Αν είσαι υγιής γιατί να θες να είσαι δυστυχισμένος?
Αν είσαι υγιής τότε δε χρειάζεσαι άτομα που σε κάνουν δυστυχισμένο.
Αντί να λέμε "γιατί ο άλλος", ίσως είναι καλύτερα να ρωτάμε "εγώ γιατί?"
Printable View
Αν είσαι υγιής γιατί να θες να είσαι δυστυχισμένος?
Αν είσαι υγιής τότε δε χρειάζεσαι άτομα που σε κάνουν δυστυχισμένο.
Αντί να λέμε "γιατί ο άλλος", ίσως είναι καλύτερα να ρωτάμε "εγώ γιατί?"
ΑΥΤΟ Αναρωτιεμαι φιλε μου..πως και γιατι εγω...
ισως γιατι δεν εβαλες εγκαιρως τα ορια σου,φιλε μου.Quote:
Originally Posted by colemon
ΟΣΟ, μα ΟΣΟ! προβληματικη να ειναι η συμπεριφορα καποιου, ειναι η δικη μας ανοχη που τον εμπλεκει μαζι μας.
μην φτασουμε στο σημειο να ενοχοποιουμαστε για την δικη του κατασταση, γι αυτην σαφως δεν μπορει να φταιμε, αλλα απ την ζωη μας μπορουμε ΕΥΚΟΛΑ να τον πεταξουμε και να ψαξει αλλου για κοινο ..
Mα ποιος ανθρωπος θα ανεχει εναν τετοιο....πως μπορει να γινει αυτο..και για ποσο..!!
Aν καταλαβαίνω καλά το θέμα σου είναι οι άνθρωποι που έχουν συμπεριφορές που βλάπτουν τους άλλους (αν τις ονομάσουμε συμπεριφορές ή διαταρραχές μπορεί να μην έχει και μεγάλη σημασία). Γι' αυτό αποκλείεις τους οριακούς που όπως λες υποφέρουν και οι ίδιοι.Quote:
Originally Posted by anonymous_1
Το σκέφτομαι απλοϊκά, ο κάθε άνθρωπος έχει μια συμπεριφορά τέτοια που να του δίνει τη δυνατότητα να ζει όσο πιο ευτυχισμένα/ισσορροπημένα μπορεί -κατά τη γνώμη του-. Δηλαδή επιλέγουμε τη συμπεριφορά μας με το κριτήριο το πως θα ζούμε πιο καλά. Αυτός που έχει μια συγκεκριμένη συμπεριφορά το κάνει για να κερδίζει από αυτή τη συμπεριφορά. Άλλος γίνεται καλός, άλλος δραματικός, άλλος ναρκισσιστής, άλλος κακός, κλπ. Όλοι το κάνουν για να κερδίσουν κάτι από αυτό. Φαντάζομαι συμφωνείς σε αυτό;
Από την άλλη, η συμπεριφορά μας καθορίζεται και από αυτά που μάθαμε. Για παράδειγμα, αν έχω μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον που μου έμαθε με τη βία να κερδίζω, ίσως να έχω καθιερώσει τη μέθοδο αυτή γιατί αυτή διδάχθηκα.
Ζώντας όμως, την κάθε μέρα το κάθε λεπτό, παρατηρούμε, και κατά συνέπεια μαθαίνουμε (μάθηση=παρατήρηση) και αν χρειάζεται αναπροσαρμόζουμε τη συμπεριφορά μας. Για παράδειγμα μπορεί να είμαι διαρρήκτης, και να έχω μάθει σε αυτό. Αν όμως δω ότι είναι κάτι το κουραστικό (και πράγματι μπορεί να είναι πολύ κουραστικό "επάγγελμα") και ότι υπάρχουν και άλλες μέθοδοι, αναπροσαρμόζομαι σταδιακά και αντικαθιστώ υπάρχουσες συμπεριφορές με νέες.
Αυτή είναι η γενικότερη σκέψη μου.
Συνεχίζω τη σκέψη μου, αν έχω επιλέξει τη συμπεριφορά να βοηθάω τους άλλους (και αυτή είναι μια συμπεριφορά ή διαταρραχή ίσως -εξαρτημένη διαταρραχή είναι στο link που έδωσες-) με μεγάλη πιθανότητα θα βρεθώ κοντά σε κάποιο άτομο με τα χαρακτηριστικά που ανέφερες, (ειδικά αν έχω και τη σκέψη της πιθανής αλλαγής συμπεριφοράς του).
Νομίζεις ότι αυτές οι σκέψεις συμβαδίζουν με τις δικές σου σκέψεις;