Printable View
Λοιπόν το παρακάτω ποστ το έγραφα για το άλλο σου θέμα με τον Ραψωδό αλλά σβήστηκε πάνω που πήγαινα να δημοσιεύσω την καταχώρηση...Ταιριάζει όμως και σε αυτό το θέμα.......Απλά σε αυτό το θέμα να προσθέσω πως πιστεύωπως είναι καλύτερο να λες κάποιον δολοφόνο τέρας παρά τον δυστυχή ψυχοπαθή γιατί κατ\'εμένα μάλλον αυτό δείχνει σύνδρομα μαζοχισμού ή ό,τι άλλο....Πραγματικά με σόκαρε πολύ το θέμα και δεν άντεξα να το διαβάσω όλο γιατί μου δείχνει για μια ακόμα φορά από άλλη διάσταση πόσο μπορεί κάποιος να μισεί το ίδιο του το παιδί και να το καταστρέψει...........
ΑΠΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΣΤ
Γιατί απολογείσαι σε ολουςμε ποιον η όχι τα είχες;;;;;Δεν υπάρχει λόγος....Ποιός σε απειλεί;;;;;Ξέρεις κάτι Ιωάννα ειλικρινά θαυμάζωπου ακόμα και σταδύσκολασου και σε αυτά που δεν τολμάνε άλλοι να πουν και στα λάθη σου σε όλα σου έχεις το θάρρος να είσαι εσύ........Θέλει πολλά κότσια αυτό!!!!Άσε που μου θυμίζεις σε αρκετά εμένα μερικά χρόνια μερικούς μήνες πριν και ίσως σε στιγμές που θα ακολουθήσουν....Δεν σου κρύβω ότι με φοβίζει αυτό το κομμάτι του εαυτού μου που τα βάζει με όλους και όλα,που βλέπει τους πάντες εχθρούς.....Προσπάθησα να μην χάνω την αξιοπρέπειά μου αλλά είναι δύσκολο σε ό,τι βιώνεις.....Εσύ είσαι ένα βήμα μπροστά.......από εμένα για εμένα.....Αυτό που μου είχε πει ο ψυχίατρος πρώτο πρώτο είναι να είμαι πιο χειριστική.....Δύσκολο για εμένα Τζο αλλά μερικές φορές γλιτώνεις ενέργεια,βλέπεις τον κόσμο λιγότερο κακό και ζεις πιο ήρεμα....Αυτό για τους ψυχίατρο μου είναι ένα βήμα μπροστά!!!!!!!Μην σταματάς να είσαι εσύ απλά κάνε την ζωή σου πιο εύκολη...........
Ιωάννα θέλησα και εγώ να σβηστώ άπειρες φορές.....αλλά δείχνει μεγαλύτερη δύναμη να μείνεις...Δεν νομίζεις;;;Κανείς δεν μπορεί να σε απειλήσει και μην δεχτείς να το αφήσεις να σε καταβάλλει...TRUST ME!!!!!!!!!!
οχι απο αυτο το φορουμ πηρα δυναμη κ στηριξη κι απο μελη κι απο τον Admin κ σκεφτηκα οτι ειναι λαθος στιγμη κ ηταν υπο πιεση η θεληση μου να θελησω να σβηστω
δεν ειναι η στιγμηνα χασω αλλο ενα βημα βοηθειας κ δεν θα το κανω..
εχασα το φορουμ για λιγες ωρες κ δεν ηξερα που να τα πω...που ν αμιλησω κ σε ποιον κ γιατι..ισως οτι ειναι πιο εμμεσο απο την ζωη μπορω να λυγιζω εδω μεσα να σπαω εδω μεσα να τα λεω ολα....
δεν θα ηθελα να το χασω αυτο οχι ακομα δεν ειμαι ετοιμη
μπορω να ακολουθησω με το να μην ασχολουμαι με πραγματα που ειναι ανευ ουσιας κ να σταθω στην ουσια κ η ουσια ειναι οτι δεν μπορω ακομα απο τοσες μερες να συνελθω
η πατρικη φιγουρα ηταν η φιγουρα του παραλιγο δολοφονου μου!
τα ματια του εκεινη την ωρα ειχαν το υφος του θανατου μου
εχω αναμεικτα αισθηματα
δεν θελω να αφησω κανεναν συναισθηματισμο να με σπασει,να τον λυπηθω...να...να...να!
θα μου εκανε πολυ κακο τελικα η αποχωρηση μου απο το φορουμ
ειμαι εδω κ θα ειμαι να λεω να μου λεν κ να κραταω ο,τι αξιζει να κρατησω
η sofia,h kassi, h gramle,o kanenas, to krino, h anitak,η weird η anwnimi o pappas,τι να θυμηθω
οτι σε στιγμες που ηθελα να φουνταρω οπως κ τωρα μου ειπαν μια κουβεντα κ σταθηκα ξανα?κι ας ειναι σχετικα ξενοι
τον admin??ποσες φορες ακομα κ τωρα ο ανθρωπος με συμβουλεψε...
δεν μπορω να βγω εξω
ζαλιζομαι,ποναω κ αυτες τις ωρες μεσα στο σπιτι το φορουμ ειναι η μοναδικη μου εκτονωση
ολοι ξερεται την ιστορια μου.δεν χρειαζεται να ξανασυστηθω
δεν θελω να σπασω...αλλα ειμαι τοσο κοντα
ερχονται τα αδερφια μου με αναμεικτα αισθηματα...αλλα τελικα ο γιος μου ειναι παλι το αποκουμπι μου
δεν μου επιτρεπεται ν ασπασω γιατι το παιδι μου ηταν μπροστα
κανεις δεν σε διωχνει, να κατσεις στα αυγα σου λοιπον και ολοι μαζι περπαταμε στο τεντωμενο μας σκοινι.
σταματα την γκρινια και κρατα το κεφαλι ψηλα.
Δεν σου πρεπει αλλη σταση.
χμ...δεν μου πρεπει αλλη σταση
ΔΕΝ ΘΑ ΣΠΑΣΩ!ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΛΥΠΗΘΩ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΠΟΤΕ!!!!!
τα αδερφια μου με επιρρεαζουν ο γιατρος μου μου ειπε οτι του αξιζει η τιμωρια για την εγκληματικη ενεργεια κ αλλωστε ειναι επικινδυνος κι αλλωστε δεν χωραει συναισθηματισμος ισως η φορτιση να περασει οταν περασει ο σωματικος πονος
μ΄αρεσε που μου το ειπες ετσι
δεν μοου πρεπει κ δεν με παιρνει για αλλη σταση
αντε να σε δω λοιπον....
μακια!
\"Δεν σου πρέπει άλλη στάση\"...Πολύ σπαρτιάτικο......Λοιπόν από ότι κατάλαβα ήταν και το παιδί μπροστά στην παρ\'ολίγο δολοφονία σου....Πάω να διαβάσω ξανά το θέμα,πιο προσεκτικά και επανέρχομαι....Κοίτα ο οριακός από ότι κατάλαβα-σε λίγες μη επιστημονικές γραμμές- έχει φάει απόρριψη από γονείς.Είναι σκληρό να σε απορρίπτει ο πατέρας σου θέλοντας να σε σκοτώσει.....Στα υπόλοιπα μπορείς να πεις \"Μπα η ιδέα μου θα είναι\".....ή κάποιες φράσεις όπως αυτές της ψυχιάτρου στυλ \"Εσύ βίωνες ως απόρριψη την συμπεριφορά τους\" αλλά εδώ,πες μου,ποια φράση μπορεί να απαλύνει τον πόνο σου;Έκανε το μήνυμά του τόσο ξεκάθαρο.....και στο έκαναν όλοι ρε Ιωάννα και αυτό με στενοχωρεί...Πως δεν σου δόθηκε μια ευκαιρία να δεις τον κόσμο πιο ανάλαφρα....Πιο \'\'καλούλικο\",πιο \"υποκοριστικό\"....Στα είπαν όλα με το ν και με το σ τόσο άμεσα,τόσο ωμά!!!!!!Σου στέρησαν την ελευθερία να ονειρεύεσαι \"ροζ συννεφάκια\" από αυτά που λίγο πολύ έχουμε ανάγκη όλοι μας......Τι δύναμη να βρεις σε εμάς;Την δύναμη την έχεις μέσα σου και το αποδεικνύεις....Είναι τόσο λίγος ο ρόλος μου και τόσο φτωχά τα λόγια μου.....Είσαι 30χρονών γυναίκα.....Μην κλαις για μικρο πράγματα μόνο.......ΔΕΝ ΣΟΥ ΠΡΕΠΕΙ.....
τα ειπες ολα kassi ο ανθρωπος δεν εδειξε απλα μια απορριψη του παιδιου του
εδειξε μισος,κ δεν ξερω κι εγω τι αλλα αρρωστα συναισθηματα συσορρευμενα μεσα του!για χρονια ισως
κ μπροστα στο μικρο μου εδειξε οτι δεν ειχε καν την υπομονη να περιμενει
καν!γεννιεσαι κ βλεπεις στον πατερα σου ασφαλεια στο βλεμμα του κ στοργη
εγω ειδα 30 χρονια μετα μισος τοσο εντονο
ναι πια δεν εχω περιθωρια να πω οτι ισως παρεφρασα καποια λογια η συμπεριφορες
νιωθω οτι εχω δυναμη μεσα μου...αλλα θριματιζεται δτιγμες...που θυμαμαι να ειμαι υπερηφανη μικρη για αυτον κ στιγμες που τον θυμαμαι να με κοπαναει.σαφως υπερτερει η στιγμη της βιας του ...ομως προσποιουμαι στο γιο μου οτι ειμαι δυνατη,προσποιουμαι στην μανα μου,στα αδερφια μου κι ολο αυτο κοντευει να με καταπιει..αλλαταυτοχρονα να υιοθετω το ρολο του δυνατου
ολα ειναι τοσο αναμεικτα κ ακραια αναμεικτα..
για αλλη μια φορα καλουμαι να κανω restart στη ζωη μου με ολοενα πιο δυσκολα κ ανατριχιαστικα δεδομενα
ειναιι μονοδρομος ομως
κι οσο κι αν δυσκολευομαι τον ακολουθω αφου δν εχω αλλη επιλογη
καμια
οποτε αλλωτε τρεχοντας κ αλλωτε ερποντας ακολουθω τον μονοδρομο μου
αυτη τη στιγμη παραδειγμα σπαω
για λιγο ομως
αυριο θα ξαναειμαι πιο δυνατη
λεω κ θελω να πιστευω
Το θέμα ρε Ιωάννα και αυτό σκέφτομαι είναι ότι πασχίζουμε για επιβίωση αντί για τα κομφόρ της ζωής.....Ναι πήγα εκεί εκεί και εκεί έκανα αυτό και αυτό είδα αυτόν και αυτόν και εσύ-για παράδειγμα- σε αυτές τις διηγήσεις το μόνο που θα έλεγες είναι Παιδιά βοηθήστε με...Ο πατέρας μου θέλησε να με σκοτώσει....Τους βλέπεις τόσο ανάλαφρους και μετά μισείς ακόμα περισσότερο αυτούς που σε έκαναν έτσι.....Θα ήθελα να ενδιαφέρομαι για το μανικιούρ και την ανταύγεια παρά για το ότι αύριο θα πρέπει να βρω δουλειά γιατί δεν έχω φράγκο και πρέπει να βρω σπίτι να νοικιάσω....Καταλαβαίνεις;;;; Και σκέφτομαι πόσο ευτυχισμένα είναι εκείνα τα κοριτσάκια που για το μόνο που ανησυχούν είναι για το αν θα πιάσει η γκομενοτεχνική που διάβασαν στο Pink woman...Quote:
Originally posted by interappted
δεν διαφωνωQuote:
Originally posted by Sofia
ιωαννα, μην υποτιμας το οσα ΜΟΝΗ σου έκανες...πάντα (ή σχεδον παντα) υπάρχουν επιλογές για κάτι ακομα καλύτερο και για κατι ακομα χειρότεροQuote:
Originally posted by interappted
σε ευχαριστω
κ ξερεις κατι ισως να μην ειμαι εγω η δυνατη ισως ο καθενας στη θεση μου να γινεται οταν το προσταζει η ζωη χωρις να σου αφηνει αλλη επιλογη
Ο γιατρος σου, σου τα πε καλα. Προστατέψου!
αλλα πιστευω οτι ο ανθρωπος οταν περναει δυσκολα εφοδιαζεται απο την ιδια τη ζωη με αισθηματα επιβιωσης με δυναμη που ξεπερναει το φυσιολογικο
σε ευχαριστω
Πράγματι δεν θα έπρεπε να τον είχαν βγάλει έξω;;;;Τα χάπια που παίρνει δεν βοηθάνε την κατάστασή του;;Επίσης επανεξετάζοντάς το σκεφτόμουν\"Το σκηνικό έγινε εν ώρα μανίας του ή κάτι;\" Κάτσε,γιατί όταν έχεις κάποιον δυνητικά επικίνδυνο και τον αφήνεις έξω κατά πόσο φταίει αυτός και κατά πόσο εσύ;Δηλ αν ο άνθρωπος αντιμετωπίζει βαριά ψυχική ασθένεια φταίει αυτός που είναι δολοφόνος ή εσύ που εν γνώσει σου τον άφησες ελεύθερο;Ποιός φέρει μεγαλύτερη ευθύνη;Ο πατέρας σου εν όψει μανίας ή το λογικό νοσοκομείο εν όψει απραγίας;;;Quote:
Originally posted by interappted
lostre μπορει να ειναι κι ετσι αλλα δεν ειναι δυνατον να δινουν εξιτηριο σε εναν εν δυναμει δολοφονο!κι απο την αλλη εχεις δικιο πρεπει να βρω πολυ καλο δικηγορο κ δεν νομιζω να βγαλω ακρη με τα δημοσια νοσοκομεια..ειναι πολυ επικυνδυνο ν αγραφουν σε εξιτηριο βελτιωση κ να επιτιθεται σε 3 μερες με τι?με σφυρι!Quote:
Originally posted by LOSTRE
Κοίτα ιντερ,εχω ακουσει απο ψυχιατρο οτι οι ψυχικες ασθενειες ειναι σαν ενα καρδιακο που βγαινει απο το ιατρειο μετα απο καρδιογραφημα..
Πρεπε να βάλεις ενα δυνατο δικηγορο-χρειαζονται και πολλα χρήματα γιατι ουσιαστικα 8α τα βάλεις με το Δημόσιο-..
Αρχικα πάρε ενα πιστοποιητικό νοσηλειας του πατερα σου ή ζήτα μεσου του Εισαγγελεα όλο τον φάκελο νοσηλειας...
Καλη ανάρρωση...
Quote:
Originally posted by kassi_21
Το θέμα ρε Ιωάννα και αυτό σκέφτομαι είναι ότι πασχίζουμε για επιβίωση αντί για τα κομφόρ της ζωής.....Ναι πήγα εκεί εκεί και εκεί έκανα αυτό και αυτό είδα αυτόν και αυτόν και εσύ-για παράδειγμα- σε αυτές τις διηγήσεις το μόνο που θα έλεγες είναι Παιδιά βοηθήστε με...Ο πατέρας μου θέλησε να με σκοτώσει....Τους βλέπεις τόσο ανάλαφρους και μετά μισείς ακόμα περισσότερο αυτούς που σε έκαναν έτσι.....Θα ήθελα να ενδιαφέρομαι για το μανικιούρ και την ανταύγεια παρά για το ότι αύριο θα πρέπει να βρω δουλειά γιατί δεν έχω φράγκο και πρέπει να βρω σπίτι να νοικιάσω....Καταλαβαίνεις;;;; Και σκέφτομαι πόσο ευτυχισμένα είναι εκείνα τα κοριτσάκια που για το μόνο που ανησυχούν είναι για το αν θα πιάσει η γκομενοτεχνική που διάβασαν στο Pink woman...Quote:
Originally posted by interappted
δεν διαφωνωQuote:
Originally posted by Sofia
ιωαννα, μην υποτιμας το οσα ΜΟΝΗ σου έκανες...πάντα (ή σχεδον παντα) υπάρχουν επιλογές για κάτι ακομα καλύτερο και για κατι ακομα χειρότεροQuote:
Originally posted by interappted
σε ευχαριστω
κ ξερεις κατι ισως να μην ειμαι εγω η δυνατη ισως ο καθενας στη θεση μου να γινεται οταν το προσταζει η ζωη χωρις να σου αφηνει αλλη επιλογη
Ο γιατρος σου, σου τα πε καλα. Προστατέψου!
αλλα πιστευω οτι ο ανθρωπος οταν περναει δυσκολα εφοδιαζεται απο την ιδια τη ζωη με αισθηματα επιβιωσης με δυναμη που ξεπερναει το φυσιολογικο
σε ευχαριστω
ΑΚΡΙΒΩΣ αλλα παλι σε αυτα επικρατει πια ενα αισθημα αδιαφοριας
ναι θα ηθελα η ζωη μου να ηταν πιο νορμαλ αλλα ....
δεν ειναι..
μονο το παιδι μου με γεμιζει
προχθες πηγα στα νηπια να μιλησω με τη δασκαλα του
ηθελα να της πω κ οτι δεν εχει πατερα κ οτι βιωσε αυτη τη βια κ για ποιον για την μανα του??????περιμενα ως το τελος να φυγουν οι αλλες οι μαμαδες κ εκει εμεινε ακομα μια κ αρχισε γυρω στο μισαωρο να λεει στη νηπιαγωγο οτι ο γιος της δεν τρωει πολλα φαγητα κι οτι εχει πολυ μα πολυ μεγαλο προβλημα
εσκασα
εκανα μπαμ
κ της λεω μηπως υπαρχει περιπτωση ν αμιλησω στη δασκαλα μονη μου κ μετα ξαναμπες?
τιποτε αλλο αλλα εχω την εντυπωση οτι το βλεμμα μοπυ τα ελεγε ολα
κ ετρεμα
μιλησα με την νηπιαγωγο εμεινε αφωνη κι η κοπελα μου ειπε οτι θελει να ειναι σε πληρη συνεργασια με τον παιδοψυχιατρο του γιου μου
την ευχαρηστησα κι εφυγα
στο δρομο(βγαινω εξω μονο με τηνμανα μου)αρχισα να κλαιω
η μανα μου μου λεγε μη με στεναχωρεις παραπανω κ τοτε ξεσπασα
μακαρι ρε συ μανα το μεγαλυτερο προβλημα μου να ηταν οτι ο γιος μου δεν τρωει φακες κ φασολακια
μεγαλη ερωτησηQuote:
Originally posted by kassi_21
Πράγματι δεν θα έπρεπε να τον είχαν βγάλει έξω;;;;Τα χάπια που παίρνει δεν βοηθάνε την κατάστασή του;;Επίσης επανεξετάζοντάς το σκεφτόμουν\"Το σκηνικό έγινε εν ώρα μανίας του ή κάτι;\" Κάτσε,γιατί όταν έχεις κάποιον δυνητικά επικίνδυνο και τον αφήνεις έξω κατά πόσο φταίει αυτός και κατά πόσο εσύ;Δηλ αν ο άνθρωπος αντιμετωπίζει βαριά ψυχική ασθένεια φταίει αυτός που είναι δολοφόνος ή εσύ που εν γνώσει σου τον άφησες ελεύθερο;Ποιός φέρει μεγαλύτερη ευθύνη;Ο πατέρας σου εν όψει μανίας ή το λογικό νοσοκομείο εν όψει απραγίας;;;Quote:
Originally posted by interappted
lostre μπορει να ειναι κι ετσι αλλα δεν ειναι δυνατον να δινουν εξιτηριο σε εναν εν δυναμει δολοφονο!κι απο την αλλη εχεις δικιο πρεπει να βρω πολυ καλο δικηγορο κ δεν νομιζω να βγαλω ακρη με τα δημοσια νοσοκομεια..ειναι πολυ επικυνδυνο ν αγραφουν σε εξιτηριο βελτιωση κ να επιτιθεται σε 3 μερες με τι?με σφυρι!Quote:
Originally posted by LOSTRE
Κοίτα ιντερ,εχω ακουσει απο ψυχιατρο οτι οι ψυχικες ασθενειες ειναι σαν ενα καρδιακο που βγαινει απο το ιατρειο μετα απο καρδιογραφημα..
Πρεπε να βάλεις ενα δυνατο δικηγορο-χρειαζονται και πολλα χρήματα γιατι ουσιαστικα 8α τα βάλεις με το Δημόσιο-..
Αρχικα πάρε ενα πιστοποιητικό νοσηλειας του πατερα σου ή ζήτα μεσου του Εισαγγελεα όλο τον φάκελο νοσηλειας...
Καλη ανάρρωση...
ο δε γιατρος ειπε οτι αποποιηται πασας ευθυνης...........
καλα που μιλησε η μαν α μου μαζι του κι οχι εγω κ καλα που κρατηθηκα να μην ξανακαλεσω
interappted,
σταματα επιτελους την κλαψα και ορθωσε το κορμι σου και προχωρα μπροστα!
Με το κλαμα δεν βρηκε ποτε κανεις λυση.
Παρολο που σου φαινονται ολα βουνο, τιποτα δεν σε εμποδιζει πλεον να συνεχισεις την ζωη σου
Ο μονος αντιπαλος σου ειναι ο αδυναμος εαυτος σου.
Πνιξτον το συντομοτερο δυνατο και αφησε να βγει προς τα εξω ο αλλος, ο δυνατος.
Τελος ο γιος σου, ακομα και με οσα εχει βιωσει υπαρχει πιθανοτητα να εξελιχθει σε ενα
πολυ δημιουργικο ανθρωπο αρκει να σταματησεις ολη αυτη την αρνητικη αυρα να υπαρχει
πανω απο το κεφαλι του.
Η ζωη του λοιπον ειναι στα χερια σου,
σκεψου, αποφασισε και πραξε.
ρε συ μονο εδω μεσα εχω το δκαιωμα να σπαω να λεω τα σωψυχα μου
κατα τα αλλα δειχνω τοσο δυνατη που με τρομαζω
δικαιολογησε οτι δεν μπορω να σπασω πουθενα αλλου παρα μονο εδω
εκλαψα χθες κ ειχα να κλαψω απο την Δευτερα
πηρα το γιατρο μου κ σε 10 λεπτα σκουπησα τα ματια μου κ βγηκα στο σαλονι να δω μικι μαους με το γιο μου
να μην ξανακλαψεις,
τελος.
Να φτιαξεις ετσι την ζωη σου που να ξεχασεις τι σημαινει κλαμα.
Τα ειπαμε αλλωστε,
ΔΕΝ ΣΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΑΛΛΗ ΣΤΑΣΗ.
παντως σε ευχαριστω για την ωθηση
ειλικρινα
ειμαι σαν ενα αμξι που εφαγε ενα κολημμα το σπμπρωξες κ πηρε μπρος....
πηρε μπρος ο δυνατος εαυτος μου
να σαι καλααααααααααααααααααααα!! !!!!!
αααααααααααααααααα!!!
:P
krino
ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ Κ ΓΕΛΑΣΑ
ΓΕΛΑΩ ΑΚΟΜΑ Κ ΘΑ ΓΕΛΑΩ
ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ
χεχεχε....
να σαι καλα,
και μονο το οτι γελασες εστω και για λιγο, εμενα μου αρκει.
Πιστευω οτι συντομα θα εχεις αλλαξει και συνολικα την ζωη σου.
Αυτο καταλαβαινω τουλαχιστον απο τα οσα εχω διαβασει μεχρι στιγμης.
keep on walking.
;)
ποια ειναι η σταση της μανας σου και των αδερφων σου σε ολο αυτο?
Την ανησυχεί που ο κανακάρης της δεν τρώει φακές και φασολάκια;;;;;;;έχει προβλήματα ο κόσμος....Εμένα μου τυχαίνουν περιπτώσεις προβληματισμού στυλ Τι ρούχα να βάλω αύριο;Να βάλω το σορτς το τάδε ή την φούστα την τάδε και φρικαίρνω...,.......Ε είναι να μην τρελαίνεσαι;;;;;;
η σταση της μανας μου ειναι μαζι μου οπως κι ο αδερφος μου
η αδερφη μου ειναι σε μια ζυγαρια που κλινει στο να λυπαται τον πατερα μας
σημερα τον μεταφερανε κορυδαλλο
ολοι εχουν αναμεικτα συναισθηματα
KEEP ONQuote:
Originally posted by krino
χεχεχε....
να σαι καλα,
και μονο το οτι γελασες εστω και για λιγο, εμενα μου αρκει.
Πιστευω οτι συντομα θα εχεις αλλαξει και συνολικα την ζωη σου.
Αυτο καταλαβαινω τουλαχιστον απο τα οσα εχω διαβασει μεχρι στιγμης.
keep on walking.
;)
ΑΚΟΜΑ..Κ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΒΑΛΩ ΚΑΤΩ
αν κ σωματικα ακομα τρεχω σε γιατρους
νευροχειρουργους
πολυ μεγαλη μπορα
θα αφησει ανεξητηλα σημαδια κι αυτο αλλα η ζωη δεν αφηνει περιθωρια για πισωγυρισματα ουτε για να κοιτας πισω
αν κοιτας πισω μενεις στηλη αλατος
Δεν εχεις τιποτα, μια χαρα εισαι στην υγεια σου και σωας τας φρενας 101%.
Αντε λοιπον, για αρχινα να φτιαχνεις την ζωη σου γιατι εχεις αργησει καμποσο.
Προχωρα λοιπον και οποιος σε προλαβε, σε προλαβε!
Οκ??
Interrapted μου
Σήμερα μόλις διάβασα όσα συνέβησαν στη ζωή σου καλή μου. Εμείς όλοι είμαστε απέξω. Παρόλο που όσα θα πω είναι μόνο λόγια και είμαι απέξω, τα πιστεύω κι ελπίζω ότι μπορώ να βάλω κι εγώ ένα λιθαράκι για σένα...
Όλα αυτά με κάνουν να νιώθω ακόμα πιο μεγάλο θαυμασμό για σένα. Είσαι πραγματικά δυνατή. Και δυνατός δεν είναι αυτός που δε σπάει ποτέ, είναι αυτός που στιγμές σπάει, αλλά προσπαθεί να ξανασηκωθεί. Και στην πορεία αυτή θα υπάρχουν στιγμές που θα σπάει και θα χρειάζεται ανθρώπους να πει τον πόνο του στους οποίους μπορεί να δείξει ότι σπάει. Σημασία έχει ότι ξανασηκώνεται και συνεχίζει...
Αυτό ακριβώς κάνεις κι εσύ!
Είναι θείο δώρο το παιδί σου. Είσαι πολύ καλή μητέρα! Φρόντισέ το όπως το κάνεις, αλλά φρόντισε και τον εαυτό σου. Όταν είσαι εσύ καλά, θα είναι και αυτό.
Θέλω πραγματικά να πιστέψεις ότι όλο αυτό δε σου άξιζε γιατί ως παιδιά των γονιών μας όση ηλικία και να έχουμε είμαστε είναι έμφυτη μέσα μας η ενοχή, η λύπηση ακόμα κι αν δε φταίμε σε απολύτως τίποτα. Ότι κι αν αισθάνεσαι, όσο αντιφατικά κι αν είναι όλο αυτά τα συναισθήματα, για μένα είναι απόλυτα φυσιολογικά και ανθρώπινα.
Όλο αυτό ήταν η αφορμή για μια νέα αρχή, να φύγεις από όλο αυτό το νοσηρό περιβάλλον στο οποίο ζούσες και το παιδί σου και εσύ. Ουδέν κακόν αμιγές καλού όπως σου είπε και ένας φίλος πριν εδώ μέσα.
Είναι ανθρώπινο να αισθάνεσαι ανασφάλεια για το μέλλον μετά από όλα όσα έχεις ζήσει. Να σκέφτεσαι όπως λες \"Τι άλλο στη συνέχεια;\" Σκέψου όμως ότι από εδώ και πέρα εσύ θα το χτίσεις. Θα φύγεις από το νοσηρό αυτό περιβάλλον και θα είσαι ελεύθερη να κάνεις ΕΣΥ τις επιλογές σου και όχι οι άλλοι. Προσπάθησε να νιώσεις μέσα σου βαθιά αυτή την ελευθερία. Ότι μπορείς να κάνεις τη ζωή σου όπως πάντα επιθυμούσες από εδώ και πέρα.
Κι όποτε χρειάζεσαι ξεκούραση, ένα ώμο να ξαποστάσεις, να κλάψεις, ή μια φωνή που να σου λέει προχώρα εμείς θα είμαστε εδώ.
Σου εύχομαι ολόψυχα κουράγιο και δύναμη.
θα γινει κι αυτο καποια στιγμη στο αμεσο μελλονQuote:
Originally posted by krino
Δεν εχεις τιποτα, μια χαρα εισαι στην υγεια σου και σωας τας φρενας 101%.
Αντε λοιπον, για αρχινα να φτιαχνεις την ζωη σου γιατι εχεις αργησει καμποσο.
Προχωρα λοιπον και οποιος σε προλαβε, σε προλαβε!
Οκ??
νιωθω κουρασμενη αλλα θα αρχισω να περνω το μονοδρομο μου
οπως ειπαμε δεν υπαρχει αλλη επιλογη
σε ευχαριστω amwnimi.φοβαμαι κ ειναι λογικοQuote:
Originally posted by anwnimi
Interrapted μου
Σήμερα μόλις διάβασα όσα συνέβησαν στη ζωή σου καλή μου. Εμείς όλοι είμαστε απέξω. Παρόλο που όσα θα πω είναι μόνο λόγια και είμαι απέξω, τα πιστεύω κι ελπίζω ότι μπορώ να βάλω κι εγώ ένα λιθαράκι για σένα...
Όλα αυτά με κάνουν να νιώθω ακόμα πιο μεγάλο θαυμασμό για σένα. Είσαι πραγματικά δυνατή. Και δυνατός δεν είναι αυτός που δε σπάει ποτέ, είναι αυτός που στιγμές σπάει, αλλά προσπαθεί να ξανασηκωθεί. Και στην πορεία αυτή θα υπάρχουν στιγμές που θα σπάει και θα χρειάζεται ανθρώπους να πει τον πόνο του στους οποίους μπορεί να δείξει ότι σπάει. Σημασία έχει ότι ξανασηκώνεται και συνεχίζει...
Αυτό ακριβώς κάνεις κι εσύ!
Είναι θείο δώρο το παιδί σου. Είσαι πολύ καλή μητέρα! Φρόντισέ το όπως το κάνεις, αλλά φρόντισε και τον εαυτό σου. Όταν είσαι εσύ καλά, θα είναι και αυτό.
Θέλω πραγματικά να πιστέψεις ότι όλο αυτό δε σου άξιζε γιατί ως παιδιά των γονιών μας όση ηλικία και να έχουμε είμαστε είναι έμφυτη μέσα μας η ενοχή, η λύπηση ακόμα κι αν δε φταίμε σε απολύτως τίποτα. Ότι κι αν αισθάνεσαι, όσο αντιφατικά κι αν είναι όλο αυτά τα συναισθήματα, για μένα είναι απόλυτα φυσιολογικά και ανθρώπινα.
Όλο αυτό ήταν η αφορμή για μια νέα αρχή, να φύγεις από όλο αυτό το νοσηρό περιβάλλον στο οποίο ζούσες και το παιδί σου και εσύ. Ουδέν κακόν αμιγές καλού όπως σου είπε και ένας φίλος πριν εδώ μέσα.
Είναι ανθρώπινο να αισθάνεσαι ανασφάλεια για το μέλλον μετά από όλα όσα έχεις ζήσει. Να σκέφτεσαι όπως λες \"Τι άλλο στη συνέχεια;\" Σκέψου όμως ότι από εδώ και πέρα εσύ θα το χτίσεις. Θα φύγεις από το νοσηρό αυτό περιβάλλον και θα είσαι ελεύθερη να κάνεις ΕΣΥ τις επιλογές σου και όχι οι άλλοι. Προσπάθησε να νιώσεις μέσα σου βαθιά αυτή την ελευθερία. Ότι μπορείς να κάνεις τη ζωή σου όπως πάντα επιθυμούσες από εδώ και πέρα.
Κι όποτε χρειάζεσαι ξεκούραση, ένα ώμο να ξαποστάσεις, να κλάψεις, ή μια φωνή που να σου λέει προχώρα εμείς θα είμαστε εδώ.
Σου εύχομαι ολόψυχα κουράγιο και δύναμη.
εχει 2 μερες που εχω πεσει
ομως αυριο με περιμενει δουλεια μετα απο 2 βδομαδες αδεια
κ πρεπει μα πρεπει να ανταπεξελθω
τ ααισθηματα μου τα λεω εδω σε εσας γιατι στηριζομαι το πιστευεις η οχι πολυ παραπανω απο ανθρωπους που σωματικα ειναι διπλα μου κι ισως αυτο να ειναι χειροτερο γιατι ζουν απο κοντα χαλιουνται κ την κανουν
το γεγονος με εχει κανει να ζω παραπανω κ το πενθος μου συν τοις αλλοις αλλα αναγκαστηκα το παλευω μονη μου
με το παιδι μου
θελω να σου πω οτι σε ευχαριστω πολυ για τα λογια σου
ειναι σημαντικα σε στιγμες που χρειαζομαι στηριξη
Αυτό που λες για το ότι στηρίζεσαι περισσότερο εδώ παρά σε ανθρώπους σωματικά κοντά σου το βιώνω απόλυτα...Με τρομάζει μερικές φορές αλλά θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που βρήκα ανθρώπους που στη γη τους γύρευα και στον ουρανό τους βρήκα:)
Μόλις σκέφτηκα κάτι αξιοπερίεργο...Φαντάσου ένας καλός σου φίλος από το φόρουμ να σου έδινε κουράγιο από εδώ χωρίς να ξέρετε ότι είστε φίλοι και εκτός διαδικτύου...Και ενώ στη κοντινή επαφή να χαλιόταν και να την κάνει όπως λες, εδώ να σε στήριζε πραγματικά (οι παρόντες εξαιρούνται, απλά υποθετικά το αναφέρω). Αυτό που θέλω να καταλήξω είναι ότι εδώ είμαστε πιο απελευθερωμένοι, λιγότερο διστακτικοί, έχουμε την ευκαιρία να σκεφτούμε πριν γράψουμε παρά να πανικοβληθούμε μπροστά στον πόνο του άλλου και να μην ξέρουμε πως να τον στηρίξουμε...
Αυτά δεν τα λέω σα δικαιολογία για κάποιους που την κάνουν με ελαφρά μόλις δουν τα δύσκολα γιατί το βίωσα κι εγώ δυστυχώς. Απλά γιατί βλέπω τον εαυτό μου πόσο δύσκολο μου είναι να στηρίξω κάποιον που με χρειάζεται έξω από εδώ. Δε βρίσκω τα λόγια...
Να\'σαι καλά Ιντερ και δε χρειάζεται να ευχαριστείς. Θέλουμε να σε ακούμε...Προχώρα. Ο δρόμος θα είναι δύσκολος αλλά αξίζει τον κόπο. Η ζωή στο χρωστάει. Πίστεψέ το-διεκδίκησέ το-πάλεψέ το.
μου το χρωσταει αλλα μαλλον σε εμενα ειναι λιγο τοκογλυφος
τα χω παρει
δεν ειμαι καλα
με εχει πιασει ενα σπαστικο γελιο συνεχομενο
κρισεις θα περασουν ιωαννα
υπεμονη
σαματις κανω κ τιποτε αλλο?κι οσο θυμαμαι ποσο ανυπομονη ημουνα παλια....χμ.....μια ζωη ειναι θα περασει
τραγικη ειρωνια για τη ζωη αυτο με επιασε
δεν πρεπει να ξεχνας οτι η στηριξη εδω ειναι κυριως εικονικη.
Στην ουσια πρεπει να φτιαξεις την καθημερινοτητα σου η οποια θα περικλιει πραγματικη στηριξη,
φιλους η οτι αλλο νομιζεις.
φιλους????
κοιτα,
ολοι μας χρειαζομαστε σωστο κοινωνικο περιβαλλον για να μπορουμε να ζουμε ανετα και ανθρωπινα.
Δηλαδη τα ατομα εκεινα που θα μας στηριξουν ηθικα, οικονομικα η και οτι αλλο χρειαστει.
Και ναι οι φιλοι ειναι ενα βασικο συστατικο αυτων που λεω.
Προφανως ηχησε στα αυτια σου περιεργα που σημαινει οτι η λεξη αυτη σου φαινεται ξενη.
Δεν αντιλεγω, πολυ οταν ακουνε για φιλους σου λενε πουντους....
Εγω απαντω οτι ειναι εκει εξω και σε περιμενουν.
Μονο που δεν εχουν την ταση να απλωνουν ευκολα το χερι.
Παραμενουν και αυτοι αγκυλωμενοι οπως εμεις,
κλεισμενοι στο ιδιο καβουκι που εχουμε φορεσει και εμεις.
Το εχω ξαναπει και αλλου θα στο πω και εσενα,
φωλιαζεις το φοβο μεσα σου και σκοτωνεις την ελπιδα...
Ρε συ Τζο τι κακό είναι κι αυτό να προσπαθείς να δείξεις δυνατή όταν όλα σου μέσα ουρλιάζουν;;;Πόσο σε καταλαβαίνω...Να το παίξεις δυνατή γιατί οι άλλοι δεν αντέχουν καταθλιπτικές φυσιογνωμίες...Λοιπόν εγώ βρήκα μια φίλη πουτης λέω το πρόβλημά μου σε γενικές γραμμές και με ενθαρρύνει κιόλας...Πίστευα ότι θα είχε λακήσει αλλά παρεμένει και δείχνει ανθρωπιά........Πάντως ναι είναι δύσκολο να δείχνεις δυνατός σε όλους γιατί όταν σπας γίνεσαι θρίψαλα.....Σπάσε εδώ μέσα που κανείς δεν θα σου πει\"Δεν μπορούμε την κλάψα σου\"...Γιατί καλώς κακώς οι άλλοι θέλουν να ακούνε ότι είσαι μια χαρά και όλα πάνε καλά....Ημουνα ψυχολογικά σκατά και δεν πήγα στην δουλειά..Κάπως το δικαιολόγησα αλλά ξέρω ότι το ******** μου συναίσθημα με πατάει κάτω...Παίρνω αντικαταθλιπτικά και ζω στη μαστούρα και χάνω δουλειές φιλους \"σχέσεις\" από τηνη κόπωση και την αδυναμία που με δέρνει...Δεν παίρνω το χάπι και με τρελαίνει η κατάθλιψη η βουλιμία και η κυκλοθυμία...Ρε πούστη θέλω μια νορμάλ ζωή.......Δεν μπορώ άλλο το ψυχολογικό μου χάλι και δεν μπορώ και αυτούς που είναι τρελή χαρά γεμάτοι και περιμένουν και από εσένα το ίδιο όταν το μέσα έχει πάει περίπατο.........Λοιπόν άρχισα να διαβάζω τώρα με περισσότερες γνώσεις ξανά το βιβλίο του Πάολο Κοέλιο Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει...Η τύπισσα πρέπει να είναι οριακή και ό,τι λέει με αγγίζει και μοιάζει τόσο στη συλλογιστική μου...Πάρε και διάβασέ το..Ίσως σου πει πολλά για τον εαυτό σου που δεν καταλάβαινες.....Όπως τότε που είχα δει την ταινία Girl Interrupted και την ένιωσα στο πετσί μου όπως τότε που διάβαζα για μια οριακή τύπισσα και ταυτίστηκα με ιδέες της και δεν ήξερα για τα οριακά μου στοιχεία....Όμως πως το καταλαβαίνεις ρε συ κι ας μην στο έχουν πει....Πώς πονάς και νιώθεις αυτά που λέει ο άλλος και είναι καθρέφτης σου...Και λες έτσι νιώθω κι εγώ.......Σαν να με ξύπνησε...Λοιπόν αυτή η ταινία με διαφώτισε έχω να πω........και το βιβλίο Η Βερόνικα...Η τύπισσα τα λέει όλα.......Δεν γράφει πουθενά ότι είναι οριακή αλλά πρέπει να είναι δικιά μας.......
Αν δεν σε καταθλίψει αυτό το βιβλίο θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τον τροπο σκέψης σου που πολλές φορές τον θεωρείς την μόνη αλήθεια αλλά ίσως άλλοι να έχουν άλλη άποψη....Λοιπόν σπάσε εδώ μέσα..Ξέρω πόσο δυσκολο είναι σε αντίστοιχες καταστάσεις να προσπαθείς να το παίζεις νόρμαλος όταν όλα μέσα σου βράζουν...Να βλέπεις τους άλλους ήρεμους και σχεδόν απαθείς και εσύ να αισθάνεσαι τέτοια ένταση.......Να αισθάνεσαι η ξεκάρφωτη και η τρελή του χωριού....
Σε αυτό θα συμφωνήσω........Εδώ είναι εικονικά όλα...αλλά ίσως αξίζει το θάρρος που παίρνεις έστω και έτσι να λες το πρόβλημά σου...Το σημαντικό είναι να βρεις το θάρρος όπως στέκεσαι εδώ να το πεις και εκεί έξω..Να σταθείς στα πόδια σου..Είσαι οριακή...Ε και;;;;Βέβαια δεν περιμένω να συστηθώ σε άντρα και να πω Γεια σου...Είμαι οριακή,ψυχολογικά χάλια αλλά τι θα έλεγες να βγούμε τα δυο μας και να περιμένω να μείνει.......ή να μην τρομάξει....Χαχα......Φοβάμαι ακόμα τον διασυρμό και την εκμετάλλευση........Φίλες να σε στηρίξουν δεν βρίσκεις εύκολα,οι γκόμενοι θέλουν ελεύθερη σχέση πουθενά λίγη κατανόηση....Να είσαι στην δουλειά οκ,περιποιημένη μπας και βρεις κανέναν και καλύψεις λίγο την μοναξιά και δυνατή για να μην δει το ψυχολογικό χάλι και φύγει γιατί του πέφτει βαριά η καλογερική να συμπονέσει και λίγο........Πάμε στην επόμενη διαθέσιμη.....Δεν θα καθίσω να ασχοληθώ με τα ψυχολογικά της........Και αυτό ισχύει σε όλους τους τομείς..Στους συγγενείς να δειξεις οκ και φυσιολογική,στους γνωστούς το ίδιο,στην δουλειά το ίδιο,να παρηγορείς την μάνα σου αντί αυτή εσένα γιατί δεν μπορεί να σε βλέπει άλλο έτσι και την πληγώνεις,στους γκόμενους να είσαι χαχαχουχουχου στις φίλες το ίδιο.....Αναρωτιέμαι πόσο σε γνωρίζουν και κυρίως πόσο νοιάστηκαν να σε γνωρίσουν οι γύρω σου;;;;;Χάλια το οριακό μου.......Αυτό το κενό θα με κυνηγάει ρε πούστη.....Quote:
Originally posted by krino
δεν πρεπει να ξεχνας οτι η στηριξη εδω ειναι κυριως εικονικη.
Στην ουσια πρεπει να φτιαξεις την καθημερινοτητα σου η οποια θα περικλιει πραγματικη στηριξη,
φιλους η οτι αλλο νομιζεις.
Τίποτα δεν έχουμε μοίρα στον ήλιο οι ορακές.......Στο μοναστήρι να βρούμε την γιατρειά μας;;;;Στο τέλος εκεί θα καταλήξουμε...Ο μόνος μου γκόμενος ο Θεός...Χαχα....Μάνα η προσευχή μου και αδελφή η καλόγρια......