Εγώ φταίω ;;;;; Πες μου ex_hus.... :)
Printable View
Εγώ φταίω ;;;;; Πες μου ex_hus.... :)
Πάντα με την υποκειμενικότητα του να απαντώ μέσα από το πρίσμα των δικών μου εμπειριών αλλά σίγουρα προσπαθώντας (τώρα άν το καταφέρνω άλλο θέμα) να απαντήσω σε ΕΣΕΝΑ (που πρέπει και εσύ να αντιλιφθείς και να μη ξεχνάς ΠΟΤΕ ότι μόνο εσύ ξέρεις καλίτερα, εμείς ίσως βοηθάμε ελάχιστα, όπως έκανες ο Σωκράτης, να βγεί η δική σου αλήθεια) θα σου έλεγα τα εξής:
Το να αναγνωρίζεις στον άλλον το δίκιο του είναι ένα πράγμα. Το να τον καταλαβαίνεις επίσης το ίδιο. Το να κάνεις όμως τα δικά του μάτια δικά σου είναι άλλο θέμα. Κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα αυτό το δεν το αντέχω, το δικό σου, θα βγεί και αν είναι αργά θα είναι χειρότερα. Κάποια στιγμή νωρίς λοιπόν πρέπει να ξεκαθαρίσεις και εσύ στον άλλον τι θέλεις ΕΣΥ. Τι δεν ανέχεσαι ΕΣΥ. Χωρίς υπερβολές. Το τονίζω. Χωρίς διάθεση για καυγά. Ίσως και με αστείο τρόπο. (πχ γράψε ένα μύνημα στον ευατό σου με ότι θες να του πείς και άστον να το διαβάσει. Ξεκινόντως κάπως έτσι \"Κώστα ΣΕ ΑΓΑΠΩ. και αυτό το μύνημα το στέλνω για να το διαβάσεις. Η καχυποψία σου..... Κλπ κλπ κλπ (καλά σενάριο έκανα τώρα)
Τεσπα όχι δεν φταίς εσύ. Φταίτε και οι δύο. ή κανέις. Ρημάδα έλλειψη επικοινωνίας. Πόσες φορές σε σκέφτομαι. . . .
Μακάρι να σε βοηθάω και όχι να σε μπερδεύω.
ex hus δενν εννοω οτι ειναι κανενας στη μεση ουτε στο τελος.Αλλα δεν εχει αναγκη κανεναν.Δεν θα γινεται χαλί για κανεναν.Μαλλον πρεπει κουκλιτσα να καταλαβεις ποσα αξιζεις.Γιατι με αυτον χαραμιζεσαι.Τετοιος που ειναι. Και την ηλικια την ανεφερα, γιατι πιστευω οτι εστω και 7 χρονια κανουν κακο σε μια σχεση.Σκεψου.Οταν η κελλυ ηταν 10 που λογικα ουτε καν ειχε φιλησει αγορι αυτος...... εννοω ειναι διαφορά...Η κελλυ θα εχει τελειωσει τη σχολη της (αν σπουδαζει) και αυτος θα ναι ειδη 30.Δεν θα περνανε τις ιδιες καταστασεις.Εκει που αυτη θα θελει να δουλεψει να αρχισει καριερα αυτος μπορει να θελει γαμο.Δεν συμαβαδιζουν.προσωπικη μου γνωμη, οτι οι ηλικιες καλο ειναι να ειναι λιγο πιο κοντα.
Κελλυ μιλαμε για τον εαυτο σου και την αξιοπρεπεια σου αυτη τη στιγμη.Και ο ανθρωπος αυτος σε ταπεινωσε.Σε εκανε να νιωθεις χωμα.Σε εφτασε σε σημειο να μην θες να υπερασπιστεις τον εαυτο σου.Σου κανει κακο.Αθελα του η οχι.Μηπως δεν πρεπει να το ανεχεσαι?Προτεινω να υπερασπιζεσαι τον εαυτο σου και να θυμασαι οτι η καλυτερη αμυνα ειναι η επιθεση.Δεν λεω να γινει χαμος.Αλλα οφειλεις να υπερασπιζεσαι τον εαυτο σου. Δεν θα βαζεις κανεναν πανω απο εσενα.Ισως να εχω και λαθος. Αλλα σκεψου λιγο οσα σου ειπα...
Φιλικα
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! :)
αυτό το \'τι θέλω και γω\', πρέπει και εκείνος να το ακούσει και όχι να γεμίζω με ενοχές...
Δε μπορώ άλλο να μου το κοπανάει συνέχεια, να είναι η αιτία που τσακωνόμαστε και κάνουμε διάφορες χαζές ή παρανοικές σκέψεις, δεν έχω κάνει κανένα έγκλημα στη σχέση μας ! Γιατί έχουμε γίνει έτσι στις σχέσεις μας; Γιατί ο άλλος γίνεται εγωιστής και κοιτάει μόνο να στα \'χώσει\', ικανοποιείται με το να σου πει, εσύ έφταιξες, εσύ τα έκανες έτσι, εγώ σου φέρθηκα εντάξει και συ κοίτα τι έκανες... Μιλάω και γω έτσι γιατί με έχει αγανακτήσει...Οταν νομίζει ότι το email που του έστειλα ήταν τυπικό. Μα καλά τι λες; Email σου έστειλα και σου έδινα κάποιες πληροφορίες, τι ήθελες δηλαδή να είχε μέσα, επειδή δεν έγραψα πολλές φορές τη λέξη \'μωρό μου\'; Τι σκ*** σε πιάνουνε; Εχουμε τρελαθεί.. Εχουμε αφεθεί στις βλακείες, με τα κινητά και τα μηνύματα. Γιατί άργησες να απαντήσεις; Γιατί μου απάντησες έτσι μπλα μπλα μπλα...
αχ κελλυ μου, γλυκια μου καλα που το καταλαβες...ετσι ειναι οπως τα λες τωρα...μην ανεχεσαι αλλο αφου δεν μπορεις.σε εχει φτασει στα ορια σου...
Κέλλυ αν θες και κάτι ακόμα, (εδώ και αν δε θέλω να σε μπερδέψω)
Πρόσεξε όμως λίγο κάτι σε σένα. Μη ζείς προσάπτωντας στον άλλο κάτι λάθος. Ζήσε νιώθωντας τα δικά σου αισθήματα. Αφού ξεχωρίσεις τις ενοχές και τις αφήσεις στην άκρη, δες, ζήσε, εκφράσου, νιώσε, ΔΕΞΟΥ και τον άλλον με όσο θετικό τρόπο αληθινά έχεις μέσα σου.
Δηλαδή μη σε τρώει εσένα τώρα το ότι αυτός είναι καχύποπτος. Μη σε κάνει αυτό το γεγονός να αλλάξεις. Μόνο προς το χειρότερο θα αλλάξεις ζώντας έτσι. Μη σκέφτεσαι καθημερινά τι θα γίνει αν θα διαβάσει τα μυνήματά μου, αν με ακούσει να μιλάω κλπ κλπ Ζήσε όπως θελεις να ζήσεις για να είσαι ευτυχισμένη και απόλαυσε και τη σχέση σου με το παλληκάρι. Αλλά να είσαι ΕΣΥ που ζείς. Οχι ο φόβος μη τον χάσεις, μη σε μαλώσει, μη δε σε συγχωρήσει.
Φιλικά
Emily γεια σου !
Αυτά που λες τα ακούμε συνέχεια. Μην χάνεις την αξιοπρέπεια σου, αυτός δεν κάνει για σένα, χαραμίζεσαι... Εχουμε ήδη μια σχέση κάποιων μηνών και με αυτόν τον άνθρωπο χαίρομαι να είμαι μαζί του, παρόλο τη φάση που περνάμε, δεν τίθεται ζήτημα να με χωρίσει ή να τον χωρίσω εγώ επειδή εκείνος φέρεται έτσι ! Θα χώριζα σε περίπτωση που η κατάσταση είχε ξεφύγει και δεν έχει νόημα να είσαι με κάποιον με τον οποίο δεν τα καταφέρνετε στη σχέση σας..Αν φτάσουμε στο απροχώρητο, τότε το ξανασκεφτόμαστε.
Αλλά δεν είναι γουρούνι, όπως τον αποκάλεσες...Δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιήσεις τέτοιον χαρακτηρισμό.
Εχω συνειδητοποιήσει τη διαφορά ηλικίας.. αλλά και εκεί δεν τίθεται θέμα. Χαίρομαι που είναι μεγαλύτερός μου και ακόμα μεγαλύτερος να ήταν μια χαρά και πάλι. Ισως είναι οι άντρες στην ηλικία του που θα μπορούσαν να σκεφτούν \' να κάνω μια σχέση με μία που είναι 8 (ή 9 ή 10 κτλ. ) χρόνια μικρότερη μου; (!) \'
Ex_hus,
ευχαριστώ.. Εχεις δίκιο...Να σταματήσω να ζω με τον φόβο..αυτόν τον φόβο που περιγράφεις και με τρώει κάθε μέρα... γαμ**ο μου!!!!
Πρέπει να χαλαρώσω, άντε πια!!
Μου έδωσε ένα ουπς! το μήνυμα σου!
:))
KASSI,
τα συναισθήματα είναι ξεκαθαρισμένα πιστεύω. Ξέρω πολύ καλά ότι θέλω να είμαι με το αγόρι μου. Τελεία και παύλα. Δεν είμαι στο περίπου μαζί του, δεν ψάχνομαι μέχρι να καταλάβω αν όντως θέλω να είμαι μαζί του.
Σε αντίθεση με αυτό που μου λες, εγώ δεν κανόνιζα να δω τον πρώην αλλά ούτε και έστελνα επανειλλημένα μηνύματα. Ο πρώην στο κινητό, αρχικά δεν γνώριζε ότι έχω αγόρι, του το είπα όμως.
Ο δικός σου όμως είδες τι απάντησε στην κοπέλα;;; Τι στάση κράτησε; Η άλλη μάλλον πίστευε ότι είναι ακόμα διαθέσιμος. Οπως μου είπε και ο δικός μου, δε με νοιάζει τι είπε αυτός, αλλά τι είπες εσύ (γιατί κοίταξε και τα εξερχόμενα βλέπεις, τρομάρα του) Εκεί μου ήρθε η \'σφαλιάρα\' Τι τον νοιάζει τι είπε εκείνος ; Εγώ τι έλεγα... Αλλά όπως είπες και συ, τι το ήθελα το καταραμένο το μήνυμα;;; Και να πεις ότι πήρα το κινητό για να αρχίσω να στέλνω;ΟΧΙ. Στην κουβέντα ήρθε και γω παρασύρθηκα. Καταραμένη στιγμή!!!
Φιλικά,
Κέλλυ
Σε πρόσφατη συζήτηση με τη μάμι μετά από πολύ καιρό που είχαμε να ειδωθούμε (εντάξει μπαίνει ο ψηλός σπουδαγμενος επιτιχυμενος γιος της μέσα και υψώνεται 10 εκατοστα) και αφού γεμίζει χαρά η καρδούλα της μου ξαμπουνάει: είσαι πολύ εγωιστής. Συγνώμη, ποιός με έκανε έτσι; Μηπως ειναι εδω τριγυρω...? Με τις κοπέλες μου δεν έχει πρόβλημα(τις λίγες που έχει γνωρίσει) γιατι από σεβασμο σε μενα είχαν σεβασμο και στη μανα μου. Κι αυτό το εκτιμώ - πάρα πολύ.Quote:
Originally posted by kassi_21
Σε μεγάλωσαν δίνοντας σου μη ρεαλιστικές ικανότητες.Quote:
Originally posted by alexandros3
Θα γράψω γιατί δεν μπορώ θα τρελαθώ. Γαμώ την οικογένεια μου γαμώ.
Βέβαια. Είμαι κάτι το τόσο ιδιαίτερο και τόσο σημαντικό που καμία δεν θα είναι αρκετά καλή για μένα.
Ο πατέρας μου: \"σε όλες τις γκόμενες χάρη κάνουμε γιε μου. Οι γκόμενες είναι σαν τα λεωφορεία, η μία πάει ή άλλη έρχεται\". Η μάνα μου: \"μπορείς να κάνεις ότι θέλεις και να έχεις ότι θέλεις\".
Αλλά εγώ την είχα βρει. ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΒΡΕΙ.
Μόνος μου την κέρδισα και με την βοήθεια όλων την έχασα. Τίποτα δεν θα είναι αρκετά καλό για τον Αλέξανδρο τους. Τίποτα.
Κάπως έτσι ήταν κι οι δικοί μου.Απ\'την μία με έβγαζαν άχρηστη απ΄την άλλη παράτα τον τον μαλάκα.Με ποιούς κάθεσαι κι ασχολείσαι;Εσύ θα βρεις καλύτερο ώσπου όλοι ήταν κατώτεροι κι εγώ η καλύτερη.Πράγμα που είναι ουτοπικό.Και για να δείξεις την ανωτερότητά σου αν την έχεις πρέπει να παλέψεις κι όχι να μένεις με το πιστεύω των γονιών σου.Η ανωτερότητα θέλει έναν διαρκή αγώνα απόδειξης σε κάθε νέο περιβάλλον.....Μπορεί σε κάποιους τομείς να είσαι άπιαστος αλλά σε άλλους να υστερείς και να είσαι πολύ πιο δυστυχισμένος από άλλους κατώτερους από εσένα.Γι\'αυτό προσοχή στις λέξεις ανώτερος - κατώτερος...
Μια φορα έκατσε μια φαση με μια τυπισα που ειχαμε δεθει παρα πολυ και ηρθαν στα μαχαιρια με τη μανα μου με το καλημερα. απο τη μια εσκασα στα γελια απο την αλλη ελεγα αμαν τι γινεται τωρα; η πρωτη φορα που υπηρξε αντιπαλοτητα
ΑΑΑ όλα και όλα δεν φταίνε για ΟΛΑ οι γονείς. (λέω εγώ τώρα). Και στο κάτω κάτω αν όντως πιστεύεις ότι είσαι εγωιστής σε σημείο που να μη σε αρέσει ΕΣΕΝΑ, έ τότε το μετριάζεις λίγο αυτό το κομματάκι του χαρακτήρα σου, το τιθασσεύεις λίγο, το λειαίνεις.Quote:
Originally posted by alexandros3
Σε πρόσφατη συζήτηση με τη μάμι μετά από πολύ καιρό που είχαμε να ειδωθούμε (εντάξει μπαίνει ο ψηλός σπουδαγμενος επιτιχυμενος γιος της μέσα και υψώνεται 10 εκατοστα) και αφού γεμίζει χαρά η καρδούλα της μου ξαμπουνάει: είσαι πολύ εγωιστής. Συγνώμη, ποιός με έκανε έτσι; Μηπως ειναι εδω τριγυρω...?
Για όλα φταίνε φίλε οι γονεις και μεις τους αγαπαμε για ολα :)
απλα δεν ειμαστε οι γονεις μας.
Και άντε όταν ΕΜΕΙΣ λέμε ότι οι γονείς φταίνε για όλα. Όταν όμως
τότε ασε, τότε δεν έχει λύση, τότε είναι ΖΟΡΙΚΑ, ιδίως αν αυτός ο ρημάδις ο εγωισμός τους βάζει ΕΜΑΣ στο περιθώρειο από αμφότερους. Τότε λές λοιπόν \"Αμάν τι γίνεται τώρα\"Quote:
Originally posted by alexandros3
.......Μια φορα έκατσε μια φαση με μια τυπισα που ειχαμε δεθει παρα πολυ και ηρθαν στα μαχαιρια με τη μανα μου με το καλημερα. απο τη μια εσκασα στα γελια απο την αλλη ελεγα αμαν τι γινεται τωρα; η πρωτη φορα που υπηρξε αντιπαλοτητα
Νεύρο ευαίσθητο που πέτυχες πρωινιάτικα ρε συ Αλέξανδρε.....
η τυπισα ηταν λιγο περιεργη και λιγο αγρια.... ηταν υπερβολικα πολυ κτητικη κι ειχε κολλημα με οσους ειχαν γονεις (long story). απο τη πλευρα μου τι εκανα; το θεωρησα απρεπες. καταλαβαινα απο που πηγαζε γιατι με την κοπελια ειχαμε ερθει πολυ κοντα αλλα μολις ειδα οτι ακομη και τη μανα μου βλεπει ανταγωνιστικα και με το καλημερα μαλιστα.... εμενα μου ειπε πολλα αυτο. αυτο που ακουω για τη μανα μου απο τις ελαχιστες που τους την εχω γνωρισει ειναι τα καλυτερα λογια, και δεν εχει να κανει με μενα. απλα ειναι ενας καταπληκτικος ανθρωπος. αλλα η συγκεκριμενη ειχε βαλθει να τους βγαζει ολους σκαρτους μα ολους εκτος απο μενα κι εκεινη. και στο τελος κι εμενα οταν την εφτυσα... δεν το πε μπροστα μου αλλα ειμαι σιγουρος σε οποιον ηξερε κατι θα ειπε. ολοι οι πρωην της ηταν μαλακες ολκης και παντα εκεινη ηταν το θυμα. την καταλαβαινω, περασαμε πολλα μαζι, μου σταθηκε σε δυσκολες στιγμες αλλα ολα αυτα ειχαν ενα πολυ βαρυ αντιτιμο. παντα να συμφωνω μαζι της (αδυνατον) και ποτε να μην αισθανθει απορριψη (αδυνατον)
με λιγα λογια, σικε παιχνιδι
Kelly μου καλημέρα! Συγνώμη για την \"εξαφάνιση\" όμως έχω ίντερνετ μόνο στην δουλειά κι έτσι τα Σ/Κ είμαι γενικώς άλαλη. Και εμείς έχουμε διαφορά εφτά χρόνων μεταξύ μας. Μόνο που οι δικές μας ηλικίες δεν θα μας επέτρεπαν (υποθετικά) να εκδηλώνουμε τις ίδιες συμπεριφορές με τις δικές σας μιά και σας περνάμε αρκετά ηλικιακά. Ομως ο έρωτας (και οι μαλακίες που πολλές φορές τον συνοδεύουν) χρόνια δεν κοιτά. Γνώμη μου λοιπόν. Ακόμα κι αν έστειλες ένα ενοχοποιητικό μύνημα στον πρώην σου και διαβάζοντάς το τα πήρε στο κρανίο δεν είχε κανένα δικαίωμα να εξαφανιστεί έτσι άνανδρα και να σου παίξει ολόκληρο παιχνίδι. Αν ήθελε πραγματικά να ξεκαθαρίσει την κατάσταση και να είναι και από πάνω θα έπρεπε να σε πιάσει και να σου κάνει συζήτηση ή ακόμα και καυγά αλλά επιτόπου και όχι ετεροχρονισμένα. Ο δικός μου ούτε καν βρήκε μύνημά μου προς κάποιον πρώην (και ούτε και θα μπορούσε άλλωστε αφού δεν υπήρξε ποτέ κάτι τέτοιο) και έπειτα από 1 μήνα απερίγραπτα ρομαντικής και σκλαβωτικής (ας μου επιτραπεί η λέξη) συμπεριφοράς σε ανύποπτη χρονική στιγμή και χωρίς προειδοποίηση μου έβγαλε μία συμπεριφορά ψυχωτική τελείως, μόνο έτσι μπορώ να την περιγράψω. Από την μία μεριά είμασταν στον παράδεισο και ξαφνικά βρεθήκαμε στην κόλαση. Κι όλα αυτά γιατί όπως και ο ίδιος παραδέχτηκε περίμενε τόσο καιρό χωρίς να μιλάει και όλο αυτό φούντωνε μέσα του και αυξανόταν. Είναι αυτό που λέμε την τρίχα την κάνουμε τριχιά ή το άλλο το γνωστό με το το άντε πήγαινε και γ..σου εσύ και ο γρύλλος σου. Οπως και να έχει το πράγμα δεν είναι καλό να κρατάς μέσα σου πράγματα που σε τρώνε γιατί αυτά θεριεύουν, σε κυριεύουν και μετά δεν ελέγχονται. Καλύτερα να τα βγάζεις όσο μπορείς πιό ήρεμα (ή ακόμα και με φωνή αρκεί να μην κρατάς μούτρα και εγωϊσμούς μετά) και να τελειώνεις. Σίγουρα διανύεις και θα διανύεις για αρκετό καιρό ακόμα δύσκολη πορεία. Βλέπεις δεν έχει σημασία μόνο τι νιώθεις εσύ αλλά και τι νιώθει εκείνος και ο καθένας χρειάζεται τον χρόνο του για να συνέλθει και να επανέλθει. Σίγουρα δεν είναι ότι καλύτερο το να σε κάνει κάθε φορά κουρέλι με τα σχόλια και την συμπεριφορά του και να σε τιμωρεί για κάτι που έγινε και δεν μπορεί να αλλάξει ούτως ή άλλως οπότε δεν έχει και πολύ νόημα να σε τιμωρεί για αυτό, όμως σίγουρα έχει υψώσει άμυνες και εγωισμούς πολύ ψηλά και χρειάζεται τον διπλάσιο και βάλε χρόνο για να κατεδαφίσει όλο αυτό το οικοδόμημα που έχει στήσει γύρω του με την προϋπόθεση πάντα ότι θέλει να το κάνει. Το θέμα είναι όπως σου είπα και πριν αλλού. Το θέμα γλυκειά μου είναι καταβάθος εσύ τι θέλεις. Αμα το ξέρεις βάδισε κατά πως σου υπαγορεύει η συνείδηση, η λογική, το συναίσθημα, ο ίδιος σου ο εαυτός. Οσο καλή πρόθεση κι αν έχουμε όλοι να σε βοηθήσουμε (και αυτό φαίνεται μέσα από όλες τις απαντήσεις που έχεις λάβει) τελικά μόνο εσύ μπορείς να αποφασίσεις τι είναι αυτό που πραγματικά θέλεις. Βρες το λοιπόν και πορεύσου πάνω σε αυτό και θυμήσου πως είσαι ακόμα μικρή και έχεις πολλά περιθώρια να αλλάξεις πολλά πράγματα στην ζωή σου οπότε αν αισθανθείς σε οποιοδήποτέ σημείο ότι αυτό που έχεις δεν σε καλύπτει πολύ απλά να το αλλάξεις. Αλλαξέ το! Μπορείς! Αυτή είναι μία επιλογή που δεν μπορεί να μας την στερήσει κανείς. Don´t forget!
Κελυ, μπορω να σε ρωτησω τι ακριβως εγραφες στα μηνυματα?
Πω, πω... To dont forget το βγήκε άλλα αντί άλλων... :D
Quote:
Originally posted by Tass
Πω, πω... To dont forget το βγήκε άλλα αντί άλλων... :D
Nαί, ναί, ναί αυτό ακριβώς μπορεί να κάνει το κουμπάκι εκείνο το EDIT (δεξιά μεριά στο μυνηματάκι δίπλα στο quote και το Report). αρκεί να μη περάσει κανά διημεράκι νομίζω. xaaaaaaQuote:
Originally posted by Tass
...........Αλλαξέ το! Μπορείς! Αυτή είναι μία επιλογή που δεν μπορεί να μας την στερήσει κανείς. Don´t forget!
Κι ένα άλλο... το έστειλες ενώ είσασταν σε σχέση (οπότε και τελείωσε) ή το είχες στείλει πιο πριν και το κράταγες;Quote:
Originally posted by gramle
Κελυ, μπορω να σε ρωτησω τι ακριβως εγραφες στα μηνυματα?
Παιδιά το μήνυμα είναι η αφορμή. Είναι άλλα που παίζουν. Τώρα το παιδί δεν μπορεί να εμπιστευτεί ούτε τον ίσκιο του, αισθάνεται δεύτερος... είναι κακή κατάσταση. Κι όταν εσύ Kelly θα έχεις κάνει τα πάντα και θα συνεχίσεις να μη βρίσκεις ανταπόκριση ίσως σου βγει εναντίον του. Το μυαλό του τώρα είναι κολλημένο εκεί, ότι και να του πεις και να το εννοείς δεν θα το ακούσει. Τα καλά θα μπαίνουν από το ένα αυτί και θα βγαίνουν από το άλλο. Και θα μένουν μόνο αυτά που σκέφτεται.
Είναι σκληρό αυτό που προτείνω αλλά ίσως και καλύτερο. Πες του μια τελευταία φορά, και να το εννοείς, αυτό που αισθάνεσαι. Αν επιστρέψει στο ίδιο μοτίβο, φύγε. Κοίτα μην μένεις εκεί λόγω του ότι θέλεις να \"επανορθώσεις\" το λάθος σου γιατί μπορεί και να μην διορθώνεται. Νομίζω ότι δεν είναι μόνο αυτό το πράγμα... τα μηνύματα δηλαδή. Θα έχει δει κι άλλα (δεν κατηγορώ εσένα - εκείνου δεν θα του κάθονται καλά) και για κάποιο λόγο δεν μπορείς να τον πείσεις.
Τίποτα δεν μιλάει δυνατότερα από την αποχώρηση. Αλλά φρόντισε πρώτα να του έχεις εξηγήσει αυτό που αισθάνεσαι.
Είναι πολύ \"ενήλικος\" τρόπος αντιμετώπισης κι είσαι και μικρή ακόμα αλλά δεν υπάρχει λόγος από ένα σημείο και μετά να περνάτε άσχημα. Ίσως με τον άλλο τρόπο ξεκαθαριστούν τα πράγματα προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.
Εχει σημασια το τι εγραφες. Εγω για παραδειγμα, εμαθα οτι ο αντρας μου με κερατωσε με καποια που την ηξερα, ψιλοφιλη. Την πηρα τηλ και μετα απο πιεση την αναγκασα να μου στειλει ολα τα μυνηματα που της ειχε στειλει αυτος. Οταν διαβασα \"εισαι οτι πιο ωραιο μου εχει συμβει, εισαι η ζωη μου ολοκληρη\" κλπ. πως ειναι δυνατον να τον ξαναεμπιστευτω οταν χτυπιεται οτι ηταν ενα μονο πηδημα και δεν σημαινε τιποτα γι αυτον? Ε, με τιποτα. Γι\' αυτο και τωρα υπολειτουργουμε σαν ζευγαρι και ειμαστε μαζι μονο και μονο γιατι υπαρχει ενα παιδι.
Οντως Αλέξανδρε το edit έχει αυτόν ακριβώς τον λόγο ύπαρξης, όταν όμως μπει άλλο post ανάμεσα άστα βράστα, χα, χα, χα!
Συμφωνώ με το πνεύμα αυτών που γράφεις και την λογική σου. Υπάρχει και το ρητό που λέει ότι \"αυτά που κάνεις φωνάζουν πιό δυνατά από αυτά που λες\". Γεγονός είναι ότι έχει εμπλακεί πολύ μες τα μονοπάτια του δικού του εγωϊσμού και από την άλλη και η Kelly αισθάνεται τις δικές της τύψεις και ενοχές λες και δεν θα είχε βρεθεί κάτι άλλο όμως.. τι τα θες τι τα γυρεύεις. Καμμιά φορά κάποια πράγματα πρέπει να γίνονται έτσι ώστε να ξεπερνιούνται. Τι να πω, μήπως δεν έχω περάσει τα ίδια και χειρότερα και ακόμα παραμένω; Εκτός από το δικό μου πείσμα και την δική μου απόφαση να παραμένω και να προσπαθώ δεν υπάρχει κάτι άλλο που να μπορώ να του αποδώσω ευθύνες για αυτή μου την απόφαση. Οταν είμαστε εμείς έτοιμοι τότε προχωρούμε παρακάτω, διαφορετικά μένουμε και βολοδέρνουμε. Ενα κλικ είναι και μόνο στο δικό μας μυαλό είναι το πότε και το που θα γίνει, αν γίνει ποτέ. Ολοι έχουμε επιλογές στην ζωή μας από τις πιό απλές μέχρι τις πιό πολύπλοκες, μόνο που καμμιά φορά δυσκολευόμαστε να το καταλάβουμε και να το δούμε. Μάλλον κάποιος λόγος θα πρέπει να υπάρχει και για αυτό....
Gramle, όσο κι αν ακουστεί παράξενο πολλές φορές πάνω στην ένταση αυτών που νιώθουμε εκείνη την ώρα και το πάθος του διαφορετικού που βιώνουμε (ή νομίζουμε τελικά ότι βιώνουμε) λέμε πράγματα υπερβολικά που καταβάθος δεν τα εννοούμε. Οχι βέβαια ότι αυτό που σου λέω μειώνει την σημασία αυτού που έγραψε ούτε φυσικά και τον δικό σου πόνο όμως εκείνη την στιγμή του βγήκε αυτό και το έγραψε και έπειτα μπορεί και να το ξανασκέφτηκε αφού αποκαλύφθηκε και να είπε ουπς, τη μαλακία ήταν αυτή που είπα και που το είχα το μυαλό μου (αν και γενικότερα ξέρουμε που το είχε...). Τεσπα. Σε σύμβουλο γάμου σκέφτηκες ποτέ να πάτε; Ισως θα ήταν επικοδομητικότερο να ξεσπάσεις τις πικρίες και τον θυμό σου μπροστά σε κάποιο τρίτο που θα παίξει και τον ρόλο πυροσβέστη. Από το να ζεις συμβατικά πάντως... Τελικά τον εαυτό σου χαλάς έτσι. Τι λες;
Ναι αλλά σε σένα γύρισε.Quote:
Originally posted by gramle
Εχει σημασια το τι εγραφες. Εγω για παραδειγμα, εμαθα οτι ο αντρας μου με κερατωσε με καποια που την ηξερα, ψιλοφιλη. Την πηρα τηλ και μετα απο πιεση την αναγκασα να μου στειλει ολα τα μυνηματα που της ειχε στειλει αυτος. Οταν διαβασα \"εισαι οτι πιο ωραιο μου εχει συμβει, εισαι η ζωη μου ολοκληρη\" κλπ. πως ειναι δυνατον να τον ξαναεμπιστευτω οταν χτυπιεται οτι ηταν ενα μονο πηδημα και δεν σημαινε τιποτα γι αυτον?
Όχι ότι \"δικαιολογείται\"... σε καμία περίπτωση.
Απλά μερικές φορές ο κόσμος παραμυθιάζεται (θέλει να παραμυθιαστεί)... και δεν ξέρει τι λέει, τι κάνει...
Φιλαράκι που ενυμφεύθει πριν από μερικά χρόνια. Είχαμε χαθεί για λίγο καιρό. Ξαναβρησκόμαστε μου συστήνει και τη γυναίκα του. Ο τρόπος που του μιλούσε ήταν απαράδεκτος... Απορριπτικός συνέχεια. Κι εκείνος \"παραιτημένος\". Αφού εγώ κι αισθάνθηκα άσχημα και όλο τον ανέβαζα στα μάτια της, όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά γιατί ήταν φίλος μου. Με τα πολλά χανόμαστε για λίγο ξανά κι όταν ξαναβρεθήκαμε είχε γίνει ολόκληρη φάση... την είχε απατήσει, το είχε μάθει... η άλλη κοπελιά (η οποία τα είχε ρίξει και σε μένα) έκανε απλά τη φάση της (μαγκιά μου πήδηξα παντρεμένο)και τον παράτησε αφού πρώτα το είπε με τον τρόπο της στη γυναίκα του. Τώρα ο γάμος δεν σώζεται με τίποτα. Το φιλαράκι έχει αναπτερωθεί από την περιπέτεια του, το γεγονός ότι η γυναίκα του τον διεκδίκησε...
Και καθόμουνα και του έλεγα τι μαλακία έκανε. Ότι στην κοπελιά την άλλη (που έχει τρεις παράλληλα) της τα έδωσε όλα για να καλύψει την μαγκιά της ή δεν ξέρω τι κι εκείνος αντί να μείνει με τη γυναίκα του και να το παλέψει προτίμησε ένα παιδικό τρόπο να \"εκδικηθεί\". Κι όλα αυτά επειδή η άλλη του έδωσε λίγη σημασία. Τώρα βέβαια είναι πολύ αργά.
Θα κάτσω σε λιγάκι να διαβάσω τα μηνύματά σας με την ησυχία μου να δω τι έχετε γράψει..
Προς το παρόν, θα σας πω τι είχα γράψει στο μήνυμα και πάνω σε αυτό να σχολιάσετε αλλά και μάλλον να μου \'πετάξετε πέτρες\' (το βλέπω να με κατσαδιάζετε!)
Ελεγα στο παιδί, που δεν ήταν πρώην ακριβώς γιατί δεν είχαμε σχέση, μόνο πηδ*** ήταν αλλά με μια λέξη τον αναφέρω εδώ πρώην, του είπα λοιπόν ότι μου άρεσε όταν το κάναμε. Ετσι ακριβώς του το είπα και αυτό είδε και ο δικός μου στο μήνυμα. Μόνο αυτό έκανε καταστροφή. Δεν έγραψα τίποτα άλλο παρόμοιο στα μηνύματά μου.
Σε μενα γυρισε γιατι εχουμε ενα παιδι και αν χωρισουμε ξερει οτι θα το χασει γιατι θα φυγω απο αθηνα.
Απο ανασφαλεια γυρισε οχι απο αγαπη για μενα. και για οικονομικους λογους.
Τωρα για το αν το ειπε ετσι και το οτι μπορει να ηταν της στιγμης επιτρεψτε μου να αμφιβαλλω γιατι γενικα δεν ειναι τετοιο ατομο και ποτε μα ποτε δεν εχω ακουσει αυτα τα γλυκολογα απο το στομα του για μενα. Αρα ηταν 100% αληθινα. Απλα δεν ειχε τα α....α να παει να ζησει τον ερωτα του.
Α! δεν τον κεράτωσα και μετά έστειλα μήνυμα. Αυτός ήταν πριν από το τωρινό μου αγόρι. Μιλούσα για το τότε......
Οι αντρες κελυ μου εχουν φοβερο κολλημα με αυτο. Θελουν να ειναι οι καλυτεροι. Να σου προσφερουν αυτοι το καλυτερο. Και πιστευουν ο καθενας για τον εαυτο του οτι ειναι ο καλυτερος. Αρα δεν τον αδικω τον καλο σου. Πληγωθηκε γιατι νομιζει οτι οταν το κανετε σκεφτεσαι τον αλλον. Αν οχι τοτε σου λεει γιατι το εγραψε? Μπορει εσυ να το εγραψες ετσι αλλα γι\' αυτον σημαινει πολλα. Εχουνε φοβερο κολλημα σου λεω μ\' αυτο
Gramle έχεις το απόλυτο και αναφαίρετο δικαίωμα της αμφιβολίας επειδή όμως στον γάμο μου παίχτηκε ακριβώς το ίδιο σκηνικό (μα είναι φοβερό τελικά το πόσο κοινά ανακαλύπτω με διάφορους ανθρώπους από αυτό το φόρουμ!) οφείλω να ομολογήσω πως ένιωσα πολύ όμορφα όταν τον αντιμετώπισα με αυτό και τα έβγαλα από μέσα μου. Το να παραμείνω σε ένα γάμο μόνο και μόνο για το παιδί (και άλλους λόγους) ήταν ένας συμβιβασμός που δεν δέχτηκα να κάνω γιατί γνώριζα πάρα πολύ καλά ότι μέσα μου δεν θα ήμουν ποτέ καλά και άρα δεν θα ήταν καλά και οι γύρω μου. Εσύ όμως πως νιώθεις με την επιλογή που έκανες; Σε κάλυψε και είσαι ήρεμη ή νιώθεις μέσα σου δυσφορία και ψάχνεσαι;
Ηρεμια? τι παει να πει αυτο? απλα ζω και ζω μονο για το παιδι ετσι. Σου ειπα φοβαμαι να χωρισω για το παιδι. Δεν θελω με τιποτα να πληγωθει. Τι θα του πω στην ερωτηση \"μαμα γιατι αφηνεις τον μπαμπα? γιατι με παιρνεις μακρυα του?\" οτι \"δεν ταιριαζουμε?\"
Και αν παθει κανενα ψυχολογικο? εχω πει οτι ειναι ενα φοβερα ευαισθητο παιδακι. Αν παθει καμια μελαγχολια τι θα κανω? πως θα το συγχωρησω στον εαυτο μου? Νιωθω τοσο εγκλωβισμενη, τοσο χαμενη. Απ\' την αλλη ομως θελω τοσο πολυ να ερωτευθω, να νιωσω ομορφα, να κανω κι αλλο παιδι με καποιον αλλον που θα αγαπω και θα με αγαπα.
Το ΣΚ περασα χαλια. Πηγα σε μια φιεστα που ειχε ο γιος μου απο τον αθλητισμο που τον στελνω και δεν μπορεσα να τον χαρω, κοιτουσα σαν χαμενη επειδη ειχα χαλαστει απο τον αντρα μου. Ωρες ωρες σκεφτομαι οτι θα ηθελα να πεθανει. Θα μου ηταν ολα τοσο πιο πολυ ευκολα. Δεν θα ηταν δικια μου αποφαση αλλα θα μου το εφερνε η μοιρα να το μεγαλωσω μονη μου. Τι σκεψεις κανω? Δεν ξερω. Φοβαμαι. Για μενα. Δεν εχω καμια ελπιδα για τιποτα
Xμμμμ, με αυτά που έγραφε.... Δεν ήταν απλά πήδημα ! Παιδιά, δεν είμαι ακόμα παντρεμένη και δε ξέρω τις καταστάσεις μέσα σε γάμο αν δεν τον ζω εγώ η ίδια αλλά πρέπει να είναι σίγουρα πιο σοβαρά τα πράγματα τότε και κάτι τέτοια δεν μπορούν να περάσουν έτσι !
Quote:
Originally posted by gramle
Εχει σημασια το τι εγραφες. Εγω για παραδειγμα, εμαθα οτι ο αντρας μου με κερατωσε με καποια που την ηξερα, ψιλοφιλη. Την πηρα τηλ και μετα απο πιεση την αναγκασα να μου στειλει ολα τα μυνηματα που της ειχε στειλει αυτος. Οταν διαβασα \"εισαι οτι πιο ωραιο μου εχει συμβει, εισαι η ζωη μου ολοκληρη\" κλπ. πως ειναι δυνατον να τον ξαναεμπιστευτω οταν χτυπιεται οτι ηταν ενα μονο πηδημα και δεν σημαινε τιποτα γι αυτον? Ε, με τιποτα. Γι\' αυτο και τωρα υπολειτουργουμε σαν ζευγαρι και ειμαστε μαζι μονο και μονο γιατι υπαρχει ενα παιδι.
Ολες αυτές οι σκέψεις όσο ακραίες και αν είναι σου γεννιούνται από την απελπισία και η απελπισία σου γεννάται γιατί έχεις μόνη σου με την επιλογή σου αποφασίσει να εγκλωβιστείς σε μία κατάσταση που δεν σου κάνει καλό και δεν σε βοηθάει να αναπτυχθείς ούτε ως άνθρωπος, ούτε ως γυναίκα, ούτε ως προσωπικότητα. Αναμφίβολα ένα διαζύγιο είναι μία τραυματική εμπειρία και από ότι έχω διαβάσει σε διάφορα post σου έχεις ήδη αρκετά θέματα να διαχειριστείς με τον γιό σου. Θα ήθελα όμως για μιά στιγμή να αναρωτηθείς το εξής: Πόσο καλό μπορεί να κάνει στον μικρό σου το να σας βλέπει να ζείτε μαζί με τον πατέρα του κάτω από την ίδια στέγη χωρίς καμμία ουσιαστική επαφή και χωρίς να ανταλλάσεται συναισθήματα, ο καθένας στην δική του πορεία, ξένοι κάτω από μία στέγη; Τι παραδείγματα του δίνεις μέσα από αυτό; Μήπως έτσι τον κάνεις να πιστέψει ότι αυτό είναι το φυσιολογικό μοτίβο σχέσης και μεγαλώνοντας θελήσει να το ακολουθήσει και εκείνος; Μήπως στην προσπάθειά σου να του κάνεις καλό του κάνεις αντιθέτως κακό; Το έχεις συζητήσει με κάποιον ειδικό; Με τον παιδοψυχολόγο του γιού σου; Μήπως ήρθε η ώρα να το κάνεις; Εγώ μέσα από τα γραπτά σου βλέπω τον εαυτό μου πριν από 4 χρόνια εγκλωβισμένο σε ένα τρόχο εξάσκησης για χάμστερ, να κάνω ατελείωτους κύκλους και να μην φτάνω πουθενά παρά μόνο στον πάτο και όλο και βαθύτερα. Το ότι είσαι μάνα είναι από τα πιό όμορφα και συνάμα πιό υπεύθυνα γεγονότα που είχες την τιμή να ζήσεις όμως δεν είσαι μόνο αυτό, είσαι και άνθρωπος και έχεις και εσύ θέλω και το δικαίωμα να τα ζήσεις. Σε λίγα χρόνια ο γιός σου θα ενηλικιωθεί και θα ανοίξει τα φτερά του και αν ποτέ του πεις ότι εσύ έζησες τόσα χρόνια στερώντας στον εαυτό σου τις ευκαιρίες που στερήσε για μιά καινούργια αρχή για το χατήρι του το πιθανότερο είναι να μην το εκτιμήσει όπως εσύ νομίζεις ότι θα κάνει. Μιά φορά εγώ δεν το έκανα όταν οι γονείς μου και ειδικά η μάνα μου δεν χώρισε τον πατέρα μου για το δικό μου δήθεν χατήρι. Βλέπεις δεν της το ζήτησα ποτέ εγώ προσωπικά, εκείνη έκανε αυτή την επιλογή και για τις δυό μας...
Αχ βρε Τασ, ποσο δικιο εχεις αλλα δεν ξερω πως να βρω το κουραγιο και την δυναμη. Δεν εχω κανενα να με στηριξει αν παρω τετοια αποφαση. Ολοι θα ειναι εναντιον μου. Μα ολοι. Κανενας δεν θα μου πει \"καλα εκανες\". Γιατι για ολους ειναι το καλο παιδι και εγω η παρορμητικη, που θα κοιταω την παρτυ μου, αυτη που αψηφα την ψυχικη υγεια του παιδιου της για την δικη της ευτυχια. Κανενας δεν θα σκεφτει ολα αυτα που μου λες. Και την εχω αναγκη αυτη την στηριξη αν χωρισω.
Συγνώμη εμείς μπρίκια κολλάμε; Καμμιά φορά να ξέρεις την υποστήριξη θα την βρεις από ανθρώπους άγνωστους που στην ουσία είναι φίλοι που δεν έχεις γνωρίσει ακόμα. Μην περιμένεις υποστήριξη σε κάτι τέτοιο, δεν θα υπάρξει, το ξέρω γιατί το έζησα όμως είμαι εδώ σήμερα και το βροντοφωνάζω: ΑΞΙΖΕ! Το μεγαλύτερο ταξίδι ξεκινάει με ένα βήμα, το ξεκίνημα είναι η αρχή του παντός, κοινοτυπίες που όλες όμως λένε το ίδιο πράγμα, βγες εκεί έξω και δείξε από τι είσαι φτιαγμένος. Θα εκπλαγείς ακόμα και εσύ η ίδια με το πόση δύναμη κρύβεις μέσα σου. Και τι αν εκείνος είναι το \"καλό\" παιδί; Δηλαδή εσύ δεν είσαι καλός άνθρωπος; Δεν έχεις αγαπηθεί στην ζωή σου; Δεν αγάπησες; Δεν έχεις δικαιώματα; Για ποιό λόγο ήρθες πιστεύεις στην γη, για να θυσιαστείς στον βωμό τάδε; Οχι, όχι και πάλι όχι. Αξίζεις γλυκειά μου. Καιρός να το δεις και μόνη σου.
Aν δεν άκουγες ποτέ τέτοια γλυκόλογα, τότε δυστυχώς η άλλη ήταν αυτή που τον ένοιαζε...Ηθελε να σώσει το γάμο του αλλά με αυτά που έλεγε στην άλλη, δεν τον έπαιρνε να σώσει τη γούνα του... Λυπάμαι που συμβαίνουν τέτοια στο γάμο..είναι πιο δύσκολη η κατάσταση γιατί περιλαμβάνονται παιδιά ίσως, μετά είναι και τι μοιράζεστε και δεν είναι τόσο εύκολα να χωρίσεις..άλλο το να έχεις μια σχέση που αν θες την λήγεις..στο γάμο το ψυχολογικό κόστος φαίνεται να είναι μεγαλύτερο φαίνεται...
Quote:
Originally posted by gramle
Σε μενα γυρισε γιατι εχουμε ενα παιδι και αν χωρισουμε ξερει οτι θα το χασει γιατι θα φυγω απο αθηνα.
Απο ανασφαλεια γυρισε οχι απο αγαπη για μενα. και για οικονομικους λογους.
Τωρα για το αν το ειπε ετσι και το οτι μπορει να ηταν της στιγμης επιτρεψτε μου να αμφιβαλλω γιατι γενικα δεν ειναι τετοιο ατομο και ποτε μα ποτε δεν εχω ακουσει αυτα τα γλυκολογα απο το στομα του για μενα. Αρα ηταν 100% αληθινα. Απλα δεν ειχε τα α....α να παει να ζησει τον ερωτα του.
Aγαπητή gramle,
η Tass στα λέει πάρα πολύ καλά και πιστεύω αυτό σου δίνει κουράγιο. Μοιράζεστε μια κοινή εμπειρία και ξέρει πολύ καλύτερα από μένα τι να σου πει σε αυτή την περίπτωση. Χαίρομαι που ο ένας βρίσκει τον άλλον εδώ στο φόρουμ και αλληλοσυμπαραστεκόμαστε. Είναι πολύτιμη βοήθεια η ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών..
Πες ότι το \"καλό παιδί\" σε κεράτωνε πίσω από την πλάτη σου, σου φερόταν άσχημα, κάπνιζε και κανά τσιγαριλίκι που και που και βαρέθηκες να κάνεις τη νταντά σ\'ένα μεγάλο μωρό με πάμπερς. A ρε Gramble. Τι μαλάκες κυκλοφορούν και κρύβονται πίσω από τα παιδιά και την ανάγκη σας να είσαστε καλές μάνες και στα μάτια του κόσμου.
\"Ελα μωρε, αντρας ειναι. Δεν σημαινε τιποτα γι αυτον. Εσενα αγαπαει\" ειναι σαν να τους ακουω ρε αλεξανδρε.
Ποσο δικιο ομως εχεις...
Gramle,
Θέλεις να ζήσεις την δική σου ζωή σύμφωνα με αυτά που πιστεύεις εσύ για τον εαυτό σου ή σύμφωνα με αυτά που πιστεύουν οι άλλοι για σένα; Με απλά ελληνικά... ποιός κρατάει το τιμόνι της δικής σου ζωής, εσύ ή οι άλλοι;
Απ\' οτι φαινεται οι αλλοι, αλλα πιο πολυ ο γιος μου. Εχουμε κατι γνωστους που χωρισαν με δυο παιδια τα οποια ειναι φιλοι με τον γιο μου. Απο τοτε που χωρισαν, ο γιος μου συνεχεια με ρωταει γιατι χωρισαν και με βαζει να τον διαβεβαιωσω οτι εγω και ο μπαμπας του δεν θα χωρισουμε ποτε. Του ειπα οτι το αλλο το ζευγαρι επαψε να ειναι ερωτευμενο και καλο ειναι σε αυτη την περιπτωση οι ανθρωποι να χωριζουν γιατι δεν θελουν να ειναι πια μαζι. \"Εσεις ομως μαμα ειστε ακομα ερωτευμενοι με τον μπαμπα μου ομως ετσι? δεν θα χωρισετε, ετσι δεν ειναι?\" και η αγωνια ειναι ζωφραφισμενη στο μουτρακι του....
πως να του το κανω αυτο?
Τα παιδιά είναι τα πιό χειριστικά πλάσματα που θα γνωρίσεις ποτέ στην ζωή σου. Από φύσης τους εγωϊστικά θέλουν όλα να γίνονται σύμφωνα με την δική τους κοσμοθεωρία και αντίληψη πραγμάτων, πράγμα α π ό λ υ τ α φυσιολογικό. Το θέμα ξαναλέω για άλλη μία φορά δεν είναι τι θέλουν οι άλλοι συμπεριλαμβανομένου και του γιού σου. Το θέμα είναι τι θέλεις εσύ. Μεγαλώνοντας αν έρθει εκείνη η στιγμή που ο γιός σου θα γυρίσει και θα σου πει \"Μαμά έκανες το μεγαλύτερο λάθος της ζωής σου που δεν χώρισες παλιά με τον μπαμπά, τώρα θα είμασταν όλοι πολύ καλύτερα\" πως θα νιώσεις νομίζεις; Εγώ πάντως θα έχανα την γη κάτω από τα πόδια μου και αυτό είναι το λιγότερο που μπορώ να φανταστώ ότι θα ένιωθα. Ψάξε λίγο βαθύτερα μέσα σου τι είναι εκείνο που σε κάνει να αισθάνεσαι τόσο ενοχική. Ισως έτσι βοηθηθείς περισσότερο στο να ξεθολώσει το τοπίο γύρω σου και να δεις τα πράγματα πιό καθαρά.