-
Κοίτα εγώ πιστεύω πως το πρόβλημα δεν είναι πως όλοι ασχολούνται με κιλά, αλλά ότι ασχολείσαι εσύ η ίδια.
Συμφωνώ ότι το έχουμε λίγο παρακάνει με το θέμα των κιλών. Όλοι, κι εγώ πρώτη πρώτη μιας και ασχολούμαι ώρες με θερμίδες και γραμμάρια.
Το να έχεις υπερβολικό βάρος, πάνω απ' το κανονικό σου, είναι ένα και το να ασχολείσαι συνεχώς με τα κιλά. Υπάρχει και ενδιάμεση λύση! Το να είσαι εντάξει με τα κιλά σου!
Αν θες τη γνώμη μου έχεις τρεις ειπλογές, η πρώτη είναι να επιστρεψεις "στα κανονικα σου κιλά" ώστε να μην ακούς ούτε σχόλειο, η δεύτερη να εξακολουθήσεις να είσαι στα κιλά που είσαι τώρα και να σε ενοχλεί η κατάταση και η τρίτη να αγαπήσεις τον εαυτό σου όπως είναι ώστε να μην μποερί κανείς να σε προσβάλει, αυτό πρέπει να το κάνεις χάσεις δε χάσεις κιλά πιστεύω!
-
-
Ghost, έψαχνα και τελικά βρήκα το θέμα που χρειαζόμουν! (το δικό σου εννοώ!)
Αρχικά πριν συνεχίσω να διευκρινισω μερικά πράγματα!
Ούτε κι εγώ είμαι ειδικός -μάλλον θα πρέπει να το βάλω κι εγώ υπογραφή σαν τον keep_walking-.
Αντιμετωπίζω κι εγώ το πρόβλημά σου, όχι το ότι θέλω να σταματήσουν όλοι να ασχολούνται με τα κιλά, αλλά κάποιο είδος διατροφικής διαταραχής και ότι αυτό συνεπάγεται.
Και θέλω να σου πω μερικά συμπεράσματα που έχω βγάλει εγώ μέχρι τώρα, μαζί με την βοήθεια ψυχολόγου (όταν είχα δουλειά και είχα την δυνατότητα να πληρώνω τις επισκέψεις.), αλλά και με τη βοήθεια μιας πολύ αγαπημένης φίλης.
Ένα πρώτο βήμα που με είχε βοηθήσει είναι στο τέλος της ημέρας να κάνω μια παύση και να καταγράφω τι έγινε τις στιγμές που χωρίς να νιώθω το αίσθημα της πείνας (γουργούρισμα στο στομάχι κλπ) ήθελα σα λυσσασμένη να φάω.
Η αλήθεια είναι πως στην αρχή τεμπέλιαζα και δεν το έκανα με συνέπεια, αλλά αργότερα όταν κατάλαβα πως στην ουσία είναι ένα πρόβλημα που ή θα αντιμετωπίσω ΤΩΡΑ και θα στρωθώ να δω τι γίνεται με την πάρτη μου,
ή θα καταλήξω μια νέα χοντρή κοπέλα με 1002 προβλήματα υγείας και αργότερα μια γριά φάλαινα ή ποιός ξέρει ακόμη τι άλλο πρόβλημα μπορεί να προκύψει στην πορεία!
Όταν λοιπόν στρώθηκα και άρχισα να βάζω τα πράγματα στη θέση τους, ανακάλυψα πως έχω αναπτύξει μια περίεργη συνήθεια: Όποτε καταπιέζω κάποιο συναίσθημα, αυτόματα νιώθω την επιθυμία να φάω.
Μάλιστα αυτή η συνήθεια είναι σε τέτοια επίπεδα που πρέπει να καταβάλλω προσπάθεια πλέον για να σταματήσω τον εαυτό μου απ το δρόμο προς την κουζίνα.
Τώρα το πως θα σταματήσει αυτή η συνήθεια δεν ξέρω κι εγώ, έτσι βρέθηκα σ αυτό το φόρουμ, ψάχνοντας τρόπους!
Εγώ προς το παρόν όμως αντί να γράφω τα καθημερινά μου συμπεράσματα και το τι βήματα έκανα σε κάποιο ημερολόγιο, στέλνω κάθε βράδυ ένα μέιλ σε μια φίλη μου που αντιμετωπίζει κι αυτή κάποιο άλλο πρόβλημα και αποφασίσαμε μαζί πως θα δώσουμε ένα τέρμα!
Μέχρι τώρα δείχνει να πάει πολύ καλύτερα απ ότι περίμενα και αν θέλεις μπορώ να σου στείλω τα δικά μου μέιλ - ή κάποια απ αυτά που μπορούν να σε βοηθήσουν- με τα συμπεράσματα και τις παρατηρήσεις μου!
Ήθελα επίσης να σου πω και μερικά πράγματα που σκεφτόμουν όσο διάβαζα το αρχικό σου ποστ!
Για αρχή, είναι λογικό να εκνευρίζεσαι με τον καθηγητή που ήρθε και σου μίλησε γιατί πρόκειται για έναν άνθρωπο που δεν ξέρεις, δεν έχεις προσωπική σχέση και στην τελική δεν γουστάρεις και να αποκτήσεις!
Εκεί είναι το ένα θέμα, στο ότι δηλαδή οκ, δεν μπορούν όλοι να σε βοηθήσουν γιατί απλά μπορεί να σε ενοχλούν και μόνο που υπάρχουν στον χώρο σου, αλλά το βασικότερο για μένα είναι αυτό που είπες αργότερα, πως δηλαδή σε κάνουν να νιώθεις διάφανη!
Καταλαβαίνεις πως το δικό σου προσωπικό πρόβλημα είναι σα ταμπέλα πάνω απ το κεφάλι σου και μπορεί ο καθένας να δει τι συμβαίνει μέσα σου.
Είναι όπως λες με τους γονείς του φίλου σου που δεν θέλεις να επισκεφτείς.
Έχεις έρθει σε ένα σημείο που ντρέπεσαι να βγεις έξω γιατί σου έχει γίνει εμμονή πως ο υπόλοιπος κόσμος θα σκεφτεί πράγματα για σένα κι αυτό είναι πολύ άσχημο!
Η αλήθεια είναι πως ναι, φαίνεται πως βάζεις κιλά! Και σε όσους νιώθουν 5 πράγματα παραπάνω φαίνεται πως δεν είσαι καλά ψυχολογικά.
Αλλά η ουσία είναι πως θα έπρεπε να σε ενδιαφέρει παραπάνω το πως νιώθεις εσύ, παρά το πως σκέφτονται οι άλλοι γι αυτά που νιώθεις εσύ!
Και ήθελα να σε ρωτήσω και κάτι ακόμη.
Λες σε ένα σημείο πως σκέφτεσαι ότι σου αξίζει να είσαι χοντρή, είναι ένα κομμάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ, θες να μας πεις λίγα παραπάνω πράγματα γι αυτό;
Αυτά για τώρα, είναι και αργά!
Ίσως αργότερα δω πως ήθελα να πω και άλλα..
Υ.Γ. Δεν το ανέφερα αλλά κακώς το θεωρώ δεδομένο, αν έχεις την δυνατότητα ζήτησε την βοήθεια κάποιου ψυχολόγου με ειδίκευση στις διατροφικές διαταραχές, θα έχει σίγουρα περισσότερα να σου πει από μένα!
