Originally Posted by
RainAndWind
Έχω και τις περισσότερες φορές τη γουστάρω κιόλας, άλλο που είμαι γκρινιάρα και μίζερη. Το ζήτημα είναι πως όσα έχω είναι περισσότερα από όσα χρειάζονται για να νιώθω γεμάτη, οι δυσκολίες πάντα υπάρχουν, οι καβγάδες, τα νεύρα, τα καθημερινά, αλλά έχω τα παιδιά μου που είναι γαμώ τα παιδιά (λολ αλλά το εννοώ σόρρυ), έναν άνθρωπο να με κρατάει τα βράδια στην αγκαλιά του που τον αγαπώ και γω, τα φιλαράκια μου, τα ζωάδιά μου που με τρελαίνουν, τα φυτά μου που λατρεύω και αν και με ζόρια οικονομικά εντονότερα από καιρό σε καιρό, πάλι δεν πεινάω, ούτε οι δικοί μου άνθρωποι, θα ήθελα απλά η δουλειά που κάνω να με ενέπνεε και να μη μου φαινόταν πως είναι τελείως έξω από μένα και γω απ' αυτήν, που δεν...