Δεν είπα οτι είναι δύσκολο...
Printable View
Δεν είπα οτι είναι δύσκολο...
ΚΕΝΟ είσαι λιονταράκι;
οχι, ταυρακι.
1. θα διαβαζα περισσοτερο θα γινομουν η καλητερη εγκληματολογος και συγγραφεας και θα επαιρνα συνεντευξεις απο κατα συρροη δολοφονους στην αμερικη
Πολύ ενδιαφέρουσα επιλογή η εγκληματολογία ρε συ. Κρίμα που δεν το έκανες.
3.Να είχα πει περισσότερα "ναι" στο σύντρόφό μου...Ελπίζω να επανορθώνω τώρα...
4. Όταν είπα στην ψυχολόγο μου ότι θα σταματήσω γιατί δεν με βοηθάει πια η ψυχοθεραπεία και μου είπε: "ωραία,να απευθυνθείτε σε καποιον άλλον για δυο φορές τη βδομάδα", δεν είπα τίποτα...
1)θα γυρνουσα στο 2004 να παιξω το σπιτι μου στοιχημα την εθνικη ελλαδος πρωταθλητρια ευρωπης!!!!....
1) Δε θα καθόμουν να προσκυνάω αυτούς που με είχαν απορρίψει και δεν επρόκειτο να με αποδεχτούνε ποτέ.
2) Δε θα έκανα τις μαλακίες που έδιωξαν τα λίγα αξιόλογα άτομα από κοντά μου που νοιάζονταν για μένα.
3) Θα σπούδαζα κάτι που με εκφράζει και με αντιπροσωπεύει περισσότερο.
4) Θα ασχολούμουν με κάτι πιο δημιουργικό απ' το να χασομερώ στον υπολογιστή, ακόμα κι αν ήταν η μόνη μου διέξοδος.
Και πολλά άλλα, αλλά προς το παρόν μόνο αυτά μου έρχονται.
To καλύτερο θέμα που έχω δει ποτέ.
Έχει τύχει (λόγω ανάγκης?) να τα έχω σκεφτεί και ξανασκεφτεί, και ξανα-ξανασκεφτεί. Και θα μπορούσα να γράψω άπειρα σε λίγη ώρα και χωρίς σκέψη. Κατά κάποιο τρόπο είναι συνεχώς στο μυαλό μου.
Έτσι -για την ώρα- δεν θα γράψω τα "λεπτομερή", εκτός αν κάποιος μου το ζητήσει. Αλλά θα γράψω το πιο σημαντικό: Να ήμουνα πιο ειλικρινής πιό νωρίς στη ζωή μου. Έτσι θα είχα υποφέρει νωρίτερα και θα είχα ξεμπερδέψει νωρίτερα. Αβάσταχτα ειλικρινής μέχρι το "κόκκαλο".
Μακάρι να μην άφηνα την πόλη που έμενα εξαιτίας ερωτικής απογοήτευσης και να μη πλακωνόμουν για τα λεφτά με την πρώην συγκάτοικό μου
Μακάρι να μην ερωτευόμουν το μπασίστα της πρώην μπάντας μου και να μη γινόμασταν κουλουβάχατα
Μακάρι να μην στήριζα τη ζωή μου στη ''φίλη'' που αγάπησα και της εμπιστεύτηκα το μέλλον μου
Μακάρι να μη μάλωνα με τα αφεντικά και τώρα να χα μαζέψει μια μικρή περιουσία
Μακάρι να τελείωνα στην ώρα μου τη σχολή και τώρα να ήμουν στα μισά της Νοσηλευτικής
Και η ζωή συνεχίζεται με ότι έχουμε κάνει, ποιος ξέρει, μπορεί να ήμασταν χειρότερα χωρίς κάποια ''λάθη''
Θα έκανα απ' την αρχή αυτό που με γεμίζει, που είναι να είμαι μέρα νύχτα μέσα στα χώματα, με νύχια σπασμένα, μαλλιά ανακατεμένα, με μποτάκια λασπωμένα, να χαιδολογάω φυτά. Να τα φιλάω στα φυλλαράκια τους, να τα καθαρίζω, να τα μεταφυτεύω, να ξεχορταριάζω απ' τα παράσιτα, να αναδεύω βασιλικά και φασκόμηλα και δυοσμαρίνια, να κάνω συνδυασμούς σε πήλινα κιούπια που έστω για λίγη ομορφιά το άξιζε ρε γμτ, να ψάχνω στην ύπαιθρο για δείγματα που μπορώ να αναπτύξω σε άλλο χώρο, να δοκιμάζω, να κορφολογάω. Έχω χρόνια να πω ότι ζήλεψα άνθρωπο κι αυτός είναι ο κύριος που είχε ένα όχι τεράστιο, αλλά οικογενειακό φυτώριο έξω από την πόλη, με ζώα να τριγυρνάνε ανάμεσα στις μονστέρες και στα ασπλένια, στα φτερωτά σπαράγγια και τη συλλογή με τα παχύφυτα. Τι όμορφη ζωή ρε που ζει, όχι ότι δεν έχει δυσκολίες, αλλά πες μου είναι ίδια η δυσκολία του άνεμου, της βροχής, η μάχη αυτή είναι ίδια με τη μάχη για τις αποσβέσεις? Σκατά στη μούρη μου δλδ, αλλά πού θα μου πάει, ήδη το κάνω για χόμπυ, θα φτάσει η στιγμή.
Α ρε Κενό με τα θέματά σου, λολ
την εχω την ταση να αναλογιζομαι τα μεγαλα λαθη του παρελθοντος.
τα εχω ΟΛΑ ευκαιρα ανα πασα στιγμη, δεν δυσκολευομαι.
εχω την υποψια ομως οτι δεν ειναι δημιουργικο να αναμασας θεματα που δεν αλλαζουν πλεον.
το αντιθετο μαλιστα, οτι σε παει πισω και σε ακινητοποιει.
γι αυτο θα προσπερασω.
Μια συγκεκριμενη πρωτοχρονια θα περναγα τις γιορτες εντελως μακρυα απο καθε ηλεκτρονικη συσκευη , και για καμποσες μερες μετα κιολας για να ειμαι και σιγουρος. Και οποιος με πλησιαζε με ενα iphone και μου ελεγε , "εχω σημα, θες να κανεις σερφινγκ?" , θα τον κοιταγα αγρια και θα του ελεγα @στριβε@