petran, ποσο μεγαλο δειγμα πρεπει να εχουμε για να παρουμε στατιστικα σημαντικες απαντησεις?
παιδια μονο 12 εχουν περασει καταθλιψη? για περαστε! ανωνυμο ειναι to poll, δεν δαγκωνουμε!
petran, ποσο μεγαλο δειγμα πρεπει να εχουμε για να παρουμε στατιστικα σημαντικες απαντησεις?
παιδια μονο 12 εχουν περασει καταθλιψη? για περαστε! ανωνυμο ειναι to poll, δεν δαγκωνουμε!
Φαντάσου, ακόμα και με νικ ντρέπονται (!)
ναι, ρε παιδια μην ντρεπεστε! βοηθειστε την επιστημη! :p
Δυστυχώς απ' ότι λένε και οι έρευνες, ο αριθμός των πασχόντων από κατάθλιψη είναι πολύ μεγάλος. :( Όλοι για φούντο είμαστε. Εγώ μπορώ να το κάνω και εύκολα στον Θερμαικό :p
ελα βρε τζιπσυ θα το ξεπερασουμε! εγω αυτες τις μερες καλα ειμαι, φτου μη με ματιαξω! αντικαταθλιπτικα, ψυχοθεραπεια, δημιουργικες δραστηριοτητες, παρεες, ε κ αν παρ ολα αυτα ερθει κ η καταθλιψη την κερναμε κ καφε! ετσι θελει, ειναι αναποδιαρα, οσο τη διωχνεις αυτη στρογγυλοκαθεται. μολις την καλωσορησεις κ βγαλεις κ τα κουλουρακια να την τραταρεις, ντρεπεται κ εξαφανιζεται! :D
στον θερμαικο θα πας απο μολυνση. πηγαινε προς την χαλκιδικη , μπορει να σου αλλαξει και η διαθεση και να κανεις διακοπες :Ρ
να εκφρασω μια απορια Λου
γιατι θελεις να διαχωρησεις τις αποπειρες που εγιναν στα πλαισια καταθλιψης ατομων που πασχουν απο διπολικη διαταραχη? η φαση της καταθλιψης στην διπολικη δεν ειναι ακριβως ιδια με την φαση της καταθλιψης (σκετο)?
Γιάννη και Gypsy,
δεν είναι όλες οι απόπειρες με χάπια ''τάχα μου και δήθεν''. Αν θέλουμε να το δούμε στατιστικά, τα χάπια είναι το πιο συνηθισμένο ''μέσο'' που χρησιμοποιείται όσον αφορά στην αυτοχειρία γυναικών και πάρα μα πάρα πολλές απόπειρες με χάπια είναι δυστυχώς ''επιτυχημένες''.
Και ναι, οι αποφασισμένοι αυτόχειρες ίσως και να μην πουν τίποτα σε κανέναν, ωστόσο τα σημάδια είναι τις περισσότερες φορές εκεί και ίσως να κάνει όλη τη διαφορά στον κόσμο το να καταλάβουμε εγκαίρως ότι τα βλέπουμε και τα ακούμε..
Σχετικά με τη δημοσκόπηση, έχω περάσει κατάθλιψη (δεν ορκίζομαι ότι ξεμπέρδεψα μαζί της once and for all :/ )
ωστόσο δεν μπορώ να πω ότι είχα ποτέ αυτοκτονικές ιδέες. Υπήρξαν σαφώς στιγμές που ένιωσα ότι δεν αντέχω / μπορώ άλλο, ότι το μόνο που θέλω είναι να τελειώσει αυτό το βάσανο, όμως δε σχηματίστηκε ποτέ ξεκάθαρα η ιδέα της αυτοχειρίας μέσα μου, ούτε και έχω κάνει κάποια απόπειρα.
Σχετικά με το θέμα της αυτοκαταστροφής ή της αυτοκτονίας η οποία μπορεί να πραγματοποιείται σε πολλές πράξεις και μικρές δόσεις, η αλήθεια είναι ότι παλαιότερα υπήρξαν κάποιες φάσεις που έκανα και καταχρήσεις κάθε άλλο παρά ακίνδυνες, όχι όμως επειδή υπήρχε συνειδητή επιθυμία θανάτου παρά περισσότερο επειδή χανόταν η αίσθηση του μέτρου μέσα σε μια πελώρια επιθυμία να ζήσω και μάλιστα όσο πιο έντονα μπορώ.
Δεν ξεπεράστηκε ποτέ ολοκληρωτικά το όριο ''ασφαλείας'' και σε αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο η ανάγκη για έλεγχο,
η οποία ας πούμε ότι υπό αυτήν την έννοια και στις συγκεκριμένες περιπτώσεις ήταν πολύ ''χρήσιμη''..
Μια χαρά είσαι διαμαντάκι! Μην το πεις ούτε του παπά που λέμε! Εγώ κάθε τρεις και λίγο τον θάνατο σκέφτομαι! Απ' ότι καταλαβαίνω, ούτε φάρμακα έχεις πάρει ε;
Χμμ, όπως είπε και ο φίλος Αλβέρτος (!).. όλα είναι σχετικά :)
Δε νομίζω ότι μέσα σε κατάθλιψη μπορεί κάποιος να είναι μια χάρα, ακόμα και αν δεν προσπαθεί να αυτοκτονήσει, όμως αν είναι να μπούμε σε διαδικασία σύγκρισης αυτό που μπορώ να πω είναι ότι σήμερα είμαι καλύτερα σε σχέση με το πώς ήμουν πριν από μισό χρόνο.
Σχετικά με τα φάρμακα, Gypsy, κάποτε ήμουν εντελώς αρνητική.
Όταν όμως ξεκίνησα την ψυχοθεραπεία υπήρχε η σκέψη και η συζήτηση ότι αν κριθεί απαραίτητο
δε θα είμαι αρνητική ως προς μια τέτοια πτυχή της θεραπείας.
Για ένα μικρό διάστημα έπαιρνα αγχολυτικά γιατί αν, όπως λέει η Lou, πίνουμε καφέ με την κατάθλιψη, τότε με το άγχος κάθε βράδυ τρώμε παρέα ποπ-κόρν, το πρωί τοστάκι, το μεσημέρι σαλατούλες και γενικότερα υπάρχουμε πακέτο all day long!
Ωστόσο δεν τα πήρα για πολύ καιρό. Τώρα παίρνω κατά διαστήματα φυτικά σκευάσματα απ' το φαρμακείο (πχ. κάψουλες βαλεριάνας και βιταμίνης Β), χρησιμοποιώ βοτανάκια και τέλος πάντων προσπαθώ να την παλέψω και με αυτά τα βοηθήματα..
Είναι μακρύς ο δρόμος ως τη βίωση του Ζεν :)
Έχω ακούσει και γω για βότανα αλλά τι να σου κάνει το χορταράκι; Γιατί ρε γαμώτο η κατάθλιψη είναι επιδημία;
Ναι από μέσα Απριλίου.
Καλά, δεν είπαμε να καθίσουμε στη στάση του λωτού και πίνοντας ολημερίς τσαγάκια
να περιμένουμε να περάσει η κατάθλιψη και το άγχος!
Η κατάθλιψη είναι εκεί για κάποιο λόγο και θέλει να μας πει κάτι για εμάς (φλοπ.. déjà vu? :p την έχουμε ξανακάνει αυτή τη συζήτηση :) ) οπότε όχι δεν πιστεύω ότι θα μας σώσει κάποιο μαγικό βοτάνι, δεν είναι όμως και επιδημία.
Καταλαβαίνουμε ότι πχ. χρειάζονται αλλαγές.. και δεν είναι ο κόσμος αυτός που θα χρειαστεί να αλλάξουμε, αλλά η ματιά μας,
εννοώντας τα δικά μας στα οποία έχουμε μάθει και για να τα ξεμάθουμε θα χρειαστεί προσπάθεια..