Καλή δύναμη Μελίνα. Τώρα που το πήρες απόφαση και ζήτησες βοήθεια όλα θα πάνε καλά θα δεις...
Printable View
Καλή δύναμη Μελίνα. Τώρα που το πήρες απόφαση και ζήτησες βοήθεια όλα θα πάνε καλά θα δεις...
Μελινα μου σιγουρα εχεις περασει πολλα και καταστασεις κιολας που δυσκολα ξεχνιουνται.Ομως τιποτα δεν τελειωσε εδω,εισαι νεα κοπελα και εχεις τη δυναμη να το παλεψεις.Μην κατηγορεις τον ευατο σου,δε φταις εσυ για οτι εγινε.Τωρα αυτο που πρεπει ειναι να ζητησεις βοηθεια απο καποιον ειδικο,ψυχιατρο ή ψυχολογο και απο εκει και περα να πιστεψεις οτι μπορεις να τα καταφερεις.Δεν εισαι τρελη,χρειαζεσαι απλα βοηθεια γιατι περασες πολλα.Εσυ προσπαθησε οσο μπορεις να κοιταξεις το σχολειο σου,να βγαινεις ετσι ωστε να μην κλεινεσαι σπιτι και σκεφτεσαι διαφορα και να βρεις πραγματα που θα μπορουσαν να σε ευχαριστησουν.
Οσο για τις διαγνωσεις(που λες για μανιοκαταθλιψη)καλυτερα αστες για καποιον ειδικο και οχι απο μονη σου.
Οτι χρειαστεις εδω ειμαστε,
κουραγιο και ευχομαι συντομα να εισαι καλυτερα.
Φιλακια
Μελίνα είμαστε όλοι εδώ , άλλοι με μικρότερα και άλλοι με σοβαρότερα προβλήματα για να μοιράσουμε το ψυχικό μας βάρος και μέσα από τη δημιουργική επικοινωνία να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον , προκειμένου να βρούμε την γαλήνη και την αισιοδοξία στη ζωή που την έχουμε κάπου χάσει στη ζωή μας (κάθε ένας για τους δικούς του λόγους....).
Κάπου δέστο πια και εγωιστικά το θέμα......Αξίζεις ευτυχία , έχεις πολλά να κάνεις στη ζωή σου και νέοι δρόμοι θα σου ανοίξουν στην πορεία εκεί που δεν το περιμένεις!:)
Δικαιούσε πολλά - ιδιαίτερα αυτά που σου στέρησαν σε ψυχικό επίπεδο! ΠΑΡΤΑ ΠΙΣΩ!!!
Το σημαντικότερο πάρε πίσω τα συναισθήματα που σου κλέψανε!
Ξεκίνα σίγουρα με το βασικότερο βήμα- Πήγαινε σε κάποιον ειδικό για να σε βοηθήσει στην σταδιακή σου αναδόμηση!
Τίποτα δεν τελειώνει αν δεν το τελειώσουμε εμείς! Είμαι σίγουρη ότι ακόμα έχεις όνειρα, ακόμα επιθυμείς, ακόμα θέλεις να παράγεις.....:)
ΦΙΛΙΑ!
ακομα 8ες να αγαπηθεις ακομα 8ες να αγαπησεις το βασικο.
γειά κι από μένα, mauros_vuthos_f
διάβαζω τα όσα γράφεις και ειλικρινά έχω απορήσει από την \"απουσία\" των δικών σου...
δεν εμφανίζονται πουθενά μέσα από τα όσα γράφεις...
μόνο για τη μητέρα σου αναφέρεις ότι θα της πεις τώρα...
που είναι τόσο καιρό? τι ξέρει απ\' όσα πέρασες? τι κάνει τόσο καιρό που είσαι σ\' αυτή την κατάσταση? ο πατέρα σου? αδέλφια έχεις?
Βλέπεις... η οικογένειά μας είναι εκει κυρίως για να μας βοηθάει και να μας στηρίζει?
Εσύ δεν νοιώθεις κάτι τέτοιο? είναι τυχαίο που δεν αναφέρονται πουθενά?
Συγχώρεσέ μου τις τόσες ερωτήσεις αλλά είναι πολύ σημαντικά θέματα αυτά...
Κατά τ΄άλλα, προτίμησε ψυχοθεραπευτή, και καλύτερα σωματική ψυχοθεραπεία,
μετά ψυχαναλυτή και τέλος ψυχίατρο... (οι τελευταίοι το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να δώσουν χάπια, τα οποία είναι πολύ καλή και θεραπευτική βοήθεια αλλά για πιό ίσως βαριές περιπτώσεις... ίσως! δεν σε ξέρω αλλά δε μου ακούγεσαι τέτοια.
ενταξει ισως να μην χρειαστει τα χαπια.επισης πολλες φορες εμεις οι ιδιοι δεν λεμε τιποτα στους γονεις μας ενω ενδιαφερονται και απλα τους αφηνουμε να μην ξερουν τιποτα.
Αυτο που σου χρειαζεται αυτην τη στιγμη, ειναι μια ζεστη, ανθρωπινη αγκαλια, κι αγαπη. Δεν απαντησες στο μηνυμα μου. Παραμενω στη διαθεση σου.