αυτό ξεκίνησα να γράφω! είναι μακρύς ο δρόμος προς την ωριμότητα!Quote:
Originally Posted by Lou!
Printable View
αυτό ξεκίνησα να γράφω! είναι μακρύς ο δρόμος προς την ωριμότητα!Quote:
Originally Posted by Lou!
Αυτό που λες, αφορά τους γενικότερους καυγάδες που προκύπτουν ίσως και απο ασυμφωνία χαρακτήρων. Όταν όμως η μια περιποιήται και φοράει μίνι καλή ώρα όπως εγώ και η άλλη δυσανασχετεί επειδή είναι λίγο παχουλή τι γίνεται, ενώ κατά τ' άλλα ταιριάζουν απόλυτα;Quote:
Originally Posted by Lou!
Κι εγώ. Απομακρύνομαι. Υπάρχουν τέτοια άτομα, αλλά αν θες να στο παραλληλίσω είναι σα να προσπαθούν να σε τραβάνε σε ταξίδια που δεν είναι δικά σου ουσιαστικά. Είναι δική τους ανάγκη και σίγουρα όσο είναι, το ίδιο θα κάνουν και σε επόμενη φάση. Gypsy, υποθέτω όμως ότι την ανταγωνιστικότητα την εντόπισες σε "φίλες" ?Quote:
Originally Posted by claire
γιατι εχετε προβλημα βρε κοριτσια? κ εγω παχουλη ειμαι, τωρα πια! :p αλλα κανω παρεα κ με αδυνατους μη νομιζεις! :pQuote:
Originally Posted by Gypsy Cello
κοινα ρουχα ψωνιζετε κ δεν τα βρισκετε στο μεγεθος?
εσυ να εισαι οπως εισαι κ θα φορας τα μινι σου κ ο,τι σε κανει να αισθανεσαι ανετα, κ η φιλη σου να χαιρεται τα κιλακια της κ ας φορεσει κ αυτη ρουχα που την κολακευουν! (αυτο που λεμε σεβασμος στη διαφορετικοτητα του αλλου). το προβλημα πώς προκυπτει ακριβως? νιωθεις οτι σε ζηλευει? η οτι την "προσβαλλεις"/"προκαλεις" αν ντυθεις με μινι? αυτη πως νιωθει για το σωμα της? σου λεει κατι, η κανεις υποθεσεις, φανταστικα σεναρια για το τι μπορει να σκεφτεται? εσυ μηπως την πιεζεις να κανει διαιτα?
Quote:
Originally Posted by Lou!
Βασικά δεν είναι κολλητή μου, είναι μια φίλη μου από το φροντιστήριο που την εκτιμούσα και με εκτιμούσε πολύ και θα ήθελα να κάνουμε περισσότερη παρέα αλλά διέκοψε χωρίς να καταλαβαίνω τον λόγο. Γενικότερα κάνει αρνητικά σχόλια για τον εαυτό της και καμιά φορά και για μένα αλλά επειδή είναι αυθόρμητη δεν το παρεξηγώ γιατί ξέρω ότι δεν εμπεριέχουν κακία τα σχόλια της. Αλλά ντρέπομαι και 'γω από μόνη μου να φορέσω μίνι γιατί αισθάνομαι ενοχικά απέναντι της.
αρκτος!!!! που εισαι?!!! εγω γι αυτο δεν παιζω paintball!!!!
αηαηαηαη
ανταγωνισμος - αρρωστια!!
Έχω την γνώμη πως αν θέλουμε να δώσουμε μια πραγματική απάντηση στο ερώτημά σου –η lou έχει δίκιο για την ασάφεια- πρέπει να θεωρήσουμε τον τίτλο ως δεδομένο. Δηλαδή μιλάμε για φιλία και ανταγωνισμό. Αν μιλάμε για «οι γνωστοί» μας και ο ανταγωνισμός, είναι άλλο και αν μιλάμε «κάτι τυχαίοι» και ο ανταγωνισμός, πάλι είναι άλλο.
Ας μείνουμε στο «φιλία και ανταγωνισμός» που ήταν από την αρχή το θέμα μας. Η γνώμη μου είναι ότι στη φιλία, με την ουσιαστική της έννοια, δεν πρέπει να εμπλέκεται ανταγωνισμός. Όσο κι αν αυτό μπορεί να σας φανεί –εκ πρώτης- υπερβολικό, στην ερωτική σχέση, ο -με μετρό- ανταγωνισμός χωράει και μπορεί να είναι και πολύ ευεργετικός. Στην φιλία όμως, ο ανταγωνισμός δεν εξυπηρετεί πουθενά.
Κάπου εδώ όμως, έρχεται και ο παράγοντας της ωρίμανσης. Οι φιλίες χτίζονται με τα χρόνια και περνούν από στάδια και δοκιμασίες. Μια φιλία που ξεκινά στα 20 , όταν τα άτομα ακόμα δεν τα έχουν βρει με τον εαυτό τους και δεν έχουν δουλέψει με τις ψυχικές τους τρωτότητες, μπορεί να διέπεται από ανταγωνισμό που με τα χρόνια, αυτός ο ανταγωνισμός να καταλαγιάσει, ακόμα και να ακυρωθεί.
Καταλήγοντας θα πω ότι επειδή πάνε 12 χρόνια από τότε που ήμουν 26 και έχουν κάνει κορυφαίους κύκλους οι σχέσεις μου στη ζωή, η εμπειρία με δίδαξε ότι ο ανταγωνισμός και η φιλία είναι δύο ασύμβατες έννοιες και αργά η γρήγορα η αλήθεια θα προδώσει την όποια διαφορετική προσδοκία μας.
Νομίζω πως αξίζει να δουλεύουμε πάνω στις φιλίες μας γιατί –προσωπικά- δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς φίλους! Βέβαια είμαι σε μία ηλικία που έχουν γίνει ήδη όλα τα ξεσκαρταρίσματα και έχουν μείνει αυτό που λέμε «λίγοι και καλοί». Στα 20 αν βγεις με τους φίλους σου δεν σε φτάνει ένα πούλμαν, αλλά πλησιάζοντας στα 40, ένα τετραθέσιο είναι πάρα πολύ άνετο!
Πάντως, οι άνθρωποι που δεν έχουν φίλους, σίγουρα έχουν κάποιο πρόβλημα στην προσωπικότητά τους που πρέπει να το κοιτάξουν.
Συνοψίζοντας, αξιολογείς το είδος του ανταγωνισμού, ελέγχεις τον εαυτό σου για τυχών λάθη , δίνεις ευκαιρίες , αλλά όταν αυτό τραβάει, απλώς πας παρακάτω, για έναν πολύ απλό λόγο. Αυτό δεν είναι φιλία.
οι γυναικειες φιλιες ειναι ανταγωνιστικες οι αντικες ειναι πιο ακεραιες
Καλά και γω που διανύω την δεκαετία των 20, μην νομίζεις ότι είχα πολλούς φίλους ποτέ. Από την εφηβεία ακόμα, άνηκα σε ολιγομελείς πυρηνικές παρέες και γενικότερα παρόλο που είμαι ανοιχτή και κοινωνική δεν μ' αρέσουν οι πολλές συναναστροφές γιατί με κουράζουν. Είναι και θέμα χαρακτήρα.
Δεν είναι αλήθεια αυτό. Οι φιλίες μεταξύ ανασφαλών ατόμων είναι ανταγωνιστικές. Οι άνθρωποι με αυτοεκτίμηση κάνουν ακέραιες φιλίες.Quote:
Originally Posted by Broken_DoLL
Στο επίπεδο που οι γυναίκες έχουν περισσότερες επίκτητες ανασφάλειες εμφάνισης, το δέχομαι. Είναι η κοινωνική αντίληψη που τις ωθεί στην ανταγωνιστική διάθεση.