ψυχολογος ή ψυχιατρος;

@aleg κοίταξε να δείς... ο καθένας λέει τα δικά του σε σχέση με το αν έχεις τάσεις αυτοκτονίας...ενώ πέρνεις αντικαταθλιπτικά

εγώ πέρνω αντικαταθλιπτικά και συγκεκριμενα το effexor 8 μήνες... το μόνο που είδα ήταν βελτίωση...
καμία τάση αυτοκτονίας τπτ... η ψυχολογία μόνο άνοδο είχε αυτούς τους μήνες...

βέβεα έχω ακούσει για περιπτώσεις όπου δεν πιάνουν κάποια φάρμακα σε κάποιους ασθενής... οπότε αυτό το συζητάς
με τον γιατρό σου σε περίπτωση που δεν επιδράσει το φάρμακο μετά απο 3-4 βδομάδες συνήθως... και στο αλλάζει...

εγώ ένιωσα διαφορά και έτοιμη να βγώ εξω κάπου στις 3 βδομάδες αλλά να πώ ότι ήμουν τελείως καλά περάσαν 1-2 μήνες...

εξαρτάται και απο την περίπτωση...

τώρα μια προσωπική συμβουλή θα ήταν:αν δεν αισθάνεσαι καλά για καιρό καλό θα ήταν να πάς αρχικά σε έναν ψυχολόγο...

και αυτός θα σε παραπέμπψει σε κάποιον γιατρό αν κρίνει ότι πρέπει να πάρεις και φάρμακα....

επίσης όσο το καθυστερείς τόσο το χειρότερο γιατί εγώ δεν πήγα για 2 χρόνια και έχασα 2 χρόνια απ' τη ζωή μου...

τα φάρμακα το μόνο που κάνουν είναι να δεις τα πράγματα πιο ψύχραιμα σε συντομότερο χρονικό διάστημα και να φτιάξουν την ψυχολογία σου...

αν πιστεύεις ότι πλέον δεν μπορείς να κάνεις πράγματα που πριν έκανες στην καθημερινότητα σου ή πλέον δεν σε ευχαριστούν πράγματα που πριν σε ευχαριστούσαν καλό είναι να πας...

απο εμάς εδώ κανένας δε θα σε πει τρελό... όμως επειδή παίζει προκατάληψη στον κόσμο καλύτερα να το ξέρουν οι δικοί σου και ενα-δύο καλοί σου φίλοι...αυτά :-)

@aleg λοιπόν aleg επειδή διάβασα και ένα thread σου με τίτλο "είναι η ζωή μου" θα σου πω πως έχω περάσει και γώ παρόμοια κατάσταση και ήταν ένας λόγος που έπεσα σε κατάθλιψη...

τώρα απο κεί και πέρα... αν δεν μπορείς να βρείς την δύναμη είτε να τον ξεπεράσεις είτε να τον κάνεις να είστε μαζί καλό θα ήταν αρχικά
να πας σε κάποιον ψυχολόγο... πίστεψε με θα βάλει το μυαλό σου σε μια σειρά και θά χεις έναν πολύ καλό ΣΥΜΜΑΧΟ σ' αυτό που περνάς.

επιπλέον το θέμα είναι να χτυπήσεις στον εγωισμό του... αδιαφόρησε και συ όσο δεν πάει...

τώρα για να μην σε παίρνει απο κάτω αφού δουλεύετε και μαζί μια καλή λύση θα είναι τα αντικαταθλιπτικά...

δεν υπάρχει περίπτωση να σε πάρει απο κάτω ούτε θα κλαις... (εγω απο τότε που ξεκίνησα θεραπεία δεν έχω κλάψει).

τώρα αν φοβάσαι να πείς στους δικούς σου να πας σε ψυχολόγο προσέγγισε κάποιον απ' τους γονείς σου που θεωρείς οτι τα λέτε καλύτερα και πες ότι πρέπει να πάω σε ψυχολόγο γιατί ας πούμε πιέζομαι στην δουλειά...

τώρα άν μπορείς με δικά σου χρήματα να πας σε κάποιον ψυχολόγο τόσο το καλύτερο...

οι συνεδρίες είναι της μίας ώρας και κοστίζουν περίπου 60 ευρώ πάνω κάτω μπορεί και λιγότερο...

aleg, καταλαβαίνω ότι όταν νιώθουμε χάλια, ακούγεται ιδανικό να υπάρχει ένας γιατρός που να του πούμε τι έχουμε και να μας δώσει τη λύση (όπως ανέφερες στο πρώτο σου ποστ). Όμως δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Υπάρχουν όμως τρόποι να νιώσει κανείς καλύτερα, τρόποι προσωρινής ανακούφισης και περαιτέρω κινητοποίησης, άνθρωποι-επαγγελματίες που μπορούν να βοηθήσουν αποτελεσματικά. Όχι 'δίνοντας συμβουλές', ούτε απλά συνταγογραφώντας.

Ψάξε αν θες και άλλη μία σχετική συζήτηση που είχε γίνει παλιότερα εδώ, με τίτλο Ψυχολόγος ή Ψυχίατρος; Από που ξεκινάμε;

Κατά τ' άλλα, συμφωνώ όσα σου έγραψε η mariafil, στα δύο τελευταία μηνύματα, ιδίως στο 2ο.

Quote:

---

Originally Posted by aleg

εχω ακουσει οτι καποια αντικαταθλιπτικα εχουν ως παρενεργειες κατι τασεις αυτοκτονιας.αληθευει;υπαρχ ει περιπτωση δηλαδη καποιο χαπι να με κανει χειροτερα στην αρχη απο οτι ειμαι τωρα;

---

Οπως το είπες κάποια αν μιλήσεις με ένα ψυχίατρο αυτός ξέρει τι είναι κατάλληλο για εσένα.

το πρωτο βημα για να θωρακησεισ την ψυχικη σου υγεια ειναι να κοιμασαι καλα για να αντεχεισ τη δυσκολιεσ μεσα στη μερα και το αλλο ειναι να σου φυγει η στεναχωρια υπαρχουν χαπια και για τα δυο ο ψυχιατροσ θα κρινει