Τι γαμάτο!!! θα ήθελα σε παρακαλώ προτάσεις από γκόθικ κείμενα!.. προς το παρόν έχω βρει μόνο ποίηση από έντγκαρ αλαν πόε, ρεμπώ (εποχή στην κόλαση), μποντλέρQuote:
Originally Posted by Gothly
Ζέστανε μια μπούκλα από τα μαλλιά της ανάμεσα στα χέρια του. Μικροί κρύσταλλοι πάγου έλιωσαν και έβρεξαν τις παλάμες του. Έσκυψε προσεχτικά κι έγλειψε το νερό.
Ακούμπησε το μάγουλό του στην άκρη της μπανιέρας και ένιωσε το ψύχος να μπήγει τα δόντια του βαθιά στο δέρμα. Ήταν τόσο όμορφη. Επέπλεε σε μια επιφάνεια από πάγο.
Αυτό που τους ένωνε υπήρχε ακόμη. Τίποτα δεν είχε αλλάξει. Τίποτα δεν ήταν διαφορετικό. Ήταν από το ίδιο είδος.
Δυσκολεύτηκε να της ανοίξει το χέρι για να μπορέσει να βάλει την παλάμη του πάνω στη δική της. Έμπλεξε τα δάχτυλά του με τα δικά της. Το αίμα ήταν ξερό και παγωμένο, ενώ μικρές φολίδες είχαν κολλήσει στο χέρι του.
Ο χρόνος δεν είχε ποτέ καμία σημασία μαζί της. Χρόνια, μέρες ή βδομάδες σωρεύονταν όλα αντάμα σ'ένα όμορφο συνονθύλευμα, στο οποίο το μόνο που σήμαινε κάτι ήταν αυτό εδώ: η παλάμη της πάνω στη δική του.
Εκείνη είχε κάνει ξανά τον χρόνο σημαντικό. Γι'αυτό δεν θα κυλούσε ποτέ ξανά αίμα ζεστό στις φλέβες της.
.................................................. .................................................. .................
Κοίταξε τα χέρια του. Πόσο μισούσε τα χέρια του. Κουβαλούσαν και ομορφιά και θάνατο σε μια ασύμβατη διπλή υπόσταση, με την οποία είχε μάθει να ζει αναγκαστικά. Μόνο όταν τη χάιδευε ήταν καλά τα χέρια του. Το δέρμα του πάνω στο δέρμα της έδιωχνε καθετί κακό, το έκανε να φύγει μακριά για λίγο. Ταυτόχρονα, έτρεφαν ο ένας τα κρυφά μίση του άλλου. Έρωτας και θάνατος, μίσος και ζωή. Τα αντίθετα που τους είχαν μετατρέψει σε πεταλούδες της νύχτας, οι οποίες πετούσαν όλο και πιο κοντά γύρω απο τη φλόγα. Εκείνη κάηκε πρώτη.
......................................
Φυσικά δεν είναι δικά μου αυτά :ρ
είναι δυο αποσπάσματα απο τη "παγωμένη πριγκίπισσα" της Camilla Lackberg
