Βοηθεια....

angel υπομονη, υπομονη θελει πολυ..... Πολλες φορες νιωθω ετσι ασφυκτικα σαν κατι να με περιοριζει και να με πνιγει. Αλλα κερω οτι θα ερθουν και καλυτερες μερες.. Υπομονη και ολα θα πανε καλα

send_me_an_angel den exeis niki8ei oute prokeite!!!!! An sunexises tin agwgi twra 8a eisai polu kalutera!!!steile mas nea sou!!Perimenoume...oloi eimaste ena........

Εχει περασει σχεδον μηνας απο τοτε που πηγα σε ειδικο...τα πραγματα επιτελους καλυτερευουν..το μόνο που με στεναχωρεί είναι πως όλα αυτα γίνοντε με φαρμακα...οταν σταματησουν τα φαρμακα .....τι?
Σας ευχαριστω πραγματικα ολους!!!!

Χρύσα μου,
αυτό το τόσο τρομερό που ακούγονται \"τα φάρμακα\", δεν είναι τίποτα άλλο παρα ουσίες που κανονικά υπάρχουν στον οργανισμό μας αλλά , για τον α\' ή β\' λόγο, δε λειτουργούν όπως θα έπρεπε.

Σιγά σιγά ο οργανισμός σου θα βρει το \"ρυθμό\" του και θα αρχίσει να θεωρεί την όποια ποσότητα λαμβάνεις ως υπέραρκετη. Τότε αρχίζει κι η μείωση... (Εγώ άρχισα πια την μείωση και συνεχίζω να νιώθω μια χαρά.)

Μη θεωρείς ότι τα χάπια κάνουν κάτι μαγικό και σε κάνουν καλά όπως τα ναρκωτικά (δε σε \"ντοπάρουν\" κι όταν τα κόψεις, πέφτεις απότομα). Απλά βοηθούν τον οργανισμό να βρει τη συνηθισμένη-κανονική ροή του.

Και φυσικά, όταν με το καλό τελειώσεις την θεραπεία, θα συνεχίσεις να είσαι καλά χωρίς πια φάρμακα. :D

Έιντζελ όταν σταματήσουν τα φάρμακα σημαίνει πως θα είσαι πλέον καλά και δεν θα τα χρειάζεσαι...Και φυσικά δεν γίνονται όλα με τα φάρμακα...Τη θέληση για να γίνεις καλά δεν στην δίνουν τα φάρμακα νομίζω...υπομονή λοιπόν, τα καλλίτερα σου \'ρχονται!!!

Αngel καλημέρα και καλημέρα σε όλους σας.

Κι εγώ είχα την ίδια απορία για τα \"φάρμακα\", τα οποία ξεκίνησα πριν ένα μήνα περίπου. Ο ψυχίατρος μου σύστησε για κατάθλιψη, ladose 1 την ημέρα και centrac (αγχολυτικό), το οποίο μου μείωσε ήδη από 1 1/2 που έπαιρνα σε 1/2 μόνο το βράδυ και το οποίο μου είπε να σταματήσω να παίρνω πλέον. Η Αγγέλικα έχει δίκιο ότι αυτά τα παίρνουμε για να επανέλθει ο οργανισμός μας σε ισορροπία. Για να λύσω λοιπόν αυτή μου την απορία τον ρώτησα πριν ξεκινήσω την φαρμακευτική αγωγή, αλλά και κατά τη διάρκεια και ξέρεις τι μου είπε? Ότι μέχρι τα Χριστούγεννα θα είμαι εντελώς καλά και δεν θα χρειαστεί να συνεχίσω τα χάπια. Σίγουρα έχω τις επιφυλάξεις μου, αλλά πιστεύω και θέλω να πιστεύω ότι έχει δίκιο. Μάλλον θα πρέπει να είμαστε πιο αισιόδοξοι και να δούμε τη ζωή με άλλο μάτι. Πρέπει να πιστέψουμε στον εαυτό μας. Αυτό λέω σε σένα αλλά και στο δικό μου εαυτό τελευταία, γιατί πρεπει να το πιστέψουμε. Να βρούμε τη χαμένη μας αυτοπεποίθηση. Ελπίζω να συμφωνείτε μαζί μου. Οι πιο έμπειροι στο θέμα τι λέτε?
Νικολέτα

Συμφωνω Νικολετα...παντα θεωριτικα ομως μπορω να το κανω και περιμενω με ανυπομονησια και την πραξη!
Αγγελικα παντα εχεις ενα ωραιο τροπο να εξηγεις τα πραγματα...και επειδη τα εχεις ζησει σε εμπιστευομαι απολυτα!!!
Οσο για σενα raphssodos κραταω το ¨\"τα καλυτερα σου ερχοντε!\" σαν την καλυτερη ευχη μου!
Οσα για εσας που ειστε αντιθετοι με την βοηθεια ειδικου θελω να σας πω πως καποτε ημουν και γω της ιδιας γνωμης...ποσο λαθος εκανα.....!επιτελους 20μερες τωρα κοιμαμαι χωρις να πεταγομαι...και η ενοχλητικη φωνη με επισκεπτεται ολο και λιγοτερο!

ευχαριστω!

Κι εγώ δε φανταζόμουν ποτέ ότι θα πήγαινα σε ψυχίατρο! Όταν έφτασα έξω από το γραφείο του ήμουν έτοιμη να φύγω.Άλλαξα αμέσως γνώμη με το που αρχίσαμε να μιλάμε. Μου είπε ότι είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο η κατάθλιψη και να μη φοβάμαι γιατί αντιμετωπίζεται εύκολα. Το ίδιο θα πω κι εγώ σε σένα. Είδαμε διαφορά μέχρι τώρα, έτσι δεν είναι? Αισθάνομαι πιο δυνατή που έχω όλους εσάς που ενώ δεν γνωριζόμαστε ξέρετε πως νιώθω και ξέρω πως νιώθετε. Κι εγώ που νόμισα πως δεν μπορεί κανείς να το καταλάβει!! Ευχαριστώ που μου δίνετε δύναμη!

Νικολέτα

Νικολετα ποσο καιρο εχεις που κανεις θεραπεια?

Καλημέρα και καλή εβδομάδα.

Η πρώτη μου επίσκεψη στον ψυχίατρο ήταν στις 03/10/2006 και ξεκίνησα τη θεραπεία με αγχολυτικά και αντικαταθλιπτικά στις 05/10/2006. Χθές ήταν η πρώτη νύχτα που σταμάτησα τα αγχολυτικά (όπως μου είπε ο γιατρός). Έχω δει διαφορά από την αρχή, εννοώντας ότι έχει υποχωρήσει εκείνος ο μόνιμος φόβος που ένιωθα και η άσχημη διάθεση. Δε λέω ότι μερικές φορές δεν πάει να με πίασει, αλλά όταν πάει να γίνει αυτό προσπαθώ να απασχολήσω το μυαλό μου με κάτι άλλο και φεύγουν οι αρνητικές σκέψεις ανώδυνα. Προσπαθώ να επιβληθώ σε αυτές και να δώσω στον εαυτό μου να καταλάβει ότι δεν έχουν λογική υπόσταση. Να σου δώσω ένα παράδειγμα: Οταν πολλές φορές βρισκόμουν σε μποτιλιάρισμα στο δρόμο για το σπίτι, φοβόμουν ότι θα πάθαινα κάτι κακό και δεν θα μπορούσε να με βοηθήσει κανείς, ένιωθα εγκλωβισμένη και παρακαλούσα να βγω σώα από αυτήν την κατάσταση. Προσπάθησα να το καταπολέμήσω και πιστεύω ότι το κατόρθωσα. Όταν βρίσκομαι σε ανάλογες συνθήκες προσπαθώ να είμαι ήρεμη, ακούω ραδιόφωνο και σκέφτομαι θετικά. Τις προηγούμενες φορές που φοβόμουν, δεν έπαθα κάτι, γιατί να πάθω τώρα? Πιστεύω ότι βοηθάει. Μέσα από αυτό το forum είδα ότι υπάρχουν δυνατοί άνθρωποι που έχουν ξεπεράσει ανάλογες ή και σοβαρότερες καταστάσεις και θέλω να συγκαταλέγομαι αργότερα μέσα σ\'αυτούς. Εσύ πόσο καιρό έχεις που άρχισες? Βλέπεις διαφορά?

Εχω εναν μηνα...ναι...τα πραγματα καλυτερευουν....πλεον μπορω να πω πως κοιμαμαι αν και οι μονιμοι εφιαλτες δεν με εχουν εγκαταλειψει...η φωνη που ακουγα δεν με επισκεπτεται τοσο συχνα...εχω καλυτερη διαθεση...το μονο που με στεναχωρει ειναι πως ολα αυτα γινοντε με την βοηθεια φαρμακων..αλλα ακουω τισ συμβουλες και θελω να πιστευω αυτο που μου λετε,πως δεν θα μου χρειαζοντε για μια ζωη!!!

O γιατρός σου τι σου λέει? Δεν έχεις συζητήσει μαζί του για το πόσο περίπου θα κρατήσει η θεραπεία σου? Τι πιστεύει εκείνος?

Ο γιατρος μου ειναι πολυ αισιοδοξη...δεν μιλαει για χρονικα διαστηματα ισως γιατι της ειπα πως ο χρονος με αγχωνει....παντως μου λεει οτι τα πηγαινω ανελπιστα καλα!!!!ισως επειδη εχω πολυ θελησει!ελπιζω να μην τα λεει για να μου χρυσωσει το χαπι!:)

Παιδιά,
κι εμένα ο γιατρός μου δεν μου είχε πει ούτε ακόμα και τώρα μου λέει για το χρόνο που θα χρειαστεί.

Έχει τη λογική ότι ο κάθε γιατρος δε μπορεί να ξέρει πόσο χρόνια είναι η κατάσταση. Όσο περισσότερο καιρό έχει κάποιος πρόβλημα και δε το έχει αντιμετωπίσει, τόσο μεγαλύτερη σε διάρκεια είναι η θεραπεία.

Το σίγουρο πάντως είναι ότι και πετυχαίνει και στο τέλος θα κόψουμε τα χάπια. Κι ύστερα και πολύ χρόνο να χρειαστεί... δεν είναι μια αλλαγή της ημέρας. Κάθε μέρα αισθανόμαστε και καλύτερα, οπότε ... ας μην αγχωνόμαστε.

Η ανοδική πορεία ... έχει αρχίσει!

Καλημέρα.

Συμφωνώ απόλυτα Aggelika. Ας μην αγχωνόμαστε και όλα θα πάνε καλά. Angel αισιοδοξία και θέληση χρειάζονται και θα τα ξεπεράσουμε όλα αυτά. Kι εγώ έχω προαποφασίσει ότι δεν με απασχολεί πόσο τελικά θα κρατήσει η θεραπεία, αρκεί να αισθάνομαι καλά και να ξεπεράσω ολοκληρωτικά την κατάθλιψη. Σκέφτομαι να διαβάσω και κάποιο βιβλίο που έχουν συστήσει ως πολύ καλό,το οποίο βοηθάει να αντιμετωπίζουμε αλλιώς τα πράγματα στη ζωή μας. Πιστεύω ότι κι αυτό θα βοηθήσει. Να είμαστε καλά!

Νικολέτα