Αποπροσωποποιηση

Printable View

Show 40 post(s) from this thread on one page

15-09-2012, 23:08
Raffaella

Τωρα δεν ειναι ακριβως αποπροσωποποιηση αυτο που εχω, ειναι μια γενικη συναισθηματικη αποσταση και προς τον εαυτο μου, και προς τους αλλους, αλλα εν μερει το καλλιεργω συνειδητα, ως ασπιδα προστασιας για να μην επηρεαζομαι πιο πολυ απο ο,τι πρεπει.Η υπομονη παντως χρειαζεται παντα οταν καποια διαταραχη που ειχαμε επστρεφει(τετοιες επιστροφες ειναι πολυ συνηθεις), και οι σπασμωδικοι χειρισμοι δε βοηθανε.Κι εγω διαφορα ειχα ξεπερασει τελειως και χωρις βοηθεια φαρμακευτικη ή ιατρικη, καποια απο αυτα επεστρεψαν, αλλα ψαχνω παντα πού εκανα εγω το λαθος, και συνηθως το βρισκω.
15-09-2012, 23:22
marp

Είμαι πολύ καλύτερα τώρα, απλώς ξέρω ότι είμαι ευαίσθητη σε καταστάσεις που μου προκαλούν πίεση. Πρέπει να προσέχω, αλλά δε μπορώ να το κάνω πάντα. Η επαφή με τη φύση βοηθάει απίστευτα! Βοηθάει και η επαφή με αξιόλογους και αισιόδοξους ανθρώπους. Μακάρι να ήταν λίγο διαφορετικός ο χαρακτήρας μου και να ήμουν κι εγώ πιο αισιόδοξη και πιο θετική. Και να μην επαναλαμβάνω τα ίδια λάθη...
16-09-2012, 15:13
στελιος66

Quote:

Originally Posted by marp

Είμαι πολύ καλύτερα τώρα, απλώς ξέρω ότι είμαι ευαίσθητη σε καταστάσεις που μου προκαλούν πίεση. Πρέπει να προσέχω, αλλά δε μπορώ να το κάνω πάντα. Η επαφή με τη φύση βοηθάει απίστευτα! Βοηθάει και η επαφή με αξιόλογους και αισιόδοξους ανθρώπους. Μακάρι να ήταν λίγο διαφορετικός ο χαρακτήρας μου και να ήμουν κι εγώ πιο αισιόδοξη και πιο θετική. Και να μην επαναλαμβάνω τα ίδια λάθη...

Ευχομαι να ειναι περαστικα για ολους μας συντομα! Οσον αφορα τα λαθη μας,τουλαχιστον να διδασκομαστε απο αυτα και να εχουμε παντοτε μια ενθυμηση τους,(οχι βεβαια με την εννοια της αφορητης και κατθλιπτικης ενασχολησης μαζι τους), ωστε να λειτουργουν ως μπουσουλας αποφυγης νεων περιπετειων! Τι να κανουμε και τα λαθη μεσ'το προγραμμα ειναι. Αλλωστε errare humanum est. Eπιτρεψτε μου και μια συμβουλη: Οσο μπορειτε καντε προσευχη. Μονο χαμενες δεν θα βγειτε. Συνηθως στο εδαφος της φυτρωνει και καλλιεργειται η αισιοδοξια και η θετικη σκεψη.
16-09-2012, 15:54
marp

Έχεις δίκιο για την προσευχή, πιστεύω ότι οι άνθρωποι που συνειδητά προσεύχονται, τα αντιμετωπίζουν όλα καλύτερα. Απλώς μερικές φορές νιώθω τόσο χάλια, τόσο απελπισμένη, που δεν έχω τη δύναμη ούτε αυτό να κάνω...Νιώθω σαν έφηβη που αμφισβητεί τα πάντα μερικές φορές...
16-09-2012, 19:34
στελιος66

Quote:

Originally Posted by marp

Έχεις δίκιο για την προσευχή, πιστεύω ότι οι άνθρωποι που συνειδητά προσεύχονται, τα αντιμετωπίζουν όλα καλύτερα. Απλώς μερικές φορές νιώθω τόσο χάλια, τόσο απελπισμένη, που δεν έχω τη δύναμη ούτε αυτό να κάνω...Νιώθω σαν έφηβη που αμφισβητεί τα πάντα μερικές φορές...

Παρε δυναμη και κανε μια μικρη αρχη.Δεν ειναι αναγκη να ζορισεις τον εαυτο σου παραπανω απο οσο αντεχει. Απλα αυτο που θα κανεις καντο ολοκαρδα και με αγαπη και σιγουρια οτι καποιος εκει επανω μας ακουει. Αν θελεις μπορω να πω και κανενα καλο βιβλιο να διαβασεις,εμενα με βοηθαει αρκετα.
16-09-2012, 23:39
marp

Ναι, θα ήθελα να μου πεις κάποια βιβλία. Κι εμένα με έχουν βοηθήσει αρκετά κάποια βιβλία.
Ευχαριστώ πολύ!
17-09-2012, 12:39
στελιος66

Καλημερα μαρπ! Λοιπον ενα πολυ καλο βιβλιο ειναι το:Βιος και λογοι γεροντος Πορφυριου Καυσοκαλυβιτου. Θα σου πω και αλλα,απλα να τα κοιταξω λιγο. Αυτο παντως θα σου αρεσει πολυ πιστεψε με,αναφερεται και στα ψυχολογικα. Επισης ενα πολυ καλο σαιτ ειναι το ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ,το γραφω με κεφαλαια γιατι ετσι βγαινει στο google.Εχει πολλες αναφορες στα θεματα που μας απασχολουν και καποιες προσευχες ειδικα για ανθρωπους που υποφερουν απο διαφορα ψυχολογικα. Οτι θελεις στη διαθεση σου,μεγαλη χαρα μου να βοηθησω εναν συνανθρωπο μου!
17-09-2012, 16:28
marp

Ευχαριστώ πάρα πολύ!
19-09-2012, 00:13
~Lucy~

Γεια σου Στελιο!
Ειχα κι εγω αποπροσωποποιηση για ενα διαστημα, στο πλαισιο της μεταιχμιακης διαταραχης προσωπικοτητας. Δεν αναγνωριζα τον εαυτο μου, ενιωθα οτι ο,τι κι αν ελεγα ο,τι κι αν εκανα, το εκανα τελειως μηχανικα, σα να μην ελεγχα το σωμα μου συνειδητα. Δεν ειχα κανενα απολυτως συναισθημα και σε συνδυασμο με την αποπραγματοποιηση ηταν ο,τι πιο βασανιστικο εχω βιωσει, που παραλιγο να με οδηγησει σε αποπειρα.. Ηταν λες κ ημουν καθηλωμενη σε ενα σωμα που δεν ενιωθα καν δικο μου, αισθητηρια αχρηστευμενα, στεκομουν καθηλωμενη ανημπορη να κανω και να πω το ο,τιδηποτε κι ακομη κι αν εσκιζα τα ρουχα μου ηταν το λιγοτερο που θα μπορουσα να κανω για να εκφρασω την ανυπαρξια μου βιωνα..Δε μπορουσα να νιωσω κατι για τους δικους μου ανθρωπους κι αυτο με τσακιζε! Δεν ενιωθα καν ανθρωπος! Και δε μπορουσα να φανταστω καν οτι μπορουσε και καποιος αλλος μπορει να περναει την ιδια κατασταση..Εντελει δοκιμασα πολλα χαπια, αυτο που με βοηθησε εξαρχης ηταν το risperdal (αντιψυχωτικο) σε συνδυασμο με καποιο αλλο, μετα ομως ξανακυλησα κ τελικα τωρα βρηκα την υγεια μου με το abilify, επισης αντιψυχωτικο σε συνδυασμο παντα.
Συμφωνω οτι πρεπει να χουμε πιστη στο Θεο, αλλα ποσο ευκολο ειναι εκεινες τις δυσκολες ωρες να τη χασουμε...
19-09-2012, 10:52
στελιος66

Quote:

Originally Posted by ~Lucy~

Γεια σου Στελιο!
Ειχα κι εγω αποπροσωποποιηση για ενα διαστημα, στο πλαισιο της μεταιχμιακης διαταραχης προσωπικοτητας. Δεν αναγνωριζα τον εαυτο μου, ενιωθα οτι ο,τι κι αν ελεγα ο,τι κι αν εκανα, το εκανα τελειως μηχανικα, σα να μην ελεγχα το σωμα μου συνειδητα. Δεν ειχα κανενα απολυτως συναισθημα και σε συνδυασμο με την αποπραγματοποιηση ηταν ο,τι πιο βασανιστικο εχω βιωσει, που παραλιγο να με οδηγησει σε αποπειρα.. Ηταν λες κ ημουν καθηλωμενη σε ενα σωμα που δεν ενιωθα καν δικο μου, αισθητηρια αχρηστευμενα, στεκομουν καθηλωμενη ανημπορη να κανω και να πω το ο,τιδηποτε κι ακομη κι αν εσκιζα τα ρουχα μου ηταν το λιγοτερο που θα μπορουσα να κανω για να εκφρασω την ανυπαρξια μου βιωνα..Δε μπορουσα να νιωσω κατι για τους δικους μου ανθρωπους κι αυτο με τσακιζε! Δεν ενιωθα καν ανθρωπος! Και δε μπορουσα να φανταστω καν οτι μπορουσε και καποιος αλλος μπορει να περναει την ιδια κατασταση..Εντελει δοκιμασα πολλα χαπια, αυτο που με βοηθησε εξαρχης ηταν το risperdal (αντιψυχωτικο) σε συνδυασμο με καποιο αλλο, μετα ομως ξανακυλησα κ τελικα τωρα βρηκα την υγεια μου με το abilify, επισης αντιψυχωτικο σε συνδυασμο παντα.
Συμφωνω οτι πρεπει να χουμε πιστη στο Θεο, αλλα ποσο ευκολο ειναι εκεινες τις δυσκολες ωρες να τη χασουμε...

Καλημερα Λουσυ! Ευχομαι να μην ξανακυλησεις ποτε ξανα στην ζωη σου,παρα μονο να βιωνεις ευχαριστες και ειρηνικες στιγμες. Τα αντιψυχωτικα σου τα εδωσε γιατι υπηρχε παραλληλα και καποιο αλλο θεμα,η μονο για την αποπροσωποποιηση; Παντως δεν σου βγαινει και λιγο υπαρξιακο το ολο θεμα; Δεν ξερω αν μονο εγω το βιωνω ετσι! Αν διαβασεις ολα τα μνμ μου θα καταλαβεις τι εννοω.
19-09-2012, 15:38
marp

Νομίζω κι εγώ ότι το ζήτημα είναι κυρίως υπαρξιακό. Μη μπορώντας να βγούμε από αδιέξοδα υπαρξιακά, αντιδρά το σώμα μας, ο εγκέφαλος και η ψυχή μας. Παθαίνουμε αποπροσωποποίηση και αποπραγματοποίηση, γιατί έχουμε διαλύσει τον εαυτό μας με τις σκέψεις μας κι εκείνος μας λέει: "Φτάνει! Για να ησυχάσω από σένα και τον κόσμο που με βάζεις να ζω αποσυνδέομαι! Θέλω να ηρεμήσω και απλά σε παρακολουθώ!" Κάπως έτσι το νιώθω εγώ...
19-09-2012, 15:53
betelgeuse

Quote:

Originally Posted by marp

Νομίζω κι εγώ ότι το ζήτημα είναι κυρίως υπαρξιακό. Μη μπορώντας να βγούμε από αδιέξοδα υπαρξιακά, αντιδρά το σώμα μας, ο εγκέφαλος και η ψυχή μας. Παθαίνουμε αποπροσωποποίηση και αποπραγματοποίηση, γιατί έχουμε διαλύσει τον εαυτό μας με τις σκέψεις μας κι εκείνος μας λέει: "Φτάνει! Για να ησυχάσω από σένα και τον κόσμο που με βάζεις να ζω αποσυνδέομαι! Θέλω να ηρεμήσω και απλά σε παρακολουθώ!" Κάπως έτσι το νιώθω εγώ...

Δεν ξερω , εγω σκεφτομουν οτι ο οργανισμος μου δεν αντεχε αλλο τον πανικο και την αδρεναλινη , και αντεδρσε ετσι. Δηλαδη με την πληρη αποκοπη απο εμενα .
Μπορει και να ειναι υπαρξιακο , ουτως ή αλλως οταν συμβαινει σκεφτεσαι διαφορα υπαρξιακα ερωτηματα.
19-09-2012, 17:10
στελιος66

Quote:

Originally Posted by betelgeuse

Δεν ξερω , εγω σκεφτομουν οτι ο οργανισμος μου δεν αντεχε αλλο τον πανικο και την αδρεναλινη , και αντεδρσε ετσι. Δηλαδη με την πληρη αποκοπη απο εμενα .
Μπορει και να ειναι υπαρξιακο , ουτως ή αλλως οταν συμβαινει σκεφτεσαι διαφορα υπαρξιακα ερωτηματα.

Καλησπερα στα κοριτσια τηςπαρεας! Εχετε δικιο,οταν συμβει να αγχωθουμε υπερβολικα με κατι,σα να γυρναει καποιος διακοπτης του μυαλου και τσουπ!,νατες οι αδελφουλες αποπροσωποιηση,αποπραγματ� �ποιηση! Νομιζω οτι η μπετελ...εχει δικιο,γιατι και'γω πρωτα παθαινω την κατασταση και αυτοματα σχεδον αρχιζουν οι σκεψεις και τα συναισθηματα.
19-09-2012, 17:14
στελιος66

Απλα εγω τωρα αρχιζω και αδημονω και βιαζομαι να γινω καλα αμεσως και καταλαβαινεται ποσο ψυχοφθορο ειναι ολο αυτο! Παντως η παρουσια σας εδω ειναι πολυ παρηγορητικη.
23-09-2012, 00:58
Raffaella

Quote:

Originally Posted by στελιος66

Απλα εγω τωρα αρχιζω και αδημονω και βιαζομαι να γινω καλα αμεσως και καταλαβαινεται ποσο ψυχοφθορο ειναι ολο αυτο! Παντως η παρουσια σας εδω ειναι πολυ παρηγορητικη.

Η αδημονια να απαλλαγουμε απο κατι δυσαρεστο επιδεινωνει παντα το αγχος και ολα τα γνωστα συμπτωματα του αγχους, συμπεριλαμβανομενης και της αποπροσωποποιησης.Το μονο που νομιζω οτι λυτρωνει σταδιακα απο ολα ειναι οι ομαλες διαπροσωπικες σχεσεις...
23-09-2012, 11:08
στελιος66

Συμφωνω Ραφαελλα,απλα ξερεις η διαταραχη,ακαμη και η πιο ελαφρια ειναι κατι δυσαρεστο. Αλλα και παλι η υπομονη εχει λυτρωτικη δυναμη. Οι διαπροσωπικες σχεσεις ειναι βαλσαμο σε καθε περιπτωση καιδεν πρεπει να τις αποφευγουμε. Το λεω γιατι οταν δεν ειμαστε πολυ καλα,κανουμε το λαθος και αποφευγουμε τις κοινωνικες επαφες κι'αυτο ειναι μεγαλο λαθος.
17-03-2013, 16:52
Piece Of Mind

Καλησπερα σε ολους.Μπηκα στο φορουμ ακριβως γι αυτο το θεμα.Πασχω απ αυτο το διαολο εδω και αρκετα χρονια,προσπαθοντας να προσδιορισω το ποτε ξεκινησε παρατηρησα οτι γυρω στα 16 που μπλεχτηκα με ναρκωτικες ουσιες ξεκινησε και αυτος ο διαολος.Ειμαι γενικα αρκετα αγχωδης,νευρικος,ενοχικος ανθρωπος και με την συμβολη ελαφρων και βαριων ναρκωτικων για μια 12ετια με σμπαραλιασα και αλλο.Ευτυχως το θεμα το ναρκωτικων το ξεπερασα(αλλα δεν το ξεχασα) ειμαι καλα αλλα ο διαολος της αποπραγματοποιησης/αποπροσωποποιησης με ακολουθει ακομα.Φυσικα ειναι παρεα με το τεραστιο αγχος μου για το παραμικρο.Με μπλοκαρει στο να εργαστω και γενικοτερα να ζησω οπως θελω υστερα απο τοση ταλαιπωρια μεσα στα ναρκωτικα.Κανω ψυχοθεραπεια πανω απο 3χρονια και τους τελευταιους μηνες παιρνω μισο 20αρι Λαντοζ την μερα μηπως και μου δωσει λιγη ωθηση στην προσπαθεια που κανω.Ταυτοχρονα προσπαθω να μην δινω βαση σε αυτο το διοαλο και να μην αγχωνομαι οσο μπορω.Πραγματικα η αποπραγμ/αποπροσωπ. ειναι μεγαλο βασανο,οσοι δεν το εχουν για να καταλαβουν τι ειναι ας σκεφτουν οτι αγκαλιαζουν τον/την συντροφο τους και ενω ξερουν οτι αγαπιουνται και αγαπουν να μην μπορουν να το βιωσουν..Να σκεφτονται οτι ζουνε υπεροχες στιγμες που οσο υπαρχει αυτος ο διαολος τις βιωνουν σαν ενα ψεμα,σαν να ειναι το μυαλο τους και η καρδια τους μεσα σε ενα γυαλινο κλουβι.Ευχομαι ολοι εσεις που γραψατε σε αυτο το τοπικ πριν μηνες/χρονια πλεον να ειστε μια χαρα και ελπιζω και γω να το ξεπερασω το συντομοτερο γιατι θελω να ζησω στο 100% και οχι κλεισμενος μεσα σε ενα γυαλινο κουτι..Οχι τιποτα αλλο δηλαδη αλλα ολο αυτο μου θυμιζει λιγο και τα χρονια της χρησης..Ε δεν ειναι κριμα..?
17-03-2013, 17:12
αλεξανδρος_77

η μονη εξηγιση που μπωρω να βρω για αυτο ειναι οτι απλα δεν εισαι ο εαυτος σου και εχεις πηξει να παριστανεις καπιον αλλο...
17-03-2013, 17:45
Piece Of Mind

δεν το πολυκαταλαβαινω αυτο που λες αλεξανδρε.αν δεν βαριεσαι κανε το πενηνταρακια για να μπορεσω να σου απαντησω.
24-04-2018, 13:16
Μ1994

Quote:

Originally Posted by christos78

Egw to kseparasa xwris farmaka.Symptwmata: h zwh emoiaze san oneiro(auto nomizw mono)

Να ακούς αραγε??
24-04-2018, 14:05
στελιος66

Ποιός απ'όλους;
24-04-2018, 15:14
xristoforos28

Ειναι βασανιστικο αυτο το συμπτωμα προσπαθω και εγω να απαλαγω απο αυτο αλλα δεν μπορω. ειναι σαν να μην ζεις.σαν να πεθανες μεσα σου κ απλως υπαρχεις..η καλυτερη λυση λενε ειναι να μην δινεις σημασια ..αυτο προσπαθω και εγω εδω και 3 χρονια κανω..αλλα θελει τεραστια προσπαθεια

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App
24-04-2018, 16:24
στελιος66

Χριστοφόρε καλησπέρα! Εύχομαι να επανέλθης πλήρως και σύντομα παλικάρι μου. Μην στενοχωριέσαι παρά πάνω απ'όσο του αξίζει.Με την αγωγή που κάνεις δεν διαπίστωσες κάποια βελτίωση;Αν και νομίζω ότι απλά χρρειάζεται υπομονή και αδιαφορία.
25-04-2018, 13:43
xristoforos28

Ευχαριστω πολυ στελιο..οχι δεν ειδα καμια βελτιωση με το abilify και το κοβω σιγα σιγα. μαλλον δεν θα ξαναπαρω χαπια γιατι δεν με βοηθανε..

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App
25-04-2018, 13:45
στελιος66

Χριστοφόρε μου καλησπέρα! Εχεις διαβάσει παλιά μου πόστ;
19-11-2020, 20:34
Dora110717

Quote:

Originally Posted by στελιος66

Καλημερα σε ολους! Ειμαι νεο μελος και θελω να μοιραστω την εμπειρια μου. Απο το 2006 παθαινω κατι σαν αποπροσωποποιηση. Παντα προηγειται περιοδος μεγαλου αγχους κυριως για θεματα υγειας. Τοτε συμβαινει αυτο το απαισιο συναισθημα της περιεργης αισθησης του εαυτου μου! Σαν να ειμαι αποκομενος απο τον εαυτο μου, φοβαμαι την ιδια την υπαρξη μου,το γεγονος οτι σκεφτωμαι,οτι βλεπω,οτι υπαρχω με τρομαζει!! Αν ειναι δυνατον δλδ! Καταλαβαινω οτι προκειται για εντελως παραλογα πραγματα τα οποια ομως με φοβιζουν πολυ. Την πρωτη φορα που μου συνεβει το ξεπερασα σε περιπου 1,5 χρονο χωρις φαρμακα,απλα καποια στιγμη υποχωρησε μονο του ενω παραλληλα εξαφανιστικε και το συνοδο αγχος με την καταθλιψη. Δεν εχω λογια να περιγραψω πως ειχα νιωσει! Νομιζα οτι ξαναγεννηθηκα! Τις αλλες φορες δεν ειχα την υπομονη, πηγα σε γιατρο και με ληψη λαντοζ υποχωρουσε. Το κακο ειναι οτι τωρα μολις παρω καποιο αντικαταθλιπτικο μου παρουσιαζεται μετεωρισμος και γαστρικη δυσφορια! Εχω απελπιστει ρε παιδια...Η μονη μου παρηγορια ειναι ο Θεος και η καλη μου συζυγος. Αν θελει καποιος ας γραψει κατι. Ευχαριστω.

Ξέρω πολύ καλό το συναίσθημα και εγώ λαντος περνώ και μια μ πιάνει μια όχι δύσκολη κατάσταση έχω δυο παιδάκια και είναι ακόμα πιο δύσκολο μαζί με αυτό το τέρας να βρεις την δύναμη να ζήσεις δυο παιδια
19-11-2020, 20:37
Dora110717

Quote:

Originally Posted by kyknos25

γεια σου στελιο.εγω ειμαι η μις αποπροσωποποιηση εχω ανοιξει κ αναλογο θεμα παλιοτερα.
το αισθημα να νομιζεις οτι εισαι αλλη,να απορεις γαι ολους κ ολα,να τους αισθανεσια ολοςυ ξενους σε αργοπεθαινει νιωθεις οτι τελειωνεις αργα κ βασανιστικα.
εγω το ξεπερασα με λαντοζ κ ψυχοθεραπειες,αρκει να σου πω οτι δεν αποτελει παθηση απο μονη της αλλα ειναι συμπτωματ καταθλιωης και ενονου αγχους.
οτι θες στη διαθεση σου

Το λαντοζ σε τι δόση το πέρνεις?

Show 40 post(s) from this thread on one page