Καλα εγω εγινα φλωροσ πλεον για σασ λεω
Printable View
Καλα εγω εγινα φλωροσ πλεον για σασ λεω
Έχω σκεφτεί αρκετές φορές να επισκεφτώ έναν ειδικό όπως λες..αλλά δεν νομίζω ότι θα με βοηθήσει και πολύ γιατι απλά δεν με ξέρει..Δεν ξέρει τι μπορεί να με κάνει χαρούμενη και ευτυχισμένη.Εξάλλου όση βοήθεια και να σου προσφέρει κάνεις οι εικόνες και τα συναισθήματα είναι χαραγμένα στη ψυχή του καθενος.Όπως το μυαλό μας έτσι η ψυχή δεν μπορεί να ξεχάσει εύκολα...
Ρανια θα σου πω λιγο την δικη περιπτωση εγω απο το 2008 μεχρι το 2010 ζουσα με την καταθλιψη και την αγχωδη διαταραχη.Πονουσα ολοκληρη! πονουσε η ψυχη μου! πονουσε το σωμα μου! δεν τρεφομουν , δεν κοιμομουν και ζουσα μεσα στην κακουχια.Αν με εβλεπες ειμουν ζωντανη νεκρη.Τελικα πηγα σε ψυχιατρο και απο και επειτα τα πραγματα εστρωσαν με φαρμακευτικη αγωγη.Κανε μια προσπαθεια να πας σε εναν ειδικο.Αν επιτρεπεται ποσο χρονων εισαι?
..............
Συμφωνω στο οτι κανεις ειδικος δεν μπορει να σκαναρει 100% την ψυχη μας και να μας δωσει χρυση συνταγη για την θεραπεια.
Μπορει ομως να ξεκλειδωσει καποιες πεποιθησεις που μας ριχνουν στην αβυσσο.
Ειναι ανυποφορο το να νιωθει ενας ανθρωπος μοναξια, απελπισια, μη βοηθεια, τελμα !
Μια καλη ψυχοθεραπευτρια πιστεψε με - θα ειναι μια παρουσια που θα βοηθησει στην πορεια αλλαγης των παραπανω συναισθηματων.
Δεν μπορώ καν να φανταστω την περίπτωση της ψυχοθεραπείας..και μόνο στη σκέψη με τρομάζει.Νομίζω απλώς ότι είναι μια δύσκολη περίοδος της ζωής μου.Έχω περάσει και άλλες τέτοιες φάσεις κατά διαστήματα..αλλά αυτή είναι πραγματικά η χειρότερη από όλες.Έχω σκεφτεί πολλές φορές να δώσω τέλος στη ζωή μου όμως κάτι τέτοιο ξέρω ότι θα οφείλει κανέναν.Όμως το να παραμένω στη ζωή και να μην παλεύω για κάτι καλύτερο με αποθαρρύνει και με ταπείνωση. Βρίσκομαι σε ένα πραγματικό αδιέξοδο. .
Επειδη εισαι σε αδιεξοδο και οι ανθρωποι στα αδιεξοδα επιλεγουμε περιεργα μονοπατια μη βοηθητικα...
Για αυτο σου προτεινω να δοκιμασεις την ψυχοθεραπεια. Ποσο καιρο νιωθεις ετσι ? 20 μερες ? Ασχολεισαι με κατι ? Σχολη διαβασμα ?
Αυτο που φοβομαστε πιο πολυ πολλες φορες αυτο ειναι και η μαχη που εχουμε να δωσουμε για να προχωρησουμε.
*Ρωτησε τον εαυτο σου, ποιο ειναι το χειροτερο που μπορει να μου συμβει αν παω να μιλησω για αυτα που με βασανιζουν ?
Δεν ειναι αναγκη να απαντησεις σε εμενα, μονο στην ρανια να απαντησεις.
Νιώθω αρκετό καιρό έτσι..Γύρω στους 2,5 μήνες. Απλός καταλαβαίνω ότι όσο περνάει ο καιρός επιδεινώνεται η κατάσταση.
Ρανια στην ζωη ακομα και οι ανθρωποι που μας αγαπανε - ειναι διαφορετικοι απο τον εαυτο μας- !
Δεν σημαινει οτι δεν αγαπουν, αγαπουν με αλλο τροπο.
Μπορει πραγματι να ειναι μια περαστικη φαση, απλα ανεφερες πως εχεις ξανα περασει κατι αναλογο.
Πλην την εμπειριας μου δεν εχω κατι περισσοτερο να σου προσφερω. Αφου εξαντλησα τα ορια μου μονη μου τελικα καταλαβα πως η μονη λυση που δεν πλησιαζα ηταν τελικα η ουσιαστικοτερη, δηλαδη η ψυχοθεραπεια.
Ο,τι και αν αποφασισεις σου ευχομαι να βγεις απο το σκοταδι. Ειναι ανθρωπινα συναισθηματα - δεν ειναι λογος για ενοχικα δριμυ κατηγορω-.
Εαν θελεις ξεκινησε να διαβαζεις βιβλια αυτοβοηθειας, βαλε κατι στην καθημερινοτητα σου που να σε χαροποιει, εαν σε στεναχωρουν καποιες συμπεριφορες προσπαθησε να μιλησεις για αυτες.
Δεν υπαρχει λογος να σε αφησεις να χαθεις.... ισως εχεις πειστει οτι ειναι η μονη λυση επειδη δεν υπαρχουν αυτη τη στιγμη διεξοδοι.
Δεν ειναι ετσι ομως.
Δεν μπορεί να μου συμβεί κάτι άσχημο..το ξέρω.Αν μιλούσα για αυτό που μου συμβαίνει σίγουρα δεν θα επέλεγα κάποιων από τους φίλους ή τους συγγενείς μου,διότι δεν έχουν καταλάβει τι μου συμβαίνει,νομίζω πως καταλαβαινουν μόνο οτι έχω μια μελαγχολία.Ειδικά στους φίλους μου δείχνω έναν άλλο προσωπο γιατί δε θέλω να τους αποκαλύψω αυτά που νιωθω..
Κουκλα μου θα στο πω απλα κι εγω ετσι ημουνα στα δεκαοχτω με ψυχολογικα τωρα στα τριαντα ειμαι χειροτερα αλλα αποδυκνυω σε ολουσ γιατι εγω ειμαι μαγκακι τοσα χρονια γι αυτο θα κανεισ ενα θεμα τα μαγκακια κ τα ψυχολογικα τουσ κ να σαι ευγενικη βοηθαει πολυ αμα δεν εισαι θα γινεισ με τα χρονια μην ανυσηχεισ για τιποτα εδω ειμαστε να τα λεμε
ρανια τραβα σε γιατρο, περνας καταθλιπτικο επεισόδιο!... σε τρομαζει ο γιατρος και δεν σε τρομαζουν οι αυτοκτονικες σκεψεις??.. τι φοβασαι ή που θα σε κανει καλυτερα ή που δεν θα σου κανει τιποτα... χειροτερα μια φορα δεν μπορει να σε κανει... αν δεν το αντιμετωπήσεις τωρα που ειναι νωρις ...ξερεις ποσο μπορει να σε τραβηξει αυτη η ιστορια???... σε γιατρο και σβελτα..!!!!!
Το ξερω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί και ότι ο τρόπος που αγαπούν και δείχνουν την αγάπη τους είναι διαφορετικός.Αυτό δε με πειράζει καθόλου, αυτό που με πειράζει είναι ότι πλέον δεν την δείχνουν καθόλου ή τέλος πάντων ελάχιστα.
Ειναι διαφορετικο να γνωριζουμε με τον Νου και εντελως διαφορετικο να γνωριζουμε με το συναισθημα.
Εαν αποφασισεις να δωσεις ΕΣΥ στην Ρανια αυτα που νιωθεις οτι δεν σου δινουν οι αλλοι θα δεις τον εαυτο και την ζωη αλλιως.
Καθοτι γνωριζω ποσο δυσκολο ειναι να συμβει αυτο, εκανα την αναλογη προταση ανωθεν.