Νιώθει άραγε κανένας άλλος όπως εγώ;

Quote:

---

Originally Posted by gus1973

Σίγουρα το αίσθημα αδικίας που νιώθουμε έχει να κάνει και με εμάς του ίδιους...
Αν δεν γνωστοποιήσουμε τα όρια μας, αν δεν εκφράσουμε την εκτίμηση μας, τη δυσαρέσκεια μας, την τρυφερότητα μας για τον άλλο, δεν είναι δυνατόν να λάβουμε τα αντίστοιχα από την άλλη πλευρά. Έχουμε μερίδιο ευθύνης σε όλο αυτό...
Από την άλλη (σε σχέση και με τα όσα αναφέρει ο keep) σκέφτομαι ότι στην εποχή που ζούμε (με την ταχύτητα που την χαρακτηρίζει) ελάχιστοι είναι οι άνθρωποι οι οποίοι είναι διατεθειμένοι (και ικανοί;) να διαθέσουν τον απαραίτητο χρόνο, να προσπαθήσουν λίγο παραπάνω, προκειμένου να προβληματιστούν για τον χαρακτήρα, τη συμπεριφορά, τις πράξεις του ανθρώπου που έχουν απέναντι τους... είμαστε στην εποχή των εντυπώσεων, της εικόνας, του στιγμιότυπου... Πέρα από αυτό χαίρομαι γιατί έχω γνωρίσει ανθρώπους που είναι διατεθειμένοι να μπουν σε αυτή την διαδικασία... λίγους αλλά υπάρχουν... :)

---

Ακριβώς όπως τα λες είναι κι όπως τα λέει η Χριστίνα...είναι πολύ λίγοι εκείνοι που κάνουν τον κόπο να προσπαθήσουν να κοιτάξουν σε βάθος στην ψυχή κάποιου και να μην μείνουν στην επιφάνεια κρίνοντας τη συμπεριφορά του επιφανειακά και χωρίς να προβληματιστούν για τα αίτια της...και βγάζουν το συμπέρασμα ότι αυτός ο άνθρωπος έχει κακό χαρακτήρα αβασάνιστα...είσαι τυχερός/η αν έχεις γνωρίσει ανθρώπους που είναι διατεθειμένοι να κοιτάξουν κάτω από την επιφάνεια...θυμήθηκα ένα στίχο από τραγούδι τώρα: "she may not be what she may seem inside her shell"...μου ταιριάζει απόλυτα...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Σας τυχαίνει ποτέ να νιώθετε ότι δεν σας καταλαβαίνει κανένας; Ότι κάποιες φορές οι άλλοι άνθρωποι σας θεωρούν κακούς γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι κάποιες αντιδράσεις (δεν μιλάω για ακραία πράγματα) προκαλούνται επειδή δεν είστε καλά μέσα σας; Επειδή δεν έχετε την τόσο απαραίτητη για όλους ψυχική ηρεμία και γαλήνη και βασανίζεστε; Κι αυτό να σας πληγώνει επειδή αισθάνεστε παρεξηγημένος κι αδικημένος;
Συγγνώμη αν τυχόν δεν γίνομαι κατανοητή αλλά επειδή έτσι ακριβώς νιώθω αυτή τη στιγμή ίσως να μην τα γράφω και πολύ καλά...

---

μια χαρά κατανοητή είσαι , ναι μου συμβαίνει και εμένα συνέχεια

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Καταννοω την στεναχωρια σου αλλα πραγματικα πρεπει να δεις αλλιως τα πραγματα γυρω σου, με αλλο ματι. Ζητησες συγνωμη και του εξηγησες καποια πραγματα φανταζομαι γιατι μια απλη συγνωμη δεν λεει και πολλα. Εκεινος απο την μερια του 2 περιπτωσεις θα σου πω πως πιστευω να ειναι.. ή (α) αντιδρα και εκεινος μετα απο την αδικια που αισθανθηκε απο σενα και πρεπει να δωσεις τον χρονο του ή (β) πραγματικα δεν αξιζει τπτ και οποτε πας παρακατω.

Στην πρωτη περιπτωση (α) : ενας ανθρωπος οπου νιωθει οτι αδικειται απο εμας τοτε εμεις πρεπει να του αφησουμε τον χρονο του να ηρεμησει γτ λογικο ειναι να θελει να αντιδρασει και θα πρεπει να γινει κατανοητη αυτη η αντιδραση και εννοειται σε λογικα πλαισια
Στην δευτερη περιπτωση (β) : αν πραγματικα νιωθεις οτι παρα το οτι ζητησες συγνωμη σε αδικησε πιο πολυ με τον τροπο που εσυ πιστευεις τοτε κυκνε μου μην κολας και χαλιεσαι. Απλα προχωρα μπροστα, διορθωσε τα λαθη σου αν νομιζεις οτι εχεις κανει και κοιτα αλλου. Να απαξιωνεις την αδικια και να την προσπερνας με αδιαφορια. Να κοιτας να εχεις ανθρωπους γυρω σου ουσιαστικους για σενα. Μην κολλας στο κακο για να μην κανεις κακο σε σενα. Δωσε καλο, παρε καλο. Υπαρχει τοσος κοσμος εκει εξω, κοιτα θετικα.. Αγαπα τον εαυτο σου! Να χαιρεσαι οταν οι ανθρωποι σου δειχνουν ποιοι πραγματικα ειναι για να μαθαινεις να πολεμας...

Ναι, φυσικά και του εξήγησα γιατί αλλιώς πώς θα καταλάβει; Αυτό το ότι μπορεί να θέλει χρόνο να ηρεμήσει ομολογώ ότι δεν το είχα σκεφτεί...μακάρι να είναι αυτό κι όχι η δεύτερη περίπτωση που λες...αλλά ξέρεις κάτι; Όταν αισθάνομαι να με απορρίπτουν και να διακόπτεται μια σχέση όπως φοβάμαι ότι ίσως γίνει τώρα το παίρνω υπερβολικά βαριά και μου ρίχνει την αυτοπεποίθηση, γιατί; Όσο για το αν με αδίκησε, θα φανεί όταν θα μου απαντήσει σε όσα είπα σήμερα...μακάρι να μπορέσει να καταλάβει...πάντως μου αρέσει ο τρόπος που μιλάς, είναι πολύ γλυκό το "Κύκνε μου" και με κάνει να νιώθω λίγο καλύτερα...

---

Μα σκοπος μου ειναι να σε ηρεμησω και να σου μιλησω γλυκα μεσα απο την αληθεια, αυτο θελουμε ολοι οι ανθρωποι κυκνε μου! :) Καταλαβαινω οτι οταν απορριπτεσαι το παιρνεις βαρια και λογικο δεν ειναι? Αλλα δωσε του λιγο χρονο και βλεπεις. Εως τοτε ομως προσπαθησε να ηρεμησεις και να κοιταξεις εσενα. Ακομα και αν σε αδικησει τοτε σκεψου οτι αυτος ο ανθρωπος δεν εκανε για σενα και δεν θα ηθελες να εισαι με καποιον που δεν σε νιωθει και δεν ταιριαζεις. Οτι συμβαινει γινεται για καλο αρκει να το δουμε ετσι. Υπαρχουν και αλλοι εκει εξω που περιμενουν κατι καλο οπως εσυ. Κοιτα να μενεις μονο στα καλα και τα ασχημα βρες εναν τροπο να τα ξεπερνας και να δινεις αξια σε σενα.

Εγω, για παραδειγμα, οταν καποιος με εχει στεναχωρησει και δεν το αξιζα μιλαω με τον εαυτο μου και βαζω το οριο μου οτι δλδ μεχρι το βραδυ επιτρεπω να ειμαι ετσι, ομως αυριο το πρωι οταν ξυπνησω θα ειναι μια καινουρια μερα και θα βαλω Χ σε οτι με στεναχωρει (ποτε δεν ημουν ετσι πιστεψε με αλλα με βοηθεια ψυχολογου ξεπερασα παρα πολλα). Θα πρεπει να βρεις εναν τροπο να ξεπερνας τα ασχημα και αυτα που δεν σου κανουν κυκνε μου ;)

Quote:

---

Originally Posted by Christina82

Μα σκοπος μου ειναι να σε ηρεμησω και να σου μιλησω γλυκα μεσα απο την αληθεια, αυτο θελουμε ολοι οι ανθρωποι κυκνε μου! :) Καταλαβαινω οτι οταν απορριπτεσαι το παιρνεις βαρια και λογικο δεν ειναι? Αλλα δωσε του λιγο χρονο και βλεπεις. Εως τοτε ομως προσπαθησε να ηρεμησεις και να κοιταξεις εσενα. Ακομα και αν σε αδικησει τοτε σκεψου οτι αυτος ο ανθρωπος δεν εκανε για σενα και δεν θα ηθελες να εισαι με καποιον που δεν σε νιωθει και δεν ταιριαζεις. Οτι συμβαινει γινεται για καλο αρκει να το δουμε ετσι. Υπαρχουν και αλλοι εκει εξω που περιμενουν κατι καλο οπως εσυ. Κοιτα να μενεις μονο στα καλα και τα ασχημα βρες εναν τροπο να τα ξεπερνας και να δινεις αξια σε σενα.

Εγω, για παραδειγμα, οταν καποιος με εχει στεναχωρησει και δεν το αξιζα μιλαω με τον εαυτο μου και βαζω το οριο μου οτι δλδ μεχρι το βραδυ επιτρεπω να ειμαι ετσι, ομως αυριο το πρωι οταν ξυπνησω θα ειναι μια καινουρια μερα και θα βαλω Χ σε οτι με στεναχωρει (ποτε δεν ημουν ετσι πιστεψε με αλλα με βοηθεια ψυχολογου ξεπερασα παρα πολλα). Θα πρεπει να βρεις εναν τροπο να ξεπερνας τα ασχημα και αυτα που δεν σου κανουν κυκνε μου ;)

---

Τι καλή που είσαι...ναι, αναγκαστικά θα περιμένω αλλά δεν το θεωρώ καλό σημάδι που όλη τη μέρα δεν μου έχει απαντήσει...εσύ τί λες; Δεν είναι ερωτική η σχέση μας αλλά και πάλι κάναμε καλές συζητήσεις πριν συγκρουστούμε και με βοηθούσαν κάπως και θα μου λείψουν αν σταματήσουν...κι αν σταματήσει την επαφή μας τότε ναι, όντως θα με έχει αδικήσει γιατί εγώ σπατάλησα χρόνο, ενέργεια και ψυχική δύναμη για να του εξηγήσω...δεν μετράει σε κάτι αυτό;
Εγώ δυστυχώς δεν τα καταφέρνω καθόλου καλά να ξεπερνάω τα άσχημα, με ρίχνουν πολύ και τις τελευταίες μέρες κλαίω πολύ...κι αύριο γυρίζω στη δουλειά και δεν ξέρω πως θα τα καταφέρω...υπάρχουν και θετικά πράγματα βέβαια όπως π.χ. ότι θα δω τους συναδέλφους μου και θα πούμε τα νέα μας για τις διακοπές αλλά φοβάμαι μήπως λόγω άσχημης ψυχολογικής κατάστασης δεν καταφέρω να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της δουλειάς...ελπίζω να μην έχει πολλή για πρώτη μέρα....όσον αφορά αυτό που λες "αν με στεναχωρήσει και δεν το άξιζα", εγώ το άξιζα γιατί δεν μίλησα και πολύ σωστά, το θέμα όμως είναι ότι όπως είπα του εξήγησα...αλλά αν πάψουμε να μιλάμε λόγω αυτού τελικά κι ας εξήγησα θα νιώθω απαίσια, θα μου λείψει η επαφή μας και θα νιώθω κι άσχημα γιατί θα φταίω εγώ γι' αυτό και θα μου είναι μεγάλο βάρος και θα χειροτερέψει την κατάσταση μου, τί να κάνω;;; Και τέλος πες μου, πώς τα καταφέρνεις να βάζεις και να τηρείς αυτό το όριο στη στεναχώρια; Εγώ από στεναχώρια είμαι ικανή μέχρι και να μην σηκώνομαι από το κρεβάτι...μακάρι να μπορούσα να κάνω αυτό που κάνεις εσύ...συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο...

Quote:

---

Originally Posted by BloodyKate

μια χαρά κατανοητή είσαι , ναι μου συμβαίνει και εμένα συνέχεια

---

Σ' ευχαριστώ για το θάρρος που μου δίνεις λέγοντας μου ότι με κατάλαβες, ήμουν τόσο ταραγμένη που δεν ήξερα αν τα εξηγώ καλά...πώς το αντιμετωπίζεις αυτό το συναίσθημα και τις επιπτώσεις του;

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Σ' ευχαριστώ για το θάρρος που μου δίνεις λέγοντας μου ότι με κατάλαβες, ήμουν τόσο ταραγμένη που δεν ήξερα αν τα εξηγώ καλά...πώς το αντιμετωπίζεις αυτό το συναίσθημα και τις επιπτώσεις του;

---

Εξαρτάται.. άλλοτε κλεινόμουν περισσότερο άλλοτε αντιδρούσα πιο πολύ, απελπιζόμουν... τώρα ψιλοκουράστηκα και κάνω προσπάθειες να συμφιλιωθώ με αυτό, ο κόσμος δεν θα αλλάξει . :\
ντάξει ξέρω ότι δεν θα ευτυχίσω με την επιλογή μου αλλά ίσως ηρεμήσω λίγο.

Quote:

---

Originally Posted by BloodyKate

Εξαρτάται.. άλλοτε κλεινόμουν περισσότερο άλλοτε αντιδρούσα πιο πολύ, απελπιζόμουν... τώρα ψιλοκουράστηκα και κάνω προσπάθειες να συμφιλιωθώ με αυτό, ο κόσμος δεν θα αλλάξει . :\
ντάξει ξέρω ότι δεν θα ευτυχίσω με την επιλογή μου αλλά ίσως ηρεμήσω λίγο.

---

Δηλαδή πώς τα καταφέρνεις να συμφιλιωθείς και να μην νιώθεις τα συναισθήματα που περιέγραψα στην απάντηση μου στη Χριστίνα; Αν δεν σου κάνει κόπο να την διαβάσεις...εκεί που λέω ότι νιώθω ότι φταίω εγώ για ότι έγινε και μετά (αυτό δεν το έγραψα) νιώθω εκτός από το ότι δεν με καταλαβαίνει κανείς, εγκαταλελειμμένη, πληγωμένη και μόνη...σαν σκυλί που το πέταξαν στο δρόμο...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Δηλαδή πώς τα καταφέρνεις να συμφιλιωθείς και να μην νιώθεις τα συναισθήματα που περιέγραψα στην απάντηση μου στη Χριστίνα; Αν δεν σου κάνει κόπο να την διαβάσεις...εκεί που λέω ότι νιώθω ότι φταίω εγώ για ότι έγινε και μετά (αυτό δεν το έγραψα) νιώθω εκτός από το ότι δεν με καταλαβαίνει κανείς, εγκαταλελειμμένη, πληγωμένη και μόνη...σαν σκυλί που το πέταξαν στο δρόμο...

---

Έτσι νιώθω κι εγώ πληγωμένη και εγκαταλελειμένη και μόνη. Σου είπα ότι με την επιλογή μου δεν θα πάψω να τα νιώθω αυτά αλλά ίσως ηρεμήσω θα δίξει η ιστορία...
όσο για την περίπτωση σου που έχει να κάνει με άλλο άτομο .. καλά φιλαράκι σου είναι? αν ζήσατε μαζί 10 καλές στιγμές και αφηνεί ο τύπος να τις επισκιάσει μια κακιά στιγμή που είχατε κάθεσαι και το σκέφτεσαι ακόμα? θα το έκανες εσύ σε φίλο σου? δεν νομίζω άστο να πάει στο καλό
Και στη δουλειά (εφόσον έχεις να είσαι ευγνώμων :Ρ) μια χαρά θα είσαι!

Ελπιζω παντως αυτος ο καποιος να μην ειναι κανας συμφορουμιτης και να σε διαβαζει. Νομιζω δεν ειναι καλο αυτο και πρεπει να σεβεσαι την επιθυμια του αλλου....χωρις πιεση.

Το λεω γιατι φαινεται το εχετε ξανασυζητησει με την χριστινα.

Πάρε εσύ την πρωτοβουλία να του μιλήσεις αφού νοιώθεις τόσο άσχημα. Και πάντα να χεις στο νου όταν εξηγάς σε κάποιο κάτι που σε στενοχωρεί να είσαι ειλικρινής αλλά και σαφής, να εκθέτεις το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις ώστε να γίνεσαι κατανοητή μ αυτά που θες να πεις ώστε ο άλλος να σε καταλάβει, να σχηματίσει τη σωστή εικόνα γι αυτό που θες να πεις. Σίγουρα δε θα σε καταλάβει αν μιλάς με μισόλογα. Και άμα το κάνεις αυτό και δεις ότι ο άλλος δε νοιάζεται ή έχει άλλα στο νου του μην επιμένεις να ασχολείσαι μαζί του, πας παρακάτω. Κι αν νοιώθεις βάρος για κάτι που είπες με τον τρόπο αυτό να πάρεις την πρωτοβουλία και να πας να μιλήσεις στον άνθρωπο. Βρες ανθρώπους που μπορούν να σε καταλάβουν και να σου μιλήσουν όμορφα, όπως πιο πάνω η Χριστίνα!
Και ποτε μην παίρνεις κατάκαρδα κάτι, αφού είναι μόνο λόγια και τιποτα περισσότερο, με λόγια μπορούν να διορθωθούν και να ξαναχτιστεί η επικοινωνία με πιο στερεη βάση αυτή τη φορά.

μπηκα κ λεω ουπς ποτε ανοιξα ποστ:P

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Τι καλή που είσαι...ναι, αναγκαστικά θα περιμένω αλλά δεν το θεωρώ καλό σημάδι που όλη τη μέρα δεν μου έχει απαντήσει...εσύ τί λες; Δεν είναι ερωτική η σχέση μας αλλά και πάλι κάναμε καλές συζητήσεις πριν συγκρουστούμε και με βοηθούσαν κάπως και θα μου λείψουν αν σταματήσουν...κι αν σταματήσει την επαφή μας τότε ναι, όντως θα με έχει αδικήσει γιατί εγώ σπατάλησα χρόνο, ενέργεια και ψυχική δύναμη για να του εξηγήσω...δεν μετράει σε κάτι αυτό;
Εγώ δυστυχώς δεν τα καταφέρνω καθόλου καλά να ξεπερνάω τα άσχημα, με ρίχνουν πολύ και τις τελευταίες μέρες κλαίω πολύ...κι αύριο γυρίζω στη δουλειά και δεν ξέρω πως θα τα καταφέρω...υπάρχουν και θετικά πράγματα βέβαια όπως π.χ. ότι θα δω τους συναδέλφους μου και θα πούμε τα νέα μας για τις διακοπές αλλά φοβάμαι μήπως λόγω άσχημης ψυχολογικής κατάστασης δεν καταφέρω να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της δουλειάς...ελπίζω να μην έχει πολλή για πρώτη μέρα....όσον αφορά αυτό που λες "αν με στεναχωρήσει και δεν το άξιζα", εγώ το άξιζα γιατί δεν μίλησα και πολύ σωστά, το θέμα όμως είναι ότι όπως είπα του εξήγησα...αλλά αν πάψουμε να μιλάμε λόγω αυτού τελικά κι ας εξήγησα θα νιώθω απαίσια, θα μου λείψει η επαφή μας και θα νιώθω κι άσχημα γιατί θα φταίω εγώ γι' αυτό και θα μου είναι μεγάλο βάρος και θα χειροτερέψει την κατάσταση μου, τί να κάνω;;; Και τέλος πες μου, πώς τα καταφέρνεις να βάζεις και να τηρείς αυτό το όριο στη στεναχώρια; Εγώ από στεναχώρια είμαι ικανή μέχρι και να μην σηκώνομαι από το κρεβάτι...μακάρι να μπορούσα να κάνω αυτό που κάνεις εσύ...συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο...

---

Καλησπερα κυκνε μου! :) σου στελνω ενα χαμογελο αλλα μακαρι να το εβλεπες live για να παρεις την θετικη ενεργεια του ;)

Λοιπον κυκνε μου ξεκιναω,
Οποια σχεση και να ειχατε δεν παυει να μιλαμε για ανθρωπινη σχεση. Ο καθενας αντιδρα με τον τροπο του. Ο φιλος σου θεωρω οτι απλα αντιδρα και θελει χρονο, σκεψου οτι ισως νιωθει εκεινος πρωτα αδικημενος οποτε ασε του χρονο. Το οτι δεν εχει απαντησει ισως να ειναι σημαδι οτι το σκεφτεται ή οτι δεν ασχολειται αλλο. Δεν θα σου πω ψεμματα οτι υπαρχουν και οι δυο περιπτωσεις οπου εχω συναντησει και στα λεω. Ισως εσυ μπορεις να καταλαβεις καλυτερα και να κρινεις την κατασταση αμα τον ξερεις καλα. Σιγουρα ειναι αδικια να μην σου δωσει ευκαιρια.. και γενικως ειναι πολυ ασχημο να μην δινουμαι ευκαιριες στους ανθρωπους και να τους απορριπτουμαι ετσι απλα, αν συμβαινει αυτο τοτε δεν φταις εσυ ουτε κανενας αλλος οπου το περνα αλλα αυτος που απορριπτει εχει προβληματα μεσα του με τον εαυτο του. Δεν μας κανουν τετοιοι ανθρωποι.. Αν μας απορριπτουν εμεις θα πρεπει να τους απορριπτουμε 10.000 φορες!!! Ολοι μας αξιζουμε μια ευκαιρια..

Να μην νιωθεις ασχημα για τπτ εφοσον του εξηγησες και ζητησες συγνωμη, δεν νομιζω να εχεις αναγκη απο ανθρωπους που να μην σε καταλαβαινουν αυτο να εχεις στο μυαλο σου και να προχωρας μπροστα.. Καπως ετσι τα σκεφτομαι τα πραγματα. Ειναι θεμα σκεπτικου και οπτικη γωνιας και ειναι αρκετα δυνατο να αλλαξεις την οπτικη σου γτ το καταφερα εγω οποτε μπορει ο καθενας :) Να εχεις στο μυαλο σου οτι αξιζεις! Να εισαι σωστη και αν εισαι και οι αλλοι δεν ειναι τοτε θα πρεπει και παλι να χαιρεσαι γιατι δεν θα το κανεις για τους αλλους αλλα για σενα, Συνηθως μας πληγωνει οταν κανουμε πραγματα για αλλους και δεν τα δεχονται ενω στην ουσια θα πρεπει να κανουμε πραγματα απο εμας γαι εμας. πχ επιλεγω να ειμαι σωστη γιατι αυτο με κανει να νιωθω καλα με τον εαυτο μου και με γαληνευει. Δεν θα ειμαι σωστη για να φερω ανθρωπους κοντα μου. Αν καποιος δεν το δεχτει τοτε προβλημα του γτ δεν το εκανα για εκεινον. Σαφως θα στεναχωρηθω αλλα επειδη ξερω οτι αξιζω και τι και επειδη εχω σεβασμο προς εμενα δεν επιτρεπω απο κανεναν να με στεναχωρει. Μπορει να εφταιξα αλλα αν το αναγνωρισω και το αποκαλυψω και δεν με δεχτουν τοτε κυκνε μου εχει προβλημα να συγχωρησει. Τετοιους ανθρωπους δεν τους θελω και δεν θα τους κανω την χαρη να στεναχωρηθω και ουτε να αναρωτηθω με τα ΓΙΑΤΙ.

Σταματα λοιπον να νιωθεις ενοχες, να μαθεις να αναγνωριζεις τα καλα και τα κακα σου, να μαθεις τι αξιζεις και να ΣΕΒΕΣΑΙ τον ευατο σου..αυτα ειναι τα κλειδια που θα σε κανουν να βαλει τα ορια σου στην στεναχωρια! Καποτε ημουν βουτηγμενη στην θλιψη, την καταθλιψη και δεν μπορουσα να αντιμετωπισω τπτ γι αυτο θελω να δινω δυναμη στους ανθρωπους που θελουν βοηθεια και να προσπαθησω να την ανακαλυψουν..

Αν δεν καταλαβες και παλι ειμαι εδω κυκνε μου :*

Quote:

---

Originally Posted by BloodyKate

Έτσι νιώθω κι εγώ πληγωμένη και εγκαταλελειμένη και μόνη. Σου είπα ότι με την επιλογή μου δεν θα πάψω να τα νιώθω αυτά αλλά ίσως ηρεμήσω θα δίξει η ιστορία...
όσο για την περίπτωση σου που έχει να κάνει με άλλο άτομο .. καλά φιλαράκι σου είναι? αν ζήσατε μαζί 10 καλές στιγμές και αφηνεί ο τύπος να τις επισκιάσει μια κακιά στιγμή που είχατε κάθεσαι και το σκέφτεσαι ακόμα? θα το έκανες εσύ σε φίλο σου? δεν νομίζω άστο να πάει στο καλό
Και στη δουλειά (εφόσον έχεις να είσαι ευγνώμων :Ρ) μια χαρά θα είσαι!

---

Όχι, δεν θα το έκανα ποτέ μου αυτό...όσο για τη δουλειά ναι, είμαι ευγνώμων αν και υπήρχαν οικονομικές δυσκολίες, ελπίζω σιγά σιγά να φτιάξουν γιατί κι αυτό πηγή άγχους είναι...ευτυχώς όμως σήμερα ήμασταν όντως χαλαρά όπως ήλπιζα...υπήρχε μεν δουλειά αλλά όχι η "τρέλα" που υπάρχει άλλες φορές οπότε θα προσαρμοστώ ομαλά...

Quote:

---

Originally Posted by keep_walking

Ελπιζω παντως αυτος ο καποιος να μην ειναι κανας συμφορουμιτης και να σε διαβαζει. Νομιζω δεν ειναι καλο αυτο και πρεπει να σεβεσαι την επιθυμια του αλλου....χωρις πιεση.

---

Όχι keep, καμία σχέση. Δεν θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο γιατί θα ήταν σαν να εκθέτω αυτό το άτομο ακόμα κι αν οι υπόλοιποι δεν θα γνώριζαν ποιος είναι...και όχι, δεν το έχουμε ξανασυζητήσει με τη Χριστίνα αλλά μάλλον καταλαβαινόμαστε με τη μία...είναι αυτή η ταύτιση που νιώθεις καμιά φορά με κάποιους ανθρώπους κι ας μην τους ξέρεις καλά...