:P
Printable View
:P
Quote:
Originally posted by meretrix
kalimera k apo mena,
einai i prwti fora pou kanw post k an mou epitrepete tha thela na pw ti gmwmi mou.
molis prin liges imeres to sizitousa auto akrivws to thema me tin psuxologo mou
k mou eipe kati polu simantiko
oti dustuxos otan kapoios niwthei paidi:
skeftetai k san paidi
k sumperiferetai sa paidi
k diekdikei sa paidi
k pligwnetai sa paidi
k den mporei na upostirixei ton eauto tou opws k ena paidi
k den mporei na prostatepsei ton eauto tou opws k ena paidi
k einai ektethimenos opws einai k ena paidi
k einai exartimenos opws einai k ena paidi.........
egw pantws anagnwrisa polu ton eauto mou se auta pou eipe......
:)
...για μένα ο ενήλικας πρέπει να \'οραματίζεται\' και όχι να ονειρεύεται.
Μου κάνει λιγο..
:cool:
olorou αυτό σε εσένα αναφέρεται ! Μην βαριέσαι να αναπτύξεις λίγο και εσύ τις απόψεις σου ! Δεν θα βγάλουμε άκρη με μονολεκτικές απαντήσεις τύπου \"ναι!!!!!!!!!!!\"Quote:
Originally posted by Kleiw
Quote:
Originally posted by olorou
Ένας μεγάλος σε τι (πρέπει να) διαφέρει σε όλα αυτά από ένα παιδί;Quote:
dustuxos otan kapoios niwthei paidi:
skeftetai k san paidi
(εγωκεντρικά, χωρίς ευθύνες, με υποχρεώσεις των μεγάλων, κρίνοντας και κατηγορώντας τους μεγάλους αυστηρά αλλά όχι τον ίδιο τον εαυτό του κ.λ.π.)
k sumperiferetai sa paidi όμοια
k diekdikei sa paidi όμοια
k pligwnetai sa paidi
(αφου δεν εχει ενσυναίσθηση και δεν αντιλαμβάνεται τα πράγματα σφαιρικά)
k den mporei na upostirixei ton eauto tou opws k ena paidi
(δεν νιώθει αρκετά δυνατός για να σταθεί ισότιμα απέναντι σε έναν μεγάλο και να αντιμετωπίσει τα πράγματα στηριζόμενος στα πόδια του)
k den mporei na prostatepsei ton eauto tou opws k ena paidi όμοια
k einai ektethimenos opws einai k ena paidi όμοια
k einai exartimenos opws einai k ena paidi......... όμοια
ευθύνη και υποχρεώσεις, συναισθηματική νοημοσύνη, ενσυναίσθηση, αυτοκριτική, κοινωνική ωριμότητα, σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων, υπευθυνότητα, δυνατή προσωπικότητα κ.α. Πράγματα που πρέπει να βοηθήσουν οι μεγαλύτεροι τα παιδιά να διαμορφώσουν, ώστε οταν είναι ελεύθεροι ενήλικες να μπορούν να σταθούν στα πόδια τους και να αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις με ωριμότητα και οχι αποκλειστικά εγωκεντρικότητα και πείσματα και ανεύθυνες πράξεις.
Από ένα παιδί που το άφησαν ήσυχο, να σκέφτεται, να συμπεριφέρεται, να διεκδικεί, να πληγώνεται, να υποστηρίζει και να προστατεύει τον εαυτό του, να είναι εκτεθειμένο σε ό,τι θέλει και να εξαρτάται από ό,τι εκείνο κρίνει, χωρίς να του το υπο-/ επι- βάλλουν διαρκώς και παντοιοτρόπως, χωρίς να το «υποστηρίζουν» και να το «προστατεύουν», μόνο και μόνο για να το κρατάν υποταγμένο;
Κατα αρχήν το παιδί χρειαζεται υποστήριξη και προστασία, γιατί αν το αφήσουμε τελείως ελεύθερο δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της κοινωνίας. Ομως με το να το προστατεύουμε μόνο και να το υποστηρίζουμε μόνο, δημιουργούμε για αυτό ενα πλασματικό κοινωνικό περιβάλλον και δεν το βοηθάμε να ωριμάσει.
Πρέπει να του δίνονται και άλλα ερεθίσματα, για να αποκτήσει τα εφόδια ενός ώριμου ενήλικα.
Η αλήθεια είναι οτι οι γονείς τις γενιάς μας, μην εχοντας καθόλου παιδαγωγικές γνώσεις, το μόνο που κατάφερναν είναι να μας πληγώνουν και να μας καταπιέζουν ωστε να μην ενοχλούμε ! Κατα κάποιον τρόπο \'\'μας πατουσανε\'\', \'\'μας υπονόμευαν\'\', \'\'δεν μας σεβόντουσαν\'\'
Προφανώς δεν είναι η σωστή αντιμετώπιση! Αλλα είναι σωστή αντιμετώπιση , η πλήρης υποστήριξη και προστασία, no matter what ? Τι ανθρωπος διαμορφώνεται τότε ? Οι επιπτώσεις των πράξεων μας, έχουν πολύ σημαντικό παιδευτικό ρόλο και δεν πρέπει να αφαιρούνται απο την διαπαιδαγώγιση.
Πολλές αντιρρήσεις μπορούν ασφαλώς να υπάρξουν για όλα αυτά, όπως και για όποια άλλα μπορεί να πει κανείς. Το γεγονός είναι ότι η διαμορφωμένη κατάσταση στις σχέσεις γονιών – παιδιών στην εποχή και την κοινωνία μας δεν επιτρέπει στην πλειονότητα των περιπτώσεων να υπάρχουν ίσες (αδύνατον να είναι ίσες) και κατά συνέπεια καλές, υγιείς και δημιουργικές σχέσεις μεταξύ τους. (σε αυτό συμφωνώ)
μια παράκληση: ΄λιγότερα χρώματα στα quote, έχασα τη μπάλα λέμε.
ευχαριστώ
http://www.e-psychology.gr/forum/viewthread.php?tid=2178&page=4
ΜΑΜΑ ΥΠΑΡΧΩ....!!!!!!!!!!!!!!!σε παράφραση του τίτλου σου...Βάζω την δική μου πινελιά..
Quote:
Originally posted by Reina
...για μένα ο ενήλικας πρέπει να \'οραματίζεται\' και όχι να ονειρεύεται.
Μου κάνει λιγο..
:cool:
:)
Meretrix μου αρέσει η διάθεσή σου......Το μότο της....!!!!!
xexe. mou ekane entypwsh to nickname sou. kai phga sto profil sou kai akolou8hsa to monadiko mhnyma pou exeis steilei. akribws to idio niw8w kai egw. enoxes kai typseis. to parel8on me kynhgaei oti kai na kanw.Quote:
Originally posted by zw_sto_x8es
Μικροδείχνω κι εγώ.Είμαι 25 αλλά έχω πολλές υποχρεώσεις που δεν έχω ικανοποιήσει.Υποχρεώσεις ως προς τον εαυτό μου.Βλέπετε,δεν είναι το πόσο δείχνεις αλλά οι ευθύνες που πρέπει να έχεις αναλάβει.Αυτές τρέχουν ανεξάρτητα με το φαίνεσθαι.Και ανεξάρτητα με αν στο παρελθόν είχες υπερφορτωθεί..Έχω χαράξει πορεία και πάλι και πιστεύω πως παει καλά.Δεν μπορώ να κρύψω την απογοήτευση μου που έμεινα πίσω σε κάποια πράγματα.Το περιβάλλον μου βοηθάει και υποστηρίζει...ίσως γιατί γνωρίζει ότι κάποτε επιβάρυνε θανατηφόρα..Αλλά η ενοχή και οι τύψεις δεν φεύγουν με τιποτα χωρις πλέον να έχω κατάθλιψη.
xairetw kai thn koinothta toy e-psychology, meta apo polymhnh apousia moy. :P
\"Καθε Τριτη με τον Μορυ\"- μαθηματα ζωης.
Ετσι λεγόταν το βιβλίο στο οποίο βρήκα μια φράση σχετική με το θέμα μας. Έλεγε:\"ήξερε να προσφερει σαν ενηλικας και να δεχεται σαν παιδι.\"\"Μεσα μας εχουμε ολες τις ηλικιες στις οποίες υπήρξαμε μεχρι τη σημερινή.\" Συμφωνω απολυτα με αυτο, το εχω νιωσει. Το θεμα ειναι οτι μπορει να σκαλωσουμε σε καποια απο αυτές. Μπορουμε να χρησιμοποιουμε εμεις το παιδι που εχουμε μεσα μας αντι να μας χρησιμοποιει αυτο. Η ικανοτητα αυτη συνδέεται πιστευω με την διαδικασια του μεγαλώματος. Εγινε ομαλα? Ολοκληρώθηκε? Ή κατι διαταραξε την παιδικη μας ηλικια ωστε να γυρνουμε πίσω, να αναζητουμε ακομα να τη ζησουμε, όντας ενήλικοι?
Οταν το χτες γίνεται εμπόδιο στο μέλλον... τοτε υπαρχει το προβλημα. Ενα προβλημα που συχνα μου βαζει τρικλοποδιες.
Οι γονεις παιζουν καιριο ρολο στη διαδικασια του μεγαλώματος. Ειναι κυριως δικα τους λαθη που τη στρεβλώνουν(ακομα και σε ενα εξωτερικο συμβαν, πχ. θανατος, ο τροπος που θα το διαχειριστουν ειναι καθοριστικος). Μη εχοντας τα καταλληλοτερα γονεϊκα προτυπα, δεν εχω κατασταλλαξει πανω στην εννοια της υγιους διαπαιδαγωγησης, σε μια οριοθετηση του ακριβους πεδιου ευθυνης του γονεα. Βεβαια δεν θα ηθελα να γινω γονεας πριν το πραξω.
Ειναι δυσκολος ρολος. Η μανα εχει το μωρο υπο την προστασια της και αυτο το σχημα μεταβαλλεται σταδιακα μεσα στο χρονο μεχρι που το παιδι ενηλικιωνεται, εχοντας ενσωματωσει όλο αυτο το \"υπο την προστασια\" μεσα του και μαθαινει να εχει την πληρη ευθυνη του εαυτου του. Το βρισκω σχεδον ουτοπικο να γινει ομαλα στην πραξη. Προυποθεση ειναι πιστευω το να ξεπερασουμε το δικο μας \"μη ορθο μεγαλωμα\"(δηλ. που δεν ολοκληρωθηκε και αναγκαστηκαμε να ολοκληρωσουμε μονοι, σε ενα μεταγενεστερο σταδιο).Μεγα επιτευγμα! Η πληρης επιγνωση και αναληψη της ευθυνης του εαυτου μας. Και αν παλι το κατορθωσουμε, θα πρεπει να σαν συντροφο και μελλοντικο γονεα να εχουμε διπλα μας εναν πληρως υπεθυνο ανθρωπο. Τοτε, υπαρχουν αυξημενες πιθανοτητες να μην διαπραχθει ενα απλα απο τα μεγαλυτερα \"αμαρτηματα\" των γονεων:αυτο που μου πλασσαραν οι δικοι μου γονεις, το πλασσαρω κι εγω στο παιδι μου. Σπαει η αλυσιδα αυτη. Ωραιο και υγιες αλλα υπαρχει πολυς δρομος προς την κατευθυνση της σωστης και ωφελιμης διαπαιδαγωγησης του παιδιου... ολοκληρος αγωνας, γεματος κοπους, λαθη, δοκιμες, εγρηγορση.. Δυσκολο το εγχειρημα.