ιδψ και βιαιες παρορμησεις.δεν ξερω τι να κανω............

Οι σκέψεις σου κατά βάση τι συναισθήματα σου προκαλούν?

Μπορείς να κάνεις ένα σενάριο στο μυαλό σου χωρίς να φοβάσαι για το τι θα συμβεί?

Κάτσε κάποια στιγμή χαλαρά και άνετα κάπου και άφησε το μυαλο σου να φανταστεί το σενάριο όπου κάνεις κακό σε κάποιον, χωρίς να φοβάσαι ότι αυτό που σκέφτεσαι είναι εξωφρενικό και τρομερό, είναι ΑΠΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ και μπορείς να τις κάνεις. Αποδέξου τις σκέψεις που κάνει το μυαλο και μη φοβάσαι σαν να ναι το τέλος του κόσμου.

Κάνε αυτό το σενάριο στο μυαλό σου και νιώσε. Νιώσε τι θα νιώσεις αν κάνεις κάτι σε κάποιον. Δεν υπάρχει δεν ξέρω. Ξέρεις αλλά φοβάσαι μην είναι κάτι που δε θέλεις να νιώσεις. Μη φοβάσαι αν νιώσεις ακόμη και κάτι ευχάριστο. Εκεί κρύβονται όλα. Έτσι μόνο θα αντιμετωπίσεις αυτό που φοβάσαι.

Σου προτείνω να κάνεις το παραπάνω κάποια στιγμή που θα νιώθεις χαλαρή και ήρεμη και όχι τώρα ας πούμε που μιλάμε. Πρέπει να είσαι εσυ και ο εαυτός σου.





Επιμένω να πιστεύω πως αυτό που σου δημιουργει όλη την αναστάτωση είναι 'ο φόβος ότι μπορεί να έχεις δολοφονικές τάσεις και να σκοτώσεις κόσμο'
:)
Δες!!! Μόνο που το φοβάσαι αυτό δεν είσαι ΑΥΤΟ

'

Quote:

---

Originally Posted by Ναταshα

Μου ξανασυνέβη κανα 2 χρόνια μετά με το αγόρι μου ενώ πέσαμε για ύπνο. Αυτή τη φορά οχι απο όνειρο, κανονικά απο ροή σκέψεων. ''Και αν τώρα γυρίσω από την άλλη και του αρπάξω το λαιμό? Και αν πάω στην κουζίνα μπαμ μπαμ και αρπάξω εκείνο το μεγάλο το μαχαίρι και αρχίσω να τον πετσοκόβω?'' Ε δεν άντεξα να σκέφτομαι, τον ξύπνησα και του είπα ''Γλυκέ μου.. συγνώμη που σε ξυπνάω αλλά νομίζω ότι θέλω να σε σκοτώσω'' :P Και ξέρεις τι μου απάντησε? ''Μην ανησυχεις, είμαι πιο δυνατός απο εσένα δε μπορείς να μου κάνεις κάτι''

---

Κορυφαια αυτη η σκηνη ;ρ

Quote:

---

Originally Posted by Ναταshα

Οι σκέψεις σου κατά βάση τι συναισθήματα σου προκαλούν?

Μπορείς να κάνεις ένα σενάριο στο μυαλό σου χωρίς να φοβάσαι για το τι θα συμβεί?

Κάτσε κάποια στιγμή χαλαρά και άνετα κάπου και άφησε το μυαλο σου να φανταστεί το σενάριο όπου κάνεις κακό σε κάποιον, χωρίς να φοβάσαι ότι αυτό που σκέφτεσαι είναι εξωφρενικό και τρομερό, είναι ΑΠΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ και μπορείς να τις κάνεις. Αποδέξου τις σκέψεις που κάνει το μυαλο και μη φοβάσαι σαν να ναι το τέλος του κόσμου.

Κάνε αυτό το σενάριο στο μυαλό σου και νιώσε. Νιώσε τι θα νιώσεις αν κάνεις κάτι σε κάποιον. Δεν υπάρχει δεν ξέρω. Ξέρεις αλλά φοβάσαι μην είναι κάτι που δε θέλεις να νιώσεις. Μη φοβάσαι αν νιώσεις ακόμη και κάτι ευχάριστο. Εκεί κρύβονται όλα. Έτσι μόνο θα αντιμετωπίσεις αυτό που φοβάσαι.

Σου προτείνω να κάνεις το παραπάνω κάποια στιγμή που θα νιώθεις χαλαρή και ήρεμη και όχι τώρα ας πούμε που μιλάμε. Πρέπει να είσαι εσυ και ο εαυτός σου.





Επιμένω να πιστεύω πως αυτό που σου δημιουργει όλη την αναστάτωση είναι 'ο φόβος ότι μπορεί να έχεις δολοφονικές τάσεις και να σκοτώσεις κόσμο'
:)
Δες!!! Μόνο που το φοβάσαι αυτό δεν είσαι ΑΥΤΟ

---

Νατασα δεν ξερω ποσο μπορει να την βοηθησει αυτο.Μπορει να φαινεται πολυ σωστος και λογικος τροπος,ομως δεν ξερω κατα ποσον οταν ειμαστε υπο την επηρεια των αισθησεων/εντυπωσεων αυτης της παθησης μπορει να δωσει τη λυση.Ισως και να την κανει χειροτερα απο τις εντυπωσεις που εχει τωρα.Ισως μ αυτον τον τροπο δινει ακομα περισσοτερη αξια κ υποσταση σ αυτες τις σκεψεις και μπορει να της γινει κατι σαν ψυχαναγκασμος στην πορεια το να προσπαθει να τις εξουδετερωσει ετσι.
Δεν ξερω,πραγματικα.Το λεω απλως γιατι κι εγω εχω προσπαθησει μ αυτον τον τροπο να εξαλειψω τις παραλογες ιδεες μου και δεν εχει πιασει.Ισως μετα γινεται ακομα περισσοτερο εμμονη και διερωτασαι συνεχως "μηπως θελω?"Για πραγματα που αρχικα ησουν αναμφισβητητα σιγουρος οτι δεν υπαρχει περιπτωση να θελεις,κ ουτε καν εμπαινες στον κοπο να σκεφτεις,στην πορεια με διαφορους τροπους κ αγχος αρχιζεις να αμφιβαλλεις.Ισως αν νομιζεις οτι θα σαι οκ μετα αυτο να σε φοβισει ακομα περισσοτερο ενω δεν θα ειναι πραγματικοτητα.
Δεν ξερω.
Το μονο σιγουρο ειναι οτι η συνεχης προσπαθεια και η υπεραναλυση κανουν χειροτερη κ διαιωνιζουν την κατασταση.Της δινουν αξια,υποσταση(σαν να ναι κατι που ισχυει)και μπερδευεσαι στην πορεια περισσοτερο.
Εγω πιστευω οτι ολη αυτη η διαδικασια πρεπει να γινεται με εναν ειδικο διπλα,που θα υποδεικνυει τον τροπο,και σε περιπτωση που θελει κατι να ρωτησει ο ασθενης να μπορει να το κανει αμεσα,κι οχι να αρχισει να αμφιβαλλει χωρις λογο για τον εαυτο του.

Και κατι αλλο να συμπηρωσω.Επειδη διδεται εμφαση απο αρκετα ατομα στο "ποσο ησυχος ανθρωπος ημουν μεχρι πριν,και ποσο ιερα θεωρουσα ορισμενα πραγματα"και στην υπερβολικη αγαπη προς ορισμενα ατομα..Θελω να πω πως κατα τη γνωμη μου γι αυτον ακριβως τον λογο οδηγουνται ορισμενοι ανθρωποι σ αυτη την κατασταση.Χτυπαει ακριβως σ οτι θεωρουσε ιερο,επειδη το θεωρουσε ιερο..γι αυτο και νιωθουν αυτη την απεχθεια γι αυτες τις σκεψεις.Το θεωρουν απαραδεχτο,ακαταλληλο.Αν ηταν κατι που δεν θα το ενοιαζε ή το υποτιμουσε δεν θα μπαινε στη διαδικασια να φοβηθει μην του εκανε κακο και να του γινονται εμμονικοι αυτοι του οι φοβοι..γιατι απλως θα τανε κατι στο οποιο δεν εδινε και ποτε του αξια.Αυτην την εντυπωση εχω εγω.Οι εμμονες ιδεες αυτου του χαρακτηρα χτυπανε στις αξιες κ τα πιστευω των ατομων που τους "κολλανε".

Ναι, καταλαβαινω ακριβως τι λες Niah. Απλά πραγματικά είναι πιο απλό απο όσο φαίνεται και πιστεψέ με καθόλου υπεραναλυτικό. Είναι απλούστευση της σκέψης της ίδιας και όχι ανάλυσή της με αποτέλεσμα να σκάβεις όλο και πιο απλά.

Το σημαντικότερο είναι η απομυθοποίηση της σκέψης και του φόβου. Με μια πολύ απλή τεχνική.
Και σκοπός από οποιαδήποτε ''θεραπεία'' είναι η δημιουργία ''αντισωμάτων'', ή αλλιώς μηχανισμών οι οποίοι θα είναι αποτελεσματικοί στις μελλοντικές επερχόμενες σκέψεις που μπορεί και πάλι να ταλαιπωρήσουν το μυαλό και το σώμα. Πάνω από όλα ΑΠΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, είναι το πιο σοφό πιστεύω

Quote:

---

Originally Posted by niah

Και κατι αλλο να συμπηρωσω.Επειδη διδεται εμφαση απο αρκετα ατομα στο "ποσο ησυχος ανθρωπος ημουν μεχρι πριν,και ποσο ιερα θεωρουσα ορισμενα πραγματα"και στην υπερβολικη αγαπη προς ορισμενα ατομα..Θελω να πω πως κατα τη γνωμη μου γι αυτον ακριβως τον λογο οδηγουνται ορισμενοι ανθρωποι σ αυτη την κατασταση.Χτυπαει ακριβως σ οτι θεωρουσε ιερο,επειδη το θεωρουσε ιερο..γι αυτο και νιωθουν αυτη την απεχθεια γι αυτες τις σκεψεις.Το θεωρουν απαραδεχτο,ακαταλληλο.Αν ηταν κατι που δεν θα το ενοιαζε ή το υποτιμουσε δεν θα μπαινε στη διαδικασια να φοβηθει μην του εκανε κακο και να του γινονται εμμονικοι αυτοι του οι φοβοι..γιατι απλως θα τανε κατι στο οποιο δεν εδινε και ποτε του αξια.Αυτην την εντυπωση εχω εγω.Οι εμμονες ιδεες αυτου του χαρακτηρα χτυπανε στις αξιες κ τα πιστευω των ατομων που τους "κολλανε".

---

Έρχομαι να συμφωνήσω απόλυτα. Στις πάνω περιγραφές μου αναφέρω συμβάντα με αγαπημένα πρόσωπα, και τολμώ να πω πως.... δε με ένοιαξε ποτέ να σκοτώσω κάποιον άσχετο.. (χαριτολογώντας... ;) xD )

Quote:

---

Originally Posted by Ναταshα

Ναι, καταλαβαινω ακριβως τι λες Niah. Απλά πραγματικά είναι πιο απλό απο όσο φαίνεται και πιστεψέ με καθόλου υπεραναλυτικό. Είναι απλούστευση της σκέψης της ίδιας και όχι ανάλυσή της με αποτέλεσμα να σκάβεις όλο και πιο απλά.

Το σημαντικότερο είναι η απομυθοποίηση της σκέψης και του φόβου. Με μια πολύ απλή τεχνική.
Και σκοπός από οποιαδήποτε ''θεραπεία'' είναι η δημιουργία ''αντισωμάτων'', ή αλλιώς μηχανισμών οι οποίοι θα είναι αποτελεσματικοί στις μελλοντικές επερχόμενες σκέψεις που μπορεί και πάλι να ταλαιπωρήσουν το μυαλό και το σώμα. Πάνω από όλα ΑΠΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, είναι το πιο σοφό πιστεύω

---

Συμφωνω.Πρεπει ομως ο παθων να βρει τη στιγμη που θα ειναι οντως χαλαρος και κουλ ωστε να εφαρμοσει αυτον τον τροπο και να μην τον αφησει στη συνεχεια να επηρεασει περισσοτερο τη σκεψη του.Και πως ξερει ο καθενας πια ειναι αυτη η στιγμη?Μπορει να νομιζεις οτι εισαι ηρεμη αλλα να μην εισαι στην ουσια..ειναι τοσο πολυπλοκο το γαμωμυαλο.Γι αυτο αναφερθηκα οτι θα ταν ιδανικο να γινει κατι τετοιο με παρουσια ειδικου που θα λυνει την καθε απορια που θα προκυπτει απ τον οποιον τροπο.
Συμφωνω παρα πολυ επισης οσον αφορα την απομυθοποιηση που λες.Ειδικα αν αυτη γινει στα πρωτα σταδια της παθησης,τον πρωτο καιρο που εμφανιζονται οι σκεψεις θα ναι μεγαλη βοηθεια,ισως και η ιδια η λυση.Αφου αυτο ειναι στην ουσια το προβλημα,κανουμε σημαντικες, ηλιθιες -στην ουσια- σκεψεις και παρεξηγουμε/παρερμηνευουμε/και στο τελος αμφισβητουμε τις προθεσεις μας μυθοποιοντας τες.

Quote:

---

Originally Posted by Ναταshα

Έρχομαι να συμφωνήσω απόλυτα. Στις πάνω περιγραφές μου αναφέρω συμβάντα με αγαπημένα πρόσωπα, και τολμώ να πω πως.... δε με ένοιαξε ποτέ να σκοτώσω κάποιον άσχετο.. (χαριτολογώντας... ;) xD )

---

Ακριβως.Κατι που δεν σε νοιαζει ιδιαιτερα δεν θα γινει φοβος σου,και η οποια τετοια σκεψη θα ξεπεραστει τοσο απλα οπως ηρθε.Οταν ομως χτυπησει σε θεμα που εχει αξια για σενα θα σε τρομοκρατησει και θα σε κανει να κολλησεις.

natasha ξερεις ποσο φοβαμαι να κανω αυτη την μεθοδο που μου γραφεις?να σκεφτω κατι και να αφεθω γιατι ειμαι σιγουρη οτι θα συνειδητοποιησω οτι αυτο τελικα θελω?το κακο..και μετα τι γινεται??δεν μπορω να ζω με αυτο...αλλες φορες το σκεφτομαι και λεω οτι να κανω σε κακο σε καπιον?αποκλειεται..αλλα αυτο γινεται ολο και πιο σπανια..σινεχεια στο μυαλο μου ειναι οτι θελω να κανω κακο.οτι αυτο ισως με ευχαριστησει..λες και εχω χασει τις εννοιες και δεν συνειδητοποιω ακριβως τι εννοω οταν λεω οτι θελω να σκοτωσω.... ΄(

Χριστινα πιστεψε με δεν θες να σκοτωσεις.Πραγματικα προσπαθησε να χαλαρωσεις τον εαυτο σου βεβαιη γι αυτο.Tους αγαπας πολυ τους δικους σου και το πες και μονη σου.Σταματα να αμφιβαλλεις γι αυτο.Εισαι σε περιεργη φαση,απλως.και δεν εισαι η μονη.Αρχισε να ξανανιωθεις σιγουρη για τον εαυτο σου και σιγα σιγα με βοηθεια θα απαλλαχθεις απο ολες αυτες τις βλαμμενες ιδεες.Σορι που τις χαρακτηριζω ετσι αλλα πιστευω να καταλαβαινεις τι εννοω,
Δες εδω ποσοι ακομα εχουν παρομοιο τροπο σκεψης στα πλαισια αυτης της διαταραχης: http://www.mpes.uoa.gr/taxonomy/term/75
Ευχομαι να σε ανακουφισει καπως.

niah μου ευχομαι πραγματικα να χεις δικιο...περναω πολυ δυσκολα...δεν μπορω να ειμαι ησυχη μεσα στο σπιτι μου ουτε εξω ουτε με τους φιλους μου ουτε οταν ειμαι μονη μου δεν μπορω να ηρεμησω....απτην μια να παλευει να βγει στην επιφανεια το κομματι που ημουν παλια και απο την αλλη αυτο να πλακωνεται απο τον ''καινουριο μου ευατο'' και δεν ξερω ποιος απτους δυο ειναι ο πραγματικος...φφφ δεν μπορω πια...ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις κοριτσια!!!

Δεν ειναι ο καινουριος σου εαυτος αυτος.Η καινουρια σου παθηση ειναι ;ρ. Ευτυχως την προλαβες στην αρχη της σχετικα.
Μπες στο σαιτ που σου δωσα να δεις απειρες παρομοιες περιπτωσεις.Ισως αυτο σε βοηθησει να καταλαβεις ακομα καλυτερα και τις δικες σου ιδεες.Ψαξτο λιγο,ειναι ωραιο σαιτ.
Να ξερεις οτι με προσπαθεια και θεληση Η ΙΨΔ καταπολεμαται σε πολυ μεγαλο βαθμο.Ειναι πολυ θετικο που ειναι σχετικα προσφατη σ εσενα,πιο ευκολα θα την αντιμετωπισεις..Οι περισσοτεροι το αφηνουν να χρονισει επειδη "παραλυουν" απ το περιεχομενο των ιδεων τους.Εισαι πολυ τυχερη που βρηκες γρηγορα την απαντηση.Νιωσε αισιοδοξα ;)

Να ξερεις οτι αν πραγματικα ηθελες να σκοτωσεις δεν θα νιωθες ολες αυτες τις ατοπες τυψεις,ουτε θα παθαινες ολο αυτο το "πατατρακ".Να το θυμασαι

Μπες κι εδω http://www.psyche.gr/tv.html και δες τα βιντεακια για την ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη,Θα σε διαφωτισουν πολυ,και θα σε καθησυχασουν παραλληλα.
Ο γιατρος αυτος μου φαινεται γαματος..τα λεει ωραια.

Για να μην κάνω τζάμπα παράθεση όσα είπες NIah τα παίρνω και τα θεωρώ ως διόρθωση και συμπλήρωση του σκεπτικού μου, σε ευχαριστώ για αυτό. :)

Χριστινα ότι και να σου πουμε εδω και οτι και να σου πει ο οποισδήποτε δε θα κάνει το μαγικό ''κλικ'' μαλλον μεσα σου να σε ανακουφίσει. Τελικα ο καθένας βρίσκει το δικό του κουμπί και το δικό του μηχανισμό, και συντομα θα βρεις και εσύ το δικό σου και θα σου φύγουν όλα, γιατί δεν έχεις τίποτα το σοβαρό. Είναι ένα παιχνίδι του μυαλού και θα το κερδίσεις. Εγώ περιμένω σύντομα τα νέα σου.. Μην παλεύεις με τις σκέψεις, αντιμετώπισε τες ήρεμα και ψύχραιμα. Αν ποτέ δε νιώσεις καλά επικοινώνησε μαζί μας εδώ ή με πμ.

Τελευταία φράση: Μη φοβάσαι τίποτα.

κοριτσακια μου αληθεια ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας..ειναι τοσο δυσκολο ολο αυτο και με ανακουφιζει πολυ που βρισκω συμπαρασταση και ακουω γνωμες απο ατομα που εχουν την ιδια κατασταση με μενα...απλα πιστευω οτι εχω δωσει πολυ βαση στην σκεψη αυτη και τα χω μπλεξει ολα στο κεφαλι μου...πρεπει να επιβληθω εγω η ιδια στο μυαλο μου και να μην αφηνω τις σκεψεις να με κυριευουν...πρεπει πρωτα απο ολα να ηρεμησω για να αρχισω να βλεπω τα πραγματα καθαρα δεν συμφωνειτε???μεσα στο αγχος και την ενταση ολη την ωρα ειναι πολυ δυσκολο να καταλαβω τι πραγματικα θελω...απλα φοβαμαι οτι οταν ηρεμισω και δω τα πραγματα πιο καθαρα μηπως καταλαβω οτι πραγματικα οι σκεψεις μου ειναι και αυτο που πραγματικα θελω....ουφφ......αυτα προς στιγμην...παω να κοιμηθω σας φιλω και παλι ευχαριστω!!

Τα αγχολυτικά μου προσφέρουν προσωρινή ανακούφιση, όταν νιώθεις να πνίγεσαι απο τέτοιες σκέψεις πάιρνε κανα τεταρτάκι, εγω παίρνω τα Tranxene. Εχεις εστιάσει πότε σε πιάνει κυρίως? Οταν είσαι σπίτι, όταν πέφτεις για ύπνο, πότε? Εγω μπορεί να είμαι μέρες μια χαρά και όταν βγώ για ενα καφέ να με πιάσει, ή όταν ξυπνάω το πρωί συνήθως έχω έντονες σκέψεις, εγώ δεν τόχω με τους γονείς μου μονο αλλα γενικά, να σε ρωτήσω κ κάτι τελευταίο, όταν νιώθεις την παρόρμηση, σου έχει τύχει ποτέ να "βράσεις" απο νεύρα? Εννοώ σου έχει βγεί όταν νομίζεις πως θα το κάνεις παράλληλα και θυμός?