Σχέση και πένθος

βασια μου πραγματικα τι τη θελεις αυτη τη σχεση?η τυπος στο ειπε ξεκαθαρα να βρεις στο χωριο σου δουλεια.η αποψη μου ειναι να σταματησεις να εισαι κολλημενη με τον πρωτο υπεροχο χρονο που περασες σαυτη τη σχεση,γτ αυτος ο πρωτος χρονος ηταν εικονικος.το πιο πιθανο ειναι να μην αποτελουσε πραγματικοτητα γτ αν ηταν ετσι η συμπεριφορα του δε θα ειχε αλλαξει.αυτα που σου προσφερε το πρωτο χρονο του τελειωσαν δεν εχει αλλο...εισαι νεα κοπελα,ψαξε να βρεις καποιον που να ειναι ειλικρινης και ξερει τι θελει και να στο ζηταει.να σε ρωτησω κατι...με τις προηγουμενες σχεσεις του γτ δε προχωρησε στο γαμο?

Εκτος απο μια μεγαλη σχεση 5 χρονων που ειχε εκει γυρω στα 30 δεν ξαναεκανε τιποτα σοβαρο. Με αυτην δεν προχωρησε γιατι ηταν πολυ μικρος θεωρουσε.Ειχε ολα αυτα τα χρονια παρα πολλες εφημερες, περιστασιακες σχεσεις κ γενικα ο,τι παρει ο ανεμος (καταλαβαινεις). Εζησε γενικα μια πολυ εντονη ζωη(ταξιδια, γυναικες κτλ). Δεν ειχε στο μυαλο του την οικογενεια μου ελεγε μεχρι που γνωρισε εμενα κ θα ηθελε να προχωρησει μαζι μου.

βασια τρεχα οσο πιο γρηγορα μπορεις.ο ανθρωπος αυτος οταν θα φτανει ενα βημα πριν το γαμο θα τα παραταει ολα γτ δε μπορει να αναλαβει ευθυνες.αποφευγει να συζητησετε γτ φοβαται.κραταει πραγματα μεσα του.ξερω οτι ειναι δυσκολο και ειδικα το πρωτο καιρο αλλα αξιζεις κατι καλυτερο.δε σε καλυπτει πια αυτη η σχεση,μη τον ζορισεις αλλο.αμα σε θελει ξερει που να σε βρει.αστον τωρα αυτον μα προτεραιοτητα σου ειναι να βρεις δουλεια.

Οταν σκεφτομαι με τη λογικη εκει καταληγω κ εγω απλα επενδυσα σε αυτη τη σχεση κ μου ειναι δυσκολο να φυγω. Πρεπει να βαλω τις σκεψεις μου σε ταξη οπως κ να χει.Σε ευχαριστω viky για τις συμβουλες σου. Μαλλον πρεπει να το παρω αποφαση και να προσαρμοστω σιγα σιγα σε νεα δεδομενα.

δεν ειναι απαραιτητο να φυγεις ψαξε για αλλη ταυτοχρονα

ωραίος!! τί είστε βρε παιδί μου οι άντρες.. δεν παίζεστε...;)

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

δεν ειναι απαραιτητο να φυγεις ψαξε για αλλη ταυτοχρονα

---

Quote:

---

Originally Posted by straw

Φυσικά και είμαι υπαρκτό προσωπο. Ειμαι 28 χρονων. Δεν ξερω τον αγαπαω τοσο πολυ μαλλον γι αυτο και κανω υπομονη.Τοσο καιρο που είμαστε μαζι παντα μου ζητουσε να κανω υπομονη για κατι με υποσχεσεις οτι θα φτιαξουν τα πραγματα αλλα παλι στα ιδια γυρνουσαμε. Οσο για το σεξ σταματησε μετα τον πρωτο χρονο της σχεσης, λεγοντας μου οτι δεν το θεωρει απαραιτητο, οτι εχει αλλα πραγματα πιο σοβαρα να τον απασχολουν κτλ. Τα τελευταια 2 χρονια εχουμε βρεθει ερωτικα απειροελαχιστες φορες. κ παλι κανω υπομονη μηπως κ αλλαξει κατι. Οσες φορες προσπαθησα να του εξηγησω πως νιωθω, οτι δεν αντεχω αλλο παντα με αποκαλουσε νευρικη, γκρινιαρα κι επιμονη κ με γεμιζε τυψεις.Οτι δεν το εκτιμαω που ειναι πιστος κι οτι με βλεπει σοβαρα κ θα προχωρησουμε κτλ. Απλα χρειαζεται οπως λεει που κ που το χρονο του.Να μενει μονος του να χαλαρωνει. Αυτα εν ολιγοις

---

..καλή μου θα σε στεναχωρήσω, αλλά καλύτερα να το πάρεις όσο το δυνατό πιο γρήγορα απόφαση, παρά να χάνεις άδικα το χρόνο σου.
Σχέση χωρίς σεξ, δεν είναι σχέση ερωτική. Είναι φιλική/συντροφική.
Από τότε που έκοψε τις επαφές μαζί σου, να είσαι σίγουρη πως απέκτησε με άλλη γιατί όπως τον περιγράφεις ο μόνος λόγος για να συμβαίνει το αντίθετο είναι να έμεινε ξαφνικά ανίκανος.
Επειδή έχω βιώσει απώλεια μητέρας, από προσωπική εμπειρία έχω να σου πω ότι περισσότερο απ όλους είχα ανάγκη τον σύντροφο μου για πααααααρα πολύ καιρό.
Το γεγονός της αρρώστιας και μετέπειτα θανάτου της μητέρας του δεν τον εμπόδισε να φλερτάρει με την υπάλληλο.
Παράλληλα μας λες πως σε έχει απομακρύνει πολλές φορές αλλά εσύ δεν μπορούσες να φύγεις.
Δυστυχώς πρέπει να δεις την αλήθεια κατάματα και να αποχωρήσεις με όση αξιοπρέπεια έχει απομείνει.
Ο τύπος θέλει να χωρίσει χωρίς γκρίνιες και απολογία εξ ου και σε πάει στο τρίμηνο.
Όταν ο έρωτας τελειώνει δεν ξανά αρχίζει για κανένα λόγο, οπότε μη μένεις στον πρώτο χρόνο ευτυχίας, είναι η μεγαλύτερη παγίδα.

Δυστυχως Θεοφανια εχεις απολυτο δικιο.Τα εχω κι εγω σκεφτει ολα κατα καιρους αλλα δεν ηθελα να τα παρω στα σοβαρα.Εθελοτυφλουσα. Θα μου ειναι δυσκολο αλλα θα πρεπει να το παρω αποφαση. Σημερα σε συνομιλια μας μου ειπε παλι τα ιδια. Οτι θελει χρονο μονος γιατι εχει παρα πολλα στο κεφαλι του. Εφτασε η ωρα ισως!

Σαφώς και έφτασε η ώρα - για την ακρίβεια, έχει φτάσει προ πολλού, απλά εσύ δεν ήσουν έτοιμη. Σου εύχομαι να βρεις το κουράγιο να φύγεις από αυτή τη σχέση και να μην πιστέψεις πάλι σε υποσχέσεις και δικαιολογίες. Επειδή είπες αρκετές φορές το πόσο σεβάστηκες τις επιθυμίες και τις ανάγκες του, θα ήθελα να σε ενθαρρύνω να θυμάσαι δύο πράγματα: 1. ότι υπάρχουν και οι δικές σου επιθυμίες και ανάγκες και προτεραιότητα έχει ο σεβασμός προς τον εαυτό μας και 2. ότι δεν νοείται να σεβόμαστε την ασέβεια και την κοροϊδία.

Συμφωνώ λοιπόν ότι χρειάζεται να δεις την αλήθεια κατάματα και να τολμήσεις να πορευτείς ανεξάρτητα από εκείνον και μακριά από την ανάμνηση του ωραίου πρώτου καιρού. Αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι εκείνος θέλει να χωρίσει χωρίς πολλά-πολλά όπως αναφέρει η Θεοφανία... γιατί από το ιστορικό του, μου φαίνεται εξίσου πιθανό να θέλει να σε κρατήσει στον πάγο, όσο θα διαρκέσει η φλόγα της νέας (μιας ακόμα...) σχέσης ή σχεσούλας. Εδώ βρε καλή μου δέχτηκες νέα κοπέλα να ζεις 2 χρόνια χωρίς ερωτικές επαφές... δέχτηκες να πηγαινοέρχεσαι στο σπίτι του ανάλογα με τα κέφια του... δέχτηκες το φλερτ με την υπάλληλο... πίστεψες ότι σε βλέπει 'σοβαρά'. Μετά από όλα αυτά είναι φυσικό να πιστεύει ότι και θα γίνου όλα όπως τα θέλει και θα σε έχει πάντα διαθέσιμη. Γι' αυτό επανέλαβε στον εαυτό σου πολλές φορές το πώς και γιατί έφτασε η ώρα και προχώρα μπροστά.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

να μη ρωτησω κι απο σεξ τι κανει γτ κλαφτα χαραλαμπε στα 44...

---

και φυσικά μην ακούς αυτά που λέει το κερασάκι περί... ηλικίας, γιατί στα 44 καθόλου δεν είναι 'κλάφτα χαράλαμπε'.
Αν υπάρχει έλξη, επιθυμία κι έρωτας, σε κάθε ηλικία μπορεί να υπάρχει σεξουαλική δραστηριότητα, πόσο μάλλον στη δική του.

Quote:

---

Originally Posted by marina38

και φυσικά μην ακούς αυτά που λέει το κερασάκι περί... ηλικίας, γιατί στα 44 καθόλου δεν είναι 'κλάφτα χαράλαμπε'.
Αν υπάρχει έλξη, επιθυμία κι έρωτας, σε κάθε ηλικία μπορεί να υπάρχει σεξουαλική δραστηριότητα, πόσο μάλλον στη δική του.

---

Μαρινα εσυ το χεις διαβασει αυτο ή το λες απο προσωπικη πειρα?:p

Αγαπητη στρο παντως δικαωμα σου ειναι να κανεις οτι θες, απλα να ξερεις που πας, να μη βαυκαλιζεσαι μετα και να νεφελοβατεις...
Εξακολυθω να πιστευω παντως οτι κανεις πλακα και δεν ειναι τα πραγματα οπως τα λες.

kerasi αν πιστευεις οτι κανω πλακα δικαιωμα σου, μπορεις καλλιστα να μην ασχολεισαι με το θεμα μου. Μοιραστηκα την ιστορια μου για να παρω αποψεις κ γνωμες απο ανθρωπους εντελως απ εξω απο αυτο και μπορω να πω πως με βοηθησατε πολυ :)

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Μαρινα εσυ το χεις διαβασει αυτο ή το λες απο προσωπικη πειρα?:p

---

Και τα δύο κεράσι! :p Οι πρόσφατες σχέσεις μου ήταν με άντρες αυτής της γενιάς και εύχομαι στους νεότερους να φτάσουν κάποτε το επίπεδο τους! :p :p

Από ότι διαβάζω η κατάσταση δεν είναι και τόσο εύκολη για να την κρίνει κάποιος έτσι εύκολα…

Ο άνθρωπος έχασε την μητέρα του… Έχασε ίσως τον άτομο που αγαπούσε όσο τίποτα στον κόσμο…
Μάνα είναι μόνο μια και όταν την χάνεις πιστέψτε με δεν έχει σημασία η ηλικία σου…
Μόνο εικάζοντας λοιπόν να σου πω ότι η σχέση σας μοιάζει λιγάκι προβληματική και πριν την απώλεια της μητέρας του…

Θα μιλήσω σαν άνδρας: Όταν χάνεις το ερωτικό ενδιαφέρον για τη σύντροφο σου τότε δεν υπάρχει κάτι το οποίο να μοιάζει για σχέση…

Την γυναίκα μου την γνωρίζω από 23 χρονών ενώ είμαι 38 και παρόλο που έχασα πρόσφατα τον πατέρα μου η ερωτική μου επιθυμία μεγάλωσε απέναντι της. Ναι ήθελα μερικές φορές να μείνω μόνος μου αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να φύγω η να την διώξω από το σπίτι… Αυτά είναι δείγματα ότι σε νιώθει να τον επιβαρύνεις και όχι να του είσαι απαραίτητη… Βέβαια όπως είπα και στην αρχή το πράγμα φαίνετε λιγάκι δύσκολο γιατί ποτέ δεν φταίει ένας για έναν χωρισμό…

Θα πρέπει να σκεφτείς και εσύ από την μεριά σου τι έκανε αυτό τον άνθρωπο να σου συμπεριφερθεί έτσι… Μήπως ήσουν όντος πολύ πιεστική? Μήπως η πολύ σου υπομονή του έδωσε το δικαίωμα να κάνει σχεδόν ότι γουστάρει με τη σχέση σας?

Σου εύχομαι να πάρεις την σωστή απόφαση η οποία θα πρέπει να έρθει με καθαρό μυαλό και ίσως να αφήσεις λίγο χρόνο μιας και όπως λες τον αγαπάς παρ αυτά….

Να είσαι καλά .
Βασίλης

Καλησπέρα και χρόνια πολλά με υγεία!Επανέρχομαι μετά από 3 περίπου μήνες με τη συνέχεια της ιστορίας μου, η οποία εξακολουθεί να με προβληματίζει. Εν συντομία, βρήκα δουλειά στην πόλη όπου μέναμε με το φίλο μου περίπου αρχές Οκτώβρη.Μετακόμισα και πάλι σπίτι του, μετά από δική του προτροπή και συνεχίσαμε τη ζωή μας κανονικά και σχετικά ήρεμα, χωρίς καυγάδες κτλ.Η ψυχολογία του φίλου μου συνεχίζει να είναι χάλια,είναι κλεισμένος στον εαυτό του, δεν θέλει να βγαίνουμε και γενικά δε θέλει να κάνουμε τίποτα, λέγοντας πάντα πως είναι πολύ κουρασμένος, δεν νιώθει καλά, δεν έχει καθόλου ψυχολογία. Τώρα για τις γιορτές, εγώ δε δουλεύω και έφυγα (ήρθα στο χωριό να δω τους δικούς μου,όπου θα μείνω για περίπου 2 εβδομάδες). Ο φίλος μου έμεινε πίσω λόγω δουλειάς.Του πρότεινα να έρθει μαζί μου για κάποιες μέρες έστω, αλλά αρνήθηκε.Του πρότεινα να μείνω εγώ μαζί του, τις μισές γιορτές τουλάχιστον για να μην είναι μόνος, αλλά αρνήθηκε και πάλι λέγοντάς μου πως είναι καλύτερα να μείνουμε λίγο καιρό μακριά, ότι θα κάνει καλό στη σχέση μας και ότι θέλει τις γιορτές να τις περάσει μόνος. Ψιλογκρίνιαξα και στράβωσα αλλά δεν έδωσα συνέχεια κι έφυγα. Από τότε που έφυγα είναι όλη μέρα έξω με παρέες,πάει στο σπίτι ελάχιστα και σε σημερινό τηλεφώνήμά μας μου είπε πως νιώθει τέλεια, πως έχει φτιάξει η ψυχολογία του και πως περνάει πολύ ωραία. Μου λέει ότι του λείπω μεν αλλά του αρέσει που είναι μόνος του έστω και για λίγο. Εγώ πάλι νιώθω χάλια.Εκτός του ότι μου λείπει, μου φαίνεται αδιανόητο όταν αγαπάς κάποιον να μη θες να περάσεις τις γιορτές μαζί του και με πληγώνει που μαζί μου δεν κάνει τίποτα, νιώθει πάντα χάλια ψυχολογικά και τώρα που είναι μόνος του όλα άλλαξαν. Εσείς πώς το βλέπετε; Είμαι παράλογη; Έχω άδικο να θυμώνω;

δεν είσαι παράλογη αλλά δυστυχώς θες και τα παθαίνεις staw...
θα συμφωνήσω με τα περισσότερα από τα παραπάνω μηνύματα...είσαι μια νέα κοπέλα,φύγε λοιπόν από αυτή τη σχέση, μείνε μόνη σου για κάποιο διάστημα και ύστερα άνοιξε τα φτερά σου για αλλού...
πως θα κάνεις οικογένεια με αυτόν τον άνθρωπο??τις γιορτές θα τις περνάτε χώρια και στα δύσκολα θα σε διώχνει...??μπορεί να υπάρξει μια τέτοια σχέση??
για μενα επρεπε να ειχες φύγει ήδη...!!δεν σου προσφέρει τίποτα αυτή η σχέση..!!ούτε στιγμές,ούτε σεξ, ούτε επικοινωνία, ούτε τίποτα....
καλύτερα μόνη,παρά σε μια σχέση που δεν υγιής...