μεσα σε ενα ζευγαρι εισαι, αλλο πραγμα αν ησουν παιδακι και ησουν και εσυ μερος της οικογενιαςQuote:
Originally Posted by Δανάη Κ.
Printable View
μεσα σε ενα ζευγαρι εισαι, αλλο πραγμα αν ησουν παιδακι και ησουν και εσυ μερος της οικογενιαςQuote:
Originally Posted by Δανάη Κ.
σε ενα ζευγαρι που το ενα μελος του ειναι η μητερα μου. μην τα ισοπεδωνεις ολα. σε λιγο θα μου πεις οτι ειμαι και φορτωμα στη μανα μου.Quote:
Originally Posted by axl100
εκ των πραγματων ειναι, και οπως ειπε και η Δαναη η μητερα της το ξεκαθαρισε απο την αρχη. Αυτο σημαινει πως το νεο ζευγαρι το εχει συζητησει και εχει βγαλει κοινη αποφασηQuote:
Originally Posted by nflu
αυτο εξαρταται απο εκεινη, αν σε νοιωσει φορτωμα θα στο δειξει με καποιο τροποQuote:
Originally Posted by Δανάη Κ.
Δανάη σου δίνω συγχαρητήρια για την ωριμότητά σου για μόλις 19 ετών. Μπράβο! Δεν είσαι καθόλου παράλογη, δεν βλέπω να ζηλεύεις πουθενά απλά βλέπω μια λογική και σωστή στάση στην αντιμετώπιση και τις σκέψεις σου. Δεν θεωρώ οτι απαιτείς και ζητάς τίποτα παράλογο, έχεις απόλυτο δίκιο και λογικό ήταν να απογοητευτείς. Γιατί όσο ερωτευμένη και αν είναι η μητέρα σου ΕΙΝΑΙ μητέρα σου και αυτόν τον ρόλο ΔΕΝ πρέπει ποτέ να τον χάνει (τον οποίο χάνει). Απ'ότι βλέπω πρέπει να είσαι και να νιώθεις ανεξάρτητη από την μητέρα σου δλδ δεν θεωρείς οτι είσαι το κέντρο του κόσμου (δεν το πιστεύω) απλά ζητάς τα απλά πράγματα που θα έπρεπε να είχες από εκείνη. Θεωρώ πολύ λάθος την στάση της μητέρας σου. Ήσουν απόλυτα σαφής σε όσα γράφεις.
Θεωρώ οτί θα πρέπει να της μιλήσεις και να της πεις ότι μας είπες!
ε οχι. εχεις φτασει στα ακρα. δεν ειπαμε οτι ειμαι 30χρονων και μενω ακομα με τη μανα μου, στο σπιτακι μας το ωραιο, εμποδιζοντας όντως τη ζωη της! δεν μιλαμε για κατι μη φυσιολογικο εδω. 19 ειμαι, ηδη μακρια απο την πολη μου, σπουδαζω και ξεκιναω σιγα σιγα την πορεια μου. εκ των πραγματων με υπολογιζει ακομα στη ζωη της ως κορη που μενει στο ιδιο σπιτι τις μερες διακοπων.Quote:
Originally Posted by axl100
οχι, σου εβαλαν ορια και δεν τα δεχεσαι, σαν το παιδακι που βγαζουν απο την κρεβατοκαμαρα και το πανε στο παιδικοQuote:
Originally Posted by Δανάη Κ.
δεχομαι το οτι φτιαχνει ξανα τη ζωη της και οχι μονο το δεχομαι, το σεβομαι κιολας γιατι ειναι λογικο. αλλα δεν μπορω να δεχθω τη συμπεριφορα της και τη μη τιριση της ισορροπιας. δεν μου φαινεται λογικη η αποψη σου. νομιζω πως εισαι μιλια μακρια απο το τι ειναι αυτη η κατασταση. η δικη μου συμπεριφορα δεν θα αλλαζε απο τη στιγμη που η συμπεριφορα της μητερας μου απεναντι ΣΕ ΜΕΝΑ δεν αλλαζε. με ολες τις αλλες αλλαγες ειμαι απολυτα συμφωνη και μαλακια δικη μου που επισημανα το γεγονος του νοικοκυριου και τα λοιπα που τελικα ειναι ανουσιο και καθολου σημαντικο.Quote:
Originally Posted by axl100
..συμφωνώ με τη μπέτε και με τον αξλ, (στα περισσότερα)...:)
Δανάη είναι λογικό να νιώθεις λίγο άβολα με αυτή την κατάσταση καθώς περίμενες να έχεις πάλι το ρόλο του παιδιού στη σχέση με τη μαμά όταν ο πατέρας ήταν απων και εκείνη είχε αναλάβε (με επιτυχία απ όσο κατάλαβα) και τους δυο ρόλους.
Τώρα που σταθήκατε όλοι στα πόδια σας βρήκε και αυτή (επιτέλους) χρόνο για τον εαυτό της και ...ερωτεύτηκε.
Αυτό έπρεπε να σε χαροποιεί και όχι να σε προβλματίζει.
Τη συμπεριφορά της την αποδίδω στο πόσο άβολα νιώθει μαζί σου, στο ότι δεν ξέρει πως να φερθεί και πως κάπου βαθιά μέσα της να νιώθει και τύψεις που συνέχισε τη ζωή της.
Πρέπει να της μιλήσεις. Να της δώσεις την "ευχή" σου, να καταλάβει πως επιβραβεύεις αυτή την κατάσταση και είσαι ευτυχισμένη με την επιλογή της...:)
πι ες: αυτό το να στέλνουμε με ψύλλου πήδημα τον καθένα σε ψυχολόγο, μόνο ως αστείο μπορώ να το πάρω.
Δεν νομίζω ότι μας έχουν δωθεί τόσο πια επαρκείς πληροφορίες για την σχέσης Δανάης και της μητέρας της, ούτως ώστε να προκύπτουν τόσο ... άκαμπτες απόψεις κι αυτές από αποσταση.
Ας μην ξεχνάμε ότι η Δανάη έχει και την αρνητική εμπειρία από τον πατέρα της.
και δεν νομίζω ότι είναι θετικό να καταπιέζει η ίδια τα συναισθήματά της, σκεφτόμενη πως "αισθάνεται λάθος".
παντα η σχεση γονεα και παιδιου θα ειναι σχεση γονεα και παιδιου. παντα το παιδι θα θελησει μια γνωμη του γονεα, παντα μια υποστηριξη, κουβεντα και παντα ο γονεας απο την πλευρα του θα χαιρεται να τα προσφερει αυτα. Δεν με ενδιαφερει να με περιποιειται, να με προστατευει, να με "χαιδευει" και να ειμαι το παιδακι της. ενα ατομο για την πιο ουσιαστικοτερη κουβεντα θελω να εχω. δεν θελω να μου τα δινει ολα στο πιατο, ζηταω συζητηση, συμβουλες και ανταλλαγη αποψεων σε ουσιαστικα θεματα πραγμα που, ενω παλια γινοταν, τωρα δεν το βλεπω πουθενα.Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
βεβαια απο την αλλη γνωριζω οτι τα λαθη του πατερα δεν μπορω να τα ξεσπασω στη μητερα μου, η οποια εκανε εναν λαθος κατα τη γνωμη μου χειρισμο της καταστασης. αλλα απο την αλλη εχουν μπλεχτει τα παντα μεσα μου και δεν ξερω απο που να αρχισω να ξελυνω...Quote:
Originally Posted by Body-Rocker
...αυτό προσπαθώ να σου πω...Quote:
Originally Posted by Δανάη Κ.
Η μητέρα σου με τη συμπεριφορά της σου δείχνει να έχει απομακρυνθεί.
Εσύ το βλέπεις σα να αποξενωθήκατε. Εγώ πιστεύω πως νιώθει άβολα μαζί σου για την επιλογή της και βαθιά μέσα της ίσως φοβάται πως την κρίνεις ακριβώς γι αυτό το λόγο: μήπως νιώθεις πως είναι λιγότερο μαμά σου πια.
Μια κουβέντα σε ήρεμο και αγαπησιάρικο τόνο με εσένα να της λες πως χαίρεσαι για τη σχέση της αλλά σου λείπει η μαμά σου πιστεύω πως θα φέρει πίσω τις χαμένες ισορροπίες.
Είσαι μες στην κατάσταση και δεν μπορεις να δεις πόσο εύκολο είναι.
Κάνε μια προσπάθεια...:)
περιμενε να περασει λιγος χρονος για να συνηθισετε την νεα ταξη πραγματων στο σπιτι, μετα θα καταλαβεις που πανε τα πραγματαQuote:
Originally Posted by Δανάη Κ.
δαναη, γεια σου!
εκανα εικονα της μαμας σου να πλενει πιατα καθε 5 λεπτα κ παλαιοτερη εικονα οταν μενανε στοιβες...
οταν περνας καλα με τον ανθρωπο που ζεις ετσι λειτουργεις.
κατα εναν τροπο σαν να την κοροιδευεις που εγινε χαρωπη νοικοκυρα...
ηθελες να τη βλεπεις ετσι κ παλιοτερα φανταζομαι.
το ξερεις πως δεν ηταν γιατι προφανως κ προβληματα ειχε κ σωστη σχεση δεν ειχε.
ωστοσο επειδη ενιωσες πως δεν δειχνει ενδιαφερον σε σενα, αντιστοιχο με παλαιοτερα, μιλησε της.
οπως τα ειπες κ εδω...
μπορει να μν το εχει αντιληφθει.
Δανάη γειά σου και από μένα
Θα σου μιλήσω από την πλευρά της μητέρας σου, σαν μητέρα χωρισμένη με γιο 21 χρονών.
Η προτεραιότητα μιας μάνας είναι πάντα τα παιδιά της όσο χρονών και αυτά είναι. Ποτέ-και είναι από τα ελάχιστα πράγματα που έχω μείνει σταθερή και με τα δυο πόδια και απόλυτη-μια μάνα με όλη τη σημασία της λέξης, δεν βλέπει το παιδί της σαν ξένο σώμα.
Σαν αντίποδας έρχεται η προσωπική ζωή της που μέσα στα πλαίσια της διακριτικότητας και της σοβαρότητας, είναι επίσης σημαντική και πρέπει να γίνεταιι σεβαστη από τους ανθρώπους του στενού περιβάλλοντος της.
Η μητέρα σου έχει δικαιωμα στη ζωή και στην συντροφικότητα μετά από τοσα χρόνια που είναι μόνη της και χαίρομαι που το αντιλαμβάνεσαι και το σέβεσαι.
Δεν πιστεύω ότι σε εχει βάλει σε δεύτερη μοίρα, είναι προφανώς ενθουσιασμένη με τη νέα κατάσταση, ίσως από την άλλη αισθάνεται απέναντι σου λίγο αμήχανα και δεν ξέρει πως να το διαχειριστει.
Πιστεύω επίσης ότι η μητέρα σου είναι αυτή που θα έπρεπε να κάνει μια συζήτηση μαζί σου, να σου πει το πως αισθάνεται με την νέα κατάσταση και να θελήσει να μάθει πως αισθάνεσαι εσύ μ' αυτήν. Να σε επιβεβαιώσει και να καθησυχάσει τις όποιες αμφοβολίες και τους φοβους σου, ότι δεν θ' αλλάξει τίποτα απέναντι σας και ότι θα είναι για σας πάντα η μητέρα που ήταν.Αυτό θα έκανα στη θέση της γιατί ξέρω ότι είναι καλο τα πράγματα να είναι ξεκάθαρα από την αρχή και ένα παιδί ακομα και αν έχει μεγαλώσει έχει ανάγκη από μια τέτοια επιβεβαίωση.
Δεν κατηγορώ την μητέρα σου που δεν το έκανε και φυσικα δεν έχω το δικαιωμα, πιστεύω ότι θέλει, αλλά δεν ξέρει στην συγκεκριμένη περίπτωση πως.Πολλες φορές εμείς οι γονείς, όσο και αν σου φαίνεται περίεργο, αισθανόμαστε λιγο αμήχανα και δεν ξέρουμε πως να θίξουμε τέτοια θέματα. Είναι μια νέα κατάσταση και για τη μητέρα σου και για σένα, δώσε λιγο χρονο για να επανέλθουν τα πράγματα στην πρότερη ροη τους.
Η μητέρα σου αυτή τη στιγμή αισθάνεται την έντονη ανάγκη να δώσει τον καλύτερο εαυτό της στην σχέση της , για αυτό βλέπεις και αυτές τις αλλαγές πάνω της. Δεν σημαίνει ότι αισθάνεται "λιγοτερα" για τα παιδιά της σε διαβεβαιώ.
Αν δεν γίνει το πλησιασμα από την ίδια, μην διστάσεις να το κάνεις εσυ. Δειξε της ότι δεν έχεις πρόβλημα με τον σύντροφό της, δείξε της και την ανάγκη σου για την προσοχή της. Στην θέση της θα αισθανομουν πολυ όμορφα αν το παιδί μου εξέφραζε κατι τετοιο και θα γινόταν αφορμή για μια ακόμα πιο δυνατή "ενήλικη" σχεση.
Να είσαι καλά πουλάκι μου
Δανάη έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα λες. Όσοι έχουν απαντήσει το αντίθετο, σίγουρα δεν έχουν ζήσει κάτι ανάλογο. Αυτό που μπορείς να κάνεις, είναι υπομονή για λίγο καιρό μέχρι να "ξεφουσκώσει¨" όλο αυτό και μετά να της μιλήσεις. Επειδή αν το κάνεις τώρα, το πιθανότερο είναι να μην καταλάβει τίποτα ή ακόμα χειρότερα, να καταλάβει άλλα αντι άλλων!
Πάντως είναι πολύ χάλια συναίσθημα. Και η θέα της χαζοχαρούμενης μαμάς που δεν καταλαβαίνει Χριστό ... (εμετός..)
Ε, εντάξει μήπως το παρατράβηξες λιγάκι???Quote:
Originally Posted by vlack_swan
Εσύ όταν ερωτεύεσαι δεν χαζοχαίρεσαι? Δεν θες να φροντίζεις τον άνθρωπο με τον οποίο είσαι ερωτευμένη? Ε, αυτό έπαθε η μητέρα της και επειδή είναι μάνα της πρέπει να χαίρεται...
Εγώ πάντως πάντα χαιρόμουν όταν η μητέρα μου προσπαθούσε να φτιάξει την ζωή της. Άνθρωπος είναι και αυτή και επειδή την αγαπώ όσα και αν μου έχει κάνει δεν θέλω με τίποτα στον κόσμο να είναι μόνη της και θέλω να έχει έναν άνθρωπο που να της βγάζει καλά και όμορφα συναισθήματα.
Και αν λες οτι είναι πιθανό να μην καταλάβει Χριστό το κάνεις να φαίνεται απόλυτο και βάζεις σε μια άσχημη κατάσταση το κορίτσι να σκεφτεί αρνητικά... Δεν είναι σωστό! Εγώ θα της έλεγα να της μιλήσει...
Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο ούτε και οι καταστάσεις!
Δεν είπα πως είναι κακό το να ξαναφτιάξει τη ζωή της. Ας το κάνει όμως πιο διακριτικά. Τεσπα οκ.
Και αν διάβασες όλο το μήνυμά μου κι εγώ της είπα να μιλήσει μαζί της.
οπως να το εκρυβε απο τα παιδια φανταζομαι...Quote:
Originally Posted by vlack_swan
Ήθελα να σταθώ κυρίως σε αυτό που είπες οτί "είναι πολύ πιθανό να μην καταλάβει τίποτα"...Quote:
Originally Posted by vlack_swan
Και όσο για το να ξαναφτιάξει την ζωή της διακριτικά απλά δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε μια μητέρα που θέλει να συζήσει με τον άντρα τον οποίο είναι ερωτευμένη. Εγώ ποτέ δεν το πήρα αρνητικά και ούτε μου είχε κάνει κακό ποτέ στην σχέση μου με την μητέρα μου. Ίσως να κάνει κακό σε μικρότερες ηλικίες...
Όχι βέβαια! Θα μπορούσε να είναι πιο διακριτική όταν βρίσκονται και οι 3 μαζί στον ίδιο χώρο εννοούσα. Να μην έδειχνε πως είναι τόσο συνεπαρμένη απο αυτή τη σχέση. Ε κ λίγη αυτοσυγκράτηση που και που δεν βλάπτει. Θα μπορούσε να δείχνει με τη συμπεριφορά της πως << οκ έχω μια σχέση, με κάνει ευτυχισμένη αλλα η προτεραιότητά μου είσαι εσύ>>.Quote:
Originally Posted by axl100
Επειδή όμως παρερμηνεύονται αυτά που λέω, σταματάω εδώ. Ο σκοπός μου άλλωστε δεν είναι να δημιουργήσω αρνητικά συναισθήματα, απλώς τη γνώμη μου είπα.
Ωραία, εσύ δεν το πήρες αλλα αυτό δεν είναι ο κανόνας. Άλλοι το παίρνουν στραβά! Μπράβο σου πάντως.Quote:
Originally Posted by Christina82
Βρε δεν είπα οτί είναι ο κανόνας. Αλλά ακριβώς αυτό ήθελα να πω σε σένα οτί δεν είναι κανόνας αυτό που είπες (επειδή κάπως έτσι μου φάνηκε)Quote:
Originally Posted by vlack_swan
Συζήτηση κάνουμε βρε, δεν δημιουργείς τίποτα αρνητικό!Quote:
Originally Posted by vlack_swan
νομιζω εσυ το χεις ζησει ακριβως οπως το περιγραφω και με καταλαβαινεισ οσο δεν παει, απ'οτι φαινεται.Quote:
Originally Posted by vlack_swan
Χαιροσουν γιατι μαλλον η δικη σου μητερα εβρισκε την ισορροπια. Κοιτα λοιπον την κατασταση εδω. Ημουν σε πολυ καλη κατασταση τελευταια και δεν αντιδρουσα καθολου αποτομα. Εφυγα για Σαββατοκυριακο και τωρα που γυρισα, ηταν στην κουζινα και μαγειρευε. καθισα λιγο εκει, ειπαμε τα τυπικα "τι κανεις" και μετα ΤΙΠΟΤΑ! ομως τιποτα!!! ουτε πως περασα, τι εκανα.... δεν ηταν καθολου ετσι. γιατι τωρα?? δεν ειπα να κανουμε καμια συζητηση ωρων ρε γαμωτο. ΕΝΑ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΕΣ, ΤΙ ΚΑΝΑΤΕ ΗΘΕΛΑ! και ειχα σχεδιασει να της πω τοσα πολλα γυρνωντας... τελοσπαντων, φευγοντας απο την κουζινα και αφου παρεμεινε σιωπηλη, της λεω πολυ ηρεμα "ενταξει ρε μαμα, μη με ρωτας τοσα πολλα!!" και μου λεει "ε, τι κανατε?" "ασ'το....."Quote:
Originally Posted by Christina82
Γεια σου Δανάη! Δεν θα σου πω αν κάνει καλά ή όχι η μαμά σου που συμπεριφέρεται έτσι, γιατί δεν μπορώ να ξέρω γιατί το κάνει. Κάποιος λόγος θα υπάρχει γι' αυτή την αλλαγή που για την ώρα μόνο η ίδια τον ξέρει. Το θέμα είναι ότι εσύ νοιώθεις σαν να σε πετάει έξω από τη φωλιά, έτσι δεν είναι; Θα μπορούσες όμως να το δεις το πράγμα και από την θετική του πλευρά: είσαι ελεύθερη να δοκιμάσεις τα φτερά σου και να πετάξεις! Ξέρεις τι σημαντικό που είναι να μην έχεις πίσω σου μια μάνα δυστυχισμένη και γαντζωμένη πάνω σου; Να μην σε τραβάει προς τα πίσω κάθε φορά που εσύ θες να προχωρήσεις; Να μη λούζεσαι το σύνηθες τροπάριο των διαζευγμένων "θυσιάστηκα για τα παιδιά μου και γι' αυτό δεν ξανάφτιαξα τη ζωή μου"; Για μένα, μια καταθλιπτική και χειριστική μάνα που παίζει το ρόλο του μάρτυρα και περιμένει ανταπόδοση από τα παιδιά της είναι ό,τι χειρότερο. Η δικιά σου η μάνα προχώρησε και ξανάφτιαξε τη ζωή της (κάτι απόλυτα φυσιολογικό), οπότε τουλάχιστον δεν κρέμεται από πάνω σου - μεγάαααλη υπόθεση!!! Τα υπόλοιπα πιστεύω θα τα βρείτε στην πορεία. Είναι σχετικά πρόσφατες οι αλλαγές, οπότε μάλλον χρειάζεται χρόνος για να βρείτε τις ισορροπίες σας στην καινούρια κατάσταση. Ίσως να βοηθούσε αν προσπαθούσες κι εσύ να δεις τη ζωή σου από δω και πέρα χωρίς να δίνεις στη μαμά σου πρωταγωνιστικό ρόλο...
Ευτυχως, ποτε δεν κρεμομουν απο τη μητερα μου και ποτε εκεινη απο μενα. δεν κατεφευγα ποτε σε εκεινη για τη λυση των προβληματων μου τρεχοντας! ειχαμε καλη σχεση αλλα δεν κρεμομουν απο πανω της. Οποτε, δεν της εδινα και πρωταγωνιστικο ρολο. Απο 'κει και περα, βεβαια, με ηρεμουσε το γεγονος οτι ηξερα πως οταν γυρισω στο σπιτι για διακοπες, θα εχω το ενδιαφερον της και θα μοιραζομαστε πραγματα και αποψεις που ολο το χρονο δεν ειχαμε την ευκαιρια να μοιραστουμε. Απο αυτη τη σκοπια, οντως με πειραξε παρα πολυ το οτι γυρισα και δεν βρικα αυτο που περιμενα, ή αλλιως αυτο που ειχα δεδομενο. Παρ'ολα αυτα, ειμαι ανθρωπος που στεκεται πολυ στα ποδια του και προτιμα να ειναι μονος του απο το να αναλωνεται με προσωπα που δεν του ειναι αρκετα. Βεβαιως αυτο δεν ισχυει για τη μητερα μου, γιατι ρε...ειναι μητερα μου. Ομως, η φαση στην οποια βρισκομαι τελευταια ειναι ειναι οτι κανεις δε μου κανει, οτι βαριεμαι τους παντες και κανεις δε μου λειπει οπου και αν βρισκομαι πανω στη γη εκτος απο ενα ατομο που εχουμε δεθει παρα πολυ.Η καρδια μου ειναι αδεια απο εντονα συναισθηματα. (αυτος ειναι ο λογος που στο πρωτο μου μηνυμα εγραψα πως νιωθω διαλυμενη μεσα μου) Γνωριζοντας οτι και η μητερα μου περνουσε κατα καιρους τετοιες καταστασεις, πιστεψα οτι μια κουβεντα μαζι της θα βοηθουσε. Δεν υπηρξε ευκαιρια οταν τη ζητησα, δεν υπαρχει θεληση απο μενα πλεον να τη ζητησω.Quote:
Originally Posted by Roxanne
Απλά εγώ νομίζω ότι είναι φάση και θα περάσει.
Δώσε λίγο χρόνο στην μητέρα σου να χαλαρώσει και σε σένα να δεχτείς την νέα κατάσταση. Δεν κάνουν κακό και οι αγκαλιές προς την μανούλα...
Η αγάπη που έχει για σένα ποτέ δεν θα μειωθεί, απλά όπως είπα περνάει φάση, άνθρωπος είναι κι αυτή, έχει και δικαίωμα στα λάθη, όπως όλοι μας.