...συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
Δεν γεννηθήκαμε σε καταυλισμό, είχαμε την ευκαιρία να μεγαλώσουμε σε σπίτι, να σπουδάσουμε, να ψαχτούμε και να δουλέψουμε.
Printable View
το μήνυμα τροποποίηθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.
μα εσυ ξεκινησες να προσβαλλεις χωρις να δειξεις ιχνος κατανοησης σε αυτον που ξεκινησε το θεμα κι αντιμετωπιζει το (οποιο) προβλημα. εαν δε μπορεις να δειξεις κατανοηση στον ανθρωπο, τοτε δε χρειαζεται να απαντας και να του καταστρεφεις τα θεματα βριζωντας τον, γιατι ετσι νιωθει χειροτερα (και υποτιθεται εδω μεσα ειναι φορουμ υποστηριξης). ειδικα οταν δεν ξερεις κανεναν προσωπικα, πως ειναι δυνατον να τον μειωνεις τοσο ? εγω απλα το μερος του πηρα, τιποτα παραπανω. αλλα για να το καταλαβεις αυτο μαλλον πρεπει να διαθετεις εστω και λιγο μυαλο...
Παιδιά ηρεμήστε!
Ε οχι κ ψυχολογικη υποστηριξη σε ανθρωπους που το μονο προβλημα τους ειναι οτι δεν θελουν να πιεζονται στη ζωη τους!!!ελεος δηλαδη!!!αν η δικη μας η γενια δεν παλεψει,η επομενη δικαιως θα μας λεει αχρηστους γιατι αυτο θα ειμαστε..
παιδιά σας ευχαριστώ για το χρόνο σας στον προβληματισμό μου. εφόσον τοποθετηθήκατε κάπως με καλύπτει. μη δίνετε διάσταση
διότι ορισμένων οι γνώμες περισσεύουν.
επειδή η κουβέντα εκτροχιάστηκε δεν μπήκε ούτε να ζητήσω οίκτο ούτε υποστήριξη. έθεσα 1 κοινωνικό φαινόμενο.
Εγώ αναρωτιέμαι κάτι άλλο. Πόσο αρνητικά μπορούν να μας επηρέασουν τα τρομολάγνα δελτία ειδήσεων.
Εδώ θέλω μετά μανίας εγώ, που είμαι μόλις 20 χρονών, να μείνω μόνος μου χωρίς κανέναν κερατά πάνω από το κεφάλι μου, για να με ελέγχει. Να μπορώ να ασχολούμαι με ό,τι θέλω χωρίς σχόλια και παρατηρήσεις, είτε σωστό είτε λάθος, γιατί είναι επιλογή μου. Φαντάζομαι δηλαδή εσύ. Από κάποια ηλικία και μετά είναι αλήθεια ότι κόβεται ο συναισθηματικός "ομφάλιος λώρος" με τους γονείς, διαδικασία που αρχίζει από την εφηβεία, και νιώθεις την ανάγκη για ανεξαρτησία και αυτονομία. Τι να κάνουμε που η τρισκατάρατη κρίση δε μας επιτρέπει τα αυτονόητα.
Εγώ λαμβάνω μια σύνταξη και μια υποτροφία, γύρω στα 480 ευρώ στο σύνολο. Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Μου φτάνουν και μου περισσεύουν, γιατί είμαι επίσης οικονόμος μέχρι αηδίας. Αν όμως σε μερικά χρόνια χρεοκοπήσουμε και κηρυχθεί στάση πληρωμών; Κι εκτός τούτου, μπορεί να χρειαστώ κάποτε λόγω ανωτέρας βίας να επιστρέψω στην οικογενειακή μου στέγη. Στοίχημα ότι δε θα με δεχτούν τότε πίσω για αντίδραση, γιατί ήταν εξαρχής κάθετοι στο να φύγω.