Originally Posted by
Seduction
Δουλεύοντας (ένας από τους τομείς των σπουδών και της εργασίας μου) απο το 1992 με Ομοσπονδίες, συλλόγους, ενώσεις γυναικών, (αλλά και με μεμονωμένες περιπτώσεις), που έχουν υποστεί διάφορων τύπων εγκλήματος κατά της γενετήσιας ελευθερίας τους (μεταξύ αυτών και βιασμό) δηλώνω κατηγορηματικά πως:
To ΟΧΙ είναι όχι. Μετά απ' αυτό, οποιαδήποτε προσπάθεια είτε με χρήση σωματικής βίας είτε με απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου, εξαναγκάζει άλλον σε συνουσία ή σε άλλη ασελγή πράξη, (ή σε ανοχή της) είναι βιασμός.
Το θέμα είναι πολύ ευαίσθητο και απαιτεί απόλυτες θέσεις, τόσο στην αντιμετώπισή του όσο και στην συζήτηση περί αυτού. Κάθε τι που υπερβαίνει την συναίνεση είναι κατακριτέο και κάθε τι που ξεπερνά το δυσάρεστο της ενόχλησης σύμφωνα με την αρχική μου πρόταση, είναι καταδικαστέο.-
Προσωπικά αδιαφορώ για το αν είναι άρρωστος ο θύτης (αρσενικό ή θηλυκό). Χρειάζεται αντιμετώπιση με θάρρος από το θύμα και ΑΜΕΣΗ καταγγελία στις αρχές (Αστυνομικό τμήμα ή Εισαγγελέα υπηρεσίας). Αν οι κατάλληλες υπηρεσίες τον κρίνουν άρρωστο, ας του παράσχουν την απαραίτητη βοήθεια, αλλά σε κάθε περίπτωση με πλήρη απαγόρευση και εποπτεία για τυχόν επανάλειψη του φαινομένου.
.............
Τώρα σχετικά με την περίπτωση που αναφέρεις η γνώμη μου είναι πως, αν έστω και ως βάσιμη υποψία έχεις στο μυαλό σου ότι μπορεί να επαληφθεί ή ότι θα έχεις υστερόβουλη αντιμετώπιση απ' αυτόν πλέον, ενημέρωσε την πρυτανική αρχή και ζήτα αλλαγή καθηγητή.
Αν θεωρείς ότι πήρε το μάθημα του, και ότι κατάλαβε πλήρως την ΑΡΝΗΣΗ σου, και ότι μπορείς να συνεχίσεις μαζί του, "δοκίμασέ" το.
Δεν χρειάζονται απειλές. Το ένστικτό σου χρειάζεται να ακούσεις και να πράξεις ανάλογα.
Σε κάθε περίπτωση με αποφασιστηκότητα και αυτοπεποίθηση.