Printable View
Μετα απο 1 μηνα και κατι με πηρε τηλ η μανα μου:Αλλα περιμεναμε απο εσενα και εβαλε την γνωστη κασσετα να παιζει..
Ειπε πολλα και στο τελος εριξε και το κορυφαιο:Ελα να παρεις τα πραγματα σου ,εμας να μας ξεχασεις,και εμεις να συνεχισουμε την ζωη μας απο εδω και περα.
Δεν με νοιαζει αλλα εκεινες τις στιγμες που ακους κατι τετοια οσο να ναι στεναχωριεσαι..
Γιατί σηκώνεις το τηλέφωνο Στέλιο? Αν η κασέτα δεν αλλάζει, τότε κάτι πρέπει να αλλάξεις εσύ, εφόσον αυτή εκεί, εσύ δεν είσαι υποχρεωμένος να είσαι εκεί, αν με εννοείς.
...θυμησου πως μόλις πας να μαζέψεις τα πράγματα σου έχει να γίνει αρχαία τραγωδία σε όλα τα επίπεδα...
Θε ξεκινήσει με εκβιασμούς, θα το πάει στο κλάμα και όταν δει πως δεν γίνεται τίποτα θα την πληρώνουν οι άλλοι που θα τους λέει πως πεθαίνει.
Μη κάμπτεσαι Στέλιο. Προχώρα και κάποια στιγμή θελει δεν θέλει η μάνα σου θα το καταπιεί...
Στέλιο, αυτό που πιστεύουν οι γονείς σε τέτοιες περιπτώσεις είναι λίγο αντιφατικό: από τη μια θεωρούν ότι το παιδί τους έχει 'τέλειες' προδιαγραφές επομένως κανένας σύντροφος με 'μειονέκτημα' δεν γίνεται αποδεκτός, από την άλλη δεν είναι και τόσο τέλειο ώστε να πάρει σωστές αποφάσεις για τη ζωή του! :P
Η rain έχει δίκιο, αν η κασέτα δεν αλλάζει, απομακρυνόμαστε από το κασετόφωνο :) Δεν χρειάζεται να μην απαντάς, αλλά θα σου πρότεινα να κλείνεις το τηλέφωνο ή να αποχωρείς άμεσα από οποιαδήποτε συζήτηση περιστρέφεται γύρω από αυτό το θέμα. Εσύ φέρσου φυσιολογικά, ρώτα τους γονείς σου για την καθημερινότητά τους, την υγεία τους, μίλα περί ανέμων και υδάτων, αλλά μόλις γίνει οποιαδήποτε νύξη για τη σχέση σου σταμάτα άμεσα την κουβέντα ή φύγε.
Εχτες-και αφου μου ειχαν σπασει τα νευρα με τις κλησεις που μου εκαναν στην δουλεια ο ιδικοι μου για να παω σπιτι να συζητησουμε κατι σοβαρο-πηγα απο το σπιτι.
Αφου αρχισαν να μου λενε ποιος παντρευτηκε ποια αρχισαν να μου λενε οτι πρεπει να τους απαντησω σε 2-3 ημερες τι θα κανω για να δουν και αυτοι τι θα κανουν γιατι ντρεπονται
απο τον κοσμο.Παρεμεινα σταθερος-αλλα επρεπε να ειμαι πιο αποφασιστικος-και η συζητηση εληξε εκει.
Ειναι χαζο αυτο που θα πω και μετα την σημαντικη βοηθεια που μου εχετε προσφερει αλλα εξακολουθω να νιωθω μπρος γκρεμος και πισω ρεμα.Ειναι πολυ κακο αυτο;
Eγώ πιστεύω πως είναι κακό Στέλιο. Κάθε ολοκληρωμένος άντρας όπως πιστευώ πως πρέπει να είναι ένας άντρας στην ηλικία σου, πρέπει να είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και να πραγματοποιεί τις αποφάσεις του χωρίς πισωγυρίσματα. Εσύ ταλαντεύεσαι αρκετό καιρό και δείχνεις πως δεν μπορείς να υποστηρίξεις τις επιλογές σου. Γιατί; Πες τους πως η απόφαση σου είναι οριστική και αμετάκλητη. Στο κάτω κάτω, παιδί έχει η κοπέλα, όχι έιτζ!! Εγώ αν ήμουν στην θέση σου, θα τους έβαζα και τις φωνές!!
Στελιο τα πραγματα ειναι απλα
Τους λες: Εγω εχω βρει την γυναικα με την οποια θελω να μοιραστω την ζωη μου.Μπορειτε ειτε να το αποδεχτειτε ειτε να χασετε την επαφη μαζι μου.
Θα σκυλιασουν και καποια στιγμη θα τους περασει.
Λοιπόν άκου κ εμένα να τη πάρεις την κοπέλα με παπά κ κουμπάρο αν εσείς οι δύο είστε οκ ,αν αγαπάς το παιδί της σαν δικό,κ αν είσαι σίγουρος ότι έχεις απογαλακτιστείς από την μαμά σου.Συγνώμη για το απότομο αλλά επειδή εδώ τα παιδιά ξέρουν εγώ έπαθα διάφορα αν διαβάσεις την ιστορία μου, κ ρίχνω μερίδιο ευθύνης στην πεθερά μου, την αδερφή του άντρα μου αλλά κ στον άντρα μου που ποτέ δεν απογαλακτίστηκε αλλά ούτε κ τώρα που δε δέχεται που κ πως έφτασα, παρά το γεγονός ότι είχε 3 συναντήσεις με την ψυχιατρό μου κ την απέρριψε, παρά το γεγονός ότι τον πήρε ο πνευματικός μου τηλ.κ πολλές φορές του είχα πει ότι αν εγώ είχα ένα παιδάκι η μάνα σου δεν θα σε άφηνε να με παντρευτείς ούτε μία στο δισεκατομμύριο κ το παραδεχόταν, χειρότερα πράγματα είχαν πει για τη συνυφάδα μου σου μιλάω για εποχή 1991-1994περίπου ο αδερφός του άντρα μου όμως μάγκας την τύλιξε πάγο κ εκεί που να ξαναμιλήσει ,σε μένα (πάει κ εκκλησία κάνοντας σταυρούσ) αυτή κ η κόρη της με έπρηξαν ,έχασα περιουσία έφταιγε ο άντρας μου αρρώστησα το διαζύγιο υποστηρίζουν. Να φανταστείς ότι λέω στις κόρες μου να πάρουν ορφανό.Λυπάμαι που μιλάω έτσι αλλά έχω μεγάλο πόνο 2 παιδιά κ ας είναι 18μισό για μένα θα είναι σαν ορφανά από τη στρίγκλα που ζήλευε ακόμη κ γιατί είμαι όμορφη κ γιατί έκανα δίδυμα κ κ κ
Καλησπερα σε ολους.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Ταλαντευομαι αρκετο καιρο τωρα γιατι νιωθω οτι βρισκομαι στην μεση μιας ''πρεσσας''.
Απο την μια οι γονεις με τις οποιες πιεσεις τους οι οποιες ηταν αναμενομενες και απο την αλλη η κοπελα μου
που δεν λεει να ξεκολλησει απο πανω μου και ωρες-ωρες νιωθω οτι με πνιγει.Αν και το εχουμε κουβεντιασει πολλες φορες οτι χρειαζομαστε
και τον χρονο μας στην πραξη δεν το τηρει.Βλεπω αυτο και λεω οτι αν ειναι ετσι τωρα πως θα ειναι στην συγκατοικηση;
Την αγαπαω και εχουμε αλληλοστηριχθει πολυ αλλα αυτο το πνιξιμο μερικες φορες ειναι ανυποφορο..
χμμμ...Στέλιο..λογικό δεν είναι να σε "πνίγει" η κοπέλα?Quote:
Originally Posted by stelios1
σκέψου τι ανασφάλειες της έχουν δημιουργηθεί με όλο αυτό..
Συνήθως, τουλάχιστον μιλώντας εκ πείρας, γίνομαι πιεστική όταν νιώθω ότι ο άλλος δε μου δίνει αυτό που χρειάζομαι, όταν δηλαδή δεν νιώθω εμπιστοσύνη., οπότε προσπαθώ να καλύψω και το κενό (όπως φαίνεται στα μάτια μου) το δικό του..
Γενικά, πως τα πάτε?
Πως είναι η κατάσταση?
Γενικα τα παμε πολυ καλα και υπαρχει επικοινωνια.Τωρα
ως προς την εμπιστοσυνη πιστευω οτι μετα απο 2 χρονια σχεσης θα επρεπε να θεωρειται δεδομενη.
Οσο για το πνιξιμο νομιζω οτι θα επρεπε να ειναι πιο χαλαρη.Ειναι ασχημο συναισθημα να νιωθεις πιεσμενος απο παντου..
της το έχεις εξηγήσει αυτό;;Quote:
Originally Posted by stelios1
Δυστυχώς, συχνά οι γονείς μας κάνουν πολύ περισσσότερο κακό παρά καλό. Είναι όπως τα λέει η Μαρίνα.Quote:
Originally Posted by stelios1
Όταν έχεις αυτή την πλύση εγκεφάλου από την πλευρά τους, είναι πιθανό να πάρεις λάθος αποφάσεις, προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.
Τι εννοώ. Επηρεασμένος από τη γνώμη τους, μπορεί να διογκώνεις κάποια προβλήματα της σχέσης, φοβούμενος ότι έχεις κάνει λάθος επιλογή. Καμία σχέση δεν είναι τέλεια και όποιος ισχυρίζεται κάτι τέτοιο λέει παραμύθια.
Από την άλλη, θα μπορούσε κάποιος από αντίδραση στους γονείς να κάνει μια επιλογή που δεν του ταιριάζει και τόσο, κάνοντας με αυτό τον τρόπο την επανάστασή του.
Θα σου έλεγα να πάρεις τις όποιες αποφάσεις για τη σχέση σου, αποστασιοποιημένος πλήρως από τους γονείς σου. Να πάρεις την πλήρη ευθύνη των πράξεών σου.
Η σχέση μπορεί να πετύχει ή να αποτύχει. Είναι δικαίωμά σου να τη ζήσεις και να αποφασίσεις εσύ και μόνο εσύ, για το αν άξιζε τον κόπο ή όχι.
Μπορεί στο τέλος να αποδειχτεί ότι είχαν δίκιο οι γονείς σου. Και λοιπόν? Ποιος μας απαγορεύει να κάνουμε λάθη ή να αλλάζουμε γνώμη.
Για φαντάσου όμως, ακολουθώντας τον τρόπο ζωής που σου προτείνουν, να στερηθείς την ευκαιρία να ζήσεις ευτυχισμένος!
Οι συμβουλές, όταν τις ζητάμε είναι καλοδεχούμενες παρόλο που συχνά είναι λανθασμένες και σχεδόν πάντα μέσα από το πρίσμα αυτού που τις δίνει.
Οι εκβιασμοί όμως και οι διαταγές δε χωράνε σε μια σχέση ώριμων ανθρώπων.
Της το εχω εξηγησει δεκαδες φορες αλλα..Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
απορώ πάντως πως επηρεάζεσαι τόσο από τους γονείς σου, δεν είναι μόνο ότι προσπαθούν να σε πιέσουν να υιοθετήσεις τον δικό τους τρόπο σκέψης αλλα και ότι εσύ τους αφήνεις να έχουν τόση επιρροή πάνω σου. Εγώ αμα ήθελα κπ δεν θα ρωτούσα κανέναν. Τον θέλω και τελείωσε. Επίσης θα σου συνιστούσα να πάρεις για λίγο την θέση της κοπέλας σου. Αισθάνεται λίγο πολύ σαν βάρος που έχει το παιδί. Φαντάσου πως θα ήταν να έχεις εσύ παιδί και να μην το θέλουν οι γονείς της κοπέλας σου. Το να μπορείς να μπεις στην θέση του άλλου νομίζω πως είναι πολύ σημαντικό για την επίλυση των όποιων προβληματων.Quote:
Originally Posted by stelios1