παντων απανταμε οταν μας εχει προσβαλει η βρισει .Με χαροποιησε οταν καποιο αλλο μελος νεο τον υπερασπιστηκε οταν αλλοι εδω μεσα απλα κοιτανε την δουλεια τους και απλα δεν θελουν να ερθουν σε ρηξη γιατι φοβουνται η δεν τους αρεσει η συγκρουση παρα τις αρχες τους η τις αξιες τους.Αυτες οι συμπεριφορες ειναι συμπτωματα κλικας και γκετο για μενα προσωπικα και παραπεμπω παλι στην πρωτη παραγραφο περι ανεπαρκειας προσωπικοτητας............. >>
και το παρακατω παλιοτερα..
<<Γιαννη νομιζω οτι ειναι αναλογως το τι επιδιωκει ο καθενας.Αν καποιος επιδιωκει να κανει παρεες και φιλους απο εδω δεν νομιζω οτι ειναι κακη ιδεα καποια συναντηση.Αν ομως καποιος χρησιμοποιει το φορουμ σαν υποστηρικτικο μηχανισμο(κατι σαν ομαδα ψυχοθεραπειας) τοτε σαφως ειναι καλυτερο να μην συναντηθει ποτε γιατι δεν χανεται η ανωνυμια αλλα η αντικειμενικοτητα δλδ οι σχεσεις απο κοντα μπορει να αλοιωσουν μια αποψη που εχει ο ενας για τον αλλο για τον απλο λογο οτι αναπτυσσονται συναισθηματα οπου χαρη σ αυτα μπορει να μην ειμαστε αυθεντκοι και ειλικρινεις.....
Νομιζω οτι αυτο ισχυει ακομα και τωρα με την δημιουργια <<κλικας>> οπου αν σε ξερω δεν θα στην πω για να μην ερθω σε ρηξη μαζι σου....Βεβαια αυτο εχει να κανει με το ποσο δουλεμενος ειναι ο καθενας και ποσο επιτρεπει στον εαυτο του να ειναι αυθεντικος......ολα ειναι σχετικα παντα....και το σημειο αναφορας ειναι ο ευατος μας και οχι οι αλλοι......... >>
void...ακόμη δεν έχω καταλάβει τι σε έχει πραγματικά πειράξει..:)
γιατί δε λες ευθέως τι έγινε και το γυρίζεις γύρω-γύρω?
Όπως είπε και ο κηπ, εδώ είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας και ο τρόπος που αντιδρούμε ακόμη και στα κακώς κείμενα αντικατροπτρίζει τον τρόπο που το κάνουμε και την πραγματική ζωή μας.
Γεια σου void, εγώ είμαι καινούρια και είμαι ακόμα στην φάση του ενθουσιασμού με το φόρουμ. Πρώτη φορά μπορώ να λέω όσα σκέφτομαι και όσα αισθάνομαι, έστω και έτσι μου κάνει καλό. Ελπίζω να μην αλλάξω γνώμη, πιστεύω πως το θέμα των καυγάδων εδώ μέσα κατά ένα μεγάλο μέρος έγκειται στην δυσκολία αποσαφήνισης της άποψης μας λόγω του ότι δεν υπάρχει προφορική και μέσω εκφράσεων επικοινωνία. Αλλά ακόμα και να παρεξηγηθώ δεν θα κάτσω να σκάσω περισσότερο, υποτίθεται πως το κάνω για να με βοηθήσει όχι για να με κάνει χειρότερα. Όπως είπαν και τ' άλλα παιδιά, κράτησε αυτούς που σου αρέσουν από εδώ μέσα και μην δίνεις σημασία :)
Έχω την αίσθηση ότι πήρες την απάντηση προσωπικά, ενώ εγώ τοποθετήθηκα γενικά, από αυτό που έχω η ίδια ως εμπειρία μέχρι τώρα.
Αν ξαναδείς το ποστ μου, ξεκινάω με την λέξη «παιδιά» , απευθυνόμενη σε όλους. Δεν ξέρω γιατί ένιωσες έτσι. Πραγματικά κατέθεσα την άποψή μου χωρίς καμία πλάγια σκέψη!
Τέλος, θα συμφωνήσω με την Θεοφανία, μήπως και μπορέσουμε να βοηθήσουμε περισσότερο.
μου θυμιζει οσα ειχα τραβηξει εγω στο eating disorders
Πολύ σημαντικό αυτό το point για την αναζήτηση συμβουλών, την αντικειμενικότητα και τις νέες φιλίες που προκύπτουν. Αυτό πιστέυω είναι και ένα στοίχημα για εμάς για να "δουλέψουμε" τον εαυτό μας όπως λες. Μπορούμε να επισημάνουμε τ' αρνητικά στοιχεία κάποιου που θεωρούμε φίλο μας;; Νομίζω πως απαιτεί μεγάλες δόσεις ωριμότητας. Καλό είναι να το προσπαθήσουμε εδώ μέσα. Εξάλλου οι φιλίες πρέπει να χτίζονται πάνω στην ειλικρίνια.
Ευθέως λέω αυτά που με προβληματίζουν.Ε δε θα κάτσω να πω αυτός κι αυτός με πείραξε.Δεν είμαστε στο νηπιαγωγείο.Εκφράζω απλώς τον προβληματισμό μου.Και Λήθη δεν πήρα κάτι προσωπικά, ίσα ίσα σε ρώτησα κιόλας τι εννοείς γιατί δεν κατάλαβα αυτό με τον καθρέφτη.
Όχι, δεν είναι θέμα νηπαγωγείου, το αντίθετο, είναι θέμα ωριμότητας και δύναμης.
Εμένα αν μου την πει κάποιος ή με ενοχλήσει δεν υπάρχει περίπτωση να ανοίξω ολόκληρο θέμα πιάνοντας το από πάνω και γύρω-γύρω.
Ότι σε χαλάει πρέπει να το λύνεις άμεσα και να πηγαίνεις παρακάτω.
Φιλικά στο λέω.
Μα το έγραψα στο ποστ μου και είναι αυτό:Η συναισθηματική μας σκακιέρα λειτουργεί σαν μήτρα που παράγει τα ίδια μοντέλα και αργά ή γρήγορα θα ψάξουμε τον «τρελό» μας, το «αλογάκι», τον «πύργο» , την «βασίλισσα» και όποιο άλλο πιόνι-δαίμονα στοιχειώνει την έξω-φόρουμ ζωή μας.