Quote:
Originally Posted by emy
H arktos? Νομίζω ότι κάνει κατά καιρούς τέτοιες αποχές. Όπως και θα πρεπε δηλαδή, η χρόνια σταθερή χρήση του φορουμ μπορεί να καταντήσει κάτι σαν e-ιδρυματοποίηση :P
Printable View
Quote:
Originally Posted by emy
H arktos? Νομίζω ότι κάνει κατά καιρούς τέτοιες αποχές. Όπως και θα πρεπε δηλαδή, η χρόνια σταθερή χρήση του φορουμ μπορεί να καταντήσει κάτι σαν e-ιδρυματοποίηση :P
συμφωνω και στα δυο...Quote:
Originally Posted by PETRAN
Πετράν,
ευχαριστω για το προηγουμενο εκτενες σου μνμα. Όσο πιο πολύ έχει παγιωθει με το χρονο η σκέψη τοσο πιο μεγάλη και πιο δυσκολη ειναι η προσπαθεια για εφαρμογη από τη θεωρία στην πράξη της μεθοδου ψυχοθεραπειας. Μέχρι να γινει κατορθωτος ο επαναπρογραμματισμος του υποσυνείδητου. Νομίζω σε είχα ξαναρωτησει αν η επαναληψη της γνωστικης συμπεριφορικης μεθοδου βοηθα, ιδιως αν τα αποτελεσματα μεχρι τωρα ειναι πενιχρα και εφόσον το ατομο αναγνωριζει τη μεθοδο ως αποτελεσματικη. Υπάρχει επίσης αυτο που λενε ο πυρηνας στο χαρακτηρα του ατομου που δυσκολα αλλάζει? Σ αυτα τα δυο θα θελα τη γνωμη σου.
Νομίζω την απαντηση τη δινει ο Πετραν. ""η χρόνια σταθερή χρήση του φορουμ μπορεί να καταντήσει κάτι σαν e-ιδρυματοποίηση"". Η ζωη ειναι έξω από τον υπολογιστή. Άμα καθημερινα μπαινουμε στο φορουμ με τις ωρες και κατα τις ωρες που έχουμε το πισι κλειστο γυροφερνουν που και που στο κεφαλι μας σκέψεις γι αυτα που γραψαμε ή εγραψαν αλλοι στο φορουμ τότε ειναι ισως που μιλαμε γι αυτη την νοσηρη κατασταση και το φορουμ χανει τον προορισμο του που ειναι η υποστηριξη και η αλληλοβοηθεια. Καλά κανει ο Αρκτος. Καποιες απο τις αναγκες που καλυπτει το φορουμ μπορουμε να τις καλυψουμε και κοντα στους δικους μας ανθρωπους. Αρα μην ανησυχεις γι αυτον, μπορεί να ναι σε πολύ καλύτερη θέση μας που ειμαστε ακομα εδω, όπως καποια παιδια που γνωρισα απ εδω που εχουν φυγει οριστικα απ το φορουμ και περνανε στη ζωη τους μια χαρα και εχουν ξεπερασει και τα προβληματα τους.Quote:
Originally Posted by emy
Υπάρχει και χιουμανιστική? Καλύτερη μου φαίνεται από τις άλλες. Εγώ θέλω ν' απευθυνθώ σε δημόσιο κέντρο ψυχικής υγείας (η γιατρός μου μου το πρότεινε), θα τη γνωρίζουν αυτού του είδους την ψυχοθεραπεία ή θα με κοιτάξουν σαν εξωγήινο?Quote:
Originally Posted by PETRAN
Ιωάννη, να σου πω την άποψη μου, η προσωπικοτητα νομίζω δεν αλλάζει ό, τι και να κάνουμε.
Εγώ πάλι νομίζω ότι η προσωπικότητά μας αλλάζει διαρκώς δίχως να το καταλαβαίνουμε. Τι σημαίνει προσωπικότητα? Ή χαρακτήρας? Είναι πράγματα αναλλοίωτα, που παραμένουν ολόιδια όλη μας τη ζωή? Τον ίδιο χαρακτήρα έχω τώρα με αυτόν που είχα στα δέκα μου? Οι εμπειρίες μου δεν μου αλλάζουν καθόλου τον "πυρήνα" μου? Λέω πως του αλλάζουνε τα φώτα. λολεν
Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Χαχα,
σίγουρα αλλάζει πολύ πιο έντονα και δυναμικά μέχρι κάποια ηλικία (25-30) όπου και παγιώνεται αρκετά και η ανάπτυξη του προμετωπιαίου λοβού (για να χώσω και την νευροψυχολογία μέσα :P) αν και ο εγκέφαλος πάντα αλλάζει. Από εκεί και πέρα οι αλλαγές είναι αρκετά πιο αργές, αν και είναι και ανάλογα το άτομο και το πόσο ανοιχτός είναι σε νέες εμπειρίες (και αυτό ένα στοιχείο της προσωπικότητας που όμως είναι από τα πιο "έμφυτα"- γνωστά και ως "openess" και "novelty seeking"), καθώς και από άλλα προηγούμενα χαρακτηριστικά όπως τάση για διαφωνία-συμφωνία με τους άλλους, προσαρμοστικότητα (σε ξένα περιβάλλοντα) και γνωστική ευκαμψία (το να μην υπάρχει προσκόλληση σε κανόνες και συνήθειες αλλά να βλέπεις πιο "flexible" τα πράγματα). Οπότε ίσως και η συνεχής εξέλιξη να εξαρτάται και από προηγούμενα στοιχεία προσωπικότητας η "χαρακτηρολογικές τάσεις"