Originally posted by anoiksi
Quote:
Originally posted by kassi_21
Χμμ παιδιά.Ας ξαναπάμε πάλι στο θέμα αποδοχή.Δεν είναι πιστεύω ότι δεν αποδεχόμαστε τον άλλο ως προσωπικότητα αλλά ίσως πολλοί να μην αποδέχονται μερικά του στοιχεία.Έλεγα στον γιατρό \"Μα πώς είναι να είσαι ομοφυλόφιλος;Πώς αισθάνεται κανείς;\"Και μου είπε\"Εφ΄όσον δεν είσαι είναι κουτό να ψάξεις να αισθανθείς\".Επειδή λοιπόν αυτό που αισθάνεσαι δεν το αισθάνονται οι ετεροφυλόφιλοι γι\'αυτό και δεν μπορούν να το αποδεχτούν ή δυσκολεύονται.Απλά τυχαίνει να είσαι μειονότητα και γι΄αυτό και αισθάνεσαι πιο μοναχικά.Αν εγώ μπορούσα να νιώσω αυτό που νιώθει η ομοφυλόφιλη απλά θα ήμουν ομοφυλόφιλη.Αν η ομοφυλόφιλη μπορούσε να νιώσει όπως εγώ(στο σεξουαλικό πάντα κομμάτι και στις δύο περιπτώσεις)απλά θα ήταν ετεροφυλόφιλη.Δεν είναι ρατσιστικό.Για εμένα είναι διαφορετικά στοιχεία.Πώς να το πω;Μας φαίνεται κάπως ξένο αυτό το θέμα της ομοφυλοφιλίας γιατί είναι κάτι που δεν μπορούμε να βιώσουμε και άρα να κατανοήσουμε.
Εγω πιστευω, αγαπητη μου Κασσι, οτι οι ομοφυλόφιλοι αισθάνονται ακριβώς το ιδιο πραγμα οτι αισθάνονται και οι ετερόφυλοι απλα με το ιδιο φυλο.Και εγω προσπαθησα οπως και εσυ να ψαξω πως νιώθουν αυτοι οι άνθρωποι, με ενδιεφεραι, ηθελα να το κατανοήσω.Αλλα στην πορεια συνηδητοποιησα οτι δεν χρειζεται να το κατανοησω.Δεν ειναι και τοσο διαφορετικο.Μπορει να ειναι διαφορετική η αγαπη ο έρωτας η έλξη;Μπορει να αισθάνονται διαφορετικη αγαπη, διαφορετικό ερωτα, διαφορετικη ελξη;Οχι, απλα δεν αισθανονται αυτα τα πραγματα για το αλλο φιλο παρα μονο για το ιδιο.Ισως η μονη διαφορα να ειναι, και το λεω με επιφυλακη, να νιωθουν πιο βαθια συναισθηματα, κάθε τους σχεση να ειναι μοναδικη.Ισως φυσικα να ειναι και στον ανθρωπο..Θέλω να σου διηγηθω μια ιστορια.Τυχαινει να εχω μεγαλώσει στο εξωτερικο.Επισης τυχαίνει να έχουν αγοράσει ομοφυλόφιλοι το οικόπεδο οπου βρισκονται δυο πολυκατοικιες εκ των οποιων στο ένα διαμερισμα εμένα εγώ.Με αποτέλεσμα οι ενοικιαστες κατα το μεγαλύτερο ποσοστο να ειναι ομοφυλοφιλοι.Ακριβώς απο κατω μας εμενε ενα παιδι νεο στην ηλικία, το οποιο ειχε σχεση.Απο οσο καταλαβα, ισως και να τον εδερνε, γιατι πολλες φορες ακουγοταν το κλαμα, οι σπαραγμοι, και τα ουρλιαχτα ως πανω σε μας, και είχε και καποια σημαδια στο σώμα και στο προσωπό του.Μετα απο καιρο, ξαφνικα ενα μεσημερι ακούω παλι φωνες και κλαματα,αλλα κραυγες που εβγαιναν βαθια μεσα απο την ψυχη του, αφου χωρις να ξερω τον λογο, η τον ιδιο σαν ανθρωπο, εκτος απο τον καθημερινο χαιρετισμο, σπαραζε και εμενα η ψυχη μου.Μετα τον βλεπω να κατεβαινει στην αυλη να πηγαινει απο το ενα σπιτι στο αλλο κλαιγοντας και φωναζοντας.Να μη σε κουράζω τα δυνατα κλάματα και οι δυνατοι λυγμοι κρατησαν ως την επομενη μέρα.Μετα απο λιγο καιρο αλλαξε σπιτι.Και εγω, οπως και ολη μου η οικογενεια αισθανθηκαμε τον βαθητατο πονο του, τετοιο που και μετα απο τοσα χρονια μου εχει χαραχθει στη μνημη και δεν προκειτε να το ξεχασω.Δεν θα ξεχασω τα ατελειωτα βραδια που τον ακουγα να κλαιει, δεν θα ξεχασω ποτε τι βαθια συναισθηματα ενιωθε εκεινος ανθρωπος.Ισως να ακουγεται τρελο, αλλα ζηλευω που ισως να μην νιωσω εγω ποτε ετσι!!!Απλα τον θαυμαζω και ευχομαι να βρει εναν ανθρωπο, που να νιωθει και εκεινος βαθια!!!