11/09/2012.. περιγραψτε μου πως ακριβως ευχεστε να ειναι η ζωη σας τοτε?

Quote:

---

Originally Posted by msor

ΚΕΝΟ τι ειδους εξαρησεις εχεις? αν θες μου λες

---

ευχαριστως. με ρωτησες κι εχτες βραδυ στο αλλο θεμα για το αλκοολ και σου απαντησα αναλυτικοτερα εκει γιαυτο. ηταν λοιπον το αλκοολ το οποιο νταξει δε μπορουμε να πουμε οτι ειμαι κι εθισμενος ακριβως απλα οταν επινα τελευταια εχανα τον ελεγχο και ενιωθα λες και δε μπορω να βρω τον εαυτο μου αλλιως. οι καφεδες οι πολλοι που πινα και με καναν νευρικο. το διαδικτυο δε ξερω αν μετραει για εξαρτηση γιατι μπορω και χωρις αυτο αλλα εδω που ζω δε νιωθω ν'ασχοληθω με κατι αλλο και δεν εχω ουτε σχεση αυτη τη περιοδο ουτε δουλεια να πεις αφοσιωνομαι εκει. παλιοτερα ισως ηταν και τα βιντεοπαιχνιδια αλλα πλεον δεν ασχολουμαι γιατι μεγαλωσα. το φαγητο μετραει για εξαρτηση ? ο υπνος ? η βαρεμαρα ?

ΚΕΝΟ συγνωμη δεν ειδα την χθεσινοβραδινη σου απαντηση.. νομιζω πως μπορω να καταλαβω τι εννοεις. τι σου προσφερει το αλκοολ και οι καφεδες? παρακολουθεισαι απο καποιον ειδικο η οχι? νομιζω πως ολοι εχουμε τις εξαρτησεις μας οι οποιες τισ περισσοτερες φορες ειναι αυτοκαταστροφικες. αλλοι απο ουσιες, αλλοι απο ανθρωπους, αλλοι απο συνηθειες.. νομιζω οτι ειναι σημαντικο να δουμε τι ακριβως κρυβουμε πισω απο τις εξαρτησεις μας και να τισ απομυθοποιησουμε..

διαβασε εδω για το αλκοολ http://www.e-psychology.gr/forum/sho...992#post287992 εγραψα οτι πινω για να ξεφευγω οταν νιωθω πολυ μονος κι οτι δε μπορω να δω διεξοδο. οι καφεδες μου προσφερουν ενεργεια, να παραμενω ξυπνιος. γιατι εχω κι αυπνια συχνα πυκνα, κι αμα δεν εχω κοιμηθει καλα και ξυπνησω νωρις μετα σερνομαι. που σερνομαι ετσι κι αλλιως δλδ γιατι η ζωη εδω ειναι ασχημη και δε με εμπνεει για να κανω και πολλα και δεν ειναι υγιεστατη να χω κι ενεργεια. οχι δε με παρακολουθει κανεις κι ουτε θελω. και τι να κρυβω πισω απ'τις εξαρτησεις, απλα αδυναμιες. αμα μπορουσα να ελεγξω πληρως τον εαυτο μου δε θα εξαρτιομουν, δε θα ημουν καν εδω αφου με χαλαει το ολο σκηνικο.

Quote:

---

Originally Posted by KENO

το διαδικτυο δε ξερω αν μετραει για εξαρτηση γιατι μπορω και χωρις αυτο αλλα εδω που ζω δε νιωθω ν'ασχοληθω με κατι αλλο και δεν εχω ουτε σχεση αυτη τη περιοδο ουτε δουλεια να πεις αφοσιωνομαι εκει.

---

Καλησπέρα ΚΕΝΟ,

Θα μου επιτρέψεις μία παρέμβαση σε αυτό το σημείο;
Δεν ξέρω αν εσύ τη βιώνεις ή όχι, αλλά εξάρτηση από το διαδίκτυο υπάρχει και αν θες την γνώμη μου είναι πολύ ισχυρή και μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά προβλήματα. Ήδη φαίνονται κάποιες σοβαρές επιπτώσεις σε διεθνές επίπεδο.
Προσωπικά την έχω νιώσει στο πετσί μου στο παρελθόν, πριν περίπου 7 χρόνια. Δε θα την αφορίσω, γιατί η τότε εξάρτησή μου με βοήθησε μέχρι ένα βαθμό. Ξέφευγα, βοηθήθηκα, ξεκλείδωσα και κατάφερα να κοινωνικοποιηθώ (μέσα από ένα φόρουμ) σε μία μεγάλης διάρκειας περίοδο κατάθλιψης. ΑΛΛΑ.. για να χρησιμοποιηθεί σαν "όπλο" θα πρέπει να αναγνωρίσει κανείς τη στιγμή που πρέπει να σταματήσει την έντονη ενασχόληση και να δώσει περισσότερο χρόνο στην πραγματική ζωή, έξω από το διαδίκτυο. Αλλιώς, αρχίζουν άλλα φαινόμενα... που λίγο πολύ όλοι τα ξέρουμε, τα έχουμε δει ή τα υποψιαζόμαστε...

Αυτό που κατάλαβα περνόντας από την ανάποδη την πόρτα του εθισμού και της κατάθλιψης και γυρνώντας στην ζωή ήταν ότι όλα αυτά που αναφέρεις παραπάνω είναι ένας φαύλος κύκλος. Οι καταθλίψεις, τα όποια ψυχολογικά του καθενός, οι εξαρτήσεις, λειτουργούν σαν ένα "τέρας" που τρέφεται από την ίδια του τη σάρκα.. Τι θέλω να πω; Δεν γίνεται να αποκτηθεί ζωή με φυσιολογική ροή, ήρεμη και ειλικρινής συντροφική σχέση (που από ότι διαβάζω αναζητάς και καλά κάνεις), σωστές φιλικές σχέσεις και τόσα άλλα, όσο το "τέρας" τρώει τα σωθικά του καθενός... Για έναν απλό λόγο... Εμείς δεν το επιτρέπουμε, δεν αφήνουμε να συμβεί. Ξέρω ότι ακούγεται κοινότυπο, αλλά δεν είναι.. Προσωπικά εντυπωσιάστηκα από το πόσο απλά το ένα έφερνε το άλλο όταν εγώ άνοιξα την πόρτα και είπα "περάστε".... Αλλά όταν το εννοούσα και ήμουν έτοιμη γι' αυτό... Τότε όλα έρχονται με έναν "μαγικό" τρόπο... δεν κοπιάζεις πια σχεδόν για τίποτα... Το θέμα είναι να βρει κανείς το κουράγιο και την άκρη για να ανοίξει την πόρτα (αν με καταλαβαίνεις).

Σας παρακολουθώ καιρό (περίπου ένα 6μηνο), αλλά πολύ πρόσφατα έκανα εγγραφή κι εγώ. Οπότε για αρχή καλησπέρα σε όλους :)

(Υ.Γ. Δεν ξέρω αν υπάρχει, αλλά ίσως θα έπρεπε να ανοιξουμε ένα θέμα που να αφορά το διαδίκτυο, τη χρήση, την εξάρτηση και την απεξάρτηση από αυτό)

Ωραία όλα αυτά, ξέχασα όμως να γράψω σχετικά με το θέμα !! :P
msor‎ καταρχάς πολύ ωραία ιδέα είχες για τούτο το θεματάκι :)

Εύχομαι μέχρι τότε να έχω καταφέρει να διώξω και το τελευταίο αγκάθι της κατάθλιψης που έχει μείνει.... Αυτά τα άτιμα επακόλουθα σου βγάζουν την ψυχή για να φύγουνε... που θα πάει όμως... τον γαϊδαρο τον φάγαμε, στην ουρά θα κολλήσουμε;
..... εύχομαι λοιπόν 9 Σεπτεμβρίου 2011, να απολαμβάνω καλομαγειρεμένο φαγητό και αρκετή ποσότητα καλού κρασιού, παρέα με καλούς και αληθινούς φίλους, στο σπίτι μου... το οποίο θα ανοίξει μετά από πολλά πολλά χρόνια την πόρτα του... γυρίζοντας έτσι οριστικά τη σελίδα...

Quote:

---

Originally Posted by msor

καλησπερα..εψαχνα να βρω ενα θεμα που θα δημιουργησει στους περισσοτερους ενα φτερουγισμα, μια ελπιδα, ενα ονειρο που θελω να μοιραστουμε αποψε το βραδυ και στην τελευταια μας φραση να αναστεναξουμε ολοι νοσταλγικα..

Ας ξεκινησω απο εμενα..σε ενα χρονο απο τωρα θα ηθελα να μην εχει πεθανει η αγαπημενη μου γιαγια, η δουλεια μου να παει καλυτερα, εγω να μην εχω καταθλιψη και η κριση να μην μας αποτελειωσει. επισης ευχομαι να θελω να ζησω και να ξερω και τον λογο..

εσεισ?

---

Έχει τύχει να μυρίσω τον θάνατο και πίστεψε με περισσότερο φοβάμαι που είμαι ζωντανός παρά πως θα είμαι όταν τα τινάξω.

¨)

ΜΑΓΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ, θα συμφωνησω απολυτα μαζι σου.. σε οτι ειπες και θα σου ευχηθω με τη σειρα μου του χρονου τετοια μερα να εχεις ολα αυτα που ζητησες.
ΚΕΝΟ, φαινεται πως πολλα ειναι αυτα που δεν σαρεσουν στη ζωη σου ομως πιστευω πως τα ενστικτα μας περα απο αυτοκταστροφικα , μας κρατανε και στη ζωη με διαφορους τροπους. Ενα παραδειγμα ειναι ποσο δυσκολο ειναι σε καποιον να δωσει τελος στη ζωη του ( μην σας φαινεται περιεργο αυτο) . Αυτο που θελω να πω ειναι πως η ζωη μας εξοπλιζει με εφοδια για να μην τα παρατησουμε. Εσυ ΚΕΝΟ νοιζω πως απλα δεν τα ακους ετσι οπως εισαι βυθισμενος στη θλιψη σου. Αρχικα σου προετινω να αποδεχτεις αυτο που σου συμβαινει και να το ονομασεις και επειτα να ακουσεις καλα τα καμπανακια που ειμαι σιγουρη πως βαρανε μεσα σου.. ισως να ειναι η ωρα για ριζικες αλλαγες στη ζωη σου..Τι εχεις να πεις?

Quote:

---

Originally Posted by vince8

Έχει τύχει να μυρίσω τον θάνατο και πίστεψε με περισσότερο φοβάμαι που είμαι ζωντανός παρά πως θα είμαι όταν τα τινάξω.

¨)

---

vince καταλαβαινω απολυτα τι εννοεις. ομως σκοπος του θεματος ειναι να σκεφτουμε τη ζωη οπως θα θελαμε να ειναι σε ενα χρονο απο τωρα .Δλδ, εστω οτι συνεχιζεισ να ζεισ και αυτο ειναι δεδομενο, πως θα ηθελες να εισαι σε ενα χρονο? Ποια-ποιες ειναι οι καταστασεις στη ζωη σου που αν αλλαξουν θα την κανουν λιγοτερο βασανιστικη εως και ευχαριστη?

Quote:

---

Originally Posted by msor

θες να γινεις πιο συγκεκριμενη? θα χαρω πολυ.

---

δεν θέλω να σου χαλάσω το θέμα.

Quote:

---

Originally Posted by melissa

Να βρίσκομαι σε κάποια χώρα της Βόρειας Ευρώπης και να έχω μόλις ξεκινήσει το μεταπτυχιακό μου πάνω στην ειδικότητα που θέλω. Αλλά αυτό συνεπάγεται πολύ προσπάθεια μέχρι τότε. Όμως, το έχω πάρει απόφαση, εδώ δεν μένω άλλο.

---

Μμμμ κατι τετοιο επιθυμω κι εγω!!!

@Και φυσικα υγειααααα!

Quote:

---

Originally Posted by msor

ΚΕΝΟ, φαινεται πως πολλα ειναι αυτα που δεν σαρεσουν στη ζωη σου ομως πιστευω πως τα ενστικτα μας περα απο αυτοκταστροφικα , μας κρατανε και στη ζωη με διαφορους τροπους. Ενα παραδειγμα ειναι ποσο δυσκολο ειναι σε καποιον να δωσει τελος στη ζωη του ( μην σας φαινεται περιεργο αυτο) . Αυτο που θελω να πω ειναι πως η ζωη μας εξοπλιζει με εφοδια για να μην τα παρατησουμε. Εσυ ΚΕΝΟ νοιζω πως απλα δεν τα ακους ετσι οπως εισαι βυθισμενος στη θλιψη σου. Αρχικα σου προετινω να αποδεχτεις αυτο που σου συμβαινει και να το ονομασεις και επειτα να ακουσεις καλα τα καμπανακια που ειμαι σιγουρη πως βαρανε μεσα σου.. ισως να ειναι η ωρα για ριζικες αλλαγες στη ζωη σου..Τι εχεις να πεις?

---

το παραδειγμα σου με τα ενστικτα ειναι ολοσωστο, γιαυτο παραμενω κι εγω δυστυχως στη ζωη και δεν αυτοκτονισα ακομα. το αλλο ομως περι θλιψης δε το βρισκω σωστο, γιατι δεν εχω συνεχως το ιδιο mood. περισσοτερο βυθισμενος στην απαθεια πιστευω πως ειμαι, ετσι τουλαχιστον νιωθω, οτι δεν με εκφραζει τπτ εδω για να ασχοληθω και να κανω περισσοτερα, και γιαυτο η ζωη μου κυλα και χανεται. και οσο κι αν το εχω αποδεχτει, δε μπορω να κανω και πολλα για να το αλλαξω, μονο αν μετακομισω αλλου τελειως για να αλλαξω περιβαλλον. γιατι το περιβαλλον ευθυνεται για οτι εχουμε! κι αυτο ισχυει και για τη περιπτωση μου.

Quote:

---

Originally Posted by Μαγικά Ταξίδια

Καλησπέρα ΚΕΝΟ,

Θα μου επιτρέψεις μία παρέμβαση σε αυτό το σημείο;
Δεν ξέρω αν εσύ τη βιώνεις ή όχι, αλλά εξάρτηση από το διαδίκτυο υπάρχει και αν θες την γνώμη μου είναι πολύ ισχυρή και μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά προβλήματα. Ήδη φαίνονται κάποιες σοβαρές επιπτώσεις σε διεθνές επίπεδο.
Προσωπικά την έχω νιώσει στο πετσί μου στο παρελθόν, πριν περίπου 7 χρόνια. Δε θα την αφορίσω, γιατί η τότε εξάρτησή μου με βοήθησε μέχρι ένα βαθμό. Ξέφευγα, βοηθήθηκα, ξεκλείδωσα και κατάφερα να κοινωνικοποιηθώ (μέσα από ένα φόρουμ) σε μία μεγάλης διάρκειας περίοδο κατάθλιψης. ΑΛΛΑ.. για να χρησιμοποιηθεί σαν "όπλο" θα πρέπει να αναγνωρίσει κανείς τη στιγμή που πρέπει να σταματήσει την έντονη ενασχόληση και να δώσει περισσότερο χρόνο στην πραγματική ζωή, έξω από το διαδίκτυο. Αλλιώς, αρχίζουν άλλα φαινόμενα... που λίγο πολύ όλοι τα ξέρουμε, τα έχουμε δει ή τα υποψιαζόμαστε...

Αυτό που κατάλαβα περνόντας από την ανάποδη την πόρτα του εθισμού και της κατάθλιψης και γυρνώντας στην ζωή ήταν ότι όλα αυτά που αναφέρεις παραπάνω είναι ένας φαύλος κύκλος. Οι καταθλίψεις, τα όποια ψυχολογικά του καθενός, οι εξαρτήσεις, λειτουργούν σαν ένα "τέρας" που τρέφεται από την ίδια του τη σάρκα.. Τι θέλω να πω; Δεν γίνεται να αποκτηθεί ζωή με φυσιολογική ροή, ήρεμη και ειλικρινής συντροφική σχέση (που από ότι διαβάζω αναζητάς και καλά κάνεις), σωστές φιλικές σχέσεις και τόσα άλλα, όσο το "τέρας" τρώει τα σωθικά του καθενός... Για έναν απλό λόγο... Εμείς δεν το επιτρέπουμε, δεν αφήνουμε να συμβεί. Ξέρω ότι ακούγεται κοινότυπο, αλλά δεν είναι.. Προσωπικά εντυπωσιάστηκα από το πόσο απλά το ένα έφερνε το άλλο όταν εγώ άνοιξα την πόρτα και είπα "περάστε".... Αλλά όταν το εννοούσα και ήμουν έτοιμη γι' αυτό... Τότε όλα έρχονται με έναν "μαγικό" τρόπο... δεν κοπιάζεις πια σχεδόν για τίποτα... Το θέμα είναι να βρει κανείς το κουράγιο και την άκρη για να ανοίξει την πόρτα (αν με καταλαβαίνεις).

Σας παρακολουθώ καιρό (περίπου ένα 6μηνο), αλλά πολύ πρόσφατα έκανα εγγραφή κι εγώ. Οπότε για αρχή καλησπέρα σε όλους :)

(Υ.Γ. Δεν ξέρω αν υπάρχει, αλλά ίσως θα έπρεπε να ανοιξουμε ένα θέμα που να αφορά το διαδίκτυο, τη χρήση, την εξάρτηση και την απεξάρτηση από αυτό)

---

καλωσηρθες. δε ξερω ουτε ποσο χρονων εισαι, ουτε τι περνας τωρα, το διαδικτυο ομως μπορει να γινει κι αυτο εθισμος, οπως πολυ σωστα το εγραψες. προσωπικα περναω πολλες ωρες εδω, αμα ψαχνω κατι συγκεκριμενο μπορει να φαω κι ολη τη μερα. αλλα αυτο ειναι απλα γιατι δεν εχω κατι αλλο να κανω. φταιει καθαρα η περιοχη που μενω, αλλα κι ο αντικοινωνικος μου χαρακτηρας. αν δεν ημουν τοσο μοναχικος, ειχα κοπελα, αλλα και δουλεια, δε θα ασχολιομουν τοσο. οχι οτι ασχολουμαι τωρα, αφου οι λογοι που το χρησιμοποιω ειναι δυο τρεις μονο (downloading / chatting / musick), και πιστευω δεν ειμαι εθισμενος γιατι μπορω ανα πασα στιγμη να ξεκοψω. απλα δεν υπαρχει το εναυσμα και η παρεα να με βοηθησει να το κανω. σαν και τα υπολοιπα...

KENO νομιζω πως το περιβαλλον μας αν δεν ειναι ιδιαιτερα νοσηρο τοτε δεν ειναι αυτο που μας κραταει πισω. Μια διαφορετικη χωρα, ενα διαφορερικο περιβαλλον πιστευω πως μπορει να σου δωσει διαφορετικα ερεθισματα ομως οχι να σου λυσει ενα προβλημα τουλαχιστον μονιμα. Καταλαβαινω πως οταν τα συναισθηματα ειναι δυσαρεστα η "απαθη" οπως λες, το μονο που θελουμε ειναι να σταματησουμε να νιωθουμε ετσι ομως τα θεματα μας ακομα και αν πεσουν σε μια υφεση αν δεν τα αναγνωρισουμε και τα λυσουμε θα επανελθουν σε καποια φαση μας. ΚΕΝΟ θα σου προτεινα αν η ζωη σου εχει γινει αφορητη να ψαξεις μεσα σου με τη βοηθεια ενος καλου ψυχοθεραπευτη και ειμαι σιγουρη πως σε καποιους μηνες μεσα θα ανακαλυψεις τρομερα πραγματα για σενα και την ψυχοσυνθεση σου τελειως διαφορετικα απο οσο πιστευεις . θα δεις το σκοταδι καταματα και μετα θα προχωρας σιγα σιγα προς το φως. Τουλαχιστον ετσι εγινε σε εμενα..

εύχομαι να έχω βγάλει από πάνω μου ό,τι με χαλάει, ο,τιδήποτε τοξικό...να είμαι ελεύθερη :-)

Αν ευχηθω να εχει φυγει απο την ζωη μου οτι τοξικο με χαλαει ειναι σα να ζηταω τον θανατο τον γονιων μου........................ απαισια σκεψη..... οποτε θα ηθελα μεχρι τοτε να εχω καταφερει να μην μπω στο...Δαφνι........................