Printable View
Παιδιά, καταρχάς καλή χρονιά! Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας!
Δεν έχω αποφασίσει τι θα κάνω ακόμα. Δεν είναι και πολύ εύκολο να του πω την αλήθεια, οι λόγοι είναι οι γνωστοί...Παρολαυτά, θα προσπαθήσω να του είμαι πιο ξεκάθαρη και ίσως του προτείνω να πάμε για κανένα σινεμά/ποτό κλπ. Πόσο απλό είναι ακόμα κι αυτό όταν το ζητάς από έναν οποιονδήποτε φίλο σου, και πόσο δύσκολο γίνεται όταν είναι να το ζητήσεις από αυτόν/αυτή που θες....
Πόσο απλό είναι ακόμα κι αυτό όταν το ζητάς από έναν οποιονδήποτε φίλο σου, και πόσο δύσκολο γίνεται όταν είναι να το ζητήσεις από αυτόν/αυτή που θες..
Αυτο ξαναπες το!Οποιαδποτε κίνηση κ αν κάνεις, εστω και μιρκή είναι καλύτερη απο το τίποτα.Εχεις ηδη ενα απωθημενο, δε χρειάζεται να αποκτήσεις άλλο.Επίσης, απλό είναι να συμβουλεύεις τους άλλους ενώ ο ίδιος δε μπορείς να κανεις πραξη τη συμβουλη σου:p
εννοείς μόνοι σας? ποιος πρότεινε την έξοδο?Quote:
Originally Posted by AnnaK
Συμφωνώ με την Ηρα288 πως η καλύτερη επιλογή είναι να του μιλήσεις, αν και από το όλο ιστορικο που μας παρεθεσες ο ανθρωπος ήδη έχει καταλάβει ότι τον γουσταρεις ή ότι τουλάχιστο διάκεισαι πολύ θετικά απεναντι του. Η εμπειρια μου λεει πως ακομα και πολύ ντροπαλος και φοβιτσιαρης να ειναι με όλη αυτη την προσεγγιση που του κανεις θα εβρισκε μεχρι τωρα τον τροπο να σου εδειχνε έστω και εμμεσα αλλά σαφώς ότι σε γουσταρει. Ωστοσο δε μου φανηκε απο τα λεγομενα σου να συνεβη κατι τετοιο. Τελικα ίσως ειναι ιδέα σου, όπως λεει κι ο moby. Ωστοσο κανε πρωτα αυτοι που σου λεει η Ηρα288 και τα ξαναλέμε...
Ναι μόνοι μας. Εκείνος το πρότεινε - τη μια είχαμε βγει κοντά στα γενέθλιά του.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Κοίτα εγώ δεν λέω ότι του αρέσω σίγουρα. Λέω, όμως, ότι υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να γίνει κι αυτό. Αλλά και να του άρεσα μην νομίζεις ότι θα ερχόταν να μου το πει. Αν θες μπορείς να διαβάσεις και την άποψη που έδωσε το kerasi στο ποστ #35, την οποία τη θεωρώ πολύ πιθανό να ισχύει. Και όχι, δεν πρόκειται να του μιλήσω γιατί δεν έχω τα κότσια να το κάνω. Καλά θα ήταν αλλά δεν μπορώ...Quote:
Originally Posted by ioannis2
To τηλεφωνο σου το χει?
Ε ναι καλέ το έχει.Quote:
Originally Posted by kerasi
Τοτε αννουλα μου εφοσον εχει τα στοιχεια σου κ να φυγετε απ το γραφειο μπορει να σε βρει, μιλατε τοσο καιρο, εχετε μια αλφα οικειοτητα, στη θεση του θα σου στελνα σμσ ή θα σου λεγα στη δουλεια να βγαινουμε κ σιγα σιγα θα σε αποπλανουσα.....
Στη θέση του κι εγώ το ίδιο θα έκανα...
H πλακα ξερεις ποια ειναι....να φυγεις απ το γραφειο, να ψιλοχαθειτε κ μετα απο ενα διαστημα να τον δεις να χει κανει αλλη σχεση κ να το παει κ σοβαρα! Και θα πεις, καλα με την αλλη που χες κολλησει 10 χρονια κ δεν ειχατε ουτε μιλησει τι εγινε? χαχα! Θα τρελαθουμε ρε γαμωτο με αυτα που ακουμε....αν εισαι παντως βλεπισημη μην ανησυχεις.
Εντάξει μια χαρά είμαι. Εκείνος τουλάχιστον απ ό,τι μου έχει πει με θεωρεί ωραία.
Τι να σου πω πάντως? Αυτό που βλέπω κάθε μέρα είναι ότι τελικά τους ανθρώπους δεν μπορείς να τους βάλεις σε κατηγορίες. Όλα μπορείς να τα ακούσεις, και όλα μπορείς να τα δεις. Ο καθένας είναι διαφορετικός κι από τη στιγμή που όλοι μας έχουμε διαφορετικό μυαλό σκεφτόμαστε και διαφορετικά. Θέλω να πω ότι αυτός την έχει δει έτσι τώρα. Ναι είναι κρίμα αλλά δεν το θεωρώ και τελείως περίεργο. Στην τελική κι εγώ κολλημένη με κάποιον που δεν είχε γίνει τίποτα ήμουν κολλημένη.
Μα δεν ειπε καποιος οτι ειναι κατι πρωτοτυπο ή περιεργο. Απλα δε το βλεπω για αποδοτικο. Ο ανθρωπος γεννηθηκε για να ζησει και οχι να προετοιμαζεται να ζησει. Δεν πιστευω ομως οτι ειναι αποκλειστικα το κολλημα.
Θετικο το οτι σου προτεινε.Quote:
Originally Posted by AnnaK
Αν ισχυει αυτο που σου λεει το Κερασι, τοτε, δεν εχει τα κοτσια αυτος - δεν εχεις τα κοτσια εσυ, αποτελεσμα δεν θα γινει τιποτα.
Εκτος κι αν σε γουσταρει μεν αλλα δεν ειναι βεβαιος για σενα. Εξηγω: Πολλες φορες εμεις οι αντρες επιδιωκουμε με καποιες που ειναι κοντα στα γουστα μας (αλλα όχι τα γουστα μας) να κραταμε μια καλη επαφη μαζι τους σε βαθμο που να αφηνεται να εννοηθει καποιο ερωτικο ενδιαφερον αλλά χωρις καμια κινηση περαν του σημειου αυτου επειδη στη σκεψη μας υπάρχει το προτυπο που γουσταρουμε και μεχρι να βρουμε την κοπελα που το εχει κραταμε την επαφη που σου περιγραφω για να χουμε κατι σε περιπτωση που δεν βρουμε στα προτυπα που γουσταρουμε.
Εκτος κι αν ο τυπος ειναι πολύ ντροπαλος σε βαθμο που να μην ξανοιγεται και να ναι πολύ συγκρατημενος μαζι σου. Σε τετοια περιπτωση μπορει να σε θελει αλλα ολη αυτη η ψυχολογια του τον εμποδιζει ασχημα απο το να σου το εκφραστει, οποτε θα πρεπει να τολμησεις εσυ.
Πραγματικά δεν έχω ιδέα τι παίζει. Προχθές ενώ ήμουν στη δουλειά με πήρε τηλέφωνο για ευχές κλπ το παιδί με το οποίο ήμουν κολλημένη πιο παλιά - ας τον πούμε Τηλέμαχο - και μέσα σε άλλα μου είπε να βγούμε την ίδια μέρα. (Απλά να πω στο σημείο αυτό ότι με τον Τηλέμαχο τον τελευταίο μήνα έχουμε κάποιες επαφές, κυρίως με αφορμή γιορτές κλπ, όπου μου έχει προτείνει ήδη 2 φορές να βγούμε αλλά έχω αρνηθεί). Με τον Τηλέμαχο έχω ξενερώσει αρκετά γιατί ήταν μια κατάσταση που διαιωνιζόταν και δεν προχωρούσε από την πλευρά του. Όταν με πήρε, λοιπόν, ο άλλος - ας τον πούμε Ιόλαο - άκουσε ότι μιλήσαμε κι όταν του είπα ότι μου ζήτησε να βγούμε και τον ρώτησα εκείνος τι θα έκανε σε μια αντίστοιχη περίπτωση με την τύπισσα που είναι κολλημένος, μου είπε ότι εκείνος δεν θα έβγαινε, ότι του είχε συμβεί κάτι ανάλογο με εκείνη πιο παλιά κι ότι είχε αρνηθεί κι ότι δεν το είχε μετανιώσει. Στην κουβέντα ήταν μπροστά και μια άλλη κοπέλα η οποία με ενθάρρυνε πολύ να βγω με τον Τηλέμαχο και γενικά ήταν πολύ θετική. Ο Ιόλαος όμως ήταν κάπως αρνητικός, μου έλεγε ότι για να επιμένει αυτός να βγούμε ίσως θέλει κάτι άλλο από μένα (εννοούσε μόνο σεξ), όπως και να έχει πάντως ότι είναι δικιά μου απόφαση κι ότι ίσως είναι και μια ευκαιρία να τεστάρω αν ακόμα έχω συναισθήματα για εκείνον ή όχι. Για να μην σας τα πολυλογώ, τελικά δεν βγήκα με τον Τηλέμαχο. Δεν ξέρω αν έκανα καλά, πάντως την άλλη μέρα που πήγα δουλειά και με ρώτησαν τι έγινε και τους είπα ότι αρνήθηκα ξανά, τον είδα τον άλλον ότι ευχαριστήθηκε, η άλλη η κοπέλα με έκραζε αλλά εκείνος είπε ότι η απόφαση ήταν καθαρά δικιά μου κι ότι έκανα καλά.
Ίσως όντως να θεωρούσε ότι ήταν λάθος να βγω με τον άλλο, ίσως και να μην ήθελε να πάω. Τι να πω? Δεν έχω ιδέα τι παίζει....
ΥΓ: Το ξέρω ότι τα ονόματα είναι λίγο άκυρα αλλά για να διευκολυνθούμε...:P
Quote:
Originally Posted by kerasi
Ποσο συμφωνω με κερασι!!! ΕΙναι κοτα με λυρι!! :pQuote:
Originally Posted by kerasi
Kαι ανεραστος!
Ιολαε θα χεις γινει τιραμολας φανταζομαι....κατσε αλλα 10χρονια να το σκεφτεις καλα κ βλεπεις...10 χρονια στο χειροκινητο ρε φιλαρα? Και ουτε μια αγκαλια τα κρυα βραδια? πω πω ρε φιλαρα, απορω πως την βγαζεις. Νταξει, μικρος εισαι ακομα, μια εικοσαετια σε παιρνει στο νερο ακομα.
αννουλα στειλε μου το φβ του ιολαου. Τετοια γνωριμια δε τη χανω.
Κι αυτος ο τηλεμαχος παλι.. θα θελα να μαθω την ιστορια με λεπτομερειες....μυριζομαι οτι ο τηλεμαχος ειναι μαχιμος.....
Κοίτα, σοβαρά τώρα, δεν είναι και η πιο εύκολη περίπτωση ανθρώπου. Το λογικό είναι να απομακρυνθώ και να μην ασχοληθώ άλλο με την περίπτωσή του. Είναι, όμως, πραγματικά πολύ καλό και αξιόλογο παιδί. Και μου φέρεται πολύ ωραία, εννοώ στην καθημερινή μας επαφή. Συμφωνούμε σε πολλά πράγματα και πιστεύω ότι αν ποτέ θελήσει να κάνει κάτι μαζί μου ή με οποιαδήποτε κοπέλα, θα είναι εκεί. Ειδικά αυτό το τελευταίο δεν το βρίσκεις και πολύ συχνά. Πιστεύω ότι αν μου ζητούσε να κάνουμε σχέση, θα το είχε σκεφτεί τόσο διεξοδικά και θα ήταν τόσο σίγουρος για αυτό, που θα ένιωθα μεγάλη ασφάλεια μαζί του. Ίσως γι αυτό να μην έχει μπει στη διαδικασία να κάνει κάτι μαζί μου ακόμα, γιατί είναι μπερδεμένος και δεν είναι σίγουρος ότι θα είναι ολοκληρωτικά αφοσιωμένος σε μένα. Τώρα με το θέμα του άλλου δεν ξέρω αν ζήλεψε καθόλου ή αν απλά ήταν η γνώμη του να μην τον συναντήσω.
Ειπαμε δε θα σταματησεις την παρεα κ μπορει στο μελλον να νιωσει ετοιμος. Ισως να οικοδομησετε μια γερη φιλια. Η πραγματικη φιλια ειναι ανωτερη απο εναν ερωτα. Διαπιστωμενο.
Δίκιο έχεις. Κεράσι, τα λες πολύ ωραία! :)Quote:
Originally Posted by kerasi
Παιδιά, ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας!
Ναι πολύ μάχιμος...του πήρε μόνο 6 χρόνια για να πάρει το κουλό του να τηλεφωνήσει και σε εμάς....Quote:
Originally Posted by kerasi
Γεια σου Άννα, καλή χρονιά! Αν έχετε αποκτήσει κάποια οικιότητα κ έχετε βγει όπως λες, τότε καλύτερα να του εκφράσεις τα συναισθήματά σου (αφού δεν παίρνει αυτός την πρωτοβουλία) για να δεις τι πραγματικά θέλει κ να ηρεμήσεις και εσύ. Απλά να σκεφτείς ότι σε περίπτωση που χτύπα ξύλο γίνει κάτι μελλοντικά (πχ χωρισμός) ότι θα αναγκαστείς, εφόσον είστε συνάδελφοι, να βλέπεις τον άλλον φάτσα κάρτα καθημερινά και αυτό δεν είναι ότι καλύτερο και για τους δύο. Από την άλλη, αν πραγματικά τον θέλεις τόσο πολύ, κάνε την αρχή και όπως προκύψουν τα πράγματα.. :)
Κοίτα σε κανένα μήνα εγώ θα φύγω από τη δουλειά γιατί λήγει η σύμβασή μου, άρα αυτό δεν θα είναι πρόβλημα. Εσύ δεν πιστεύεις, δηλαδή, ότι είναι μάταιο να του πω από τη στιγμή που η κατάσταση έχει έτσι?
Anna ηθελα να σε ρωτησω εσυ πως κρινεις την αποψη οτι δε θελει να κανει σχεση με σενα γιατι σκεφτεται το επι 10 ετων κολλημα με καποια που εχει μιλησει 2-3 φορες.
Κουλό. Αλλά κοίτα, δεν έχουν μιλήσει 2-3 φορές. Στην ίδια σχολή ήταν και οι δύο, στο ίδιο έτος, και νομίζω γνωρίζονταν κι από το φροντιστήριο πριν. Εντάξει δεν έκαναν τρελή παρέα, κι απ ό,τι κατάλαβα ούτε έβγαιναν πολύυυυ συχνά, αλλά την ξέρει σαν προσωπικότητα και προφανώς είχε εκτιμήσει όσα έπρεπε να εκτιμήσει για να την ερωτευτεί. Τώρα, από εκεί και έπειτα, ναι είναι κουλό που δεν λέει να ξεκολλήσει με τίποτα. Αλλά αυτά είναι στο χαρακτήρα του καθενός και στο πόσο συναισθηματικός είναι.
Δεν ειναι ακριβως κουλο. Ισα ισα εχει εναν αερα εφηβικης καταστασης. Απλα αν καποιος παραμενει σ αυτο κινδυνευει να χασει πραγματα απ τη ζωη του. Νομιζω θα ταν καλο επειδη βλεπω οτι περαν του ερωτικου τον συμπαθεις κ τον εκτιμας φανταζομαι, να τον προτρεψεις να αναζητησει βοηθεια απο καποιον ειδικο. Ειναι κριμα να περασουν τα χρονια και να στερηθει και αυτος οπως και συ στερηθηκες τα 5 ετη, τη δυνατοτητα να εισαι σε μια ανταποδοτικη σχεση που θα σου χαριζει πληροτητα. Προετρεψε τον λοιπον να βοηθηθει και οτι θα του σταθεις σε αυτο. Πρεπει δηλ να καταλαβει οτι δεν ειναι κατι κακο ή επιληψιμο αλλα κατι που αναχαιτιζει την ευκαιρια απο αλλες χαρες της ζωης. Οπως εκανες αλλωστε κ συ. Σκεψου ας πουμε τι δυνατοτητες κ τι τροπη θα ειχε η ζωη σου αν το χες ξεπερασει νωριτερα. Αν σου πει οτι δε θελει να κανει κατι γι αυτο τοτε μην επιμεινεις. Κανεις δεν αλλαζει επειδη του το λεμε εμεις. Πρεπει μονος του να το δει. Και που ξερεις, στο μελλον αν δει οτι εισαι σταθερη διπλα του κ κανετε παρεα κλπ μπορει με τον τροπο σου κ τη συνεπεια σου να τον τραβηξεις και να απομυθοποιησει και το απωθημενο γτ δεν το χει ζησει στην πραγματικη του διασταση (δεν εγινε σχεση), με αποτελεσμα να διατηρει μια φανταιζυ εξωραισμενη εικονα στο μυαλο του. Μπορει βεβαια να θελει να νιωσει κ μεγαλη ασφαλεια κ εμπιστοσυνη για να εκδηλωθει. Οι ζηλειες κ το ενδιαφερον που σου κανει αυτο δειχνουν. Ξερεις αμα καεις στο χυλο, φυσας κ το γιαουρτι. Απ εξω απ εξω κανε μια προσπαθεια να πεις πως νιωθεις, οχι εξομολογηση αλλα κατι παρομοιο. Και με τον τροπο σου θα τον τραβηξεις κ θα το ξεχασει. Ετσι ειναι φτιαγμενος ο ανθρωπινος οργανισμος, εστω μακροπροθεσμα να προχωραει. Η ζωη συνεχιζεται που λεμε. Απλα καποιοι ειναι πιο δυνατοι και καποιοι λιγοτερο.
Πως έχει η κατάσταση δηλαδή; Αφού ούτε ο ίδιος φαίνεται να ξέρει τι πραγματικά θέλει αναφορικά με την πρώην, τουλάχιστον απ' αυτά που αναφέρεις, καθώς μου φαίνονται αντικρουόμενες οι απόψεις του. Από τη μία λέει ότι είναι κολλημένος με την πρώην και απ' την άλλη ότι εκείνη του βγάζει πικρία κ απογοήτευση κ ότι η σχέση του μαζί της δε θα οδηγούσε πουθενά!Quote:
Originally Posted by AnnaK
Από τη στιγμή που του είπες ότι θα φύγεις απ' τη δουλειά κ του κακοφάνηκε, καθώς επίσης και το γεγονός ότι σου πήρε δώρο στη γιορτή σου είναι καθαρό δείγμα ότι σε γουστάρει κ ενδιαφέρεται για σένα. Προσωπικά μία φορά που είχα πάρει δώρο σε συνάδελφό μου, το έκανα επειδή μου άρεσε και δε θα έκανα για καμία άλλη κάτι παρόμοιο, εκτός κ αν είμασταν κολλητάρια και εκτός εργασίας. Επίσης, από τη στιγμή που θα φύγεις σε 1 μήνα, δεν έχεις να χάσεις κάτι με το να του εκφράσεις τα συναισθήματά σου. Καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες, παρά που δεν έκανες καθόλου. Και όλα τα παραπάνω στα λέω επειδή έχετε μια τάδε οικειότητα παραπάνω κ έχετε βγει, διαφορετικά δε θα σου πρότεινα καν να το επιχειρήσεις..
Αχ, ωραία τα λες! :)
Για να καταλάβεις, πριν 3-4 μήνες είχαμε κάνει μια συζήτηση σχετικά με το θέμα αυτό. Του είχα πει τότε ότι τον καταλαβαίνω να νιώθει έτσι γιατί κι εγώ έχω βρεθεί στη θέση του και ξέρω, αλλά ότι αυτή η κατάσταση από ένα σημείο κι έπειτα γίνεται αρρώστια, με την έννοια ότι δεν σ αφήνει να ζήσεις και να πας παρακάτω - αυτό ακριβώς που λες. Και του είχα πει ότι δύο πράγματα μπορεί να κάνει: ή θα την πάρει τηλέφωνο/θα της στείλει μήνυμα/θα βρει τρόπο να επικοινωνήσει κάπως μαζί της (τότε πλησίαζε και η γιορτή της άρα είχε κι αφορμή) ή θα προσπαθήσει συνειδητά να την ξεχάσει. Και αυτό που μου είχε απαντήσει ήταν ότι έχει επίγνωση της κατάστασης κι ότι τα έχει σκεφτεί κι ο ίδιος όλα αυτά, απλά αφού δεν έκανε τότε κάτι, δεν μπορεί να κάνει τώρα. Και μου πετάει και το αμίμητο "Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω κι αν θέλω να κάνω κάτι με αυτή την κοπέλα. Από τη μια θα ήταν αυτό που ήθελα τόσο καιρό να κάνω σχέση μαζί της, αλλά κι από την άλλη δεν ξέρω αν θα λειτουργούσε ή αν θα ήταν τόσο τέλεια τελικά".
Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι τον άνθρωπο αυτό τον εκτιμώ πολύ. Είναι από τους λίγους που έχω γνωρίσει και είναι τόσο συγκροτημένος. Είναι αυτό που λες, και τίποτα ερωτικό να μη γίνει, τουλάχιστον θα ήθελα την παρέα και φιλία του, γιατί πραγματικά αξίζει και με βοηθάει κι εμένα να πάω μπροστά.
Ε, να κι εγώ αυτά σκέφτομαι και μπερδεύομαι ακόμα περισσότερο! Αυτό που με εμποδίζει είναι αυτό που είπε ότι δεν είναι σωστό για εκείνον να κάνει κάτι με κάποια η οποία θα τον γουστάρει κι αυτός να σκέφτεται την άλλη. Άρα αν του έλεγα κάτι, το πιθανότερο είναι ότι θα μου έλεγε τα ίδια....Quote:
Originally Posted by giannispa
Εντάξει συμφωνώ σε αυτά που λες, αλλά στην προκειμένη περίπτωση φαίνεται όμως από τις πράξεις του ότι και αυτός σε καλοβλέπει. Επίσης, στο χέρι σου είναι να τον κάνεις να γουστάρει και να σκέφτεται μόνο εσένα. Όμως, αν τελικά κάνετε σχέση, θα πρέπει να του δώσεις το χρόνο του και να ξεκινήσετε κάτι αργά κ σταδιακά χωρίς βιασύνες και πίεση. Αργότερα, βλέπετε πως θα κυλήσουν τα πράγματα και αν στην τελική περνάει καλά μαζί σου, αμφιβάλλω αν θα σκέφτεται ακόμα την πρώην.Quote:
Originally Posted by AnnaK
Διαφορετικά, καλό θα ήταν να παραμείνετε ως έχετε κ να διατηρήσετε την καλή σας φιλία!
Το αστείο ξέρεις ποιο είναι? Ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που να μας έχει δει μαζί στη δουλειά ή οπουδήποτε αλλού και να μην μου έχει σχολιάσει ότι ταιριάζουμε, ότι είναι καλό παιδί κλπ. Ακόμα και στη δουλειά μου φαίνεται ότι το έχουν ψιλοκαταλάβει ότι κάτι τρέχει, κι όλο μπηχτές πετάνε. Εκτός κι αν έχω τη μύγα...:P
Είναι στο χέρι μου? Πώς δηλαδή? Ειδικά και στο χώρο της δουλειάς που είμαστε συνέχεια, δεν έχω και πολλά περιθώρια να κάνω κάτι παραπάνω...
Δε νομίζω ότι μυγιάζεσαι! :p Ο χώρος εργασίας δεν ενδείκνυται για να μιλήσετε άνετα κ με την ησυχία σας. To θέμα είναι να πάτε κάπου, χωρίς το άγχος του χρόνου, φόρτου δουλειάς κ των αδιάκριτων βλεμμάτων!Quote:
Originally Posted by AnnaK
Για παράδειγμα, καλή ιδέα θα ήταν σε ένα ρομαντικό μέρος για καφέ ή ποτό και τα υπόλοιπα θα έρθουν. ;)
Ήδη έχουμε πάει αλλά δεν έκανε τίποτα...Και είχα βάλει και τα καλά μου και ήμουν μια χαρά, καμία σχέση με τη δουλειά που ντύνομαι πιο απλά. Εντάξει το είχε σχολιάσει ότι είμαι όμορφη αλλά μέχρι εκεί. Μετά δεν έκανε κάτι άλλο. Και τα θέματα που είχαμε πιάσει ήταν γενικά και άσχετα. Άσε που κωλώνω να του προτείνω. Κι εκείνος όλο με τους φίλους του κανονίζει.
Μπορεί να σε είδε τόσο όμορφη κ διαφορετική σε σχέση με τη δουλειά που πιθανόν να κόμπλαρε! Ίσως να ήθελε να σου εκμυστηρευτεί πράγματα, αλλά να μην είχε το θάρρος. Θα πρέπει να βγείτε τουλάχιστον 3 φορές (αν δε το έχετε κάνει ήδη) κ εκτός χώρου εργασίας για να σου ανοιχτεί περισσότερο κ να νιώσει κ αυτός πιο άνετα απέναντί σου. Το ότι δε σου είπε τίποτα δε σημαίνει κάτι, μην βγάζεις λάθος συμπεράσματα μόνη σου.Quote:
Originally Posted by AnnaK
Καλά εντάξει δεν έγινα ξαφνικά και Μπελούτσι! :P Απλά ήμουν πιο ωραία βαμμένη και είχα βάλει το ωραίο μου το φορεματάκι. Τι να πω? Θα προτείνω έξοδο αρχικά και βλέπουμε καταρχάς αν θα δεχτεί, κι αν δεχτεί, τι θα γίνει από εκεί και πέρα.Quote:
Originally Posted by giannispa
Θα δεχτει μωρε, αφου εχετε ξαναβγει. Καντου κανενα αγγιγμα εκει στο καφε δηθεν τυχαια.
K να μην σε θέλει, αυτός θα χάσει. Τι σκας, δε θα βρεις άλλα αγόρια; Πολύ το σκέφτεσαι, πρότεινέ του κ αν σε θέλει θα δεχτεί, αλλιώς θα βρει καμιά δικαιολογία.Quote:
Originally Posted by AnnaK
Οκ θα το δοκιμάσω και αν έχω νεότερα θα ενημερώσω! :D Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας, παιδιάααα!!!!!!Quote:
Originally Posted by giannispa
Καλησπέρααα! Επιστρέφω χωρίς νεότερα, απλά για να με βοηθήσετε σε ένα άλλο θεματάκι που αντιμετωπίζω με τον συγκεκριμένο και το οποίο πρέπει να λύσω οπωσδήποτε. Γενικά στις σχέσεις μου δεν είμαι τρελά ζηλιάρα. Ειδικά όταν είμαι σίγουρη για τον άλλο και τα συναισθήματά του, είμαι μια χαρά. Ζηλεύω βέβαια αλλά σε φυσιολογικά επίπεδα. Με τον συγκεκριμένο, μάλλον επειδή επικρατεί όλη αυτή η ασάφεια, ζηλεύω υπερβολικά. Μπορεί δηλαδή να συναντήσουμε μια γνωστή του, να αρχίσει εκείνη να του την πέφτει (η οποία φυσικά έχει το ελεύθερο από τη στιγμή που δεν είμαι κοπέλα του), αυτός να είναι μαζί της ευγενικός αλλά χωρίς να της το κόβει, κι εγώ από δίπλα να τρελαίνομαι. Το κακό σε όλο αυτό είναι ότι επειδή γενικά είμαι "ανοιχτό βιβλίο", δεν το κρύβω και πολύ καλά ότι έχω ζηλέψει εκείνη τη στιγμή. Έχει τύχει κιόλας να του την πω που καθόταν και χαριεντιζόταν - όπως σήμερα καλή ώρα. Το αστείο είναι ότι εκείνος μπαίνει στη διαδικασία να μου απολογείται για να με πείσει ότι δεν ήταν δικό του φταίξιμο κι ότι δεν ανταποκρινόταν στο πέσιμό της. Έχει καταντήσει γελοίο το σκηνικό. Γιατί η αλήθεια είναι ότι εγώ δεν έχω δικαίωμα ούτε να του τη λέω ούτε να του ζητάω λογαριασμό για ό,τι κάνει. Όπως κι εκείνος δεν έχει καμία υποχρέωση να μου απολογείται για το αν ανταποκρίθηκε ή όχι στο πέσιμο της καθεμίας. Δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου. Και είναι ένα συναίσθημα τόσο άσχημο που πραγματικά πρέπει κάτι να κάνω για να σταματήσω να το νιώθω.
Μην αγχωνεσαι, αφου ειναι κολημενος στο μυαλο 10 χρονια με το απωθημενο του, επομενως με οποια κ να νταραβεριστει δε λεει τιποτα. Ειναι νεκρος μεσα του. Aυτο να σκεπτεσαι.
Γεια σας και πάλι!!! Επιστρέφω μετά από πολύ καιρό για να σας πω τα νέα μου - δεν είναι σημαντικά αλλά έχω ανάγκη νομίζω να τα πω κάπου.
Με το παιδί δεν έχει σημειωθεί καμία πρόοδος. Η κατάσταση είναι λίγο-πολύ η ίδια. Τώρα στο γραφείο έχουν έρθει άλλες δυο κοπελιές. Περιττό να πω ότι και οι δυο από την πρώτη εβδομάδα με ρώτησαν ξεχωριστά η καθεμία αν τρέχει κάτι με το παιδί γιατί, όπως είπαν, έχουν παρατηρήσει τη χημεία που έχουμε κι έτσι υπέθεσαν ότι είτε έχουμε σχέση είτε την πέφτει ο ένας στον άλλον. Τα αστειάκια, λοιπόν, πάνε κι έρχονται, το φλερτάκι καλά κρατεί, οι σκηνές ζήλιας υπάρχουν κι αυτές πού και πού...αλλά μέχρι εκεί. Ώσπου την προηγούμενη εβδομάδα με πιάνει η μια από τις δυο καινούριες -στην οποία είπα τελικά ότι μ αρέσει αυτός- και μου λέει να του το πω γιατί πλησιάζει ο καιρός που θα φύγουμε και ότι αυτό θα μου κάνει καλό γιατί θα μου φύγει ένα βάρος κλπ. Κι ανάμεσα σε όλα αυτά μου είπε ότι πολλές φορές όταν ήταν μόνοι τους, ήταν έτοιμη να του το πει εκείνη για να το μάθει. Της είπα, λοιπόν, κι εγώ ότι δεν με νοιάζει καθόλου κι αν θέλει πια τόσο πολύ ας του το πει εκείνη αντί για μένα, απλά για να του ανοίξει τα μάτια. Όπως κι έγινε. Και η απάντησή του ήταν ότι το είχε ψιλοκαταλάβει κι ότι δεν είναι ότι δεν του αρέσω, αλλά ότι το έχουμε συζητήσει το θέμα και ξέρω πώς έχει η κατάσταση μέσα του (προφανώς αναφερόταν στο γεγονός ότι εκείνος σκέφτεται ακόμα την άλλη κι ότι κι εγώ κρατάω επαφές ακόμα με το παιδί που μου άρεσε παλιά). Τέλος πάντων, η αλήθεια είναι ότι δεν σοκαρίστηκα από την απάντησή του γιατί την περίμενα λίγο-πολύ. Έχει αποφασίσει προφανώς να ζήσει με το φάντασμά της κι είναι ικανοποιημένος με αυτό. Μετά τη συζήτηση αυτή που είχε με την κοπέλα, η συμπεριφορά και η δική του και η δική μου είναι ακριβώς η ίδια σαν να μην έχει γίνει τίποτα απολύτως (να διευκρινίσω ότι εγώ υποτίθεται ότι δεν ξέρω πως μίλησαν οι δυο τους για μένα). Δεν νομίζω βέβαια ότι έχει σημασία πλέον γιατί η Παρασκευή αυτή είναι η τελευταία μου μέρα στη δουλειά - σ εκείνον ακόμα δεν το έχω ανακοινώσει ότι θα φύγω. Είμαι απίστευτα στεναχωρημένη και για εμένα γιατί για άλλη μια φορά έπεσα με τα μούτρα σε κάτι που δεν έβγαλε πουθενά κι έχω μείνει μόνη μου να κλαίω τη μοίρα μου. Αλλά είμαι στεναχωρημένη και για εκείνον γιατί βλέπω ότι είναι κολλημένος και ταυτόχρονα καταδικασμένος να μένει σε μια τέτοια κατάσταση η οποία δεν του αξίζει στην τελική - αλλά και ποιος μπορεί να το κρίνει αυτό; Ο καθένας κάνει τις επιλογές του και κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει κανέναν αν δεν πάρει πρώτα την άδεια του άλλου. Το μόνο που ελπίζω είναι να μπορέσω να ξεκολλήσω γρήγορα -ανώδυνα είναι μάλλον δύσκολο- γιατί ούτε σε μένα αξίζει όλο αυτό.
Αυτά. Απλά ήθελα να τα πω κάπου. Ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Εκτος δουλειας εχετε βρεθει ποτε?