Σε καταλαβαινω αλλα δεν μπορεις να πεις στους γονεις του οτι με τα προηγουμενα φαρμακα ηταν καλυτερα; Αν ειναι δυνατον οι γονεις του δεν το βλεπουν;Quote:
Originally Posted by parakosa
Printable View
Σε καταλαβαινω αλλα δεν μπορεις να πεις στους γονεις του οτι με τα προηγουμενα φαρμακα ηταν καλυτερα; Αν ειναι δυνατον οι γονεις του δεν το βλεπουν;Quote:
Originally Posted by parakosa
το βλεπουν οι ανθρωποι αλλα ελπιζουν σε κατι καλο... σκεψου το, η συγκριση ειναι αγωγη νοσοκομειου στο οποιο οι συνθηκες ηταν αθλιες και αγωγη διασημου ψυχιατρου που καθησυχασε τον φιλο μου και τον εκανε να τον εμπιστευτει... ελπιζουν κι αυτοι,τι να κανουν...ειναι εξαντλητικο για ολους
Καταλαβαινω, τι να πω! Ομως σε περιπτωσεις πανικου συνηθως κανουμε λαθη.......πρεπει να το δουν πιο ψυχραιμα το θεμα οι ανθρωποι......για να μην ειστε ολοι χαλια......Quote:
Originally Posted by parakosa
Να βρει ένα γιατρό που να τον βλέπει ο ίδιος σα φίλο ούτε πιο πάνω ούτε πιο κάτω να χτίσει μια σχέση εμπιστοσύνης κ να πληρώνει την κανονική τιμή με τους διάσημους ψυχιάτρους δεν μπορείς να το έχεις αυτό
Το επιχείρημα να έχει ψυχωσικος υποτροπη απο την ζέστη δεν γνωρίζω ποσο ευσταθεί κ μου φαίνεται ανόητο. Αυτό που ξέρω είναι οτι τα αντιψυχωτικά δημιουργούν ευαισθησία στους πάσχοντες στις ακραίες θερμοκρασίες αλλά μάλλον πιθανότερο να παρουσιασει σημάδια θερμοπληξίας κάποιος παρα υποτροπή.
Νομιζω το παιχνιδι χάθηκε προς στιγμήν στην αλλαγή φαρμάκου. Οι αλλαγές παντα έχουν ρίσκο κ ενδεχόμενο υποτροπής. Τώρα μένει να δοκιμάζει φάρμακα κ δοσολογιες μέχρι σταθεροποιηθεί.
Γενικά ο δρόμος δεν είναι εύκολος στην ψύχωση.
Μιλάμε για αφόρητα συμπτώματα, παρενέργειες φαρμακων, απομόνωση κ πιθανόν στίγμα.
Γενικά θέλει χρονο η ανάρρωσή κ η πρόοδος κυμαίνεται ανάλογα την περιπτωση. Άλλοι επανέρχονται απο συμπτώματα σε εβδομάδες η λίγους μηνες άλλοι σε κάποια χρόνια.
Αυτό που βοηθάει είναι σωστα φάρμακα κ δοσολογία, γιατρός έμπειρος, ενημέρωση για την πάθηση απο τον ίδιο κ το περιβαλλον του, στήριξη απο οικογένεια κ φιλους και σιγά σιγά να επανέλθει στις δραστηριότητες κ ενδιαφέροντα.
Κι εγώ τα ίδια πιστεύω και σκέφτομαι. Απλά πιστεύω ότι δεν δίνεται η κατάλληλη προσοχή... Μίλησα με έναν γνωστό μου ψυχίατρο πριν λίγο. Κι αυτός διαφωνήσε με την αλλαγή της αγωγής,είπε ότι είναι προιστορικά τα φάρμακα που παίρνει και με συμβουλέψε να βρούμε έναν γιατρό εδώ στο νησί να τον παρακολουθεί και να αφήσουμε τους καθηγητές της Αθήνας... Ελπίζω να είναι δεκτικος σε αυτήν την αλλαγή,και η οικογένεια του το ίδιο. Επίσης μου είπε να απόστασιοποιηθω συναισθήματικα αλλά δεν θέλω να το κάνω και δεν θα το κάνω. Και ότι ενώ χωθει πολύ κ μπορεί να έχουμε κανέναν καυγά με την οικογένεια. Ευχαριστώ πολύ παιδιά για την συζήτηση. Το χρειαζόμουν απίστευτα πολύ.Quote:
Originally Posted by serios
Να αποστασιοποιηθεις συναισθηματικα;;; Γιατι;;; Τωρα που σε χρειαζεται πιο πολυ απο ποτε να τον εγκαταλειψεις;; Δεν πανε καλα οι ψυχιατροι μου φαινεται!! Θα μου πεις, και ποιος παει καλα;; Μην ακους κανεναν, ακου την καρδια σου!!
Αυτο κανω και θα συνεχισω να κανω. πολλη απογοητευση σημερα... εχω μιλησει με 4 διαφορετικους γιατρους. βρηκαμε εναν που θεωρειται καλος στο νησι και λεει δεν εχει νοημα να τον δει γιατι αυτο θελει χρονο κ κατι τετοιες βλακειες. ουτε την αγωγη δεν ηθελε να μαθει. ειπε οτι δεν ειναι καλο να αλλαζει γιατρους κ αγωγες. και να παμε απο φθινοπωρο. αυτη την αγνοια, αυτες τις διαφορετικες αποψεις, αυτο που εχω αποριες και δεν μπορει κανεις να μου τις λυσει και να ενωμερωθω δεν το αντεχω. παντου βλεπω κλειστες πορτες
Την αποστασιοποίηση ίσως σου την είπε γιατί είναι κάτι ψυχοφθορο κ για τον πάσχοντα κ για τους οικείους του.Δοκιμάζονται ψυχικές αντοχές.
Πιστευω τις εχω. εχω περασει δυσκολα απο μικρη στις διαπροσωπικες σχεσεις, το ενα φαουλ μετα το αλλο..πηγαινα σε παιδοψυχιατρο. απο τοτε και μετα νιωθω οτι εχω τον πληρη ελεγχο του εαυτου μου. μπορω να αντεξω αρκει να το θελω...Quote:
Originally Posted by serios
Και επειδη; Αν η κοπελα τον θελει, αυτος την εχει περισσοτερη αναγκη απο ποτε! Γιατι να τον εγκαταλειψει τωρα στα δυσκολα; Κοπελα μου κουραγιο, ευχομαι να βρεθει μια ακρη........Quote:
Originally Posted by serios
Σήμερα δε νιώθω καλά... Το βράδυ δεν κατάφερα να κοιμηθώ..τα μάτια μου έκλειναν από την κούραση αλλά ένιωθα να βλέπω όνειρα ξύπνια . Και είχα μια πολύ έντονη αίσθηση άγχους. Σκέφτομαι να απευθυνθώ σε κάποιον... Είμαι μόνη μου εδώ,έχω δεσμευτει με δουλειά που δεν μπορώ να την αφήσω αλλά δεν είμαι παραγωγική,δεν έχω κουράγιο για τίποτα... Το δίλημμα μου είναι αν πρέπει να απευθυνθώ σε κάποιον ψυχολόγο ψυχοθεραπευτη η σε ψυχίατρο...
Όλοι θέλουμε να είναι δίπλα μας σε τέτοιες στιγμές αλλά δυστυχώς η φύση της ψύχωσης την καθιστά ψυχοφθόρα για μια ερωτικη σχέση. Πολλές φορες ο σύντροφος μας χάνει τον εαυτό του κ νιώθει οτι δεν μπορεί να ακουμπήσει πουθενά. Δυστυχώς είναι ανθυγιεινές καταστάσεις για εναν που είναι φροντιστής.Quote:
Originally Posted by απογοητευμένη
Πχ η παράνοια που είναι μέρος της πάθησης έχει πολλές φορες αντικτοιπο στην οικογένεια γιατί γίνονται μέρος των ψεύτικων πεποιθήσεων μας.
Και εγώ έχασα την τελευταια μου σχέση επειδή είχα επεισόδιο. Είναι πραγματικα σκληρό κ για τους 2.
Άποψη μου είναι οτι πρέπει να προσέξει τον εαυτό της με οτι αυτό σημαίνει για την ίδια.
Εγω θα σου ελεγα σε ψυχιατρο, λιγοι ειναι οι καλοι ψυχοθεραπευτες και αν δεν ειναι καλος θα σε κανει χειροτερα..Quote:
Originally Posted by parakosa
Για μενα οχι! Να το παλεψει μεχρι τελους. Η αγαπη ολα τα νικα, αν ειναι να τα παραταμε στα δυσκολα χ....μεσα. Το θεμα ειναι τι αξιζει να κανουμε.Quote:
Originally Posted by serios
Δεν βρήκα παιδιά γιατρό.. 5 είναι όλοι κ όλοι στο νησί και μου είπαν μετά τις 7 Ιούλη...ήθελα κάτι άμεσο. Δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν μπορώ να ανταπεξελθω στη δουλειά. Αλλά που να πάω; Να πάω να μείνω με τον φίλο μου; Φοβάμαι το αύριο...για το τι προκαλεί σε μένα. Και οι δικοί μου τα έχουν παίξει στην Θεσσαλονίκη,μου λένε να γυρίσω πίσω γιατί θα άρρωστησω...αλλά αν φύγω νιώθω ότι το αφήνω στην τύχη του... Ότι δεν θα έχει την σωστή αντιμετώπιση από τους δικούς του
Δεν ξερω τι να σου πω..μπορεις να πας να μεινεις με τον φιλο σου; Ειναι επικινδυνος τωρα που δεν καταλαβαινει; Εγω λεω κανε λιγη υπομονη μεχρι τις 7 ιουλη!! Αν πας στους δικους σου τωρα μπορει να σε κρατησουν εκει!Quote:
Originally Posted by parakosa
Κούκλα να ξέρεις αφού είσαι από Θεσσαλονίκη κ κάτι να παθεισ υπάρχει λύση απλά να πετύχεις καλό γιατρό άποψη μου καλό είναι να γυρίσεις πρέπει να προσέχεις πρώτα τον εαυτό σου κ μετά οποιονδήποτε άλλοQuote:
Originally Posted by parakosa
Δεν είναι επικίνδυνο το πουλάκι μου...Σε κλάμα και στενάχωρια του βγαίνει όλο... Μου φαίνεται πολύ μακρινό φίλη μου το 7 Ιούλη...οι δικοί μου δεν με κρατάνε πουθενά,μου λένε να κάνω ότι μου φωτίσειQuote:
Originally Posted by απογοητευμένη
Και ότι είναι εκεί να στηρίξουν την κάθε μου απόφαση. Αποφάσισα ότι θα φύγω... Μίλησα ξανά με τον γιατρό από Θεσσαλονίκη. Έχει δίκιο σε πολλά... Δεν μπορώ να κάνω τίποτα εδώ που είμαι. Μόνο παραπάνω άγχος του δημιουργώ που ανησυχεί και για μένα...έχει αγάπη εδώ. Έχει φροντίδα. Περιμένουμε τον χρόνο να περάσει,τίποτα άλλο... Έτσι κι αλλιώς με βλέπει συναισθήματικα τώρα,όχι ερωτικά. Μου το επιβεβαίωσε και ο φίλος μου...
Τα συζητήσαμε και συμφώνησε σε αυτό. Είπε ότι θα είναι πιο ήρεμος αν ξέρει ότι θα μαι με τους δικούς μου...θα φύγω την Κυριακή. Και αν υπάρχει θεός ας μας βοηθήσει
Κούκλα να ξέρεις γενικά όταν ο άλλος έχει πρόβλημα αλλά τον απασχολεί η επιβίωση η δουλειά δηλαδή τα καθημερινά προβλήματα τότε είναι ασφαλές να κανεισ σχέση μαζί του και ασφαλές ενοουμε ότι δεν πρόκειται να σε τραβήξει στα δικά του ρώτα κ γιατρό να δεις τι θα σου πει
Μπραβο χαιρομαι ευχομαι να πανε ολα καλα να μας ενημερωνεις!!Quote:
Originally Posted by parakosa
Elis είναι πολύ νωρίς ακόμα για συμπεράσματα,έχει σκαμπανευασματα συνέχεια...πριν την υπότροπή τον ενδιέφεραν αυτά τα απλά πράγματα και το παλευαμε..τώρα τον ενδιαφέρει μόνο πότε θα έρθει η ώρα να κοιμηθεί...Quote:
Originally Posted by elis
Ευχαριστώ κοριτσάκι μου... Εύχομαι σε όλους καλή δύναμη!!!Quote:
Originally Posted by απογοητευμένη
Ευχαριστουμε!!!!Quote:
Originally Posted by parakosa
Άρα ξέρεις τι κανεισ οπότε με την ευχή μου όλα να πάνε καλά :) :) :)Quote:
Originally Posted by parakosa