Εμενα παλι μου φαινεται πολυ καλο οτι εχεις εναν ισσοροπημενο ανθρωπο διπλα σου.Καταλαβαινω βεβαια αυτο που λες,οτι μη περνωντας τετοια φαση ισως να μη μπορει να σε νιωσει,σκεψου ομως εκτος απο εσενα να βρισκοταν κι εκεινος σε παρομοια συγκρουση και απελπισια..Ποιος θα κρατουσε ποιον?
Λες οτι σε ακουει και ειναι κοντα σου.Μηπως να σκεφτεις καλυτερα αυτο που σου λεει οσον αφορα τη δουλεια σου?πριν κανεις το "μπαμ"?