Αγαπητή Μελίνα, είναι πραγματικά « βροντερός » ο τρόπος που γράφεις…
Ο πηγαίος αυθορμητισμός με σοκάρει για την ηλικία σου.
Παρόλα αυτά φαίνεται ξεκάθαρα πως ο πόνος αν ενωθεί με την τέχνη
δαμάζεται Και προσφέρει διαμάντια…
Αν υπήρχε μια απάντηση στα ερωτήματα σου αυτή θα ήταν το…
«απλό το αιώνιο και το αυτονόητο»
ότι ακολουθεί ίσως περιγράψει καλύτερα αυτές τις τόσο δύσκολες τελικά \"έννοιες\"
--------------------------------------------------------------------------------------------
Η ΠΡΩΙΝΗ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ ΔΙΑΠΕΡΑΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΦΩΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ.
ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΡΑΥΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΒΟΥΒΗ …
ΣΑΝ ΝΑ ΖΗΤΟΥΣΕ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΚΑΤΙ ΒΡΟΝΤΕΡΟ…
<<ΣΗΚΩ ΔΗΛΑ ΔΗΛΑ ΝΑ ΖΗΣΗΣ ΜΑ ΟΧΙ ΑΠΟ ΣΥΝΗΘΕΙΑ&#8230;.>>
ΕΝΑ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΜΕ ΚΥΚΛΩΣΕ ΣΤΙΓΜΙΑΙΑ.
ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ Η ΧΤΕΣΙΝΗ ΑΠΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΦΙΛΟΥ,
ΠΟΥ ΜΕ ΒΑΣΑΝΙΖΕ ΑΚΟΜΑ.
Η ΧΤΕΣΙΝΗ ΜΕΡΑ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΜΟΝΟ&#8230;ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ&#8230;
ΜΙΑ ΠΡΩΤΑΣΗ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ&#8230;
<<ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΗΣ ΟΤΙ ΑΓΑΠΑ Η ΝΑ ΑΓΑΠΑ ΟΤΙ ΕΧΕΙ?>>
ΣΤΗΝ ΑΡΧΕΙ ΜΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΑΝΟΥΣΙΟ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΚΟΜΑ.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΑΣ ΜΟΥ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΠΡΩΙΝΟ&#8230;ΕΞΑΛΛΟΥ&#8230;
<<ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΟΧΙ ΑΠΟ ΣΥΝΗΘΕΙΑ&#8230; >>
ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΕ ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΝΟΥΝ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΑ ,
ΑΥΤΟ ΜΑΛΛΟΝ ΜΕΤΡΑΕΙ.
ΜΙΑ ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΜΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΣΑΝ ΤΗΝ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ
ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΛΑΜΨΩ&#8230;..
ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΛΙΠΩΝ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΣΤΟΝ ΞΥΠΝΙΟ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΣ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ.
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΔΕΧΤΟΥΜΕ ΤΗΝ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΥΝΑΜΑ.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΟΥΤΟΠΙΚΟ, ΑΠΛΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ.
ΜΑ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ,
ΔΙΟΤΙ ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ,
ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΥΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥΣ,
ΜΙΚΡΑΙΝΕΙ Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ.
ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΖΟΥΝ ΜΙΚΡΑ,
ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΤΑΜΕ.
ΜΑ&#8230;ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ&#8230;.
ΙΣΩΣ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ,
ΑΝ ΚΟΙΤΑΜΕ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΣΤΟΝ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΜΑΣ ΚΑΘΡΕΠΤΗ,
ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΓΕΡΗ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ,
ΕΧΟΥΜΕ ΕΛΠΙΔΑ &#8230;..
ΦΙΛΟΥΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ, ΝΑΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΠΑΣΜΕΝΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΕΝΩΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ&#8230;
ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΟΠΟΣ.
Η ΧΑΡΑ ΚΑΙ Η ΛΙΠΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΕΙΑ.
ΟΛΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΔΕΜΕΝΑ ΚΑΛΑ, ΕΝΙΑΙΑ, ΣΥΜΠΑΓΗ, ΑΔΙΑΙΡΕΤΑ.
ΚΙ ΟΜΩΣ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΕΡΑ, ΑΝΗΚΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΟΛΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΙΠΟΤΑ, ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΙΑ ΕΥΘΗΝΗ ΚΑΙ ΜΑΓΕΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΕΜΑΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΣΕ ΕΜΑΣ&#8230;
ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ Ο ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΝΘΡΩΠΟΣ,
ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΘΛΙΨΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΜΙΚΡΟΤΗΤΑ.
Η ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΥΜΜΕΝΗ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΛΥΤΡΩΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΥΤΡΩΘΕΙ.
ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΠΑΡΤΙΔΑ,
ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑ. ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ&#8230;.
ΞΕΡΩ ΨΑΧΝΗΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΑΚΟΜΑ, ΒΑΣΑΝΙΖΕΣΑΙ ΧΡΟΝΙΑ.
ΨΑΧΝΗΣ ΤΑ ΠΙΟΝΙΑ ΜΑ Η ΠΑΡΤΙΔΑ ΚΡΑΤΑΕΙ ΑΙΩΝΙΑ.
ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ ΚΛΕΒΕΙΣ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑ ΚΛΑΙΣ ΑΚΟΜΑ ΓΕΡΝΑΣ ΑΚΟΜΑ.
ΣΗΚΩ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠʼΤΟ ΧΩΜΑ, ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΠΤΩΜΑ, ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΠΤΩΜΑ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΗΤΑΣ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΑΣ ΚΥΝΗΓΑΣ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΜΕΡΗ. ΣΗΚΩ ΜΙΚΡΕ ΜΟΥ ΓΙΝΕ ΑΣΤΕΡΙ ΝΑ ΛΑΜΨΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ
ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΞΕΡΗ.
ΓΙΝΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ, ΓΕΛΑΝ Η ΑΘΑΝΑΤΗ
ΜΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣ&#8230;
ΣΥΝΕΠΑΡΜΕΝΟΣ ΜΟΙΑΖΕΙΣ ΝΟΥΣ, ΤΙΣ ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΣΟΥ ΜΑΘΑΝ ΝΑ ΑΚΟΥΣ.
ΣΟΥ ΔΩΣΑΝ ΠΑΛΑΤΙΑ ΤΩΡΑ Η ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΧΙΛΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ, ΔΕΝ ΤΑ ΑΓΑΠΑΣ ΔΕΝ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ, ΚΛΕΙΝΗΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΠΙΣΩΓΥΡΙΖΕΙΣ.
ΔΕΚΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ, ΑΠΟΣΥΝΤΙΘΕΣΑΙ, ΜΙΑ ΓΕΝΝΙΕΣΑΙ,
ΜΑ ΠΑΛΗ ΔΕΝ ΠΕΙΘΕΣΑΙ.
ΧΑΝΕΣΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΔΡΟΜΟΥΣ,
ΚΙ ΑΣ ΞΕΡΗΣ ΚΑΛΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΝΟΜΟΥΣ..
ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΟΥΣ.
ΓΕΛΑΕΙ Η ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΣΕ ΘΕΛΕΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.
ΣΗΚΩ ΜΙΚΡΕ ΜΟΥ ΓΙΝΕ ΑΣΤΕΡΙ ΝΑ ΛΑΜΨΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ
ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΞΕΡΗ.
ΣΗΚΩ ΜΙΚΡΕ ΜΟΥ ΜΗΝ ΚΡΥΦΑΚΟΥΣ,
ΓΕΛΑΝ Η ΑΘΑΝΑΤΗ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣ?......
\"καλή χρονιά.. η θέληση σου να βρει τον θεό και ο θεός να σου δίνει δύναμη...\"
