κατερινακι, να τα πιασουμε ενα ενα?
λες οτι τα σταματησες ολα γιατι, αν καταλαβα καλα, τπτ δε σε γεμιζε? καλως, μεχρι εδω!
ομως: λες οτι απαξιωνεσαι κ κλαις, κ οτι δε γινεται να γινεις χειροτερα. κ μετα λες οτι η κοινωνια σε χαρακτηριζει αρρωστη επειδη εισαι εξω απο τα κοινωνικα προτυπα. ας το αφησουμε λιγο εξω για την ωρα το αν εισαι μεσα ή εξω απο τα κοινωνικα προτυπα κ τη γνωμη της κοινωνιας. εσυ πώς βλεπεις τον εαυτο σου κ τη ζωη σου? εισαι ευχαριστημενη? περνας καλα? χαιρεσαι καθολου? κανεις δημιουργικες δραστηριοτητες?
αν εσυ εισαι ευχαριστημενη απο τη ζωη σου, δε βλεπω το λογο γιατι να πρεπει να σε απασχολει η γνωμη της κοινωνιας. ομως εισαι? κ αν δεν εισαι, ειναι θεμα της κοινωνιας που δεν εισαι, ή μηπως φταιει κατι αλλο?
γιατι δεν ψαχνεις για μια καλη ψυχοθεραπευτρια/τη γνωσιακης κατευθυνσης, να ψαξετε μαζι τι θα ηθελες να κανεις στη ζωη σου στο παρον που να σου δινει νοημα κ χαρα κ πώς θα μπορουσες βημα βημα να το υλοποιησεις? αποκλειεται να μη σε ενδιαφερει τπτ! αν πραγματικα δεν νιωθεις επιθυμια για τπτ, μηπως εχεις πεσει σε καταθλιψη? πραγμα που θα μπορουσε να εχει συμβει, αν καθεσαι αδρανης κ δεν κανεις τπτ για μεγαλο χρονικο διαστημα.
το να καθεσαι παθητικα κ να περιμενεις την εμπνευση απο τον ουρανο, ισως να περιμενεις για πολυ ακομα! κριμα δεν ειναι, να ταλαιπωρεισαι? νεο κοριτσι εισαι!
σου ευχομαι να βρεις το δρομο σου! :)